Foto
Foto
Foto
Inhoud blog
  • gynaecologie en bevallingsverslag
  • bijna op terugweg
  • Viva Bolivia
  • BRRR
  • Reisje naar Argentinie
    Archief per week
  • 02/07-08/07 2007
  • 18/06-24/06 2007
  • 28/05-03/06 2007
  • 14/05-20/05 2007
  • 23/04-29/04 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 02/04-08/04 2007
  • 26/03-01/04 2007
  • 19/03-25/03 2007
  • 05/03-11/03 2007
  • 20/11-26/11 2006
  • 26/09-02/10 2005
    Stage in Asunción, Paraguay
    gynaecologie en pediatrie in zuid-amerika
    20-04-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.grote verhuis
    vorig weekend zijn we verhuisd, we wonen vanaf nu samen op de onderverdieping van een huis, we hebben een eigen kamer en badkamer en mogen de keuken delen met de mensen die er wonen, en dat zijn er niet zo veel. eerst en vooral hebben we opa, z´n dochter Lilian met haar zoon van 14 Cesar, af en toe komt de papa van Cesar ook eens langs. Verder heb je nog de 2 werknemers van het huis, Rubio die het mannenwerk doet en inwoont om het huis te bewaken en Perla die het vrouwenwerk doet. Perla is ongelofelijk grappig, ze bemoeit zich enorm met onze kookkunsten, maar we houden ons been strak en geven niet teveel toe aan haar grilletjes. ze moet ongelofelijk om ons lachen en wij om haar. Dit weekend gaan we naar de grootste voetbalmatch, cerro tegen olimpia, te vergelijken met club tegen anderlecht maar dan erger... dat belooft (maar we gaan in goed gezelschap en zullen ons niet mengen onder het volk).
    verder loopt het steeds losser in het ziekenhuis, hebben we steeds meer te doen en steeds minder tijd... het vliegt voorbij

    20-04-2007 om 00:40 geschreven door AEN


    18-04-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.pai puku
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Pai puku

     

    Dit weekend zakten we opnieuw af naar de Chaco, de noordelijke uitgestrekte steppevlakte van Paraguay.  Om de veertien dagen komen er dokters naar het schooltje om de zieke kinderen en de zieke mensen van de omgeving te consulteren.  Wij vonden dit een uitstekende gelegenheid om onze geneeskundige kennis uit te breiden. 

    Na een stille en gezapige rit in de jeep van Pai Puku (waarmee ze doorheen de Chaco op krokodillenjacht gaan) werden we op km 156 van ruta Transchaco opgewacht door Christina, de belgische directrice van Pai Puku.  Annelies had ons in de auto al voorbereid op het gerecht dat elke vrijdag traditioneel verorberd wordt, namelijk tortillas.  Deze werden dan ook letterlijk verorberd door haar, terwijl Nick en ik ons verzadigden aan pomelos.

    Zaterdagochtend! We kregen te horen dat er vier dokters in aantocht waren, een pediater, een professor gespecialiseerd in interne geneeskunde en huisartsgeneeskunde, een tandarts en een verpleegster.  De gynaecologe had afgezegd.  Tot grote vreugde van ons want wij mochten de patienten van gynaeco opvangen.  Wat hebben we geleerd?  Bij het controleren van het spiraaltje moet wel degelijk een draadje te zien zijn (onze eerste patiente misschien met een valse gerustheid naar huis gestuurd).  Draadjes van wonde moeten na tien a veertien dagen verwijderd worden anders zitten ze volledig vastgeroest in de huid.  Bij de gerookte melkvagina liet Nick de opmerking vallen dat vrouwen soms echt wel konden stinken.

    Na onze vruchtbare consultaties gingen we nog wat meevolgen met de professionelen.  Wat hebben we daaruit geleerd?  Na wat getrek en geklungel had onze professor door dat bij het verwijderen van de suprapubische sonde eerst het ballonnetje met een spuit leeggetrokken moet worden.  Rechter fossa pijn na cholecystitis zit enkel en alleen in het hoofd, daar is zelfs geen klinisch onderzoek voor nodig.  Een griepaal syndroom wordt behandeld met een combinatiepil van amantadine, paracetamol en amoxyciline.

    Na een lekker middagmaal (met tot grote vreugde van Nick een yoghurtje naar keuze als dessert), een pomelootje tijdens de siesta en een koffietje om de terugrit te trotseren, namen we afscheid van Christina.  De honing, afkomstig uit de bossen van de Chaco, namen we maar al te graag in ontvangst .  Onze trip werd afgesloten met het weetje dat een pomelo boom de boom van de liefde is.  De vrouw moet de put graven, de man moet de boom planten...  en als dit een geslaagd resultaat geeft mag het koppel een paartje vormen. 

    Volledig verzadigd, zowel in de maag als in de hersenen, stapten we de ambulance van Pai Puku in, richting Asuncion.  Bedankt Christina voor al je moeite

    18-04-2007 om 00:00 geschreven door AEN


    16-04-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bedenkingen over Paraguay, door Annelies Raes

    Beste Vrienden

     

    Vandaag heb ik (Annelies) een ongelofelijke energieboost. Wel laat ons zeggen dat het vergelijkaar is met het normale energielevel dat ik heb in Belgie als ik uitgeslapen ben. Normaalgezien ben ik hier in Paraguay ´s avonds uitgeput. Vandaar dat 1 van de eerste zinnetjes die ik leerde in het Guarani (de officiele indianentaal van Paraguay) was “ik ben moe, ik ga slapen”. Maar vandaag is dus anders, samen met m´n mama van hier heb ik zitten uitzoeken hoe het kwam, normale dag, normaal eten,... gemeenschappelijke consensus: het weer. Jaja, vandaag was het frisjes ´s morgens  en ´s avonds. Deze morgen zat ik met m´n mama mate te drinken (typische thee van argentinie en paraguay) met daarin een kruidje tegen m´n hoest, intussen keken we tv en de 2 presentatoren waren bezig over het weer, hoe koud het wel niet was, dat er veel mensen buiten liepen met een trui. De mannelijke presentator hield blijbaar wel van het briesje, maar de presentatrice zei dat ze het maar niks vond dat herfstweer, dat haar keel pijn deed en dat het een gevaarlijke tijd was voor verkoudheden. Nu ja, grappig zijn die conversaties wel als je bedenkt dat het op dat moment 18 graden was en ik me in belgie waande op een mooie zomerse morgen. Heerlijk...

    Paraguay is elke dag opnieuw een avontuur, intussen krijgen we ook iets meer inzicht in de problemen van het land, en dat zijn er heel wat, op alle vlakken. Een mooie zin om dit uit te drukken is: “el Paraguay es un paìs rico con la gente povre” “ en Paraguay la gente es povre para ser rica”, wat dus wil zeggen dat Paraguay een rijk land is met arme mensen maar dat de mensen arm zijn (van geest) om rijk te zijn. Paraguay heeft veel mogelijkheden, maar de mentaliteit van de mensen is een beetje raar, ze nemen geen initiatief om zich op te werken, ze berusten zich te makkelijk in hun lot en zijn te snel tevreden. Ze durven zich niet opwerken, ze denken dat ze eenzelfde leven moeten leven als hun ouders. En dit alles zie je wel een beetje in het dagelijkse leven, zo hebben ze bvb geen respect voor het milieu, al hun vuilnis gooien ze ongegeneerd in de graskant, vanuit de voorbijrijdende bussen vallen quasi continu al dan niet lege colaflesjes.

    We kunnen wel wat leren van hen als het gaat om gastvrijheid, we zijn hier overal welgekomen, zonder morren maken ze een bed vrij, nodigen ze ons uit aan tafel en delen hun avond met ons. De familiebanden zijn ongelofelijk sterk, zo hechten ze bvb heel veel belang aan meters en peters, een kind krijgt er 2 bij het doopsel en 2 andere bij het heilig vormsel, en die mensen zijn echt wel belangrijk voor de hele familie. De zondag is een familiedag, dan doen ze echt niks, eten ze asado met veel vlees en drinken wijn gemengd met cola (zeer typisch).

    Er moet echt wel iets gebeuren in dit land op politiek vlak, misschien een bloederige revolutie zoals sommigen beweren, of misschien een echte democratische verkiezing en een president met het hart op de goede plaats al zal dit niet voor de nabije toekomst zijn. Het hele politieke systeem is corrupt, heel veel geld verdwijnt zomaar in het niks.

    En zo is er bvb veel te weinig geld voor de gezondheidszorg. In het universitair ziekenhuis hebben ze de beste scanner van het land maar ze doen geen onderzoeken met contrast omdat een student de scanner bedient en een student mag niet met contrast werken, de scanner kan maar gebruikt worden tot 13 uur want dan gaat de student weg, de mensen kopen zelf de cd om de beeldjes van de scanner op te zetten en aan de dokter te tonen. Het gevolg is dat de dokters van de patienten een cd-tje krijgen, lijkt allemaal tof maar er zijn quasi geen computers in het ziekenhuis om het te bekijken, en nog absurder, de dokters kunnen helemaal geen scan zonder contrast interpreteren. Dus er gebeuren dure onderzoeken die eigenlijk voor niets dienen, absurd allemaal.

    Het ziekenhuis is gebouwd waar vroeger een beekje was, dus wat gebeurt er nu als het regent, langs de achterdeur ontstaat er een beekje als verbinding tussen 2 waterplasjes waar er dus werkelijk visjes in voorbijzwemmen, ongelofelijk eigenlijk hoe weinig er hier eigenlijk nagedacht wordt en hoe weinig efficient alles verloopt.

    Dat deze stagemaanden ons allemaal een beetje zullen veranderen dat staat nu al vast, en dat we nog meer dan ooit houden van ons gestroomlijnd verlopend leventje in Belgie dat is zeker. We hebben het zo goed maar we beseffen het zo weinig. Armoede maakt een mens ziek, dat is duidelijk. En ja, “de mensen zijn arm maar ze zijn tenminste gelukkig”, dat hoor je vaak zeggen... ik zou eerder durven zeggen dat ze de luxe niet hebben om na te denken over hun leven, en dat ze daarom gelukkig lijken...ik ben er meer en meer van overtuigd dat ieder mens een zekere levensstandaard verdient: een goed huis, gevarieerd eten, proper water, goed onderwijs en voldoende toegankelijheid van de gezondheidszorg. Dit zijn de minimum vereisten voor een echt gezond en gelukkig leven volgens mij.

    voila, wat een luchtig tekstje moest worden is intussen een beetje meer beladen, maar ik ben zeker dat jullie me dat voor één keer wel niet kwalijk zullen nemen zeker?

    16-04-2007 om 23:54 geschreven door AEN



    Foto

    Foto

    Foto

    Klik op de foto om onze fotosite te bekijken
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Laatste commentaren
  • Bijna Terug (Sofie)
        op bijna op terugweg
  • amaai ik sta verstelt (jasmien)
        op BRRR
  • Coca-cola en co (Eli)
        op Bedenkingen over Paraguay, door Annelies Raes
  • E-mail Annelies

    annelies_raes@hotmail.com


    E-mail Evelien

    evelienholvoet@yahoo.com


    E-mail Nick

    nickhiltrop@hotmail.com



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs