Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. Heb je een vraagje ? Mail het me rechtstreeks en ik zorg in de kortste tijd voor antwoord.
vandendriessche.guy@telenet.be
De avonturen van 'De Izegemse Snor' Dit is een 'blog' van, over en voor alle 'moustachen' in Vlaanderen, Nederland en verre omstreken.
De laatste nieuwtjes staan steeds vanboven. Voor vroegere berichten moet je terugscrollen of het archief induiken. Er is ook een zoekprogramma ter uwer beschikking.
Je kunt er mijn persoonlijke, maar ook evenementen en avonturen van andere 'snorren', al dan niet in clubverband, meebeleven en nalezen.
SNORREND !
04-12-2007
Moustache of the Year
QS wins Moustache of the Year award by a whisker
4 December, 2007
By Olivia Boyd
Female colleagues at Bovis Homes honour Neil Adams for his impressive growth.
A Bovis Homes employee has won the companys 'Moustache of the Year' competition following a month long challenge.
Senior quantity surveyor Neil Adams was named winner in the fundraising contest after his female colleagues said he had grown the most impressive facial hair.
Seventeen staff from Bovis Homes Eastern region head office pledged to stop shaving during November to raise money for Children in Need.
The workers raised £500 through sponsorship and fines for those who reached for the razor early.
Project designer David Peace who organised the competition said: It certainly created a talking point in the office. We were delighted our efforts raised so much money and a big thank you to everyone who sponsored us, supported us and refrained from making sarcastic remarks.
Adams added: What a trophy to win. Ill never live it down.
Zondag 2 december was het voor de leden en sympatisanten van de Europese Snorrenclub Antwerpen verzamelen geblazen in 'Den Bengel' aan de Grote Markt te Antwerpen voor de viering van uitbater Jo die daar al 10 jaar de zaak runt.
(gastenboek)
En omdat het daar ook de vergaderingsstek is van de ESA (onze 'snorrentempel' zegt voorzitter Willy Dupon altijd), waren wij er dan ook te gast die namiddag.
Een foto-impressie...
Jo mocht van Willy een geschenk in ontvangst nemen.
Annie, altijd zeer gul met haar zoenen...
ESA-bestuurleden (met op de voorgrond erelid en oud-burgemeester Bob Cools) samen met de Jo.
Kleine Milan zit aan de 'gezonde' snoepjes.
Jo mocht tal van geschenken openen...jammer dat dat geen 'echte' waren...
Het is altijd leuk vertoeven in het gezelschap van Bob Cools... een zeer sympathiek man.
Neen, niet drinken hoor Milan !!! Natuurlijk niet... alleen meer even poseren voor de foto.
Een 'bolleke Extra Large'
Even op de foto met Ludo Vancampenhout, Antwerps Schepen van Stadsontwikkeling, Sport en Diamant en Volksvertegenwoordiger.
Op vrijdag 7 december organiseert de Vriendenkring LVC het '5de blauwe bal van Ludo Van Campenhout' in het Fort van Merksem. De vriendenkring zorgt voor fris getapte pinten, wijn van blauwe druiven (uiteraard) en de juiste muziek. Kaarten kosten 5 euro (4 euro voor leden van de Vriendenkring). Wie daar zin in heeft, kan ook eerst deelnemen aan een walking dinner en daarna de calorieën op het bal wegdansen. Diner en bal samen kosten 55 euro (50 euro voor leden van de Vriendenkring). Inschrijven via 03 232 22 33 of denieuwestad@telenet.be.
En wie kwam er daar ook binnengestapt ?
De fotograaf gefotografeerd...
De grappen met en over 'zwarte pieten' en zo bleven niet uit...
Annie had daar waarschijnlijk een 'dikke snoep' te pakken !
Eén grote kleurige carnavalbende, waar ik eerlijk gezegd het verband niet zie met 'snorren', maar soit, als het maar plezierig blijft, zou ik zo zeggen... http://desnorren.websitemaker.nl/desnorren
Enige tijd geleden heb ik al eens het een en ander over de 'tits' in dit blog neergeschreven, met verwijzing naar de Italiaanse invloed (naar de klederdracht van de gondeliers in Venetië) en naar het feit dat het oorspronkelijk waarschijnlijk een militair hoofddeksel was, maar er is nog een andere reden waarom deze strohoed in onze contreiën zijn opwachting heeft gemaakt.
En dank zij de Voorzitter van de Europese Snorrenclub Antwerpen, Willy Dupon, ben ik aan de weet gekomen waarom dit type hoofddeksel in het Antwerpse dan wel de naam van 'TITS' kreeg en nog steeds blijft houden. Het maakt zelfs deel uit van de costumering bij de meeste Vlaamse snorrenclubs...
Eerst een strookje vooroorlogse geschiedenis...
LEONHARD TIETZ WAS EEN JOODS/DUITSE "KAUFMANN" DIE EERST BEGONNEN IS ERGENS IN DUITSLAND MET EEN KLEINE WINKEL EN LATER HET EERSTE "GROOTWARENHUIS" (ZOALS WIJ DAT VROEGER NOEMDEN) OPSTARTTE IN HAMBURG, DIT ROND DE EEUWWISSELING.
DE COMBINATIE JOODS EN DUITS RESULTEERDE UITERAARD IN EEN UITBREIDING VAN DE BUSINESS.
NA HAMBURG KWAM IN 1902 ANTWERPEN.
TIETZ PASTTE ZICH EEN BEETJE AAN EN NOEMDE DEZE MAGAZIJNEN : " LES GRANDS MAGASINS LEONARD TIETZ ". HET DUITSE 'LEONHARD' WERD DUS HET FRANSE 'LEONARD'...
'Visitez les Grands Magasins Leonhard Tietz Anvers' - historische muurreclame (situatie in 2005)
HET WAS HIER HET EERSTE MAGAZIJN MET VERKOOP VAN VERSCHILLENDE WAREN AAN GOEDKOPE PRIJZEN. JE MOCHT ZELFS BINNEN EEN KORTE TERMIJN ZAKEN TERUGBRENGEN WAAR JE NIET OVER TEVREDEN WAS, EEN SOORT GARANTIE.
IN ZIJN AFDELING KLEDIJ E.D.WERDEN DE BESTE (EN NIET AL TE DURE) STROHOEDEN VERKOCHT OVER DE GANSE REGIO.
VOOR DE FRANSEN WAREN DAT "CANOTIERS", VERWIJZEND NAAR HET MODEVERSCHIJNSEL TIJDENS HET KANOVAREN 'S ZONDAG OP DE MEREN EN RIVIEREN IN FRANKRIJK. ZIE DE SCHILDERIJEN VAN MONET.
ZELFS MAURICE CHEVALIER HEEFT ER EEN ODE AAN GEWIJDT...
VOOR DEN ANTWERPENAAR WERD HET HEEL VLUG "NEN TITS".
EN HET RARE VAN DE ZAAK IS DAT WIJ DAT NU IN 2007 NOG ALTIJD EEN "TITS" NOEMEN. RARE JONGENS, DIE SINJOREN, ZOU OBELIX GEZEGD HEBBEN...
Keimzelle von Kaufhof war ein kleines Textilgeschäft in Stralsund, das 1879 eröffnet wurde und auf 25 m² Garne, Knöpfe, Stoff- und Wollwaren anbot. Der Kaufmann Leonhard Tietz orientierte seine Firmenphilosophie an der Idee: Qualität zu festen Preisen und nur gegen Bargeld. 1897 wurde der Sitz des Unternehmens nach Köln verlagert. Von hier begann der Aufbau des Filialnetzes. Tietz war 1905 der erste deutsche Warenhausbetreiber, der sein Unternehmen in eine Aktiengesellschaft umwandelte. Nach seinem Tod im Jahr 1914 trat sein ältester Sohn, Alfred Leonhard Tietz, die Nachfolge an.
JOS HERTOGS [1861-1930]
Deze architect wordt geboren op 27 augustus 1861 en kent na zijn opleiding aan de Antwerpse academie direct veel succes. Tot zijn eerste grote projecten behoort de bouw van de joodse synagoge aan de Bouwmeestersstraat in de Antwerpse Zuidwijk. Samen met collega Eduard Stordiau zet hij hier een gebedshuis in Moorse stijl neer, nu gebruikt door de traditionele joodse gemeenschap Shomré Hadass - de Behoeders van het Geloof - voor plechtige samenkomsten. Het gebouw is ingewijd op 26 ELOUL 5653, lees 7 september 1893.
Drie jaar later, 1896, komt de renaissancegevel met Venetiaanse loggia aan de Ernest Van Dijckkaai 8 gereed, vandaag bekend als het wat traditionele klasse-restaurant La Rade (De - Antwerpse - Rede). Hertogs mag er tussen 1897 en 1901 een gebouw aan vasthaken, dat een flink stuk Suikerrui inneemt en destijds bekend stond als het Hanzahuis, een kantoorgebouw voor de Duitse zakenman-bankier Mallinckrodt, vandaag eerder bekend bij het uitgaande publiek als het "Corsendonk Stadscafé". Jef Lambeaux - jawel, die van de Brabofontein - heeft er een aantal zwaarlijvige beelden aan gehangen, handel, scheepvaart en rivieren uitbeeldend. Tussen 1901 en 1904 zorgt Jos Hertogs ervoor, dat de waardevolle kunstverzameling van de zopas fataal van zijn paard gevallen ridder Fritz Mayer Van den Bergh een passend onderkomen krijgt in een gebouw naast het woonhuis van de familie in de Lange Gasthuisstraat. De voorgevel is een vrije kopie van de toen reeds gesloopte pastorie van de Sint-Walburgisparochie, gecombineerd met een gevel uit de Zakstraat, alles in opdracht van Fritz' moeder. In 1903 is Jos druk doende met het optrekken van een groot warenhuis voor de Duitser Leonhard Tietz aan de Meir. "Tausendfach alles unter einem Dach" is de leuze van Tietz, waar onder andere de stooien hoeden worden verkocht, die in Antwerpen nog altijd bekend staan als een 'tits'.
Vandaag heet die zaak Galeria Inno en is opnieuw in Duitse Kaufhaus-handen. Tenslotte willen we Hertogs restauratie begin 20ste eeuw van het Osterriethhuis aan diezelfde Meir niet onvermeld laten.
Later heeft Jos Hertogs de leiding over zijn architectenbureau aan een jongere collega overgelaten, maar hij is zelf actief gebleven tot zijn dood op 27 februari 1930.
Ome Joop heeft een grote krulsnor. Aan beide uiteinden eindigt de snor in een sierlijke krul. Nadat zijn vrouw overleden was, besloot ome Joop zijn snor te laten staan. Hij is erg trots op die snor. Die snor heeft hem immers geen windeieren gelegd. Mijn hele leven is veranderd sinds ik een snor ben gaan dragen. Het leven is sindsdien alleen maar mooier geworden. Ome Joop is namelijk al elf jaar regerend Nederlands kampioen Mister Snor. Mannen met snorren blijken bijzondere persoonlijkheden te zijn: Een man met snor houdt van netjes en heeft een beetje kapsones. Je moet natuurlijk wel het visitekaartje zijn van je snor. Ome Joop gaat ook dit jaar weer zijn titel verdedigen. Hij heeft er het volste vertrouwen in. In vakjargon; dat zit wel snor.
Joop Snor
" Wie mij niet kent is geen Amsterdammer!" zegt Joop Snor, geboren en getogen Amsterdammer. Hij is 76 jaar en voelt zich alles behalve oud. Hij zit dan ook niet achter de geraniums maar tussen 'het jonge spul' van Casa Rosso. Hoe hij vanuit de groente tussen het 'vlees' terecht kwam vertelde hij in 'Vieux Lokaal'. Een boeiend levensverhaal van een man die de clou om prettig oud te worden ontdekt heeft: 'meeleven met de vooruitgang'.
Hij is geboren en grootgebracht in de Spaarndammerbuurt waar hij al op jonge leeftijd met de groentekar liep. -"Ik begon als 'pikkenier'. Je had je kar vol met een artikel en op het lest moest je 'los' zijn van je bloemkolen of andijvie." Hij kreeg een eigen wijk en moest toen in dienst. -" Ik was van de lichting '37/'38 en op de dag dat we moesten afzwaaien was Colijn op de radio. De toestand was kritiek en we moesten nog een keer vijf en een halve maand blijven. Toen kwam de mobilisatie en de oorlog. Ik was gestationeerd in Amersfoort, het einde van de Grebbelinie. Ik ben nog krijgsgevangene geweest, maar ik mocht terug naar A'dam omdat ik in de voedselvoorziening zat. Ik ben in de oorlog getrouwd op een hele ludieke manier. In een versierde tram reden we naar het stadhuis. De kinderen kwamen vanzelf in de oorlog: er was weinig brandstof dus om warm te blijven ging je samen lekker vroeg naar bed. Het was een hele andere tijd dan nu. Als je toen condooms wilde kopen dan wachtte je tot alle klanten bij de drogist weg waren en dan fluisterde je:" Heeft u condooms?" Het winkelmeisje keek je dan aan alsof je een dief was!"
Joop overleefde de oorlog en kwam op de Albert Cuyp terecht. Daar heeft hij maar liefst achtenveertig jaar lang gestaan, tot zijn ruggewervels versleten waren. Op de Cuyp werd hij 'wereldberoemd in Amsterdam' vanwege zijn opvallende snor. Toen zijn vrouw op achtenveertige-jarige leeftijd overleed is hij een snor gaan dragen die in zeven jaar uitgroeide tot twee grijze vleugels van aanzienlijk formaat. Met snorrevet boetseert Joop ze in twee krullen die zijn wangen volledig beslaan. -"Mijn snor werd mijn image, op een gegeven moment stond er in de krant " Wie heeft er een mooiere snor dan ome Joop van De Cuyp?". De eerste 'snorrewedstrijd' werd georganiseerd en ik won 'm. Zo kwam ik en de publieke belangstelling. Ik ben lid van de 'snorreclub', dat is een gezellige club met driehonderdvijftig leden. We trekken door heel het land en eens per jaar wordt 'Mister Snor' verkozen."
's Avonds wast Joop zijn snor met groene zeep waardoor hij " zo zacht wordt als het haar op mijn hoofd" en drapeert de lokken vervolgens achter zijn oren. Zo wordt zijn nachtrust niet verstoord door prikkende haren. Als hij 's nachts al slaapt want het nachtleven is een van Joops grootste fascinaties. Hij kwam er 'toevallig' terecht toen het werk op De Cuyp te zwaar werd voor zijn versleten ruggewervels.
-"Ik ging wel 's een bingootje maken in het casino. Ik verveelde me want vanaf m'n dertiende heb ik altijd gewerkt. Ik vroeg aan de baas van het casino:" Hebbie wat te doen voor me?" Ik ben toen achter de receptie terecht gekomen en heb allerlei klussies gedaan. Dan ging ik lekker moei naar huis en dan kon ik slapen. Ik heb dat jarenlang gedaan. Op een gegeven moment zou er een nachtclub op het Thorbeckeplein worden geopend. Ik werd gevraagd om daar voor de deur te gaan staan in een mooi pak. Die snor van mij trekt natuurlijk publiek, iedereen kon me op het lest! Toen kwam ik bij Casa Rosso terecht. Je groeit in dat leven, je staat er midden in en het kost je geen cent. Ik heb mensen geanimeerd, ik ben kerstman, paashaas en sinterklaas. Wat er zo boeiend is aan het nachtleven? Elke show is anders, het publiek is steeds anders. Japanners lopen bang weg als de meissies van het podium op ze af komen, anderen hebben dolle pret en sommigen kunnen geen lachje op hun gezicht krijgen. Het is nooit hetzelfde. Of sex nog opwindend is voor me? Ik zit dag en nacht tussen het jonge spul, het is mijn wereld. Als ik in de kleedkamer ben lopen ze gewoon naakt rond, dan kijk je toch anders. Je went aan het bloot omdat je er in 'opgroeit'.
Joop is van de generatie die opgroeide in een tijd van veel veranderingen. Van olielamp tot maanreis. -"Als je flexibel bent en je aan de toestanden waarin je leeft aanpast dan is die hele vooruitgang een lachertje. Ik deed dat altijd. Mijn raad aan iedereen is dan ook: Meeleven! En meedoen. Dat is de clou om aardig oud te worden. En ik ben nog niet oud met m'n 76. Ik ben oud aan het worden."
Rotterdamse biologen beschouwen de wimperspitsmuis als een fijn nieuw proefdier, omdat het piepkleine beestje zo goed kan 'zien' met zijn snorharen.
Kleiner dan de wimperspitsmuis worden zoogdieren niet gemaakt. Een volwassen diertje weegt hooguit tweeënhalve gram. Om zo'n klein warmbloedig lichaampje te onderhouden, is heel veel voedsel nodig - per dag eet deze minieme spitsmuis meer dan zijn eigen gewicht aan insecten. Neurowetenschappers van het Erasmus Medisch Centrum, onder leiding van Michael Brecht, fokken sinds enkele jaren met de beestjes, nadat de Duitse ecoloog Hendrik Turni er tien voor ze had gevangen in Italië.
"We bestuderen deze beestjes omdat ze heel kleine hersenen hebben, twintigduizend keer kleiner dan een mens", zegt Brecht. "Zo kunnen we hele hersengebieden tegelijk tot in groot detail bestuderen. Een aanzienlijk deel van het breintje verwerkt de signalen die de snorharen doorgeven. Daarmee vormt zo'n spitsmuis zich een echt beeld van zijn prooi, blijkt uit onze proeven."
In het vakblad Proceedings of the National Academy of Sciences van deze week beschrijft de groep een serie proeven waarbij de spitsmuisjes de aanval mocht inzetten op krekels. Ze wisten in het pikkedonker precies waar ze moesten bijten, tenzij hun snorharen met een schaar waren bewerkt. De vorm van de prooi bleek overigens belangrijker dan de beweging, want ook plastic replica's werden fel aangevallen. In de hersentjes van zijn nieuwe proefdieren heeft Brecht nog niet gekeken. Daarvoor waren er nog niet genoeg: "We hebben er nu achttien, maar er zijn er meer op komst. Daarmee gaan we onderzoeken wat de snorharen het brein vertellen."
In 1990 kreeg een garnalenvisser in het Brouwershavensche Gat een bijzonder stuk hout in zijn netten, dat hem erg nieuwsgierig maakte. Het betrof een groot scheepsonderdeel met de vorm van een mooie snor. Hij meldde de bijna 2000 kilo wegende vondst. De scheepsarcheologen herkenden een mastspoor met een bijzondere constructie, die de moeite van het conserveren zeker waard was. In een tijd van twee jaar werd de snor geconditioneerd gedroogd.
De snor is een bijzonder stuk scheepshout. Niet alleen vanwege de aparte vorm, maar vooral vanwege de constructie. De scheepsmast wordt meestal op een balk bevestigd die in de lengterichting van het schip ligt: het mastspoor. De snor is echter een mastspoor dat zich in de breedte van een schip heeft bevonden en geeft dus de breedte van het schip aan. In het mastspoor zit een vierkant gat. De mast is rond, maar onderaan zit een vierkante nok, zodat het in de mastkoker past. Bij de bouw van een schip werd vroeger in dit vierkante mastgat een munt gelegd, om het bouwjaar te duiden. Ook bij de reconstructie van de Batavia is dat gebeurd.
'De snor.
Vastgesteld kon worden dat de snor afkomstig is van een platbodem met aanzienlijke afmetingen, die waarschijnlijk dateert uit de 16e eeuw. Jarenlang is tevergeefs het water waar de vondst werd gedaan afgezocht, in de hoop het scheepswrak aan te treffen waar de snor van afkomstig is. Dan zou misschien duidelijk kunnen worden waarom dit mastspoor in de breedte werd geplaatst. Een dergelijke mastondersteuningsconstructie is wel aangetroffen bij Romeinse schepen, maar in de scheepsbouwtraditie verder onbekend. Had het schip meerdere masten? Of is de constructie misschien ingegeven door de aanwezigheid van een boom met een bijzondere vorm? De scheepsarcheologen blijven hopen dat het wrak waar de snor van afbrak ooit wordt gevonden, zodat deze puzzel kan worden opgelost.
Materiaalspecialisten van RACM Lelystad geven de snor binnenkort een opknapbeurt. Lucas van Dijk: Het gras groeit er momenteel uit. We gaan m in elk geval ont-mossen en verstevigen. Het spreekt vanzelf dat dit unieke object vervolgens een mooie plek in het scheepsarcheologische depot krijgt.
Vandaag bezoek ik een producent van bouwmaterialen in het oosten van Turkije, Gaziantep. Samen met m'n Turkse collega neem ik in de vroege ochtend een binnenlandse vlucht vanuit Istanbul. Na meer dan twee uur vliegen landen we in een totaal andere wereld: een mengeling van Arabische, Koerdische en Turkse elementen. Het is moeilijk te geloven dat dit het land is dat ernaar snakt om de EU binnen te treden.
In de luchthaven worden we opgewacht door een van de grote bazen van het bedrijf. Zijn hele gevolg vaart in zijn zog. Vooral z'n gigantische snor maakt een overweldigende indruk op me. Mustafa vertelt me dat hij een selfmade man is die vanuit z'n garage een machtig plaatselijk imperium heeft opgebouwd.
Indruk maken is belangrijk in Turkije. Het haantjesgedrag bij de mannen is met de moederborst meegegeven. En dus rijden we met Mustafa's dikke Mercedes naar het bedrijf. Tijdens de rit wordt me duidelijk dat onze onderhandeling vooral op vertaling en lichaamstaal gebaseerd zal zijn.
Over zakelijke aspecten wordt er tijdens het eerste uur weinig gesproken. Voetbal, politiek, familie en plaatselijke roddels zijn de hoofdthema's. Opvallend is dat vijftien minuten Turks gebabbel overeenkomt met tien seconden Engelse vertaling.
's Middags eten we een lokale kebab. In het restaurant heeft Mustafa heel wat aanzien. Iedereen kruipt voor hem en voorbijgangers komen handjes schudden. De intimi mogen hem kussen. Aan onze tafel is er heel wat ambiance en het is geen ogenblik stil. De ene heftige discussie volgt de andere op. Ik heb het gevoel dat in Turkije niet zozeer de woorden belangrijk zijn, maar wel het vuur waarmee je ze uitspreekt.
Voor we terug naar het bedrijf gaan, wandelen we door de bazaar. Op een bepaald moment toon ik iets teveel interesse voor enkele kruiden. Mustafa geeft direct het bevel aan de verkoper om een zak te vullen met die specerijen. Ik besluit om niets meer aan te raken.
Als we in het bedrijf zijn, word ik zenuwachtig: Mustafa maakt nog altijd geen aanstalten om over een jaarcontract te spreken. Eerst moeten we zijn troetelkind omarmen en bewonderen: het productiebedrijf. Ook hier wordt hij op handen gedragen.
Pas op het laatste moment gaan we aan tafel zitten om over onze verdere samenwerking te praten. Het is hartverscheurend om te horen hoe slecht het gaat met zijn bedrijf. Ik krijg er bijna tranen van in de ogen. Maar dan komen de bikkelharde onderhandelingstechnieken boven. Meedogenloos maar met een brede glimlach probeert hij het onderste uit de kan te halen.
Uiteindelijk lukt het ons om een compromis uit te werken. De overeenkomst wordt bezegeld met een oosterse omhelzing en twee kussen op mijn wang. Mustafa's snor lijkt wel het spijkerbed van een fakir
Zoals altijd op zoek naar iets totaal anders stuitte ik op deze vrouw met snor.
De snor is geen snor maar een zogenaamde 'sleepstrip'. Een apparaatje waarmee thuis een eerste diagnose gesteld kan worden of iemand last heeft van ademhalingsproblemen tijdens de slaap.
IJdele weerman weigert filmrol om snor vrijdag 16 november 2007
Een Amsterdamse filmmaatschappij gaat ruim dertig jaar na dato de treinkaping bij het Drentse Wijster verfilmen. Voorzichtig polste men bij de weerman van RTV Noord, Jaap Nienhuis, of hij zin had de rol van Drentse boer op zich te nemen. Dat leek de Groninger wel wat, en hij besloot zich aan te melden.
Niet veel later kreeg Nienhuis te horen dat hij van alle drie de kandidaten de voorkeur had. Met andere woorden: Hollywood liet niet lang meer op zich wachten.
De Frank Deboosere van het Noorden was helemaal door het dolle heen, totdat hij te horen kreeg wat hij moest laten voor zijn rol : zijn opvallende snor moet er namelijk helemaal af. En ondanks dat Nienhuis maar wat graag zou willen schitteren op het witte doek, weigert hij de rol. "Snor d'raf? Streep mij dan maar weer door, anders krijg ik gedonder thuis", zo luidde zijn nuchtere reactie.
Flink zo, Jaap. De Europese Snorrenclub Antwerpen staat voor de volle 100% achter jou !
'De Snor' is in het Nederlandse Brunssum en omgeving een waar begrip. Het bedrijf is sinds 1970 gevestigd in de Tegelstraat. Drankenhandel 'De Snor' beschikt over een overzichtelijke winkel waar zij ons hun produkten sfeervol presenteren. Zij hebben een breed en diep assortiment wijnen, gedistilleerd, (speciaal)- bieren en frisdranken. Ook kunt U bij hen terecht voor relatiegeschenken naar eigen keus. Het team werkt er continue aan om de kwaliteit en de klantgerichte service van Drankenhandel 'De Snor' hoog te houden. Het team beschikt over de juiste vakkennis en wilt U dan ook graag deskundig adviseren over hun produkten. Iedere twee weken komen ze met nieuwe aanbiedingen, die te lezen zijn in de weekbladen en uiteraard op onderstaande homepage. Naast deze aanbiedingen hebben ze ook vele akties in hun winkel. Voor thuis- en bedrijfsfeesten kunt U alles lezen op de Partyverhuur pagina. Heeft U echter nog vragen, dan staan zij U graag te woord! http://www.snor.nl/
De Westvlaamse Snorrenclub die zijn stek aan de Belgische kust had (welbepaald Zeebrugge), heeft zijn clublokaal momenteel op een nieuwe locatie : "De Hollandse Vismijn" op de Vismarkt te Brugge.
Eigenlijk niet zo'n ideale plek als je 't mij vraagt, want ze zitten daar allesbehalve rustig in de uitgaansbuurt voor voetbalsupporters en het zit er daar af en toe wel eens bovenhands op zoals je kan lezen in onderstaand artikel van enkele jaren geleden... (http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=nbra03052002_020)
De 'Hollandse Vismijn' kwam ook nog eens in het nieuws verleden jaar door filmster JeanClaude Vandamme : onze 'muscles from Brussels' moest voor de politierechter in Brugge verschijnen omdat hij weigerde een blaastest of bloedproef te ondergaan na een verkeersongeval met zijn BMW nadat hij het gouden huwelijksjubileum van zijn ouders had gevierd in bovenvermeld restaurant...
Het oer-Hollandse 'broodje filet américain' is dik in orde. Drie van de vier broodjes verdienen een voldoende voor smaak en mogelijk schadelijke bacteriën zitten er nauwelijks in. De filet is echter niet altijd mager; soms zit er bijna 40% vet in! Dat blijkt uit de eerste AD-filet américain test.
Voorpagina vanwww.ad.nl en het Algemeen Dagblad
Ron Zijlaard snoept samen met schoonzus Leontien van Moorssel van het lekkerste broodje filét américain.
Na een tocht langs 60 snackbars, slagers, broodjeszaken en tankstations vonden de proevers van het Centrum voor Smaakonderzoek (CSO) in Wageningen het allerlekkerste broodje bij Ron Zijlaard van Croissanterie De Snor aan het Bergpolderplein te Rotterdam. Daar krijgen klanten voor 2,40 euro heerlijke zelfgemaakte filet op vers afgebakken stokbroodjes. Hij kreeg als enige een 10. Het geheim van Ron Zijlaard, zwager van Leontien van Moorsel en telg uit een befaamde Rotterdamse wieler- en horecafamilie: altijd vers en nooit rotzooien met restjes.
Croissanterie 'De Snor' in Rotterdam serveert het lekkerste broodje filet américan en dat mag gevierd worden.
Van brons-kunstenaar en ESA-sympatisant Marc Claerhout kreeg ik vandaag een uitnodiging voor Lineart 2007. Een vrijkaart voor de exclusieve opening van deze kunstbeurs die vanavond donderdag 29 november plaatsvond in Flanders Expo te Gent. De tentoonstelling van zijn bronzen beelden (samen met nog een honderden andere kunstenaars) loopt tot 4 december eerstkomend. Voor een volledig programma verwijs ik u graag naar www.lineart.be.
Haargroei onder de neus, sommigen worden er lyrisch van. Voor diegenen die op zoek zijn naar moustachen, snorbaarden of gewoon een stevige knevel is onderstaande site, met een collectie 19de eeuwse foto's van mannen met snorren, een mooi startpunt.
Vandaag woensdag 28 november was er op uitnodiging van het "Lucasforum" om 14.00u in de zalen van het OCMW-Dienstencentrum 'De Populier' aan de Guido Gezellelaan te Mortsel een causerie door Willy Dupon, Voorzitter van de Europese Snorrenclub Antwerpen en dit in samenwerking met het "Vlaams Verbond Voor Gepensioneerden". (http://www.vvvg.be/afdeling/mortsel/informatie.html) Onderwerp : "De Snor Door De Eeuwen Heen.". Wa hadde anders gedacht...
Snorrendragers uit de oudheid met klinkende namen als Atilla de Hunnenkoning en Ambiorix de Eburonenkoning, over snorren in de wetenschap (Einstein, Frimaut), de kunstwereld (Dali, Rubens), politiek (De Gaulle, Hitler, Ghandi) en het leger (Sadam, Flahaut) tot de beroemde sterren van TV (DeBoosere, D'Heu, Balthazar Boma) en het witte doek (Chaplin, Errol Flynn, Tom Selleck) en de helden uit stripverhalen (Asterix, Janssen&Janssens, Kiekeboe).
Ook de geschiedenis van de snorren in het Vlaamse verenigingsleven kwam aan bod en vooral die van Antwerpen dan : het ging over de stichting van de Antwerpse Snorrenclub aan de toog van de voormalige praat- en eetcafe 'De Snor' aan de Brouwersvliet, de benoeming van de verschillende 'Snorren van het Jaar', het jaar van Kiekeboe, de snorrenreus Djon en de gecostumeerde outfit voor de leden, hoe de Europese Snorrenclub Antwerpen tot stand is gekomen, en nog zo veel meer...
Er werd niet alleen gepraat, maar Willy dacht ook aan het visuele en stoffeerde zijn betoog met het nodige didactische materiaal : van memorabilia uit een ver snorrenverleden tot artikels uit recente tijdschriften en dagbladen.
Hij was maar wat blij dat we er ook met enkele ESA-bestuurleden aanwezig waren en kon aldus mooi het 'verschil in smaak' van verschillende moustachen aantonen : Tony vertegenwoordigde er de 'politie-snor' en wreef met stijl het schuim van zijn Duvel weg, Mark spreidde zijn mooie volumineuze zilvergrijze Hongaarse snor tentoon nadat hij van zijn rood wijntje had genipt en Guy pronkte met zijn Keizerlijke bakkebaarden met een colaatje in de hand. Willy vulde het plaatje aan met zijn getrimde Engelse-stijl-snor af en toe een slokje van zijn lauw pintje nemend...
Na een korte tussentijdse pauze (tijd voor een vers fris drankje) ging de speech verder over de toekomst (wat staat er reeds in de agenda voor 2008) en pakte Willy vervolgens verrassend uit met een wedstrijdje onder de aanwezigen : op een plankje waren een zestal stripfiguurtjes gemonteerd en er moest naar de identiteit van die miniatuurtjes geraden worden.
Een winnares (Mia...) mocht naar huis met een kleurenplaat dat een facet van de Schippersstraat uitbeelde, een tekening van de hand van de (helaas veel te vroeg overleden) Antwerpse artiest en volkszanger Djon Lundström dat als relatiegeschenk aan de gegadigden gegeven wordt. Tot slot werd het Snorrenlied aangeheven.
De toehoorders waren na afloop dol-enthousiast en Voorzitter Willy mocht rekenen op een daverend applaus.
Alweer een 'opvoedende' activiteit die nogmaals de ESA in de kijker plaatste.
Enkele biezondere wasproducten voor baarden en grote snorren...made in USA.
Beard Shampoos and Washes
Bluebeard's Original Beard Wash
When used on the beard, traditional shampoo can dry the skin underneath; facial soap leaves sticky residue behind. That's why we recommend this wash. Neither soap or shampoo, this wash gently cleanses both the beard and the sensitive skin underneath, leaving both beard and face clean, soft and smelling great. Approx. 4 fl. oz. Our Price: $13.97
Contains the following: Lime: Breaks down trapped dirt and oil clinging to hair shafts and clogging pores. Aloe: Softens and soothes the beard and the skin
Ingredients: Aqua (Purified Water), Infused with Green Tea; Decyl Polyglucose (Naturally Derived Surfactant), Cocomidopropyl Betaine (Coconut Derivative) Aloe Barbadensis (Aloe Vera), Lecithin, Honey, Tocopherol (Vitamin E), Xanthum Gum, Soymilk, Lemon Juice, Ginger and Lime Pure Essential Oils, Propylene Glycol, Diazolidinyl Urea and Iodopropynyl Butylcarbamate.
Ultra Beard Shampoo by Beardsley
When washing their beards, most men just let whatever drips down from washing their hair do the job. This is probably because regular shampoo tastes very bitter and applying it directly around the mouth area is unpleasant. But because beards are directly exposed to foods, drinks, and smoking products, they deserve to be treated better. Beardsley's mild-flavored botanical formula makes it a pleasure for a man to wash his beard as often and as thoroughly as he likes. And for those who love him, a soft, clean, fragrant beard only adds to the pleasure. Approx. 8 fl. oz. Our Price: $9.98
Contains the following: Cocamide Dea: A natural oil expressed from coconut kernels used for its cleansing and foaming action. Quillaia Extract: Botanical bark extract known to promote healing and reduce excessive skin oiliness.
You use conditioner for you hair, so why not for your beard? This ultra conditioner is specially formulated for beards. It contains extracts of wild cherry fruit, golden seal, and marigold flower whose tonic properties are an added boost to this great product. Use after a beard shampoo to soothe and relieve the scalp below your beard, leaving your facial hair feeling unusually soft and smooth. Approx. 8 fl. oz. Our Price: $9.98
Contains the following: Panthenol (Vitamin B5): Natural vitamin which stimulates cellular proliferation and aids in tissue repair. Marigold Flower Extract: Known for its antibiotic, anti-inflammatory and astringent properties.
Ik ben Guy Vandendriessche, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moustache.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Museum-medewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ESA snorrenclub, belleman Stad Izegem, motorrijden,....
Andere hobby's :
www.bloggen.be/belleman
www.bloggen.be/motorrijder
www.bloggen.be/budoka
www.bloggen.be/stadsreuzen
(gastenboek)
)
)
Jean Claude...
