De Drievuldigheid

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°  

Deze bijdrage werd geschreven voor mensen met een onbezoedelde ingesteldheid en een gezonde dosis verstand.
De titel wordt alsmaar duidelijker naar het einde toe van de uiteenzetting. Volgende bijzondere haiku als inleiding:

              God zit verscholen                                                                                                        

              in de relatie tussen  

              tijd, ruimte , massa .                                                                                                                                           

Voor de hierboven geciteerde groep mensen is het zonder meer duidelijk dat de “wereld” waarin wij leven slechts uit drie elementen bestaat, namelijk: de tijd, de ruimte en alle materie in die ruimte.

De tijd

Wil je ergens mee de eerste zijn dan moet je er als eerste mee beginnnen. Maar… voor je startte was er al tijd verlopen… Als je ergens mee begint kan je de klok starten; je kan ze daarna  ook stoppen… De tijd zelf stoppen kan je  niet; de tijd is ongrijpbaar. De tijd is dus nooit begonnen en zal bijgevolg ook nooit eindigen.  In de bijbel heeft men het ergens over “in den beginne” en ook over “het einde der tijden”… Hier zit de bijbel dus grondig fout.

De ruimte

Ook voor de ruimte kan men een gelijkaardige redenering volgen. Er zijn grenzen natuurlijk, maar voorbij de grens is er nóg plaats en ruimte… Een begrensde ruimte kan gemeten worden, ze is meetbaar; maar “dé ruimte” kent geen grenzen. De bewering “het heelal deint uit” is wellicht juist, maar dé ruimte blijft onveranderd.  Het universum is zonder meer… oneindig.

De massa

Het derde item gaat over de materie in haar geheel. De “levende materie” - mens, dier of plant -  bestaat uit dezelfde bouwstoffen als de “niet levende materie”. Het verschil zit hem in de omstandigheden waarin de elementen of deeltjes tot elkaar gekomen zijn. Met omstandigheden bedoel ik de energievormen. Ik denk hierbij aan temperatuur, straling, druk (big bang).  De bijbel heeft het -  in dit verband -  over de schepping. God zou er zes dagen over gedaan hebben om - uit het niets - het universum te “scheppen”… Een mooi verhaal voor kinderen… Inderdaad, volgens de bijbel was er in den beginne … niets…         

Aansluitend bij dit alles ook nog volgende haiku:

              In den beginne

              was er niets … of was er iets ?

              Alles was er al.

Dit derde item komt ook onder de aandacht  tijdens de vastenperiode van de katholieke kerk. De gelovigen worden eraan herinnerd dat ze stof zijn en tot stof zullen wederkeren. Hier zit de bijbel dus helemaal juist …

U zal het mij niet kwalijk nemen als ik de haiku die ik in de inleiding formuleerde, opdraag aan Albert Einstein , de eminentste geleerde die we tot op heden gekend hebben.

Inderdaad, in zijn relativiteitsformule zijn de drie items vervat: 

                                            e = energie

               e =  m.c²             m = massa (materie)

                                            c  = lichtsnelheid  >>  afstand (=ruimte) / tijd

Vaststellingen

1.     Energie en massa zijn onafscheidelijk; energie heeft dus massa, maar die massa kan men niet wegen…

2.     Er is een wisselwerking tussen energie en massa. We kunnen die als volgt formuleren:  Alle energie komt uit de massa en keert ernaar terug.

Uit voorgaande beschouwingen en vaststellingen kunnen we dus besluiten dat de gelovigen God kunnen terugvinden in de formule van Einstein, of in de omgeving ervan. God is dus niet “iemand” en ook niet “iets”.

En uit al die vastellingen kan nog iets geformuleerd worden, namelijk: Einstein is de uitvinder van God.

En je kan die formulering in de omgekeerde richting interpreteren…

Wie niet in het bestaan van (een) god gelooft weet hiermede dus ook genoeg.

 Alles is dus relatief; Einstein kon het weten.

------------ opa Gilbert, opa van Jeroen en Bram en van Loopclub Grijsloke  ---------