Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. Heb je een vraagje ? Mail het me rechtstreeks en ik zorg in de kortste tijd voor antwoord.
vandendriessche.guy@telenet.be
De avonturen van 'De Izegemse Snor' Dit is een 'blog' van, over en voor alle 'moustachen' in Vlaanderen, Nederland en verre omstreken.
De laatste nieuwtjes staan steeds vanboven. Voor vroegere berichten moet je terugscrollen of het archief induiken. Er is ook een zoekprogramma ter uwer beschikking.
Je kunt er mijn persoonlijke, maar ook evenementen en avonturen van andere 'snorren', al dan niet in clubverband, meebeleven en nalezen.
SNORREND !
Voor een gratis scheerbeurt moest je inderdaad zondag om 14.00 uur in de " Clean Shave " van Mark zijn ( in de Wijngaardstraat, achter het Conscienceplein ) ! Dé zaak van alle toiletartikelen voor mannen. Producten voor heren mét of zonder SNOR, mét of zonder baard.
Mark Salik
Ze waren met velen, dé SNORREN van 't Stad. Natuurlijk mochten de dames meegenieten van deze happening. ( ze zen ni kontreir doar in Antwaaaaaarpen)
Twee baarden sneuvelden ( eentje had verstek laten gaan ) en JOS de kapper haalde "goud" met zijn realisatie van de 'snor met bakkebaarden' van FRANK.
De trimmer deed goed zijn werk, tot jolijt van de enen...
...en grote ontsteltenis van anderen
Afwerking met het scheermes...
... en klaar is kees.
Nu de volgende... Steve, de whisky-kenner, onderging de scheerbeurt van zijn stoppelbaard met veel plezier.
De 'entourage' had er precies ook de lol in !
Dus : bakkebaard FRANK en de Cockney uit Londen STEVE werden de kersverse E.S.A.-leden.
Een kadoke voor een "Happy Face" in de "Clean Shave" .
De RUDY had uit Oud-Turnhout zijn Magnum bubbles meegebracht en er werd geklonken op zijn 55 jaar.
Daarna allen richting Grote Markt waar alle kroegen overvol waren. Gouden zaken voor de horeca tijdens deze feestelijke dagen. Dan maar verder richting Schipperskwartier voor een pintje bij JOHN in café " LEGUIT ".
't Was een gezellige bedoening in een toffe stad met een plezante bende. Jammergenoeg de laatste happening van 't jaar.
Meer nieuws vauit de States : The Annual Moustachio Bashio
Op dinsdag 8 januari 2008 vindt (reeds voor de tweede maal) het Annual Moustachio Bashio plaats op het Kappa Alpha Fraternity House in Stanford, een afdeling van de plaatselijke universiteit (en naar zien loopt er daar 'schoon volk' rond...
Ook weer in een organisatie van Phil Olsen van het US Beard Team, die alle deelnemers met raad en daad zal bijstaan en natuurlijk van de gelegenheid zal gebruik maken om nog zoveel mogelijk te recruteren voor het WK snorren en Baarden in Anchorage in 2009.
Moustachio Bashio
Een vraag die op eenieders lippen ligt : Wat Is Nu Eigenlijk Een Moustachio Bashio ? Tekst en uitleg hieronder...
The brainchild of resident Ten Stone pranksters Brenna McGinnis and Papaya, the Bashio is a good old-fashioned mustache contest. Roll up and put your tickler to the test. Does your soup strainer make the rest of the field look like peach fuzz? Got a cookie duster thats more of a muffin mopper? Come on down, then, cause its straight Mo-vember (as the month has been renamed by antipodean face fungus fanatics) at the Stone. A celebrity panel of judges including Markos Kapes (and his horseshoe Manchu) along with Skull (seriously, is it even possible to hold a proper mustache contest without a guy named Skull?) will adhere to a strictly nonsensical point system to determine the winners. The always-popular various prizes will be awarded to the most diabolical (think Snidely Whiplash and Dick Dastardly) and the high-handlebar holy of holies, the Tom Selleck Would Be Proud stashe. In a stunning display of largesse, the organizers have even instituted categories covering fake mustachesopening wide the windows of opportunity so the glory of grooming greatness can be grasped by all.
Phil Olsen, stichter en 'captain' van het Beard Team USA, was afgelopen week in Anchorage/Alaska om samen met de organisatoren van het Wereldkampioenschap Snorren en Baarden 2009 al eens een stand van zaken op te maken betreffende dit evenement en brengt ons reeds het volgende nieuws. Een enthousiaste en energieke ploeg is daar alvast van start gegaan met de planning en er lagen reeds tal van grootse ideeën op tafel om het de deelnemers en de toeschouwers zo aangenaam mogelijk te maken.
En niet alleen aangenaam vertoeven aldaar, maar organisator David Traver is zelfs van plan om na het evenement met enkele gegadigden op een echte berenjacht te gaan en het Anchorage Visitors and Convention Bureau organiseert zelfs een '26-Glacier Cruise' op de Prince William Sound de dag achter het kampioenschap. Info en een filmpje daaromtrent vindt je terug op http://www.26glaciers.com/.
Laura Tanis Public Relations Manager Anchorage Convention & Visitors Bureau ltanis@anchorage.net
Thevens loopt de constructie van het nieuwe Denai'na Convention Center nu reeds voor op de bouwplanning, zodat het World Beard and Moustache Championship in een prachtige nieuwe fasciliteit zal kunnen doorgaan.
Maar eerst is er nog het 'Miners and Trappers Ball ' in Anchorage op 1 maart 2009 dat gehouden wordt in het Willian Egan Center en waarbij jaarlijks de 'Mr Fur Face Contest' wordt gehouden : Alaska's jaarlijkse 'baarden-competitie', reeds voor de 56ste keer ! Dit wedstrijdje is enkel en alleen voorbehouden voor mannen met baarden en is trouwens een van de hoogtepunten van dit evenement gedurende dit 'Winter Fur Rendez-Vous Celebration'. (http://www.furrondy.net/)
Thema dit jaar is "Moonlight Mardi Gras" : dat wordt griezelen 'à la New Orleans'... De leden van het US Beard Team krijgen daar gratis toegang (een kadootje van $ 30,-). Tickets kan je kopen aan de ingang. Phil gaat daar natuurlijk aan deelnemen en hij heeft zowat de indruk dat hij niet alleen zal zijn !
Ondertussen doet hij flink zijn best om de nationale pers aldaar warm te houden voor het WK van 2009 (het is tenslotte na Carson City 2003 opnieuw een Amerikaanse organisatie...) in de hoop nog meer kandidaten naar Anchorage mee te krijgen. Sinds 1 november zijn er reeds 48 nieuwe leden bij het US Beard Team aangesloten !
En hij maakt natuurlijk nog eens reclame voor zijn winkeltje : zoek je nog een origineel geschenkje voor onder de kerstboom, kijk dan vlug even op
Bob Cools ziet het levenslicht te Antwerpen op 27 april 1934. Hij haalt drie universitaire titels aan de ULB. Na zijn afstuderen in 1958 gaat hij aan de slag bij de studiediensten van de algemene directie van de haven. In 1971 wordt hij in zijn vaderstad schepen voor ruimtelijke ordening (een primeur voor ons land), stedebouw en burgerlijke stand. Daarnaast is Bob Cools onder meer commissaris bij de NMBS en beheerder van Sabena. Op 1 januari 1983 wordt hij burgemeester van Antwerpen, als opvolger van Mathilde Schroyens. Zijn functie combineert hij met het schepenambt van cultuur. Zijn populariteit blijkt bij de gemeenteraads-verkiezingen van 1988 : Cools krijgt 19.234 vookeurstemmen. De socialisten dalen echter van 19 naar 17 zetels, terwijl het Vlaams Blok klimt van 2 naar 10 zetels. De Antwerpenaar heeft het duidelijk moeilijk met de toevloed van migranten en de verloedering van de stad. Onder leiding van Bob Cools gaat het stadsbestuur in de tegenaanval met onder meer wrevelagenten en kleinschalige buurtcentra, maar de inspanningen om de multiculterele samenleving te doen bloeien in Antwerpen worden gehinderd door de torenhoge schuldenlast van de stad en de logge administratie. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 is de gepresenteerde rekening nog zwaarder dan in 1988 : het Vlaams Blok wordt de grootste partij. Bob Cools, toch nog goed voor 16.580 voorkeurstemmen, moet ruim baan maken voor de jongere Leona Detiège en wordt OCMW-voorzitter. In april 2001 gaat hij in deze functie met pensioen. Hij is gehuwd met Jacky Braem, heeft een dochter Peggy en twee kleinkinderen.
Bob Cools is de enige nog levende oud-burgemeester van Antwerpen.
Als hoogtepunten van zijn burgemeesterschap noteren we Antwerpen Culturele Hoofdstad van Europa 1993 en Eurosail '93.
Female colleagues at Bovis Homes honour Neil Adams for his impressive growth.
A Bovis Homes employee has won the companys 'Moustache of the Year' competition following a month long challenge.
Senior quantity surveyor Neil Adams was named winner in the fundraising contest after his female colleagues said he had grown the most impressive facial hair.
Seventeen staff from Bovis Homes Eastern region head office pledged to stop shaving during November to raise money for Children in Need.
The workers raised £500 through sponsorship and fines for those who reached for the razor early.
Project designer David Peace who organised the competition said: It certainly created a talking point in the office. We were delighted our efforts raised so much money and a big thank you to everyone who sponsored us, supported us and refrained from making sarcastic remarks.
Adams added: What a trophy to win. Ill never live it down.
Zondag 2 december was het voor de leden en sympatisanten van de Europese Snorrenclub Antwerpen verzamelen geblazen in 'Den Bengel' aan de Grote Markt te Antwerpen voor de viering van uitbater Jo die daar al 10 jaar de zaak runt.
(gastenboek)
En omdat het daar ook de vergaderingsstek is van de ESA (onze 'snorrentempel' zegt voorzitter Willy Dupon altijd), waren wij er dan ook te gast die namiddag.
Een foto-impressie...
Jo mocht van Willy een geschenk in ontvangst nemen.
Annie, altijd zeer gul met haar zoenen...
ESA-bestuurleden (met op de voorgrond erelid en oud-burgemeester Bob Cools) samen met de Jo.
Kleine Milan zit aan de 'gezonde' snoepjes.
Jo mocht tal van geschenken openen...jammer dat dat geen 'echte' waren...
Het is altijd leuk vertoeven in het gezelschap van Bob Cools... een zeer sympathiek man.
Neen, niet drinken hoor Milan !!! Natuurlijk niet... alleen meer even poseren voor de foto.
Een 'bolleke Extra Large'
Even op de foto met Ludo Vancampenhout, Antwerps Schepen van Stadsontwikkeling, Sport en Diamant en Volksvertegenwoordiger.
Op vrijdag 7 december organiseert de Vriendenkring LVC het '5de blauwe bal van Ludo Van Campenhout' in het Fort van Merksem. De vriendenkring zorgt voor fris getapte pinten, wijn van blauwe druiven (uiteraard) en de juiste muziek. Kaarten kosten 5 euro (4 euro voor leden van de Vriendenkring). Wie daar zin in heeft, kan ook eerst deelnemen aan een walking dinner en daarna de calorieën op het bal wegdansen. Diner en bal samen kosten 55 euro (50 euro voor leden van de Vriendenkring). Inschrijven via 03 232 22 33 of denieuwestad@telenet.be.
En wie kwam er daar ook binnengestapt ?
De fotograaf gefotografeerd...
De grappen met en over 'zwarte pieten' en zo bleven niet uit...
Annie had daar waarschijnlijk een 'dikke snoep' te pakken !
Eén grote kleurige carnavalbende, waar ik eerlijk gezegd het verband niet zie met 'snorren', maar soit, als het maar plezierig blijft, zou ik zo zeggen... http://desnorren.websitemaker.nl/desnorren
Enige tijd geleden heb ik al eens het een en ander over de 'tits' in dit blog neergeschreven, met verwijzing naar de Italiaanse invloed (naar de klederdracht van de gondeliers in Venetië) en naar het feit dat het oorspronkelijk waarschijnlijk een militair hoofddeksel was, maar er is nog een andere reden waarom deze strohoed in onze contreiën zijn opwachting heeft gemaakt.
En dank zij de Voorzitter van de Europese Snorrenclub Antwerpen, Willy Dupon, ben ik aan de weet gekomen waarom dit type hoofddeksel in het Antwerpse dan wel de naam van 'TITS' kreeg en nog steeds blijft houden. Het maakt zelfs deel uit van de costumering bij de meeste Vlaamse snorrenclubs...
Eerst een strookje vooroorlogse geschiedenis...
LEONHARD TIETZ WAS EEN JOODS/DUITSE "KAUFMANN" DIE EERST BEGONNEN IS ERGENS IN DUITSLAND MET EEN KLEINE WINKEL EN LATER HET EERSTE "GROOTWARENHUIS" (ZOALS WIJ DAT VROEGER NOEMDEN) OPSTARTTE IN HAMBURG, DIT ROND DE EEUWWISSELING.
DE COMBINATIE JOODS EN DUITS RESULTEERDE UITERAARD IN EEN UITBREIDING VAN DE BUSINESS.
NA HAMBURG KWAM IN 1902 ANTWERPEN.
TIETZ PASTTE ZICH EEN BEETJE AAN EN NOEMDE DEZE MAGAZIJNEN : " LES GRANDS MAGASINS LEONARD TIETZ ". HET DUITSE 'LEONHARD' WERD DUS HET FRANSE 'LEONARD'...
'Visitez les Grands Magasins Leonhard Tietz Anvers' - historische muurreclame (situatie in 2005)
HET WAS HIER HET EERSTE MAGAZIJN MET VERKOOP VAN VERSCHILLENDE WAREN AAN GOEDKOPE PRIJZEN. JE MOCHT ZELFS BINNEN EEN KORTE TERMIJN ZAKEN TERUGBRENGEN WAAR JE NIET OVER TEVREDEN WAS, EEN SOORT GARANTIE.
IN ZIJN AFDELING KLEDIJ E.D.WERDEN DE BESTE (EN NIET AL TE DURE) STROHOEDEN VERKOCHT OVER DE GANSE REGIO.
VOOR DE FRANSEN WAREN DAT "CANOTIERS", VERWIJZEND NAAR HET MODEVERSCHIJNSEL TIJDENS HET KANOVAREN 'S ZONDAG OP DE MEREN EN RIVIEREN IN FRANKRIJK. ZIE DE SCHILDERIJEN VAN MONET.
ZELFS MAURICE CHEVALIER HEEFT ER EEN ODE AAN GEWIJDT...
VOOR DEN ANTWERPENAAR WERD HET HEEL VLUG "NEN TITS".
EN HET RARE VAN DE ZAAK IS DAT WIJ DAT NU IN 2007 NOG ALTIJD EEN "TITS" NOEMEN. RARE JONGENS, DIE SINJOREN, ZOU OBELIX GEZEGD HEBBEN...
Keimzelle von Kaufhof war ein kleines Textilgeschäft in Stralsund, das 1879 eröffnet wurde und auf 25 m² Garne, Knöpfe, Stoff- und Wollwaren anbot. Der Kaufmann Leonhard Tietz orientierte seine Firmenphilosophie an der Idee: Qualität zu festen Preisen und nur gegen Bargeld. 1897 wurde der Sitz des Unternehmens nach Köln verlagert. Von hier begann der Aufbau des Filialnetzes. Tietz war 1905 der erste deutsche Warenhausbetreiber, der sein Unternehmen in eine Aktiengesellschaft umwandelte. Nach seinem Tod im Jahr 1914 trat sein ältester Sohn, Alfred Leonhard Tietz, die Nachfolge an.
JOS HERTOGS [1861-1930]
Deze architect wordt geboren op 27 augustus 1861 en kent na zijn opleiding aan de Antwerpse academie direct veel succes. Tot zijn eerste grote projecten behoort de bouw van de joodse synagoge aan de Bouwmeestersstraat in de Antwerpse Zuidwijk. Samen met collega Eduard Stordiau zet hij hier een gebedshuis in Moorse stijl neer, nu gebruikt door de traditionele joodse gemeenschap Shomré Hadass - de Behoeders van het Geloof - voor plechtige samenkomsten. Het gebouw is ingewijd op 26 ELOUL 5653, lees 7 september 1893.
Drie jaar later, 1896, komt de renaissancegevel met Venetiaanse loggia aan de Ernest Van Dijckkaai 8 gereed, vandaag bekend als het wat traditionele klasse-restaurant La Rade (De - Antwerpse - Rede). Hertogs mag er tussen 1897 en 1901 een gebouw aan vasthaken, dat een flink stuk Suikerrui inneemt en destijds bekend stond als het Hanzahuis, een kantoorgebouw voor de Duitse zakenman-bankier Mallinckrodt, vandaag eerder bekend bij het uitgaande publiek als het "Corsendonk Stadscafé". Jef Lambeaux - jawel, die van de Brabofontein - heeft er een aantal zwaarlijvige beelden aan gehangen, handel, scheepvaart en rivieren uitbeeldend. Tussen 1901 en 1904 zorgt Jos Hertogs ervoor, dat de waardevolle kunstverzameling van de zopas fataal van zijn paard gevallen ridder Fritz Mayer Van den Bergh een passend onderkomen krijgt in een gebouw naast het woonhuis van de familie in de Lange Gasthuisstraat. De voorgevel is een vrije kopie van de toen reeds gesloopte pastorie van de Sint-Walburgisparochie, gecombineerd met een gevel uit de Zakstraat, alles in opdracht van Fritz' moeder. In 1903 is Jos druk doende met het optrekken van een groot warenhuis voor de Duitser Leonhard Tietz aan de Meir. "Tausendfach alles unter einem Dach" is de leuze van Tietz, waar onder andere de stooien hoeden worden verkocht, die in Antwerpen nog altijd bekend staan als een 'tits'.
Vandaag heet die zaak Galeria Inno en is opnieuw in Duitse Kaufhaus-handen. Tenslotte willen we Hertogs restauratie begin 20ste eeuw van het Osterriethhuis aan diezelfde Meir niet onvermeld laten.
Later heeft Jos Hertogs de leiding over zijn architectenbureau aan een jongere collega overgelaten, maar hij is zelf actief gebleven tot zijn dood op 27 februari 1930.
Ome Joop heeft een grote krulsnor. Aan beide uiteinden eindigt de snor in een sierlijke krul. Nadat zijn vrouw overleden was, besloot ome Joop zijn snor te laten staan. Hij is erg trots op die snor. Die snor heeft hem immers geen windeieren gelegd. Mijn hele leven is veranderd sinds ik een snor ben gaan dragen. Het leven is sindsdien alleen maar mooier geworden. Ome Joop is namelijk al elf jaar regerend Nederlands kampioen Mister Snor. Mannen met snorren blijken bijzondere persoonlijkheden te zijn: Een man met snor houdt van netjes en heeft een beetje kapsones. Je moet natuurlijk wel het visitekaartje zijn van je snor. Ome Joop gaat ook dit jaar weer zijn titel verdedigen. Hij heeft er het volste vertrouwen in. In vakjargon; dat zit wel snor.
Joop Snor
" Wie mij niet kent is geen Amsterdammer!" zegt Joop Snor, geboren en getogen Amsterdammer. Hij is 76 jaar en voelt zich alles behalve oud. Hij zit dan ook niet achter de geraniums maar tussen 'het jonge spul' van Casa Rosso. Hoe hij vanuit de groente tussen het 'vlees' terecht kwam vertelde hij in 'Vieux Lokaal'. Een boeiend levensverhaal van een man die de clou om prettig oud te worden ontdekt heeft: 'meeleven met de vooruitgang'.
Hij is geboren en grootgebracht in de Spaarndammerbuurt waar hij al op jonge leeftijd met de groentekar liep. -"Ik begon als 'pikkenier'. Je had je kar vol met een artikel en op het lest moest je 'los' zijn van je bloemkolen of andijvie." Hij kreeg een eigen wijk en moest toen in dienst. -" Ik was van de lichting '37/'38 en op de dag dat we moesten afzwaaien was Colijn op de radio. De toestand was kritiek en we moesten nog een keer vijf en een halve maand blijven. Toen kwam de mobilisatie en de oorlog. Ik was gestationeerd in Amersfoort, het einde van de Grebbelinie. Ik ben nog krijgsgevangene geweest, maar ik mocht terug naar A'dam omdat ik in de voedselvoorziening zat. Ik ben in de oorlog getrouwd op een hele ludieke manier. In een versierde tram reden we naar het stadhuis. De kinderen kwamen vanzelf in de oorlog: er was weinig brandstof dus om warm te blijven ging je samen lekker vroeg naar bed. Het was een hele andere tijd dan nu. Als je toen condooms wilde kopen dan wachtte je tot alle klanten bij de drogist weg waren en dan fluisterde je:" Heeft u condooms?" Het winkelmeisje keek je dan aan alsof je een dief was!"
Joop overleefde de oorlog en kwam op de Albert Cuyp terecht. Daar heeft hij maar liefst achtenveertig jaar lang gestaan, tot zijn ruggewervels versleten waren. Op de Cuyp werd hij 'wereldberoemd in Amsterdam' vanwege zijn opvallende snor. Toen zijn vrouw op achtenveertige-jarige leeftijd overleed is hij een snor gaan dragen die in zeven jaar uitgroeide tot twee grijze vleugels van aanzienlijk formaat. Met snorrevet boetseert Joop ze in twee krullen die zijn wangen volledig beslaan. -"Mijn snor werd mijn image, op een gegeven moment stond er in de krant " Wie heeft er een mooiere snor dan ome Joop van De Cuyp?". De eerste 'snorrewedstrijd' werd georganiseerd en ik won 'm. Zo kwam ik en de publieke belangstelling. Ik ben lid van de 'snorreclub', dat is een gezellige club met driehonderdvijftig leden. We trekken door heel het land en eens per jaar wordt 'Mister Snor' verkozen."
's Avonds wast Joop zijn snor met groene zeep waardoor hij " zo zacht wordt als het haar op mijn hoofd" en drapeert de lokken vervolgens achter zijn oren. Zo wordt zijn nachtrust niet verstoord door prikkende haren. Als hij 's nachts al slaapt want het nachtleven is een van Joops grootste fascinaties. Hij kwam er 'toevallig' terecht toen het werk op De Cuyp te zwaar werd voor zijn versleten ruggewervels.
-"Ik ging wel 's een bingootje maken in het casino. Ik verveelde me want vanaf m'n dertiende heb ik altijd gewerkt. Ik vroeg aan de baas van het casino:" Hebbie wat te doen voor me?" Ik ben toen achter de receptie terecht gekomen en heb allerlei klussies gedaan. Dan ging ik lekker moei naar huis en dan kon ik slapen. Ik heb dat jarenlang gedaan. Op een gegeven moment zou er een nachtclub op het Thorbeckeplein worden geopend. Ik werd gevraagd om daar voor de deur te gaan staan in een mooi pak. Die snor van mij trekt natuurlijk publiek, iedereen kon me op het lest! Toen kwam ik bij Casa Rosso terecht. Je groeit in dat leven, je staat er midden in en het kost je geen cent. Ik heb mensen geanimeerd, ik ben kerstman, paashaas en sinterklaas. Wat er zo boeiend is aan het nachtleven? Elke show is anders, het publiek is steeds anders. Japanners lopen bang weg als de meissies van het podium op ze af komen, anderen hebben dolle pret en sommigen kunnen geen lachje op hun gezicht krijgen. Het is nooit hetzelfde. Of sex nog opwindend is voor me? Ik zit dag en nacht tussen het jonge spul, het is mijn wereld. Als ik in de kleedkamer ben lopen ze gewoon naakt rond, dan kijk je toch anders. Je went aan het bloot omdat je er in 'opgroeit'.
Joop is van de generatie die opgroeide in een tijd van veel veranderingen. Van olielamp tot maanreis. -"Als je flexibel bent en je aan de toestanden waarin je leeft aanpast dan is die hele vooruitgang een lachertje. Ik deed dat altijd. Mijn raad aan iedereen is dan ook: Meeleven! En meedoen. Dat is de clou om aardig oud te worden. En ik ben nog niet oud met m'n 76. Ik ben oud aan het worden."
Rotterdamse biologen beschouwen de wimperspitsmuis als een fijn nieuw proefdier, omdat het piepkleine beestje zo goed kan 'zien' met zijn snorharen.
Kleiner dan de wimperspitsmuis worden zoogdieren niet gemaakt. Een volwassen diertje weegt hooguit tweeënhalve gram. Om zo'n klein warmbloedig lichaampje te onderhouden, is heel veel voedsel nodig - per dag eet deze minieme spitsmuis meer dan zijn eigen gewicht aan insecten. Neurowetenschappers van het Erasmus Medisch Centrum, onder leiding van Michael Brecht, fokken sinds enkele jaren met de beestjes, nadat de Duitse ecoloog Hendrik Turni er tien voor ze had gevangen in Italië.
"We bestuderen deze beestjes omdat ze heel kleine hersenen hebben, twintigduizend keer kleiner dan een mens", zegt Brecht. "Zo kunnen we hele hersengebieden tegelijk tot in groot detail bestuderen. Een aanzienlijk deel van het breintje verwerkt de signalen die de snorharen doorgeven. Daarmee vormt zo'n spitsmuis zich een echt beeld van zijn prooi, blijkt uit onze proeven."
In het vakblad Proceedings of the National Academy of Sciences van deze week beschrijft de groep een serie proeven waarbij de spitsmuisjes de aanval mocht inzetten op krekels. Ze wisten in het pikkedonker precies waar ze moesten bijten, tenzij hun snorharen met een schaar waren bewerkt. De vorm van de prooi bleek overigens belangrijker dan de beweging, want ook plastic replica's werden fel aangevallen. In de hersentjes van zijn nieuwe proefdieren heeft Brecht nog niet gekeken. Daarvoor waren er nog niet genoeg: "We hebben er nu achttien, maar er zijn er meer op komst. Daarmee gaan we onderzoeken wat de snorharen het brein vertellen."
In 1990 kreeg een garnalenvisser in het Brouwershavensche Gat een bijzonder stuk hout in zijn netten, dat hem erg nieuwsgierig maakte. Het betrof een groot scheepsonderdeel met de vorm van een mooie snor. Hij meldde de bijna 2000 kilo wegende vondst. De scheepsarcheologen herkenden een mastspoor met een bijzondere constructie, die de moeite van het conserveren zeker waard was. In een tijd van twee jaar werd de snor geconditioneerd gedroogd.
De snor is een bijzonder stuk scheepshout. Niet alleen vanwege de aparte vorm, maar vooral vanwege de constructie. De scheepsmast wordt meestal op een balk bevestigd die in de lengterichting van het schip ligt: het mastspoor. De snor is echter een mastspoor dat zich in de breedte van een schip heeft bevonden en geeft dus de breedte van het schip aan. In het mastspoor zit een vierkant gat. De mast is rond, maar onderaan zit een vierkante nok, zodat het in de mastkoker past. Bij de bouw van een schip werd vroeger in dit vierkante mastgat een munt gelegd, om het bouwjaar te duiden. Ook bij de reconstructie van de Batavia is dat gebeurd.
'De snor.
Vastgesteld kon worden dat de snor afkomstig is van een platbodem met aanzienlijke afmetingen, die waarschijnlijk dateert uit de 16e eeuw. Jarenlang is tevergeefs het water waar de vondst werd gedaan afgezocht, in de hoop het scheepswrak aan te treffen waar de snor van afkomstig is. Dan zou misschien duidelijk kunnen worden waarom dit mastspoor in de breedte werd geplaatst. Een dergelijke mastondersteuningsconstructie is wel aangetroffen bij Romeinse schepen, maar in de scheepsbouwtraditie verder onbekend. Had het schip meerdere masten? Of is de constructie misschien ingegeven door de aanwezigheid van een boom met een bijzondere vorm? De scheepsarcheologen blijven hopen dat het wrak waar de snor van afbrak ooit wordt gevonden, zodat deze puzzel kan worden opgelost.
Materiaalspecialisten van RACM Lelystad geven de snor binnenkort een opknapbeurt. Lucas van Dijk: Het gras groeit er momenteel uit. We gaan m in elk geval ont-mossen en verstevigen. Het spreekt vanzelf dat dit unieke object vervolgens een mooie plek in het scheepsarcheologische depot krijgt.
Ik ben Guy Vandendriessche, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moustache.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Museum-medewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ESA snorrenclub, belleman Stad Izegem, motorrijden,....
Andere hobby's :
www.bloggen.be/belleman
www.bloggen.be/motorrijder
www.bloggen.be/budoka
www.bloggen.be/stadsreuzen