Op familiebezoek met Annelies en haar nieuwe familie
Hallo,
Ons gesprek in het ziekenhuis leverde hetvolgende op: we mogen PRATEN met de patiënten en met de familie; we mogen MEEVOLGEN met de artsen en de residenten; we krijgen onbeperkte toegang tot alle medische "dossiers"; we mogen ook de patiënten onbeperkt onderzoeken maar dan wel liefst in de namiddag (kwestie van de kinderen niet de hele voormiddag te stresseren maar wel mooi gespreid over heel de dag denk ik), en we kunnen gebruik maken van de up-to-date bibliotheek om onze kennis bij te schaven. Volgens mij moeten trouwens vooral een aantal zaken IN die bibliotheek eerder worden bijgeschaavd maar soit, dat is voor interpretatie vatbaar hé :) We hebben wel bekomen dat we officieel niet heel de tijd naar dat zaalwerk moeten kijken, maar dat we ook meer dan 1 week in de consultorios mogen meevolgen. Vanaf volgende week versreiden we ons dus ook over de consultorios en kunnen we ook wat meer de onderzoeken en diagnoses meevolgen en hopelijk meedoen. Gisterenavond moesten we hier trouwens neespelen in een misviering, samen met de communicanten. Echt leuk. We moesten 1 zinnetje zeggen maar heel de kapel lag plat van het lachen met de repliek van ëën van de communicantjes. We begrepen geen van de drie echt goed waarom... . Daarna moesten we ons kort voorstellen aan de kerkgemeenschap en zeggen waarom we hier zijn. Vandaag zijn we met de familie van Annelies op bezoek geweest bij haar opa in het dorp met de bevallige naam "Piribebuy" (uit te spreken als Pieriepebwie). Zalig vroeg opstaan, om 05u, en voor één keer zelf de haan van zn stok kunnen duwen ipv omgekeerd (rotbeest). Evelien kon gisteren met haar familie mee naar en bruiloft en zou dan vandaag normaalgezien achterkomen. Maar aangezien een trouwfeest nogal eens kan uitlopen zo bleek, en omdat ze afhankelijk is van haar familie om terug te komen, kon ik haar om 05.30u, pas thuis, nog net oppikken op weg naar Annelies:) We vertrokken met de collectivo rond 06u en anderhalf uur rechtstaan later kwamen we aan in het "muy tranquillo" dorpje "Pieriepebwie" Naast een verplicht bezoekje aan de laatste helft van de mis, verkenden we de rest van het dorpje. Daarna op het gemak wat pootjebaden in het normaal overvolle zwembad, hedentendage beter bekend als stroompje kouder water... maar twas zeer grappig. Bij terugkomst bij de opa werd nog op traditionele wijze een kip neergecatapulteerd en vakkundig gekeeld, alles nog vakkundiger gefilmd door Annelies en haar onafscheidelijke camera :) Na de Asado (BBQ) met wijn gemengd met een soort cocacola werd nog eventjes nagepraat, en rond 02u keerden we terug naar Capiata. Elk met een halve indigeste. Gelukkig kon ik bij thuiskomst alles rustig laten verteren met een groot stuk zelfgemaakt "Chipa Guazu".......(soort zwaar maisgebak met ei, kaas en melk). By the way, Guazu is Guaraní en betekent "groot". Echt luchtig gebakje dus, maar je leert het wel appreciëren :) De rest volgt. groetjes uit Capiata
