|
We maakten kennis met Constantin Brancusi (1876-1957), Roemeens beeldhouwer, één van de pioniers van de moderne beeldhouwkunst. De tentoongestelde topwerken, van over de hele wereld naar Brussel gereisd, tonen zijn zoektocht naar de essentie van de dingen. Hij verliet de traditionele paden van de beeldhouwkunst en ging radicaal zijn eigen weg. Ondanks de weerstand die zijn werk soms opriep, groeide hij uit tot één van de meest invloedrijke beeldhouwers van de 20ste eeuw.
Verschillende stukken worden voor de eerste keer getoond, samen met werk van tijdgenoten (Duchamp, Modigliani, Man Ray, e.a.) en sculpturen van Rodin, bij wie Brancusi kort in de leer ging.
Wat onze gids ons vertelde kan je ook vinden via deze link
 |
De kus
De vraag is niet of ze kunnen ademhalen-dat kunnen ze niet.
Mond en neus zijn platgedrukt tegen die van een ander: geen speld past er tussen.
De vraag is ook niet wat ze van elkaar kunnen zien - dat is namelijk niets, zoals
dat gaat wanneer netvlies op netvies drukt, wenkbrauw op wenkbrauw, voorhoofd
aan voorhoofd kleeft. De vraag is wel wat de kunstenaar dacht toen hij het
geabstraheerde beeld uit één blok steen hakte, zaagde en schuurde.
|
|
Slapende Muze
|
Beeld en sokkel vormen één geheel
|
Een vaak terugkerend thema in het werk van Brancusi is het liggende eivormige hoofd. In 1908 stemt hij per uitzondering toe een portret te maken van barones Renée Irina Franchon.
Hij probeert eerst min of meer nog een gelijkend portret te maken maar hij is niet tevreden.
Dan komt hij op het idee om het hoofd neer te leggen, de hals weg te laten en maar een paar gelaatstrekken over te houden. "de Slapende Muze is geboren".
|
|
Naast mensen vormen ook vissen en vogels een belangrijke inspiratiebron voor Brancusi.
Ze staan centraal in zijn zoektocht naar het vatten van beweging. Over zijn afbeeldingen van een vis zei Brancusi:"Als ik zijn vinnen, zijn ogen en zijn schubben had weergegeven, zou ik hem laten stoppen met bewegen, zodat ik maar een fractie van de werkelijkheid zou weergeven. Ik heb een glimp willen laten zien van zijn ziel."De vissen die Brancusi maakt in steen en brons kunnen ook letterlijk bewegen, want ze zijn verbonden met hun sokkel door een staafje dat kan ronddraaien.
|
 |
|
|
 |
|
Hier zoekt hij naar nieuwe methodes om de beweging door te geven.
Bij voorbeeld, de spiegeling op het gladde brons
|
Van deze vogel maakt hij een lang uitgerekt exemplaar, zonder details want die zie je niet als hij vliegt. Hij plaatst de vogel op een heel klein puntje op zijn sokkel verbonden net alsof hij op het punt staat om weg te vliegen. |
|
|
Leda, Vogel in de ruimte
|
|
