Gistermorgen was het weer zover, er moest weer een plasje opgevangen
worden. Maar oefening baar kunst. "t Vrouwtje wachtte precies lang
genoeg met het bakje onder te Arcil te houden, dat hij zo snel niet kon
stoppen met plassen en dus kwam er een redelijke hoeveelheid in het
bakje terecht. Toen moest er een beetje over het stripje gedruppeld
worden om te kijken of een door de dierenarts-assistente aangeduid geel
vakje groen zou worden. Dat gebeurde niet, toen voor de zekerheid het
restant er ook maar over heen gegoten. Maar ook nu bleef het vakje
gewoon geel. De conclusie mag dus zijn, dat er geen sprake is van
suiker. Misschien doen we nog een tweede testje, tenslotte hadden we 3
stripjes meegekregen, we worden er vanzelf handig in. En over een
kleine 2 weken zitten we alweer bij de dierenarts en spreken we alles
nog eens door. Gisteren heeft Arcil nog 2 keer op de grond in huis
gegeplast en vandaag tot nu toe nog helemaal niet. Hij gaat keurig voor
de deur staan als hij een plasje moet. Maar soms 'moet' hij ook een
blaadje, maar het verschil tussen die twee herkennen de baasjes niet.
Dus er toch maar even uit, voor het geval dat.
Thea, het zusje
van het vrouwtje, was gisteren helemaal uit Egmond aan Zee gekomen om
Arcil te zien. Heel even was dat wennen, maar daarna vond hij het
heerlijk om lekker geaaid te worden. Ze had ook een hele mooie houten
knoop aan haar jasje. maar dat is toch niet gelukt om die eraf te
krijgen, hoewel hij wel erg z'n best deed. Vanmorgen (ze bleef een
nachtje slapen) werd ze al net zo enthousiast begroet als de baasjes.
Als Arcil straks wat ouder is, kan hij daar mooi op het strand en in het water spelen, want ze woont heel dicht bij de zee. Dat lijkt de baasjes ook wel leuk, om Arcil met de golven te zien spelen.
Vanavond zijn we het baasje een eindje tegemoet gelopen toen die terugkwam van zijn werk. Dat was heel spannend, al die verschillende blaadjes, struiken en vooral de buxushagen. Maar daar mag Arcil zeker niet aankomen. Aan de lijn lopen is nog niet wat het wezen moet, van huis af blijft Arcil het liefst op z'n achterwerk zitten en moet dus 'meegetrokken' worden, op de terugweg is het precies andersom. Dan wordt al het baasje (of het vrouwtje) mee teruggesleurd. Maar langzamerhand gaat het steed beter, hij gaat al redeliijk zelfstandig over de drempel van de voordeur bij het naar buiten gaan. Weer naar binnen is geen probleem.
Later op de avond was er even paniek. Terwijl de baasjes aan het eten waren lag Arcil in de bench en was kennelijk aan het proberen hoe sterk de spijlen waren, want op een gegeven moment kwam er een panisch gejank uit de bench. De baasjes vlogen van tafel, zat Arcil met z'n bekkie klem tussen de spijlen. Met een prima tegenwoordigheid van geest heeft het baasje de spijlen uit elkaar gtrokken en kwam Arcil vrij en er heelhuids vanaf. Dat was wel een angstig moment. Maar gelukkig was hij even later alweer lekker aan het dollen en ging zelfs de bench weer in. En nu maar hopen dat hij wat ontzag heeft gekregen voor de spijlen.
Met het plassen en drinken van Arcil gaat het heel goed. Het was vanmorgen zelfs zo dat hij de hoeveelheid water, die hij kreeg, niet in 1 keer naar binnenslobberde. Zoals de dierenarts al zei, het zindelijk worden zal dan waarschijnlijk ook beter gaan. En dat klopt ook wel, hij geeft meestal wel aan wanneer hij moet plassen. Alleen soms tijdens zo'n heel blije, enthousiaste begroeting wil het nog wel eens misgaan of als het vrouwtje even niet goed oplet. Maar dan kijkt hij beschuldigend dat ze maar beter op had moeten letten en dat hij er ook niets aan kan doen.
Vanmorgen had het vrouwtje een heel druk programma, dus Arcil moest een tijdje alleen blijven, maar ze had er alle vertrouwen in. Ze moest de stripjes halen om de urine van Arcil te testen. Ze moest pasfoto's laten maken voor het verlengen van het rijbewijs. Daar weten ze ook wel van wanten, vorig jaar betaalde ze nog ongeveer 5 euro voor 4 pasfoto's en nu krijgt ze er ongevraagd 6 voor 10 euro. Wat moet je nou met 6 pasfoto's? Na de boodschappen nog maar even naar het gemeentehuis om verlenging van haar rijbewijs aan te vragen. Daar had ze geluk, want er kwam net een loket vrij. Wat ze kwam doen? Rijbewijs verlengen? Heeft u een nummertje getrokken? Ze begreep er niets van. Een nummertje, er wacht toch niemand? Nee, maar ze moest toch maar een nummertje trekken. Dus maar naar een of ander apparaat, waar je op in kan toetsen waarvoor je komt. Dus gedrukt op Rijbewijs. Maar waar komt dat nummertje er uit. Dat kwam nog niet, want eerst moest ze nog aangeven of het voor een nieuwe, verlopen, verlengen enz. was. Daar was het nummertje, nr. 111. Neemt u s.v.p. plaaats in de wachtuimte tot u geroepen wordt. Op zoek naar de wachtruimte, roept de mijnheer vanachter het vrije loket: "Komt u maar!". Ze keek eens in de lege ruimte om zich heen en zei quasi verbaasd "Oh, ben ik al aan de beurt?" Waarop de meneer omstandig ging uitleggen dat, als ze geen nummertje trok, de computer niet ging werken. Dat was voor de beveiliging en zo. Daarna weer naar huis, waar een heel lief hondje zich heerlijk uitrekte na een dutje terwijl het vrouwtje weg was.
Het waterrantsoen werkt goed, tot nu toe. Er is pas 1 keer een
plasje op de grond terechtgekomen. Arcil wil wel meer water, maar moet
het er maar mee doen. Hij probeert dan wel, heel slim achter een plant
verstopt, uit de vijver te drinken, maar dat laat het vrouwtje niet toe.
Het
was vandaag een rustig dagje tot Arcil de kolder in z'n kop kreeg en
als een gek door de kamer aan het rennen ging. Hij wilde tegen alles op springen, de bank, de tafel, het vrouwtje. Maar sprong een keer mis en viel nogal
hard met z'n koppie op de grond. Het vrouwtje kreeg er hoofdpijn van. Arcil
piepte wel, maar rende daarna weer net zo hard door. Dus maar even
buiten laten afkoelen en hem daarna in de bench gedaan om even tot
rust te komen. Toen meneertje wakker werd begon het feest van voren af
aan. Op een gegeven moment, toen het vrouwtje aardappels stond te schillen was het wel erg rustig en jawel, hij was
bezig een snoertje door te bijten. Dat was alweer schrikken voor het
vrouwtje.
Ja, ja, "ter leering ende vermaeck". Het vermaak lukt wel, maar leren moeten zowel hondje als baasje nog veel. 1 ding hebben de baasjes door ( en niet van) Arcil al wel geleerd en dat is, dat ze geen schoenen en/of sloffen in de kamer moeten laten slingeren.
Vanmorgen was het dan weer zover. 't Vrouwtje zou een plasje vangen. Zelf was ze niet verder gekomen dan Arcil het maar op de vloer te laten doen en het dan met een pipetje op te nemenen, maar dat gaf maar weinig resultaat. Had er nooit aan gedacht dat je er ook een bakje onder kon houden, zoals het baasje van Bas en Belle. Dat ging dan wel niet zo goed, maar het vrouwtje zou wel eens proberen of zij dat wel kon. Sonja (van Kyra) was het ook al eens gelukt. Vanmorgen om 05.30 hoefde ze nog geen poging te doen, want het plasje mocht absoluut niet ouder zijn dan een uur en de praktijk ging pas om 08.30 open. Dus om 08.00 uur Arcil naar buiten en het vrouwtje er achteraan met een plastic bakje. Natuurlijk ging Arcil ergens onder een boom met laaghangende takken z'n plasje plegen en stopte accuut toen het bakje eronder werd geschoven. Mislukt, dus maar wachten op het volgende plasmoment en wat het vrouwtje betrof moest dat dan maar weer binnen zijn. Het vrouwtje bleef op wacht staan met het plastic bakje om onmiddelijk ter plekke te kunnen zijn. De handdoek voor de buitendeur was al weggehaald, want Arcil mocht het eens in z'n koppie halen het op die handdoek te doen. En ja, precies daar had hij uitgekozen om z'n plas te deponeren. Het vrouwtje er op af met het bakje en was nog net op tijd om toch wel een druppeltje of 6 op te vangen. De rest ging ernaast of lag al op de vloer. Toen die druppels toch nog maar in een pipetje proberen te krijgen, want in dat bakje waren ze wel erg moeilijk te vinden. Precies om 09.00 uur was het plasje bij de dokter. Ze zou gebeld worden over de uitslag. 's Middags om 14.30 nog steeds niets gehoord, dus maar zelf gebeld, maar ze hadden het erg druk. Later in de middag belde de dierenarts, dat er eigenlijk niets bijzonders gevonden was. Wel was het soortelijk gewicht erg laag maar dat kon komen omdat hij zoveel drinkt (als Arcil vindt dat hij binnen niet genoeg krijgt, pakt hij wel uit de vijver). Ook was er wel wat suiker gevonden, "maar, zou het kunnen dat u het plasje in een jampotje hebt opgevangen?". Onmiddelijk moest ze weer aan het verhaal van het baasje van Bas en Belle (vertelt het binnenkort op hun blog) denken. Maar nee, het was gewoon een oud plastic bakje en wat er ooit allemaal ingezeten heeft, weet ze niet meer. Voor de zekerheid zal de dokter nog een paar strips klaarleggen om het suikergehalte te meten. Dan kan het vrouwtje zelf kijken welke kleur het stripje krijgt, als het plasje op de grond ligt. Maar gezien de leeftijd en dat er eerder geen sprake van was lijkt dat onwaarschijnlijk. En gezien de levendigheid zal er niets ernstigs aan de hand zijn. Waarschijnlijk is het gewoon een plashond. Veel drinken en veel plassen. Voorlopig krijgt hij niet meer dan een halve liter water per dag. En komt er voorlopig gaas om de vijver, ook wat rustiger voor de vissen.
Vandaag weer een verslag over gisteren. 't Vrouwtje loopt iedere keer een dag achter. Dat komt omdat ze aan het experimenteren is geslagen met de foto's en van alles en nog wat. En dan verdwijnt er van alles. En niet in de prullenmand, maar gewoon ....weg. En dan maar weer opnieuw beginnen.
Vandaar:
gisteren maar eens gaan kijken op het landgoed Marienwaerdt in Beesd. dat is hier vlakbij. Alleen ligt het aan de andere kant van de rivier de Linge. Dus moest Arcil toch weer de auto in. Heen ging het wel goed, maar terug was het weer foute boel. Al die rotondes doen hem de das om. Misschien gaat dat wat beter als hij wat groter is en uit het raampje kan kijken. In eerste instantie geparkeerd op een nogal druk parkeerterreinen vandaar een stukje gaan lopen. Maar dat was te druk, veel volk en ook veel auto's. Het was voor Arcil te ver lopen naar een rustiger stuk. Op het kleine stukje dat we daar liepen, moesten we al verschillende keren stoppen om te vertellen wat voor hond en hoe oud Arcil was en om hem te laten aaien. Dat vond-ie de ene keer wel leuk en de andere niet of wat minder. Ook waren er mensen die het ras herkenden. Met de auto zijn we toen op zoek gegaan naar een plek waar het wat rustiger was. Daar vonden we een mooi bospad, waar honden aangelijnd moesten blijven. Dat leek ons wel wat. Daar gingen we. Na nog geen 50 meter gelopen te hebben kwamen er al een loslopende labrador en een klein, voor ons onbekend soort hondje, recht op ons af. Arcil schoot weer achter de benen. De labrador vloog voorbij. Maar het kleintje moest toch wel even snuffelen. Voor de rest hebben we even op een weilandje langs de Linge gelopen en gespeeld. Arcil heeft geprobeerd of rauwe brandnetel lekker is. Maar volgende keer wil-ie er toch liever thee van.
Voor het geval Arcil ging jagen, had het baasje een bijpassend hoofddeksel opgezet.
Gisteren naar de puppycursus geweest. Eigenlijk hoopte Arcil een beetje dat het ook daar herfstvakantie was. Maar nee hoor. En hij mocht best nog meedoen. Er waren nog drie andere hondjes met hun baasje. Labrador Sam met baasje Ellen. Puck, mix van boerenfox en Jack Russell met baasje Amber. En Erik met Joep, een Pyreneese herdershond. Over 14 dagen, volgend week is er geen les, komt er nog een tekkel bij en dan is het vol. De andere hondjes waren vorige week al geweest. Arcil is de jongste, de volgende is 3 weken ouder. In het begin was het allemaal wat angstig, maar toen ie eenmaal los was deed hij netjes met alles mee. De les duurde een uur, maar dat gaf geen enkel probleem.
Dit is best wel eng allemaal, ik hou me maar goed vast!
Vanmorgen moest er dus een plasje gevangen worden, maar dacht het vrouwtje:"Dat is geen enkel probleem, want Arcil plast toch overal". Het maakt niet uit waar. Alleen maar heel af en toe zoals ze het graag zou zien. Dus rond 08.00 uur het deurtje open van de bench en maar wachten waar het plasje terecht zou komen. Maar eigenwijs zoals drentjes zijn, had Arcil bedacht het deze keer netjes te doen en gaf dus duidelijk aan dat hij naar buiten wilde. Maar hoe krijg je een plasje uit een grasveld met een pipetje? Waarom Arcil, waarom besluit je net nu een net hondje te zijn? Dus heeft het vrouwtje maar net gedaan alsof ze het niet zag. Helemaal verkeerd natuurlijk, maar ze wist zo gauw niet hoe het anders op te lossen. Toen het plasje dan eindelijk gepleegd was, moest het nog gepipetterd (of zoiets) worden. Nadat dat gebeurd was, in de auto gestapt om te kijken of er puppycursus was, en zo ja, of ze meekonden doen. (Arcil had het wel weer moeilijk in de auto, dat ging weer niet zo lekker) Het vrouwtje had wel proberen te bellen of het mogelijk was, maar niemand kunnen bereiken. En omdat ze toch een plasje weg moesten brengen, gelijk maar even gekeken bij het trainingsveldje. En ja, er was cursus en ze mochten nog meedoen.( later meer over de cursus) Na de cursus het plasje weggebracht. Ze zouden voor 12 uur gebeld worden. Ondertussen ging het baasje met de trein (OV jaarkaart) naar Leerdam om voer voor Arcil te kopen. Om 11.30 ging de telefoon. Er zaten toch wat kristallen in de urine, hoe oud het plasje was toen het gebracht werd. Dat was toch al gauw een uurtje of twee oud. Eigenlijk was dat al te oud. Het zou kunnen zijn dat door temperatuurveranderingen er kristallen waren neergeslagen, maar voor de zekerheid moest het vrouwtje maar speciaal voer (kattenvoer?) komen halen om het gruis op te lossen of tegen te gaan. Tussendoor belde het baasje belde dat het voer in Leerdam was uitverkocht en dat hij wel naar Culemborg wilde gaan. Of ze even kon bellen of ze daar nog wel voer in voorraad hadden. Dat hadden ze, dus het baasje naar Culemborg, vrouwtje naar dierenarts en Arcil, onwetend van dit alles, lekker te slapen in de bench. Maandag maar opnieuw een plasje vangen en dan wel linea recta naar de praktijk. Eerst maar kijken hoe laat ze open zijn en hopen dat de kristallen erin zaten omdat het plasje niet vers genoeg was, omdat ze eerst naar de cursus zijn gegaan.
Gistermiddag moest Arcil naar de dierendokter, want hij was 9 weken geworden en moest weer een prik krijgen. Maar er was al meer dierendokter- nieuws want de Belgische drent Belle was ook al geweest en die gaat kleine drentjes krijgen. Dus dat is daar een heel feest.
Nadat Arcil het baasje geholpen had met de tuin, was de beurt aan Arcil. Om met de auto bij de dierendokter te komen moest Arcil in de auto. In het begin is het hartstikke leuk, tot die ronde dingen beginnen of als het baasje anders rijdt heb je van die gekke hobbels en dan begint het maagje raar te doen. En of er wat in zit of niet, er wil wat uit. Laatst, dat hele lange stuk (vanuit Drenthe) ging alleen in het begin maar niet zo goed, dat waren toen ook best wel veel bochten, maar daarna ging het heel goed. In de auto, voor de deur van de dokter ging het dan ook mis. Maar gelukkig had het vrouwtje een rol keukenpapier en een handdoek mee.
Binnen was het toch wel weer even wennen, maar Emmy, de assistente heeft even lekker met hem geknuffeld en hem gewogen. Dat is een hele toer, want natuurlijk wil hij niet stil zitten. Maar ze hebben het afgemaakt op 5,6 kilo. Dat is dus in 2 weken tijd 1,6 kilo erbij. Vanwege het vele plassen en drinken van Arcil stelde ze voor om, voor de zekerheid, wat urine na te kijken. De baasjes zouden een pipetje meekrijgen. Daarna was de dokter aan de beurt om de prik te geven. Daar merk je niks van, want er wordt een lekker koekje geserveerd en dan let je nergens meer op. Alleen daarna als je denkt dat je bijna klaar bent dan duwen ze nog een spuit in je neus. Tegen kennelhoest, zeggen ze. Maar daar kwam er weer een koekje. En toen wilde de dokter ook nog knuffelen, want ze wilde niet die mevrouw zijn die alleen maar spuiten geeft. Maar dat onthoudt -ie vast wel.
Thuis gekomen de spulletjes gepakt. Er zat ook nog een pak puppyvoer bij en een speeltje. En antivlooienspul. Maar waar was het pipetje? Het vrouwtje had het doosje waar het pipetje in zou zitten, bj het vlooienspul in haar tas gedaan. Wel vlooienspul , maar geen pipetje. Dus maar naar de praktijk gebeld. Ze hadden het in dat doosje gedaan. 't Vrouwtje ging heel erg aan zichzelf twijfelen. Waar was het dan gebleven? Want het vlooienspul zat er wel in. Maar uiteindelijk was de assistente vergeten dat "plaspipetje" erbij te doen. Die dacht dat het om het vlooienpipetje ging. Want een "plaspipetje" heet een "buisje om urine op te vangen". Maar bij het wijnmaken gebruikt het baasje ook pipetjes, dus dat kon zo worden opgelost.
Ja, dit is het werk van Arcil. Hans heeft een paar weken geleden een aantal druiven geplant in de hoop daar over een aantal jaren de druiven van te plukken. Van deze zal dat alvast niet meer lukken.
Vandaag is Arcil alweer 9 weken, en al 1 1/2 week bij de baasjes. Maar er moesten nog een paar dingen gebeuren om het nog echter te maken. Dat is de registratie van Arcil bij de NDG (Nederlandse Databank Gezelschapsdieren), zodat men weet waar hij thuishoort voor het geval hij wegloopt. Maar dat gaat vast niet gebeuren (hopen we) en aangifte (bij dat woord hoort nooit iets leuks) bij de gemeente voor de hondenbelasting(zie je wel, daar heb je het al). Dus met goede raad van het baasje, dat ze de formulieren in het juiste gleufje moest doen, heeft het vrouwtje ze naar de brievenbus gebracht. Want als ze het niet goed deed, konden ze Arcil niet terugbrengen als hij weg was. Dus heeft ze heel goed opgelet en hoopt dat de postbode dat nu ook doet. Ze heeft het maar druk met Arcil. Buiten alle plasjes opruimen, wil ze ook het blog bijhouden. Eigenlijk heeft ze het gemaakt als een soort fotoalbum. Ze wist wel dat er anderen naar konden kijken, maar had niet verwacht dat dat ook daadwerkelijk zou gebeuren. Maar nu krijgt ze allemaal reacties. En daar wil ze ook weer op reageren. Ze heeft zich daardoor ook al aangemeld bij een forum. Dat moet ze ook nog eens rustig bestuderen hoe dat allemaal werkt. En ondertussen moet het huishouden ook nog doorgaan. 't Baasje moest al zeggen dat er spinrag boven de douche hing. Ja, het huishouden moet er toch maar niet bij inschieten.
Er kwam ook al een reactie van Bas en Belle, ook 2 Drentschse Patrijshonden, uit Belgie. Nou heeft ze al even vlug gekeken naar het blog van Bas en Belle ( www.blog.seniorennet.be/Bas_en_Belle ), maar dat ziet er zo mooi uit, dat ze dat nog een keertje heel rustig wil doen. Ze heeft ook al iets gezien van wijn bottelen. Dat herkent ze wel, want 't baasje is lid van een wijngilde en maakt zelf ook wijn. Vaak helpt ze met het schoonmaken van fruit en het hevelen. Van het weekend gaat ze het helemaal vanaf het begin lezen.
Ik had per ongeluk over Hondje geplast. Toen heeft het vrouwtje heeft 'm onder de kraan gehouden Misschien droogt ie in het zonnetje. Met alleen likken lukt het niet zo.
Als Arcil straks wat ouder is, kan hij daar mooi op het strand en in het water spelen, want ze woont heel dicht bij de zee. Dat lijkt de baasjes ook wel leuk, om Arcil met de golven te zien spelen.
Voor het geval Arcil ging jagen, had het baasje een bijpassend hoofddeksel opgezet.
Puck, Sam en Arcil
