Ik herinner me nog: in de Dom van Keulen, toen de Bisschop, bij het begin van de plechtige eucharistieviering op 15 november (1987), ons verwelkomde met: "Dass ist ein chor aus Koeweit!". Ik weet niet of de arme man zich realiseerde wat het verschil was tussen een 'vlassersdorp' en rijke oliesheiks.
Nog voor we één woord gezongen hadden, kregen we allemaal een 'prinselijk Arabisch' gevoel....!
Toch heb ik later gehoord dat er onaangekondigd 'nachtlawaai' op de slaapkamers was (?) en de slaaprust gestoord werd door 'boomzagen'.
Een hele ervaring en prestatie, op een vrijdagavond (generale repetitie) te staan zingen in een vrij koude kathedraal, met het St-Cecilia-koor én het Ruysscheveldekoor en met ondersteuning van de militaire muziekkapel van de landmacht. Onder leiding van mevr. Daniëlle Hendricks (echtgenote van de korpscomandant) en mezelf, zongen wij; 'Dominus salvum fac'; het 'Sanctus' van Bruckner; het monumentale 'Te deum' van G.Bizet (iets waarover ik bijzonder fier ben) en zo meer.......Nog een kleine anekdote; mijn echtgenote (Louisa) en ikzelf, samen met nog vier andere peronen, overnachten in het gastenhuis van de militairen. Dat zijn ongeveer zes alleenstaande woningen die allen identiek hetzelfde uitzicht hebben, zowel interieur als exterieur.
Voordat wij naar de generale repetitie ging hadden wij onze bagage in de kamers gezet en toen de buschauffeur ons terug bracht naar onze kamers en wij halverwege de trap waren, riep Marcel (Colman): "Maer da's hier nie zenne...." Je moet weten dat de hoofdingang altijd open was.
Een video-opname van dit alles koester ik met bijzondere gevoelens.
Foto: Dom van Keulen.
Klik op foto.
Klik op bijlage.
|