Het boek "Uit het schuim van de zee" (400 pag.) zal te verkrijgen zijn in de boekhandel vanaf 1 augustus 2011. Het behandelt de Griekse mythologie in 136 verhalen en is geïllustreerd met 17 tekeningen van de hand van Kurt Vangheluwe.
Allereerst dient gewezen op de reflectie van een paar vensterramen: het
zijn artefacten, die een speciale dimensie geven aan het schilderij en die op
rekening te schrijven zijn van de fotograaf.
Naar mijn
gevoel één van de beste en meest authentieke werken van de meester. De belangrijkste
kenmerken van Raveels werk zijn in dit schilderij terug te vinden: de lege
deur, het lege raam, de lege stairway to heaven, de lege afdruk van de
adolescent die omstraald wordt door een aura van geel tot rood, en ten slotte
het mysterieus element, zijnde de twee veelkleurige massas. Bloemen? Of fel
gekleurde celkernen gezien onder een elektronenmicroscoop? Geniaal is het klein vierhoekig wit vlekje, in
het midden onderaan. Tenzij het eveneens een artefact zou wezen (dan heb ik
natuurlijk niets gezegd ). De kerngedachte wordt evenwel vertolkt door het
donkere personage, de adolescent, die, uit zijn lege schrijn getreden, het
grootste gedeelte van zijn volume heeft ingeboet. De knaap is achttien jaar
oud, aan het begin van de meerderjarigheid. Opvallend: achttien is precies het
aantal graden van de hoek waarom het raam is gedraaid Naar links!
De waarde van dit meesterwerk? Moeilijk te schatten. Neigt alleszins
naar het miljoen euro.
Een twijg, geschilderd tegen een zéér
lichtgrijze achtergrond, dewelke in twee gedeeld wordt door een regenboog. Het
bijzondere aan die regenboog is de verdeling van de kleuren (het indigo overheerst
buiten proportie), alsook de volgorde van de kleuren en ook het feit dat
verscheidene kleuren ontbreken of althans met het blote oog niet te zien zijn.
De kromming van de boog is dermate klein dat we de indruk krijgen met rechte evenwijdige kleurstroken te doen te hebben. Het linker gedeelte van de
achtergrond is, zo mogelijk, van een nog subtieler grijs dan het rechter gedeelte. De twijg zelf is geschilderd met een precisie die men van de schilder
niet zou verwachten: Raveel kan immers allerminst verdacht worden vanenige affiniteit met het hyperrealisme. Er
zijn vijf zijtakjes, uitlopers met een dotje geel op het uiteinde. En
vermoedelijk houdt de twijg, met iets wat als een wollen handschoentje kan
geïnterpreteerd worden, nog twee andere uitlopertjes verborgen, achter een
vierkant kadertje (de handtekening van meester Roger). Dat brengt het aantal
scheutjes op zeven! Een heilig getal. Raveel was overigens ongetwijfeld een vurig aanhanger van de wielersport en dat kon hij niet nalaten in zijn werk tot
uiting te laten komen. In dit verband is het merkwaardig dat de randen van
het kadertje een hoek van zeven graden vormen met de randen van het
schilderij. Welnu, zeven graden is exact de gemiddelde hellingsgraad van alle
cols in de Tour de France.
De waarde mag m.i. geschat worden op 325.000 euro, maar een verdubbeling van deze waarde in de komende decennia is zeker niet uit te sluiten.
Een typische Raveel. Met enige goede wil te
klasseren onder de noemer Vlaamse neoromantiek, maar dan met een zware
Raveliaanse inslag. De suggestieve kracht van de grootmeester komt hier voor de
volle tweehonderd procent tot haar recht. Het vensterraam en het profiel van de
schilder (binnen de krachtige contouren!) maken de handtekening onder rechts
in feite overbodig. De kunstenaar laat ons, samen met hem, in dezelfde
extase, genieten van het lentegebeuren dat zich buiten aan het oog ontrolt, in
stilte. De kleuren zijn overwegend groen en geel. Treffend is het geel van de
lucht, met meesterlijke hand geschilderd. Intrigerend is de vertikale lijn op
de gevel van het gebouw links: nogmaals een typische trek van de schilder die
nimmer nalaat vragen bij de kijker op te roepen. Terwijl hijzelf meekijkt in
anonimiteit en nederigheid.
Links de
welving van onze planeet. Een brede band in een fascinerend blauw verbeeldt al
het stoffelijke op aarde. Een weg stijgt hemelwaarts en toont ons de baan
waarlangs de vogel is opgestegen, daarbij negerend al het stoffelijke en
onstoffelijke wat hem (en ons!) bindt met moeder Gaia (de band wordt gesymboliseerd
door de blauwe stippellijn), en uitstijgend boven de limiet van de strato- en
andere sferen (de twee horizontale streepjes aan beide zijden van de weg). Maar
net als Ikaros is de vogel te hoog opgestegen en de zon (rechter bovenhoek)
heeft hem verschroeid. Delen van s vogels pluimage en geraamte zijn evenwel
gaaf gebleven en stralen een fel en niet te evenaren groen licht uit. De kracht
die van dit beeld uitgaat is van een ongekende sterkte. De vogel doorbreekt
alles wat hij in zijn val tegenkomt. De kunstmatige wereld spat uiteen, terwijl
hijzelf er nauwelijks een paar kleine onderdelen bij inschiet. De tekening
onderaan rechts, die door sommige minder beslagen kunstcritici mogelijkerwijze
zal afgedaan worden als een gekrabbel dat er later door een andere meester
werd aan toegevoegd, is zonder enige twijfel van de hand van Raveel zelf. Wat
het voorstelt is nog voer voor discussie, en het draagt bij tot de mystiek van
het geheel. Hierin schuilt wel degelijk de kracht van de meester. Velen zullen
er nog hun tanden op stuk bijten.
Conclusie: ronduit een meesterwerk met een (voorlopige) geschatte waarde
van 361.00 euro.
We nemen heden afscheid van één van de grootste en veelzijdigste Anzegemnaren van de 20e en het begin van de 21e eeuw. Hij was ingenieur, leraar, auteur van een standaardwerk over weeftechniek, legerofficier, begenadigd langeafstandsloper, weefkunstenaar, filosoof, haiku-dichter, voorzitter van de sportraad, de man die Anzegem aan het sporten heeft gezet (lopen, wandelen, turnen) belangeloos en met een onuitputtelijke inzet, voorbeeldige huisvader en enthousiaste opa van twee flinke kleinzonen (waarschijnlijk daarom dat hij opa Gilbert wilde genoemd worden) en bovenal was hij trainer en hét boegbeeld van Loopclub Grijsloke.
Gilbert, ik leerde je kennen 33 j. geleden. Je was uitgenodigd op de persconferentie t.g.v. de 1e DDG. Ik vond dat je maar een klein manneke was. Hoe zeer heb ik mij vergist! Je schreef je in voor de loopkoers en je gaf te kennen dat je nog wel méér wilde doen voor DDG. En, ja hoor, een jaar later maakte je deel uit van het bestuur en nog een jaar later stond je aan de doopvont van Loopclub Grijsloke. Je werd trainer van de club en het leek wel of je hiermee je ultieme bestemming had gevonden. Binnen de club was je overal present : je leidde de trainingen op een bijna wetenschappelijke manier, je startte de jeugdbegeleiding, je verzorgde meer dan 30 jaar ons clubblad INFO , met hart en ziel organiseerde je de orientatie-tochten, en één begrip zal voor altijd met jou verbonden blijven: de filoporitest (door jou uitgevonden, maar nog niet in de dikke Van Dale; nóg niet ). Je smeedde de loopclub tot een hechte vriendengroep met als jaarlijks hoogtepunt de meer dan 30 winter-weekends in de Ardennen of aan zee. Je hebt meer dan één steentje bijgedragen om het piepkleine Grijsloke op de wereldkaart te zetten door je contacten met Hastings (UK), Capelle a/d IJssel (Nl), Echternach (L), Valenciennes (F), om er maar enkele te noemen.
Nooit vergeet ik hoe jij en ik in 1993 samen met Didier een paar weken rondtoerden in Griekenland en tijdens onze tocht alle antieke stadions en theaters opzochten om de grote Olympische tocht van Loopclub Grijsloke (in 1994) voor te bereiden. Indrukwekkend was de manier waarop jij in Delphi de toeristen de knepen van het discuswerpen en de kunst van het starten bij de sprintnummers bijbracht. Waren dat voor ons beiden niet de mooiste weken van ons leven? En ik vergeet ook niet de talrijke keren dat wij na de zondagse training filosofeerden over het leven, over het begin en het einde van alle dingen, over de begrensdheid van massa, ruimte en tijd. En hoe we beiden tot de conclusie kwamen dat er geen grenzen zijn, geen begin en ook geen einde.
Opa Gilbert, bedankt voor al uw verwezenlijkingen. Geleidelijk hebben we onder uw toezicht reeds diverse taken overgenomen en herverdeeld. Niet gemakkelijk, maar we blijven ons uiterste best doen om Loopclub Grijsloke, uw geesteskind, in de picture te houden en onze blauwe lopertjes op gele achtergrond overal te laten stralen.
Ik wil eindigen met één van je talrijke haikus, waaruit blijkt hoe je de laatste jaren je krachten voelde afnemen en hoe je het licht uit je ogen zag verdwijnen, maar hoe optimistisch je tezelfdertijd was naar de toekomst toe en naar een nieuwe generatie:
Honderden (meestal ludieke) cursiefjes over allerlei (meestal actuele) onderwerpen kunt u vinden door hier te klikken op www.bloggen.be/pierpont en ook op www.bloggen.be/kris. De maandelijkse horoscoopverhaaltjes van "De Druivelaar" kunt u vinden (meer uitgewerkt!) door hier te klikken op www.bloggen.be/dzeus .
De Griekse mythologie voor jongeren vindt u op www.bloggen.be/mythos .
dat het dra
gaat regenen, is het nu nog droog... - - - - - - - -
- Het begon alhier bij de schepping van het bier, met gepast
plezier. - - - - - - - - Het is vaak beter dat de
bui toch uitvalt dan .. dat ze blijft hangen. - - - -
- - - - Ben je nogal moe en dringend aan rusten toe ? Lees eerst
die HAIKU : ... - - - - - - De tijd vliegt
voorbij en ooit stoppen zal hij niet. Het blijft altijd NU.
De mens, een nietig ietsje levende materie in de eindeloze ruimte.. Die mens kent iets en kan iets wat niet van alles wat geschapen is kan gezegd worden. Die mens heeft een portie verstand gekregen; daarmee kan hij bijvoorbeeld haikus opstellen. Anderen hebben er dan werk mee om ze te lezen en te trachten ze te begrijpen.
Als opwarmer mag je alvast een paar speciale haikus lezen.
Adam en Eva,
waar komen jullie vandaan ?
Waar gaan wij naartoe ?
In den beginne
was er niets of was er iets?
Was er een begin?
In mijn bijdrage De Drievuldigheid had ik het over de materie als een van de drie bestanden in het heelal.Zoals gezegd in de inleiding, maakt de mens er een (piepklein) deeltje van uit.
Ieder individu met gezond verstand zal wel zelf uitgemaakt hebben dat het niet mogelijk is dat de de mens zomaar op aarde gezet werd, of uit het niets geschapen werd.Het verhaaltje uit debijbel toen schiep God de mens is iets voor kleine kinderen.
Uit de vele vondsten op aarde weten we dat de mens er niet altijd zo voorkwam zoals nu. Darwin deed daar veel onderzoek over ; dat leverde ons de evolutietheorie op. Uiteraard kunnen we maar een zeer beperkte periode terugkijken . Wat we wel kunnen is terugdenken of beter gezegd achteruitdenken, dat wil zeggen de evolutie in omgekeerde zin volgen. Daarbij vallen we dan terug op steeds primitievere levensvormen en levensomstandigheden.
De mens verwerft een steeds dieper inzicht in de bouw van dematerie. We weten nog niet alles. Wat we wel weten is dat de materie leeft; ze zit vol beweging, vol energie (Einstein e.a.)
De eerste levensvorm op aarde of(en ?) op een ander stelsel, kan alleen maar tot stand gekomen zijn door de uitwerking van uitwendige energie op een gunstig samengaan van elementen of bouwstenen van de materie. Met uitwendige energie bedoel ik straling, warmte, druk,afkomstig van buiten de planeet of van de planeet zelf.
Het is aanneembaar dat die primitieve levensvorm gedurende vele miljoenen jaren verder evolueerde. Bij deze is het ook denkbaar dat een primitieve levensvorm van een ander stelsel op aarde terechtkwam via ruimtestof of door meteorieten. We weten ook dat de aarde zelf evolueerde. Feit is dat de aarde wel de gunstige omstandigheden bood om leven uit de oersoep te laten ontstaan; de nodige chemische bouwstenen waren voorhanden.
Ik vind het passend hier te kunnen verwijzen naar het zeer mooie boek van dokter Kris Vansteenbrugge: Uit het schuim van de zee. Een reeks verhalen uit de Griekse mythologie. Welke god was het ook alweer die uit dat schuim van de zee geboren werd ? De oude Grieken waren er toen ook niet ver naast want het is ook denkbaar dat het allereerste leven in het water ontstond.
We weten ook dat de aarde zelf evolueerde. Maakte ze altijd deel uit van ons zonnestelsel ? Was er ooit een big bang ?
Een theorie (hypothese) stelt dat de mens afstamt (evolueerde) van een mensaap. Die mensaap was er echter ook niet van den beginne. Die moet dus ook een verdere evolutie zijn van (steeds) primitievere levensvormen.
De primitefste of eenvoudigste levensvorm is eencellig. Tot deze groep behoren de bacteriën en de schimmels. Eencellig leven leidt uiteraardtotmeercellig leven. Meercellige organismen ontwikkelden zich steeds verder.In deze groep komen we achtereenvolgens tot algen, mossen, planten, struiken, bomen Deze groep leeft onbewust.
Andere eencelligen lagen aan de basis van meercellige, bewust levende organismen. Hierbij behoren achtereenvolgens visachtigen, amfibieën, reptielen, vogels, zoogdieren. Ook de mens is een zoogdier.
Een andere , grote stap voorwaarts in de evolutie, is die van het ontstaan van bewust en intelligent leven. Die overgang kon alleen maar tot stand komen onder invloed van externe factoren.
We nemen aan dat planten onbewust leven; ze hebben dus geen verstand. Het feit dat sommige personen met hun planten of bomen praten, nemen we erbij. Voor die mensen is dat een leuke bezigheid
Dat dieren wel bewust leven, weten we allemaal. Dieren praten niet met mensen, maar onder elkaar is er wel verbale communicatie.Mensen praten heel vaak met dieren, en ze begrijpen ons, ze zijn dus intelligent. Niet iedereen is het met die opvatting eens. Maar toch vind ik het interessant het verhaal te vertellen van Tom.
Jaren geleden was kater Tom onze huiskat. Elke namiddag hielden wij een koffiebabbel. Toen de voorbereiding van die ceremonie begon, nam Tom plaats op de hoek van de salontafel. Tommeke bleef rustig wachten tot de fles met melk op tafel kwam. Er was altijd een tas voor hem klaar. Toen werd tegen Tom gezegd Tommeke, als ge melk wilt hebben moet ge t vragen. Reactie van Tom : hij tikte een drietal maal met zijn pootje op de fles met melk Er bestaan uiteraard nog veel andere verhaaltjes over dergelijk onderwerp. Het is ook bekend dat dieren soms beroep doen op de technologie of gebruik maken van werktuigen. Eksters plukken okkernoten, laten ze op de openbare weg vallen, het verkeer rijdt ze stuk, en de beestjes kunnen beginnen peuzelen. We hebben het ook allemaal op film gezien : apen diemet de tractor rijden.
Planten liegen niet
en dieren bedriegen niet.
Dat doet de mens wel.
Dieren zijn echter nog niet in staat zelf iets uit te vinden.Doen ze in de toekomst die stap (nadat de overheersing van de mens is weggevallen) ?
Evolueert de mens nog verder ? Kan dat wel ? Wordt hij nog intelligenter ? Verandert er nog iets aan de lichaamsbouw ? Dit zijn vragen die we ons (kunnen) stellen als we vooruitdenken. Antwoord : wellicht wel.
Een ander mogelijk scenario is dat we afstevenen op een of meerdere natuurrampen. We weten ook dat er in de loop der tijden rampen plaatsvonden, waarbij zelfs bepaalde levensvormen uitstierven. We denken hierbij aan de dinosauriërs die lange tijd de aarde overheersten. Het is uitgemaakt dat pas daarna de mens op de proppen kwam.
De mens is tot veel in staat, zelfs tot het maken van kernbommen.Een massaal gebruik van dergelijke wapens kan leiden tot een nucleaire winter. Bij nucleaire grondontploffingen wordt er enorm veel radioactief stof in de atmosfeer geslingerd.Het wordt duister, want het zonlicht kan niet meer tot de aarde doordringen. Die duisternis blijft lang aanhouden, met als gevolg dat veel leven op aarde uitsterft. Al het radioactief stof valt langzaam op aarde terug en besmet zo het aardoppervlak en de wateren. De gevolgen hiervan zijn gekend Op de (zeer) lange duur zal de aarde de aangerichte schade toch overwinnen; de natuur herstelt zich altijd.
In een recent verleden hadden we te maken met een tsunami. We kennen allemaal de gevolgen.
Volgende haiku is hier wellicht op zijn plaats.
Een tsunami komt
en herstelt het evenwicht
door de mens verstoord.
Laat ons hopen dat de bezitters van kernbommen toch hun handen zullen thuishouden. Dat er echter nog natuurrampen op ons zullen afkomen, kunnen we met grote zekerheid stellen.
De wereldbevolking stijgt snel, veel te snel. Er wordt al luidop gedacht.We zijn met te veel, de natuur zal daar wel iets aan doen
Om te eindigen :Adam en Eva
surfen op het internet
in t aards paradijs.
----------------
-------- Gilbert Terras, opa van Jeroen en Bram en van Loopclub Grijsloke --------
Vanaf heden is deze blog (zoals testamentair bepaald) voorbehouden aan opa Gilbert.
De Drievuldigheid
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Deze bijdrage werd geschreven voor mensen met een onbezoedelde ingesteldheid en een gezonde dosis verstand. De titel wordt alsmaar duidelijker naar het einde toe van de uiteenzetting. Volgende bijzondere haiku als inleiding:
God zit verscholen
in de relatie tussen
tijd, ruimte , massa .
Voor de hierboven geciteerde groep mensen is het zonder meer duidelijk dat de wereld waarin wij leven slechts uit drie elementen bestaat, namelijk: de tijd, de ruimte en alle materie in die ruimte.
De tijd
Wil je ergens mee de eerste zijn dan moet je er als eerste mee beginnnen. Maar voor je startte was er al tijd verlopen Als je ergens mee begint kan je de klok starten; je kan ze daarnaook stoppen De tijd zelf stoppen kan je niet; de tijd is ongrijpbaar. De tijd is dus nooit begonnen en zal bijgevolg ook nooit eindigen.In de bijbel heeft men het ergens over in den beginne en ook over het einde der tijden Hier zit de bijbel dus grondig fout.
De ruimte
Ook voor de ruimte kan men een gelijkaardige redenering volgen. Er zijn grenzen natuurlijk, maar voorbij de grens is er nóg plaats en ruimte Een begrensde ruimte kan gemeten worden, ze is meetbaar; maar dé ruimte kent geen grenzen. De bewering het heelal deint uit is wellicht juist, maar dé ruimte blijft onveranderd.Het universum is zonder meer oneindig.
De massa
Het derde item gaat over de materie in haar geheel. De levende materie - mens, dier of plant - bestaat uit dezelfde bouwstoffen als de niet levende materie. Het verschil zit hem in de omstandigheden waarin de elementen of deeltjes tot elkaar gekomen zijn. Met omstandigheden bedoel ik de energievormen. Ik denk hierbij aan temperatuur, straling, druk (big bang).De bijbel heeft het -in dit verband - over de schepping. God zou er zes dagen over gedaan hebben om - uit het niets - het universum te scheppen Een mooi verhaal voor kinderen Inderdaad, volgens de bijbel was er in den beginne niets
Aansluitend bij dit alles ook nog volgende haiku:
In den beginne
was er niets of was er iets ?
Alles was er al.
Dit derde item komt ook onder de aandachttijdens de vastenperiode van de katholieke kerk. De gelovigen worden eraan herinnerd dat ze stof zijn en tot stof zullen wederkeren. Hier zit de bijbel dus helemaal juist
U zal het mij niet kwalijk nemen als ik de haiku die ik in de inleiding formuleerde, opdraag aan Albert Einstein , de eminentste geleerde die we tot op heden gekend hebben.
Inderdaad, in zijn relativiteitsformule zijn de drie items vervat:
e = energie
e =m.c²m = massa (materie)
c= lichtsnelheid>>afstand (=ruimte) / tijd
Vaststellingen
1.Energie en massa zijn onafscheidelijk; energie heeft dus massa, maar die massa kan men niet wegen
2.Er is een wisselwerking tussen energie en massa. We kunnen die als volgt formuleren:Alle energie komt uit de massa en keert ernaar terug.
Uit voorgaande beschouwingen en vaststellingen kunnen we dus besluiten dat de gelovigen God kunnen terugvinden in de formule van Einstein, of in de omgeving ervan. God is dus niet iemand en ook niet iets.
En uit al die vastellingen kan nog iets geformuleerd worden, namelijk:Einstein is de uitvinder van God.
En je kan die formulering in de omgekeerde richting interpreteren
Wie niet in het bestaan van (een) god gelooft weet hiermede dus ook genoeg.
Alles is dus relatief; Einstein kon het weten.
------------ opa Gilbert, opa van Jeroen en Bram en van Loopclub Grijsloke---------
Zerar krijgt zijn plaats tussen de grootste Belgen (Vlamingen, Walen, Brusselaars) aller tijden. Dat zijn naam helemaal achteraan bengelt heeft te maken met de alfabetische rangschikking.
Ambiorix,
Edward Anseele, Leo Baekeland, Jan Bauwens, August Beernaert, Ingrid Berghmans, Louis Paul
Boon, Jules Bordet, koning Boudewijn, Jacques Brel, Pieter Brueghel de Oude, Cyriel Buysse,
Jozef Cardijn, Philippe Cathérine, Raymond Ceulemans, Ernest Claes, Hugo Claus, Kim Clijsters, John Cockerill,
Hendrik Conscience, Rik Coppens, Tony Corsari, Adolf Daens, pater Damiaan, Christian de Duve,
Adrien de Gerlache, Filips de Goede, Jan Decleir, Paul Delvaux, Rembert Dodoens, koningin Elisabeth, Willem
Elsschot, James Ensor, Erasmus, Gaston Eyskens, André Franquin, César Franck,
Emile Francqui, Lieven Gevaert, Guido Gezelle, Raymond Goethals, Jozef Guislain, Corneel
Heymans, Marie-Jeanne Huysman, Paul Janssen, keizer Karel V,
Julien Lahaut, Tom Lanoye, Karel Lismont, Maurice Maeterlinck, René Magritte, Dirk Martens,
Hans Memling, Eddy Merckx, Jef Mermans, Roger Moens, Willy Naessens, Jan Palfijn, Gabrielle Petit,
Jean-Marie Pfaff, Armand Pien,Peter Piot, pater Pire, Henri Pirenne, Manneke Pis, Christoffel Plantijn,
Ilya Prigogine, Emiel Puttemans, Adolphe Quételet, Django Reinhardt, Gaston Roelants, Charles Rogier,
Peter Paul Rubens, Adolphe Sax, Briek Schotte, Georges Simenon, Marc Sleen,
Ernest Solvay, Paul-Henri Spaak, Simon Stevin, Stijn Streuvels, Toots
Thielemans, Felix Timmermans, Will Tura, Achiel Van Acker, Jacob van Artevelde, Christine Van Broeckhoven, Frans van Cauwelaert, Aureel Vandendriessche, Ivo Van Damme, Constant Vandenstock, Hugo van der Goes, Willy Vandersteen, Emile Vandervelde, Rogier van der Weyden, Henri van de
Velde, Antoon Van Dijck, Jan van Eyck, Paul Van Himst, Rik Van Looy, Marc Van
Montagu, Paul Van Ostaijen, Jan van Ruusbroec, Rik Vansteenbergen, Omsk van Togenbirger de Waelekens, Ferdinand Verbiest, Pierre-Théodore Verhaegen,
Andreas Vesalius, Jan Frans Willems, Zerar.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het boek "Uit het schuim van de zee" (400 pag.) zal te verkrijgen zijn in de boekhandel vanaf 1 augustus 2011. Het behandelt de Griekse mythologie in 136 verhalen en is geïllustreerd met 17 tekeningen van de hand van Kurt Vangheluwe.
Op www.bloggen.be/kris kunt u verhalen lezen over: - Gehoor - Gekheid op een stokje - Gemeente(e.a.)politiek - Genealogie - Geneeskunde - Gent - Georges - Gerard - Gezondheid - G-plek - Gravensteen - Griekenland - Grijsloke en dat is nog maar een... Greep!
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
G.Terras, overleden op 5 juni 2014.
