Dit zijn de wadden, dat lag op ongeveer 200 meter van ons huisje. Eerst
moest je met een trap omhoog over de dijk en dan zag je de wadden.Vlieland kon je daarvandaan ook zien liggen, maar dat was leuk voor de
baasjes. Wat ik mooi vond waren al die vogels, die wilde ik allemaal wel
achterna. De baasjes durfden me dan ook niet goed los te laten lopen,
want het waaide ook heel hard en dan hoorde ik ze niet meer als ze me
riepen. Maar ze hadden een lijn van wel 8 meter en daar kon ik ook mooi
aan heen en weer rennen. Zeewier is ook wel grappig spul, ze zeggen dat
je dat kunt eten. Ik heb het wel geprobeerd, maar ik vond het toch niet
zo lekker. Schelpen waren er ook genoeg, maar ik heb alleen maar lege
gezien. Ik had best wel een paar lekkere mosselen gelust.
's Middags is het baasje gaan paardrijden in de duinen. Het vrouwtje is bij mij gebleven. Natuurlijk mag een foto van het baasje te paard niet ontbreken. Hij heeft verschillende buitenritten gemaakt waarvan de meeste op het paard op de foto, Nevada.
De baasjes hadden de bench voor mij in de kamer gezet, daar moest
ik in slapen. Ze durfden het niet aan om me 's nachts los te laten. Ze
waren bang dat ik zou gaan piepen of blaffen of zo.Vorig jaar deed ik
dat nog wel, toen heb ik ze een paar nachten goed bezig gehouden. Maar
deze vakantie heb ik geen kik gegeven (tenminste 's nachts niet). Als we
's avonds het laatste rondje hadden gelopen ging ik vanzelf al in de
bench liggen. Dan kreeg ik van het vrouwtje nog 2 of 3 "snoepjes" en dan
hoorden ze me niet meer.
Zondags was het weer niet geweldig en zijn we een kijkje gaan nemen in
Oudeschild, dat heeft een mooi haventje. Daarvandaan kun je allerlei
boottochten maken. Er was daar ook een dijk waar allemaal schapen op
liepen en de baasjes maar zeggen: "Kijk Arcil, leuk schaapjes". Nou, ik
vind het maar stomme beesten. Vroeger blafte ik altijd naar ze, zeker
als ze weer eens "Bèèè" zeiden. Maar nu niet meer. Nee, dan die meeuwen,
die zijn pas leuk. Die zie je overal, op palen, op daken en vooral op
het strand. Daar zijn we 's middags nog heen geweest. Het waaide nog
steeds heel hard en het begon ook nog te regenen. O, en er was nog wat
leuks. Het baasje heeft altijd een grote hoed op, een koiboihoed of
zoiets en die waaide in zee. Hij kon hem nog net pakken, maar het
vrouwtje moest er erg om lachen en het baasje ook wel. Het was wel
jammer dat hij niet vergat de riem los te laten (ik moest daar aan de
lijn volgens de borden) en dat we geen foto's konden maken vanwege de
regen. Maar die komen er nog genoeg.
De baasjes waren met van alles aan het slepen, zelfs mijn
bench werd uit de kamer gehaald. Ze keken ook wel erg veel naar het
weerbericht. Zouden we soms met vakantie gaan??? Vast niet naar een warm
land dan, aan de toch wel wat twijfelachtige gezichten te zien. De
baasjes hadden het er al over dat het als het nu weer slecht weer zou
zijn dat ze er nooit meer naar toe zouden gaan. Ze hadden op dezelfde
bestemming al 2 keer eerder héél slecht weer gehad. De verwachting was:
harde wind en temperaturen zo rond de 13, 14 graden. Nou ja, als het
maar droog is, dan kunnen we lekker wandelen. Rond een uur of elf gingen
we op weg en om 13.30 uur waren we in Den Helder, net te laat om de
boot nog te halen. Dus moesten we wachten op de volgende die om 14.30
uur ging. Dat vond ik wel leuk, want in sommige andere auto's zaten ook
honden en die heb ik allemaal luidkeels toegeblaft. (de baasjes vonden
dat minder leuk). Zoals jullie al begrepen hebben: we gingen naar Texel.
Het vrouwtje gaat proberen er een verslag in verschillende delen van te
maken, zodat ze later nog eens terug kunnen kijken op deze, zeer
geslaagde, vakantie. Nadat we met de boot over waren gegaan,
moesten we eerst naar De Koog om de sleutel op te halen. Dat was bij een
restaurant "De Tijd". Daarvoor moesten we eerst door een hele drukke
straat lopen en ik wilde al die mensen gedag zeggen, maar dat vond het
baasje niet zo'n goed idee. Van de aardige mevrouw in het restaurant
kreeg ik een lekker staafje en de baasjes een drankje, maar ik had het
veel te druk om alles te bekijken om dat rustig op te kluiven. Later heb
ik dat in het huisje nog wel gedaan, hoor. Daarna was het nog een
stukje rijden, want we gingen helemaal naar het noorden van Texel, naar
De Cocksdorp. De baasjes hebben alles uitgeladen en het huisje bekeken
en ik de tuin.
Dat was weer een lekkere grote en toen gingen we weer
weg, want we moesten nog boodschappen doen. Maar....o jee, de auto
startte niet. Het baasje was vergeten de lichten uit te doen. Ze vonden
wel dat de auto er gauw de brui aan gaf, want ze zijn hooguit een half
uurtje binnen geweest. Maar gelukkig kwam de opgetrommelde hulpdienst al
snel en kon het vrouwtje boodschappen doen terwijl het baasje en ik
rondjes gingen rijden. Later zijn we nog even naar de dijk gewandeld, die was 200 meter van ons huisje. Daar zijn we nog heel vaak heen geweest. Het was behoorlijk fris en in de loop van de dag kwam er ook steeds meer bewolking. Tel daar nog een flinke storm bij op, dat maakte het niet echt aangenaam.
De foto in het bericht hieronder is een paar dagen later gemaakt op het strand bij de vuurtoren.
Vanmorgen had het vrouwtje 2 boterhammen uit de
vriezer gehaald voor het
baasje om onderweg op te eten terwijl hij ergens naar toe ging.
Toen
het baasje zover was dat hij de deur uit kon zei hij: "Nu nog even een
flesje water en het brood in mijn tas en dan ga ik". "Oeps", zei
het
vrouwtje, "Vergeten het brood klaar te maken, ik doe het gelijk". Ze
loopt naar de keuken en roept: "Hoeft al niet meer, het is al op". Ja,
de
boterhammen-dief had weer toegeslagen.
De vermoedelijke, onschuldig
ogende, dader bekent noch ontkent en bij gebrek aan bewijs heeft men
hem moeten laten lopen.
Of de boterhammen in bevroren
of ontdooide toestand waren toen ze genuttigd werden vertelt het
verhaal niet.
Hè, hè...even uitrusten. Daar wordt je best wel moe van. Eerst het baasje in de tuin helpen en ondertussen de kikkers van de rand van de vijver verjagen.
Is die hond weg? Kan ik nou eindelijk eens rustig op de kant gaan liggen?
