Gistermiddag moest Arcil naar de dierendokter, want hij was 9 weken geworden en moest weer een prik krijgen. Maar er was al meer dierendokter- nieuws want de Belgische drent Belle was ook al geweest en die gaat kleine drentjes krijgen. Dus dat is daar een heel feest.
Nadat Arcil het baasje geholpen had met de tuin, was de beurt aan Arcil. Om met de auto bij de dierendokter te komen moest Arcil in de auto. In het begin is het hartstikke leuk, tot die ronde dingen beginnen of als het baasje anders rijdt heb je van die gekke hobbels en dan begint het maagje raar te doen. En of er wat in zit of niet, er wil wat uit. Laatst, dat hele lange stuk (vanuit Drenthe) ging alleen in het begin maar niet zo goed, dat waren toen ook best wel veel bochten, maar daarna ging het heel goed. In de auto, voor de deur van de dokter ging het dan ook mis. Maar gelukkig had het vrouwtje een rol keukenpapier en een handdoek mee.
Binnen was het toch wel weer even wennen, maar Emmy, de assistente heeft even lekker met hem geknuffeld en hem gewogen. Dat is een hele toer, want natuurlijk wil hij niet stil zitten. Maar ze hebben het afgemaakt op 5,6 kilo. Dat is dus in 2 weken tijd 1,6 kilo erbij. Vanwege het vele plassen en drinken van Arcil stelde ze voor om, voor de zekerheid, wat urine na te kijken. De baasjes zouden een pipetje meekrijgen. Daarna was de dokter aan de beurt om de prik te geven. Daar merk je niks van, want er wordt een lekker koekje geserveerd en dan let je nergens meer op. Alleen daarna als je denkt dat je bijna klaar bent dan duwen ze nog een spuit in je neus. Tegen kennelhoest, zeggen ze. Maar daar kwam er weer een koekje. En toen wilde de dokter ook nog knuffelen, want ze wilde niet die mevrouw zijn die alleen maar spuiten geeft. Maar dat onthoudt -ie vast wel.
Thuis gekomen de spulletjes gepakt. Er zat ook nog een pak puppyvoer bij en een speeltje. En antivlooienspul. Maar waar was het pipetje? Het vrouwtje had het doosje waar het pipetje in zou zitten, bj het vlooienspul in haar tas gedaan. Wel vlooienspul , maar geen pipetje. Dus maar naar de praktijk gebeld. Ze hadden het in dat doosje gedaan. 't Vrouwtje ging heel erg aan zichzelf twijfelen. Waar was het dan gebleven? Want het vlooienspul zat er wel in. Maar uiteindelijk was de assistente vergeten dat "plaspipetje" erbij te doen. Die dacht dat het om het vlooienpipetje ging. Want een "plaspipetje" heet een "buisje om urine op te vangen". Maar bij het wijnmaken gebruikt het baasje ook pipetjes, dus dat kon zo worden opgelost.
Reacties op bericht (2)
20-10-2008
Dierenarts
Arcil, geen nood met het terugkomend voedsel, ronde punten, verkeerslichten, drempels, het kan allemaal een Drentenmaag overhoop halen. Belle heeft er twee jaar last van gehad. Belle is dan ook een "snelweghond". De laatste maal dat ze heeft overgegeven in de auto is geleden van vorig jaar met de strandwandeling, ze was toen juist 2 jaar. Bas is altijd een kilometervreter geweest en is dan ook nooit ziek geweest in de auto. Bas & Belle
