Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Yron's blog
de belevenissen van een Drentse Patrijshond in Belgie
01-04-2012
40 weken oud
Onze Drentsche Houdini hond is ongelofelijk! Al twee weken zijn we in de weer om hem uit ons fruittuintje te houden, en nadat zijn baasje vorige week het kippengaas door hout had vervangen, kon hij er eigenlijk niet meer in.. Met nadruk op kon ... Omdat hij via de haag er nog achterlangs kon, had het baasje een stuk gaas door de haag heen gemaakt (hij had geen zin een conifeer te rooien, dat had hij van het najaar al genoeg gedaan). Maar als je dan je snuit onder dat gaas duwt, buigt het om en kan je er onderdoor. Uit het tuintje komen was dan wel weer moeilijker. Rik heeft het gaas nu ook op de grond vast gezet met een haring (komt dat kampeerspul toch van pas). Hopelijk kunnen we nu fruit gaan planten zonder Drents geraus. help, laat me hier uit
Vanwege het zelfreinigend karakter van onze woef, ligt meestal nogal wat zand binnen, zeker als er net graafwerkzaamheden richting China zijn verricht. Dus wordt zijn kussen regelmatig buiten uitgeklopt, en laten we het buiten luchten. Maar waar moet je dan op liggen? Mijn bench is ook al leeg, want dat spul zit in die machine waar het vrouwtje graag mee hobbiet. Dan nog maar eens op die poef proberen. ik lig nog wel, maar slapen lukt zo nooit, dat ding is veel te klein
In de tuin, is Mieke Yron regelmatig aan het uitdagen. Waar hij meestal hard achter haar aan springt, heeft ze deze keer een leukere plek gevonden om hem te pesten:
We hebben deze week regelmatig getraind met de oefeningen die we op de jachttraining hebben gedaan. Een eindje verder in de wijk heeft het baasje in een veldje vier bomen gevonden die min of meer in een vierkant staan. Dus ideaal om achtjes rond te oefenen. Ik neem aan dat er wel wat mensen wat vreemd uit het raam hebben gekeken: wat is die vent daar aan het doen met zijn hond? Afliggen is nog duidelijk zijn hobby niet, hij gehoorzaamt alleen aan het commando als hij aan zijn riem naar beneden getrokken wordt. Blijf lukt wel wat beter, althans als er weinig in de buurt gebeurt, en hij zijn aandacht op het baasje houdt... Oefenen in de achtertuin is duidelijk geen goed idee, Yron ziet dat als zijn speeltuin en is dus constant bezig met andere dingen. Zonder riem lukt helemaal niks. Zondag heeft de trainer goede tips gegeven rondom het apporteren, dus deze week flink oefenen is de boodschap! Vreemd genoeg wilde hij niets weten van zijn dummie, terwijl hij die deze week veel heeft gebruikt. Ook het konijnenvel wilde hij niet in zijn bek hebben. Terwijl hij het vorige week lekker probeerde op te eten.
Na de training van zondag heeft hij een paar uur lekker liggen slapen, en dat kwam mooi uit, want dan konden de baasjes naar de televisie naar het wielrennen kijken. De finish was dan wel vlak bij het jacht oefenings terrein, maar thuis in de bank leek ons toch beter dan met een mischien losbrekende hond in de mensenmassa te gaan staan. En wat is er dan leuker dan kroelen op de bank met die twee andere puppies van onze roedel?
Zoals jullie weten is de bal mijn favouriete speelgoedje, als er iemand naar buiten gaat sta ik er steevast klaar boven. Maar wat gebeurd als hij in het vijvertje is gevallen? Hij is een heel eind aan het morrelen geweest, maar kreeg hem er niet uit! Zijn poot of snuit eronder had hij nog niet door, wel zijn poot erop om het ding eruit te laten veren. Maar dan lukte het niet om de bal vast te grijpen, want dat ding was nat en glibbering. help me dan!
Een filmpje van zijn gemorrel kan je hier vinden (wel een groot bestand, dus het duurt een tijdje om te openen!):
Vanwege het mooie weer hebben we geprobeerd zoveel mogelijk van het zonnetje te genieten, en dat heeft veel mooie foto's opgeleverd van onze Drentsche Ondeugendhond
Maar eerst een verhaaltje over hondenbestendig kippengaas... Zoals vorige week geschreven, had het baasje op zaterdag een hekje weg gezet om Yron uit het fruit-tuintje weg te houden. Hij had een stuk van het hek gemaakt met een houten poortje, maar ook een stuk kippengaas gebruikt (zat toch achter de planten, en dat was makkelijk zo om door de haag ook aan de achterkant te zorgen dat hij er niet langs kon). Helaas heeft het gaas maar 2 dagen gestaan... Yron kwam maandag ineens heel bedremmeld naar binnen, en ging heel zielig bij het vrouwtje zitten. Hoogstwaarschijnlijk is hij achter de planten doorgerend, en is op volle snelheid met zijn snuit tegen het gaas aan geknald. Behalve dat je neus daarvan zeer doet, is dat gaas toch niet zo stevig... dus heeft het baasje nog maar een extra donatie aan de Gamma gedaan en ook het achterste stukje van hout gemaakt.
Over ondeugende activteiten hebben we niet te klagen, vanalles wordt de tuin in gesleept (met name als het net gewassen is, kousen, broeken, maakt niet uit, als het maar schoon en nat is). Toen er een handdoek voor de wasmachien lag omdat het baasje de filter aan het schoonmaken was en hij zich even omdraaide om een bakje te pakken was de handdoek ineens verdwenen. Of de deur van het tuinhuis staat op een kiertje en ineens zie we Yron met een spons vrolijk rondrennen. Als we tegenwoordig iets kwijt zijn, gaan we standaard in de tuin achter de planten zoeken
Rik is deze week met zijn examens begonnen, dus die moest alleen 's morgens naar school. En dan is een uurtje wandelen met de hond natuurlijk een goede afkoeling voor de oververmoeide hersenen. En dus is het baasje ook vanachter zijn komputer gekomen en heeft zijn telefoon uitgezet om mee te wandelen in de zon. Rennen en vliegen, maar steeds bij je in de buurt. Behalve als er andere mensen aankomen, dan wil hij nog wel eens niet zo goed luisteren. Zeker joggers zijn interessant. Maar voorlopig komt hij nog steeds wel bij je, zij het met wat moeite. Een koekje doet wonderen. In het bos is vanalles te ontdekken, zeker in de sloten waar vanallerlei beestjes beginnen te ontwaken. kan ik in de drab nog vinden, of durf ik er toch niet zo goed in?
En halverwege even uitrusten in de zon, samen met Rik. wie geniet er meer?
Aan het eind van de wandeling zijn de witte stukken van zijn vacht niet echt wit meer, maar dat springt er wel weer uit tegen dat we weer thuis op ons kussentje kunnen liggen. en ook nog even geoefend met het commando "blijf"
In de tuin speelt Yron met vanalles (het houthok leegmaken is een van zijn favouriete bezigheden), maar het liefst toch van al speelt hij met zijn bal. Hij vind het fantatisch om met je te voetballen, hij moet alleen nog wat werken aan zijn eindpas, hij houdt de bal nog te lang bij zich
Zondag morgen zijn we in alle vroegte naar Heurne (bij Oudenaarde) gereden om de eerste jachttraining te doen. Het was wel erg vroeg, met name het baasje was nog niet zo uitgeslapen, maarja, die klok moest ook nog een uur voorruit. Gelukkig had het vrouwtje voor koffie in de auto gezorgt, dus hij was op tijd wakker voor de cursus! We zijn met 17 cursisten, en na een korte kennismaking met de honden zijn we in twee aparte groepen verder gegaan. Het terrein lag er prachtig zonvergoten bij, en Yron vond het ontzettend leuk om wat anders te doen dan op de hondenschool (wat toch wat meer een keurslijf is, tijdens de jachttraining ging het er wat gemoedelijker aan toe, en was er vooral aandacht voor de honden). We hebben flink geoefend, en wat op de hele tijd op de hondenschool nooit goed gelukt is, hij kent nu het commando "lig"! in het begin flink wat overredingskracht, maar later ging hij bij het commando "lig" al direct op de grond liggen
Apporteren daarin tegen ging helemaal de mist in. Peter (de trainer) had verschillende dummies bij, en dat harige konijn vond Yron onweerstaanbaar. Dus toen hij eenmaal los was ging hij zeker niet achter de dummie aan, maar hij wist zeker dat dat konijn achter de rug van de trainer zat. ik weet zeker dat dat konijn net hier zat, waar heb je het gelaten?
Ook het lopen van de acht ging nog niet zo goed, aan de lijn moest het baasje flink corrigeren, maar die acht moet ook zonder lijn. En dat is een heel stuk moeilijker, zeker als een eindje verder het vrouwtje zit te kijken. Dus na twee stappen los was het een streep naar het vrouwtje.. Andere cursisten hadden een koekje in de hand, dat gaan we deze week thuis dus maar flink oefenen.
Blijven daarin tegen ging wel redelijk goed, hij blijft keurig liggen, tenminste als er niet te veel afleiding is, want dan moet het baasje snel zijn om de riem te pakken voor hij op springt. mooi he, zoals hij hier blijft liggen
Vorige week had ik al geschreven over de groene matten achter het schuurtje, en gelukkig heeft hij deze week heel goed begrepen dat hij die moet laten liggen waar ze liggen zo'n mat ligt ook heel mooi over de gaten voor de golfbaan voor het geval het gaat regenen..
Deze week heeft is hij Kenzy (de blindengeleidehond van Gunther en Manuela die een eindje verop wonen bij ons) tegen gekomen tijdens het uitlaten, en als Kenzy los is mag hij met Yron spelen, maar als hij zijn harnas aan heeft en zijn baasjes begeleid, mag dat natuurlijk niet. En op de een of andere manier snapt Yron dat. Misschien wordt het duidelijk gemaakt door de body-language van Kenzy..
Yron's omgang met de poezen is nog aan wisselvalligheid hevig. Als hij ze rustig benadert, vinden ze het meestal wel in orde en ondergaan ze hem, maar als hij wild kwispelend op ze af springt dan wordt het direct een blaas- en hakpartij. Maar, Mieke is hem ook wel eens aan het uitdagen. Als dan de deur op slot zit, is het feest kompleet. Kan een poes ook haar middelteen opsteken? hoe kom ik toch bij dat beest
Om het fruit wat te beschermen van Yron's enthousiasme, heeft het baasje zaterdag een hekje weggezet, zodat dat stuk van de tuin voor hem niet meer toegankelijk is. Yron is dus de hele zaterdag niet bij hem weg te slaan geweest: "wat ben jij daar aan het doen, moet ik helpen?" En wat is er dan leuker om er vantussen te gaan met het doosje schroeven dat het baasje op de grond heeft gezet, of een blok hout weg te grissen op het moment dat het naar beneden valt van de workmate?
Deze week is hij twee keer naar de hondenschool geweest (woensdag en zondag). Vooral woensdag waren de honden nogal wild, het vrouwtje haar arm was een stuk langer na de training! Voorlopig deze zondag de laatste keer, volgende week naar de jachttraining, we zijn benieuwd..
Ondanks dat het al maart is, sneeuwde het deze week in Belgenland! Wat overigens Yron er niet van weerhield om te gaan controleren, of die door het baasje dichtgegooide gaten niet terug open moeten voor herstelwerkzaamheden...
Behalve een Drentsche Patrijshond of ook wel Drentse Eigenwijshond is Yron ook een Drentsche Ondeugendhond
Bijvoorbeeld: Elise was dze week de ramen in de woonkamer aan het zemen, en wat is er dan leuker dan met je voorpoten op de vensterbank naast haar te gaan staan: "wat ben je aan het doen?". Toen een van de katten door het open raam naar buiten sprong mocht hij er niet eens achteraan. Dan maar met de zeem er vantussen... Tegen dat het vrouwtje die terug te pakken had was de spons, oh nee liever die handdoek aan de beurt. Om vervolgens er met een handdoek uit het tuinsetje in de serre mee aan de haal te gaan. Als je die dan eindelijk terug hebt moeten geven, doe je nog een poging om met een keukenhanddoek in de tuin te gaan spelen, om vervolgens haar wanhoop compleet te maken door met je snuit waar je net mee in de modder hebt zitten rommelen tegen het raam aan te gaan staan hijgen, zodat ze weer opnieuw kan beginnen. Leuk!
Het baasje drijf hij nog steeds tot wanhoop door zijn gegraaf in het gazon. "weet ik toch ook niet dat je dat vorige zomer pas helemaal nieuw hebt aangelegd?"Na een waarschuwende brul stopt hij braafjes, en zit hij je aan te kijken met een blik "wat die ik nou verkeerd?' En achter het schuurtje liggen groene matten, om het onkruid wat weg te houden. Maar zoals hij binnen met zijn benchkleed en kussen aan het rondslepen is, wilde hij dat ook doen met die matten... Zo ligt tie toch veel beter?
Yron mag regelmatig los lopen als hij met het baasje naar de weilanden achter het dorp gaat, helaas lukt dat niet elke dag, soms is de lange dagelijkse wandeling beperkt tot een uur in het dorp, en dan moet hij aan de lijn blijven. Wat overigens wel weer een goede oefening is met alle geluiden van verkeer etc. Maar vrijdag en zaterdag was het mooi weer, en dus kon er met het balletje geapporteerd worden in het maisveld. Zaterdag was ook het vrouwtje meegegaan, en dus was het feest compleet. En was er ook tijd voor wat foto's en video. lekker tussen het vlas door raggen, en dan omkijken waar ze blijven helemaal in zijn element
We hebben ook geapporteerd uit het water, zie het filmpje in de link onderaan de pagina (let op, dat duurt lang om te laden, dus geduld is een mooie zaak!)
En als dan het baasje heel gemeen een steen in plaatsvan het balletje in het water gooit is hij in de war: waar is die bal nou gebleven?
Deze week valt er weinig nieuws te melden... Zoals vorige week al geschreven, proberen we Yron's graafwerkzaamheden in de achtertuin wat te beperken, door hem te laten schrikken als hij bezig is.. Zijn reactie is nu wel vermakelijk, hij gaat op zijn gat zitten kijken met een blik "wat doe ik nu verkeerd?" hier was hij bezig een plant uit te graven omdat die in de weg stond bij het rennen naar de heg..
Heel even dacht het baasje dat zijn gemopper effect had, todat hij zaterdag 's morgens weer een gat had dichtgegooid, en een uur later weer een tweede wereldoorlog krater zag bij de perenbomen
We hebben een nieuw speelje voor hem gekocht, iets om hem bezig te houden (een dog brain trainer).Hij moet het klepje optillen met zijn neus om bij het snoepje te komen, en dat is nog niet zo eenvoudig. Hij is een heel eind bezig, zeker zal er zoiets lekkers als kaas inzit.. Hij probeert met zijn tong door de gaatjes te likken, en heeft met zijn tanden ook al aan het klepje getrokken. Met een beetje hulp is het toch nog gelukt! hoe kom ik daar nu aan
Behalve een eigenwijshond is onze woef ook een Drentsche Kroelhond! Yron was deze week heel braaf, en wilde ook steeds dichtbij een van ons gezin zijn. En als hij dan een beetje achter zijn oren gekriebeld wordt, zakt hij van gelukzaligheid helemaal in elkaar. Ben je in de keuken, is hij ook in de keuken. Zit je aan tafel, ligt hij naast je. Als er tv gekeken wordt, ligt hij voor de tafel. En zo voort.
Gelukkig liet het weer het tijdens de krokus vakantie niet afweten, en kon hij leuk spelen in de tuin. Die bal is een van zijn favouriete speeltjes
Het baasje is wel wat minder blij met alle aktiviteiten van Yron in de tuin. Behalve de aanleg van de golfbaan, wil Yron ook wel wat "helpen" met snoeien. Hij heeft van diverse planten takken afgebroken, bijvoorbeeld zaterdag washet met veel (on)geduld gekweekte vijgenboompje de pineut. We gaan maar een hek rondom het stukje met fruit zetten, zodat we van de zomer nog wel frambozen, aardbeien, peren en vijgen hebben, anders zullen de vruchten wel eens kunnen sneuvelen voordat ze rijp zijn. De gegraven gaten in het gazon die het baasje steeds dichtgooit worden achter zijn rug om weer terug open gemaakt, soms hoeft hij de schop niet eens terug te zetten in het schuurtje. Er ligt een metalen kettingkje klaar om hem te laten schrikken als hij aan het graven is, maar we zijn steeds te laat, op het moment dat je de serredeur opendoet spring hij al naar je toe: "ha leuk, iemand die met me gaat spelen". Op dat moment krijgt hij wel op zijn kop, maar veel helpt het nog niet.... waarom gooi je dat gat nu dicht baasje, die wortel heeft lucht nodig!
Deze week heeft oma een paar dagen bij ons gelogeerd, en daar is hij wel wat te wild voor. Gelukkig heeft hij haar redelijk met rust gelaten, behalve toen ze in de woonkamer in de stoel lag te slapen, en hij wakker werd van haar gesnurk. Met zijn poot op haar been probeerde hij haar tot stilte te manen... Toen hij ook nog tegen haar been begon te rijden, heeft het vrouwtje maar resoluut ingegepen, wat oma dan weer jammer vond, ze krijgt immers niet iedere dag op zo'n manier aandacht van een jonge vent. Eigenlijk wel logisch dat hij steeds maar probeert zijn plekje in de roedel te verduidelijken, het is wel duidelijk dat hij binnen ons gezin de laagste is, en daar is hij zo te zien erg happy mee. Maar met iemand die nieuw is moet je je natuurlijk weer opnieuw laten gelden.
Donderdag was het baasje ook vrij, en hebben we oma terug naar Middelburg gebracht. Zoals bij de meeste bezoeken aan Nederland heeft het vrouwtje ook nu weer een poging gedaan de Albert Heijn leeg te kopen, maar dat is opnieuw (bijna) niet gelukt. Terwijl het vrouwtje met de boodschappen bezig was, is Yron in de auto mee door de autowasstraat gegaan. En dat was wel wat vreemd, maar hij is toch wel goed blijven zitten. Uiteraard zijn we ook op het strand geweest, en zoals een goede Drent betaamd, heeft hij door vanalles liggen rollen wat de baasjes niet fijn vonden. Tijdens het rollen over een dode meeuw is hij ook door iets van olie of parrafine gerold, en dus was zijn baard helemaal goor en vettig. Het baasje heeft nog wel geprobeerd om hem de zee in te krijgen en ook met zand om wat af te poetsen, maar dat was al te laat (op de foto hieronder is zijn smerige baard nog goed te zien ). We hebben hem uiteindelijk met warm water en een flinke dosis dreft weer schoon gekregen. Hier werkte het zelfreinigend vermogen duidelijk niet. Op het stand was nog wel mooi te zien hoe slim hij eigenlijk is: een flesje gevuld met een beetje zand haalde hij steevast uit het water door zijn poot op een kant te zetten zodat de andere kant uit het water kwam. En als het flesje te ver weg was, wachtte hij gewoon tot de golven het bij hem brachten, verder dan zijn buik ging hij het water niet in. Hopelijk doet hij dat tijdens de jachttraining wel!
Zondagmorgen zijn we samen met Cedric en zijn moeder Ann naar de hondenschool gegaan, en daar ging het opnieuw wel goed, behalve als Dorien, de trainster, toekeek... Zo ging bijvoorbeeld de zit-voor de eerste keer helemaal verkeerd (het baasje stond ook te klungelen met zijn koekje). Gelukkig ging het de tweede keer wel goed. Helaas hebben we niet veel kunnen oefenen met apporteren, omdat zijn halsband het begaf. Cedric had ook nog een kadootje bij, Yron heeft een hele mooie nieuwe floss gekregen, en is daar direct druk mee gaan spelen. Bedankt Cedric!
Een Drent is ook een hele fotogenieke hond, hij gaat er echt voor liggen:
We hebben een rustige week achter de rug! Elise heeft duidelijk gemaakt dat zij de baas is, en Yron is de hele week "poes"lief geweest. Uiteraard heeft hij nog wel een en ander aan kattekwaad uitgehaald, maar da's niet zo erg. Nu ja, hij had Rik's nieuwe vest uit de was gejat, en was er achter in de tuin mee gaan zitten, met de gedachte: "daar zien ze me niet..." Gelukkig was het breiwerk niet kapot, en moest het alleen opnieuw gewassen worden.
Met het verdwijnen van de sneeuw, is het wat zompig buiten. Omdat het nog wel koud is, is de serre deur dicht als hij buiten in de tuin is, anders vliegt steeds de deur wagenwijd open en we stoken nog niet voor de mussen. Toen deze week de deur niet snel genoeg opgedaan werd, heeft hij duidelijk moeten maken, dat hij naar binnen wilde. Gelukkig moesten de ramen toch gekuist worden, dus dat was een mooie aanleiding omdat dan maar te gaan doen: Leida, er moeten ramen gezeemd worden!
Toen hij deze week door Henri weggestuurd werd tijdens het koken, ging hij heel zielig bij Elise naar hulp zoeken terwijl deze met haar andere hobby bezig was, en ging zo dicht mogelijk bij haar zitten. Wel lekker warm, zo een strijkijzer aan de ene kant, en een warme hond aan de andere. Even later is hij zelfs tegen haar benen aangaan liggen
Vrijdag is hij mee wezen kijken naar de carnavalstoet, en hij vond de confetti, muziek en feestende kinderen erg leuk. Hij is zelfs braaf naast Elise blijven zitten kijken!
Op zondag zijn we met de Belgische Drente vereniging de kaawpollekeswandeling gaan doen. We moesten al om 10 uur in Vosselaar (in de Kempen) zijn, dus we zijn op tijd uit bed gekomen... Er waren weer heel wat deelnemers opgekomen naar het buurthuis, en verschillende mensen gaven een kompliment hoe goed Yron al gegroeid is, en hoe mooi hij er uit zag. Bij aankomst is zo'n verenigings activiteit nogal een zenuwachtig gedoe, met de honden die graag meer contact met elkaar willen hebben dan hun baasje goed achtten. Na een koffietje en cake zijn we vertrokken, en gelukkig kon de troep honden al vrij snel los rondlopen in het bos rond Vosselaar. Wat een feest, al die rennende, springende, kriskras door elkaar buitelende Drenten. Uiteraard moest er regelmatig afgesproken worden wie eigenlijk de baas was, en omdat Yron een van de jongsten was lag hij regelmatig op de grond. Sommige honden gingen een forsere confrontatie met elkaar aan, wat een hoop gegrom en geblaf opleverde, en baasjes die met een hoop lawaai de honden uit elkaar moesten halen. Yron wist steeds mooi op een afstandje te blijven. Helaas na een kilometer of 2-3 een heel vervelend incident, toen we weer bij elkaar kwamen om alle honden aan te lijnen om een drukke weg over te steken. Tijdens het wachten (Yron zat al netjes aan de riem), sprong hij zijdelings met zijn volle gewicht tegen de voorkant van Elise's been aan, waardoor haar knie naar achter knikte! Einde wandeling voor haar, gelukkig was er iemand die de korste weg terug naar de begin locatie wist, en die vriendelijke man heeft Elise met de auto daar naar het buurhuis gebracht. We besloten om niet terug naar huis te gaan, en dus is Henri met Yron verder gelopen, terwijl Elise in het buurthuis heeft gewacht met haar been op een stoel. Yron heeft van de wandeling echt genoten, en samen met alle andere honden heeft hij zeker de dubbele afstand afgelegd als zijn baasje. Na een mooie wandeling, met onderweg nog wat hagel wat de pret niet kon drukken hebben we het vrouwtje opgehaald. Terug thuis is het vrouwtje op de bank met haar knie omhoog gaan liggen, en Yron lekker op zijn kussen.
Bij het ter perse gaan van dit bericht, deed de knie al wat minder zeer, en kon Elise weer wat voorzichtig rondstappen onder al te veel pijn. Hopelijk zal ze morgen niet te stijf zijn!
Deze week heeft in het kader gestaan van roedelgedrag. Om te zorgen, dat Yron begrijpt dat hij de laagste in rang is, proberen we met z'n allen zo consequent mogelijk te zijn. Zowel in het huis, als daarbuiten. Hij als laatste door een deur, als laatste eten, en zo voort en zo voort. Hij heeft nog wel een aantal "verdedigings" aanvallen gehad, zo stond hij in de keuken over een spin heen, en liet hij met een hoop gegrom en tanden weten dat hij het niet op prijs zou stellen als we die van hem afpakken. Gelukkig zien we het meestal aankomen en kunnen we voorkomen dat het escaleert. Een van de incidenten was eigenlijk wel leuk: Elise had wat gepakt uit het keukenkastje, en op de een of andere manier vond hij dat hij ook wel in dat kastje mocht zijn. Dus wilde hij niet achteruit, en er kwam een (kleine) grom. We hebben hem gewoon laten staan, en na een minuut of 5 staan gaf hij zich toch maar gewonnen. wat dan weer wel deze leuke foto opleverde
Over roedelgedrag, dominantie en alfa is heel veel, vaak tegenstrijdige informatie te vinden. Wij hebben geconcludeerd dat duidelijkheid belangrijk is, consequent zijn (en dat is veel makkelijker gezegd dan gedaan), en we proberen positief gedrag te belonen en negatief gedrag niet te veel te straffen maar te negeren. En negeren vind Yron duidelijk niet leuk. Maar wel moeilijk om je als een hond te gedragen. Op de hondenschool ging het heel goed (althans, voor de pauze, daarna iets minder), en omdat de honden in de groep ongeveer allemaal even oud zijn, was het "goed" om te horen en te zien dat er meerdere baasje met roedel problemen kampen. Het zal ook wel iets zijn wat bij de pupertijd hoort, en onze jongeman is wat hevig op het moment.
Een van de dingen die we nu iedere dag proberen te doen, is met hem ergens naar toe te gaan, waar hij los kan lopen. Op die manier kan hij zijn neus goed gebruiken, en leert hij ook het onderscheid als hij vrij loopt, en aan de riem. Vrij vliegen door de velden vind Yron helemaal het einde, en terug thuis valt hij meestal in de rustige slaap. Ondanks dat het afgelopen week berenkoud was, een uur wandelen is voor het baasje ook goed.
We hebben ons ingeschreven om met Yron op jachtcurus te gaan, 25 maart om 10.00 moeten we in Oudenaarde zijn. Oudenaarde ligt een uur rijden van Wolvertem, dus april, mei en juni zijn we voorlopig iedere zondag vroeg uit de veren...
En al een hele tijd niet meer naar omgekeken, vanmiddag besloot hij dat hij nog best op de poef past. Hij heeft er niet zo lang op gelegen, maar toch, zo te zien lag hij wel lekker!
Een "rustige" week, waar de sneeuw en Siberische kou een hoofdrol hebben opgeeist. Gelukkig is/was het in Belgie niet zo slecht als in sommige andere landen, maar toch, ook hier kou genoeg. Sneeuw vind Yron erg leuk, zeker om er naar te happen, en helemaal lekker is het als er pekel bij zit, dan is het nog zout ook. Onze Drentse eigenwijs slaagt er toch altijd maar weer in om de meest smerige zaken lekker te vinden... Goede nieuws is wel dat de werkzaamheden rondom het golf terrein in de achtertuin even tijdelijk stil liggen, de grond is te veel bevroren en bedekt met sneeuw om de benodigde graafwerkzaamheden voort te kunnen zetten. Het lekker blaffen naar katten die de tuin bezoeken kan dan weer wel doorgaan.
Eerst nog over de dagen voordat het ging sneeuwen. In het bos rondom het kasteel van Imde is door een vereniging voor natuurbehoud een heel mooi vennetje aan gelegd, met een plateau op over het terrein uit te kijken. En wat is dan mooier om daar direct op te gaan zitten?
We hebben deze week ook (dus nog voor de sneeuw) een nieuw gebied gevonden waar Yron vrij rond kan lopen, midden in de velden, zonder verkeer. Hij heeft zich geweldig geamuseerd. In een maisveld (of beter, een veld met stoppels van mais) zijn we aan het oefenen gegaan met apporteren, en hij deed dat uitstekend. Hij rende volle snelheid achter het weggeworpen balletje aan (flinke zwieper kan je geven met zo'n werpstok), bracht het keurig terug en ging mooi voor zitten om het balletje in te ruilen voor een snoepje. Mooi om te zien hoe hij liep te zoeken, en steevast het balletje vond, ook als het in een gat of geul lag.
Thuisgekomen was er een minder leuk incident, het baasje was een beetje dom geweest, en had direct na het wandelen eten gegeven, en dat kwam er even later weer terug uit. Da's op zich niet zo erg, behalve dat hij zijn kots verdedigde met verve, een hoop gegrom, lage positie, staart tussen de benen en tanden laten zien toen het baasje met een zak en schoonmaak middelen aan kwam. Even met rust gelaten, en toen hij zijn kots weer terug opgegeten had was alles weer "goed". We hebben hem een heel eind genegeerd, en dat vond hij duidelijk niet leuk. We weten niet, of we dit agressieve gedrag met agressie moeten beantwoorden, of juist niet. Op diverse internet fora hebben we verschillende verhalen gevonden met soortgelijke voorvallen met puberende honden, en daar wordt meestal gezegd, dat het overgaat. Door oplossen met agressie kan resulteren in een angstige hond, en die kan onvoorspelbaar reageren en dat willen we zeker niet. Aan de andere kant kunnen we dit gedrag niet tolereren. Zijn roedel gedrag is toch moeilijker dan we met Seppe hebben meegemaakt. Dus als er iemand goede ervaring heeft met dit gedrag, laat maar weten!
Leuker moment was dinsdag, toen het vrouwtje ziekig op de bank lag (wat op zich natuurlijk niet leuk is), en hij per se zijn mentale ondersteuning wilde geven. Hij heeft net zo lang liggen morrelen, todat hij naast haar op de bank lag, en zijn warmte en gezelligheid kon delen. Gek hoe zo'n beest aanvoelt dat je niet in orde bent. Toen Mieke er ook nog bij kwam liggen was het helemaal compleet, hij gaf geen kik en liet haar rustig begaan. Uniek, normaal wil hij direct spelen met een van de katten! Ook ligt hij regelmatig lekker met Bob in de buurt te slapen.
Maar niet denken dat het altijd zo vredig is, in de meeste gevallen moet Bob dekking zoeken omdat hij niet veilig is voor de speeldrang van Yron. Bob slaat dan wel halfslachtig met zijn poot, maar delft meestal het onderspit. En gaat dan maar ergens hoog zitten. Mieke was het deze week erg beu toen hij weer eens stond te springen terwijl zij in de deuropening zat, en ze sprong, of liever ze viel hem aan met vier poten tegelijk, alle haren wijd uit (dus we hadden ineens 3x zoveel poes als normaal), alle nagels uit, en een hoop lawaai. En geschrokken dat hij was: hij durfde met geen geweld meer langs haar te lopen, behalve met een grote boog!
Met het koude weer was de haard regelmatig aan, en behalve dat dat lekker warm is, en die vlammetjes erg interessant zijn, is het ook lekker om daarvoor te gaan liggen slapen.
OK! dat krijg je als je niet snel genoeg bent: Yron is nog even lekker doorgegaan met schors trekken. Hier is nog wat beter te zien hoe hij het doet: Overigens, Yron is begonnen met de aanleg van een golfbaan, hij heeft al op verschillende plaatsen een hole uitgezet (op de foto staat hij er bovenop eentje ). Hij heeft al diverse stokken uitgeprobeerd om uit te vinden hoe de baan het beste kan komen te liggen. Zou hij die boom misschien gerooid willen hebben?
Van ondeugende streken hadden we deze week verder geen last gehad... Hij heeft besloten dat hij de kussen uit het tuinsetje van de serre nodig heeft voor zijn golfbaan, je moet toch kunnen uitrusten tenslotte? Dus die kussens moesten mee naar buiten.Het baasje heeft de patio bloempotten allemaal binnengezet, op eentje na. Maar de plantjes die erinstonden vond ik niet zo mooi, dus die heb ik er maar uitgehaald voor hem. In de serre stond een paraplu te drogen, kon die ook mee naar buiten? Maar gelukkig had het vrouwtje het door, dus die had de paraplu vast gezet tussen het bankje en de tafel. En dat was dan weer het signaal voor Bob om daar lekker onder de gaan liggen..
Vreemd is dat hij zijn blauwe kussentje niet mee naar buiten wil nemen. Hij sleept het in huis wel overal mee naar toe, maar laat het netjes binnen liggen.
Deze week hebben we opnieuw een paar keer last gehad van zijn pogingen om wat dominant gedrag te laten zien. Dan heeft hij iets, of zit hij ergens en als je dan wat van hem wil, trekt hij zijn lippen op en gaat grommen. Dichterbij komend gaat hij dan naar je bijten. Uiteraard zijn wij de baas , hij heeft niks in te brengen als lege briefjes (oud zeeuws gezegde), dus gaan we dan over hem heen staan terwijl we hem tegen de grond duwen tot hij weer rustig is en onderdanig zijn buik laat zien. Daarna is hij hartstikke lief, het is net of hij dan pas begrijpt dat hij niet de baas is. Hebben we met Seppe nooit zo meegemaakt, en het is niet leuk. Consequent zijn is de boodschap, duidelijk laten merken dat hij de laagste in de rang is.
Wat dan weer moeilijk is als je de krant zit te lezen, en hij er onderdoor komt omdat hij wat van de aandacht wil hebben:
Deze week wildeYron vanalles eten als het maar niet met zijn brokken te maken had. We hebben vorige week een nieuwe zak gekocht (van het merk dat hij al maanden eet), en hij trekt er gewoon zijn neus voor op. Zelfs met pens erdoorheen vreet hij de pens ervan tussen, en laat de brokken liggen. Op alle andere dingen die hij krijgt vliegt hij op af, en hij loopt regelmatig naar zijn bak, om na erboven gestaan te hebben maar weer weg te lopen, dus honger heeft hij wel. Na een week slecht eten hebben we hem wat van zijn oude brokken gegeven (daar hadden we nog wat van staan), en jawel hoor: bak in een ruk leeg! Zou die nieuwe zak een ander geurtje hebben, of iets niet goed mee zijn? Ze ruiken en smaken hetzelfde (ja, ik heb geproefd), maarja wij hebben ook geen hondenneus. Dan maar een zak van het andere merk gehaald, en daar wordt wel lustig van gegeten. Krijgt hij alleen van die stinkende poep van. Van de week maar met de andere zak terug naar de dierenwinkel.
Overigens heeft Yron een nieuwe hobby, behalve gaten graven in de tuin, hij vindt het leuk om het boomschors van de bomen in de tuin af te trekken. Hij gaat heel vernuftig tegen een boom staan, grijpt met zijn voortanden een uitstekend stukje vast en scheurt dan naar links en rechts. En dan vinden we mooie hout krullen in de tuin, dus nu gaan we maar kippengaas om de boom heen zetten... Misschien heeft zijn eet probleem ook wat met dit schorshappen te maken (want er zal toch wel wat schors in zijn maag terecht komen en daar zitten te rommelen).
Zaterdag hebben we de verjaardag van het vrouwtje gevierd, en al die visite is wel heel leuk. Daar krijg je aandacht van, die vinden het niet erg dat je je natte bek even aan hun kleren droog maakt, er is altijd wel iemand die je wil kriebelen, en zo voort. En dan moet je natuurlijk ook even je dominantie tonen, dat was even minder. maar verder is hij erg lief geweest.
Er is afgelopen week nogal wat regen gevallen, en op de hondenschool zag het er in eerste instantie wel begaanbaar uit. Maar gedurende de les werd het steeds zompiger, en de modder kwam langzaam maar zeker steeds hoger te zitten. Meneer gaat met geen mogelijkheid zitten in het water, of als er teveel modder naar zijn zin was. Overigens waren alle honden erg wild en moeilijk te hanteren, zal wel wat met de sterke wind te maken hebben gehad. Het baasje had nog alle geluk, want tijdens het apporteren gooide hij de apport te ver weg, en toen Yron er naar toe sprintte (door de plassen heen), trok hij het baasje zowat omver. Hilariteit volop, maar gelukkig lag hij niet languit in de modder maar kon nog net op zijn voeten blijven staan. En toen het baasje en ik thuis kwamen, was het vrouwtje heel erg blij (en ze had net de vloer gedweild, maar ja, dan moet ze dat ook niet op zondag doen, toch?). die modder was na een uurtje slapen alweer van mijn vacht naar mijn kussen gesprongen, dus dat moet het vrouwtje nu ook nog wassen
Meestal is hij ekstra lief als hij lekker ligt te slapen, en zo net na de hondenschool mocht het baasje zelfs op zijn buik voor hem gaan liggen, waar hij normaal dan direct klaar staat om te spelen, ging er nu een oog open en weer terug dicht.
Deze week een stukje met wat meer informatie over de hondenschool.
We zijn deze zondag voor het eerst na de kerstvakantie weer naar 't Leirekensdomein geweest, en dat was wel te merken. Dat was weer even wennen. Je mag eeneens niet met de andere honden spelen, maar het baasje staat steeds aan die rare riem te trekken als ik lekker wil snuffelen aan een van de andere honden, en dan moet ik netjes naast hem gaan zitten. En dan gaat hij weer lopen en weer stilstaan. Pff, vermoeiend hoor om steeds op te letten wat hij wil. Ik denk wel dat hij zijn spierballen flink aan het trainen is geweest want ik vlieg nogal eens van links naar rechts en van voor naar achter.Maar ik vind het wel heel leuk om met iets nieuws bezig te zijn.
Gelukkig was het wel mooi weer, het terrein was een beetje bevoren maar het zonnetje scheen lekker. Het baasje heeft zelfs halverwege zijn trui uitgedaan, het is nog goed voor zijn conditie ook zo een uur of twee bezig zijn. Yron is gepromoveerd naar de gevorderen-puppie klas. We zitten met z'n 7-en in de groep, met allemaal verschillende honden van ongeveer dezelfde leeftijd, die allemaal tegelijk op de school zijn begonnen. Hier zitten we tussen Dutske (links, een Franse bulldog) en baasje Dieter en rechts van me zit Lina (de Duitse herder van baasje Hugo). Het palletje is ons plaatsje tijdens de les. Tegenover ons (niet op de foto), zat King, een Heidewachtel, en daar wilde ik graag naar toe want dat vind ik toch wel de leukste hond om mee te spelen. Maarja, dat mocht niet, ik moest gaan zitten en wachten.
De les is wel duidelijk moeilijker dan in het "onthaal"klasje, maar wel erg leuk. Overigens realiseerden we ons wel hoe snel de honden gegroeid zijn, toen we naar de honden in ons oude klas-veldje keken waren er wel veel hele kleintjes bij, met een aantal hondjes die net nieuw begonnen waren (waaronder een labrador met de naam Mitch).
Sommige van de oefeningen zijn ongeveer hetzelfde als in de oude klas, zo vind Yron het nog altijd fatastisch om over de wipbrug te lopen, en het interesseerde hem helemaal niet dat dat ding een stuk hoger was als in het verleden.
Een van de oefeningen is om te gaan staan en liggen. Het commando staan kent hij al goed, en met een snoepje doet hij dat uitstekend. Liggen is een nieuw commando, dus dat moeten we nog wat oefenen. hier oefenen we staan op het tafeltje (handig voor bij de dierenarts) onder goedkeurend oog van lerares Dorine
Zit en blijf zijn commando's die Yron al heel goed kent en uitvoert (dat laatste althans als hij zijn riem aanheeft, zonder riem is hij niet zo volgzaam ) hier zit hij voor al die leuke knuffels waar hij onderdoor/doorheen gaat.
Thuisgekomen was hij bekaf, en heeft een heel eind liggen slapen. Na een paar uur slapen heeft hij overigens wel lekker gespeeld in de tuin, en heeft het baasje na afloop de gaten maar weer dichtgegooid....
En tenslotte nog een aandoenlijke foto, lekker in mijn blauwe mandje naast mijn kussen:
De vakantie week na nieuwjaar is rustig verlopen, met de hele familie thuis was Yron in zijn nopjes. Dan is er altijd wel iemand die met je wil kroelen, spelen of gaan wandelen. Overigens, zijn oren zitten er voor niets aan. Als hij eenmaal buiten is kan je roepen wat je wil, óf hij negeert je compleet, óf hij gaat hij op een afstandje staan kijken: "wat moet je nou, je kan me toch niet pakken!" Hij heeft nu permanent een halsband aan, en gaat bij het uitlaten binnen al aan de riem. Eigenlijk verkeerd, want daarmee bevestigen we dat als hij los buiten is, hij mag rondrennnen, en niet hoeft te luisteren... Maarja, steeds een heel eind foeteren voor je hem te pakken hebt om uit te gaan laten is ook niks. Tijdens het uitlaten moet je regelmatig corrigeren, maar dan loopt hij eigenlijk best wel netjes mee. Soms ligt je arm uit de kom, maar het gebeurd ook wel dat hij netjes naast je loopt.
Op verschillende lokaties wordt een z'n nieuwjaarsduik georganiseerd, en die traditie ziet Yron ook wel zitten. Zo met de pootjes in de zee: heerlijk. Zwemmen of helemaal onder water doet hij nog wel niet, die golven zijn maar vreemde dingen dus daar moet je bij wegblijven, en als het water tot zijn knieen komt is hij vliegensvlug terug. Het water zal nu ook wel te koud zijn.
Op het strand is hij helemaal in zijn element, hij rent (of beter: vliegt) van links naar rechts en weer terug. Gelukkig vinden zijn baasje het ook erg leuk om op het strand te zijn, dus dat kom mooi uit. wat een schatje zo
De drent is een erg aanhankelijke hond, en dat is bij Yron zeker zo. Hij wil liever niet alleen zijn als je zelf ergens anders in het huis bent. Gaat hij achter de deur zitten piepen. Als hij alleen thuis is ligt hij lekker te slapen in zijn bench, maar als er iemand is wil hij daar bij zijn. Als je in de keuken bent, is hij in de keuken te vinden, als je TV gaat kijken komt hij bij je liggen, en zo voort. Hij is waar jij bent. Uiteraard is hij veel te groot om op schoot te zitten, maar heerlijk dat hij dat vindt:
De eerste blog van het nieuwe jaar: een poot en dikke lebber voor alle bloglezers, gelukkig nieuwjaar!
Volgens ons is de pupertijd nu wel echt aangebroken: hij was deze week wel erg wild en ongehoorzaam. Toen het baasje bijvoorbeeld de voordeur open had staan tijdens het klussen, was Yron binnen no-time ergens op straat terug te vinden! Niet echt onder de indruk van het geroep van het baasje of het vrouwtje ging hij vrolijk op bezoek bij de overburen, en duurde het een hele tijd om hem te pakken te krijgen. We geven hem nu maar permanent een halsband aan, dan is hij iets gemakkelijker vast te houden als je hem eenmaal hebt. Ook doen we de poort maar dicht, zodat hij niet uit de tuin kan. Ook tegen iedereen opspringen is een geliefde bezigheid, ongetwijfeld uit enthousiasme, maar moeilijk af te leren! In een speelse bui weet hij van geen ophouden, het lijkt af en toe wel een duracel konijn. Zijn hormonen zitten ook al wat te werken, alhoewel hij nog niet echt loop te "rijen", en we nog niet veel groene prut hebben gevonden. Dat zal wat worden als er een loops teefje in de buurt te vinden zal zijn. Maar: knuffelen is gelukkig ook nog een geliefde bezigheid, met een beetje gekrabbel achter zijn oren ligt hij vrijwel direct aan je voeten. hier is hij erin geslaagd om bij Steven op schoot te kruipen: da's genieten!
Minder goed nieuws is dat er een stuk van een van zijn middelste voortanden is afgebroken. Voor ons voorstrekt niet duidelijk hoe het gebeurd is. Voor alle zekerheid maar even naar de dierenarts, er zat namelijk een rood puntje midden in de tand, en we dachten dat het een zenuw was. Gelukkig was dat niet zo, en zolang de tand niet verkleurd moeten we er voorlopig niets aan doen, hij is nog te jong om de tand terug op te bouwen (want hij bijt nog op alles). Zo te zien heeft hij geen last van die halve tand, hij ligt nog altijd vol overgave op zijn bot te knagen. En voorlopig maar iedere dag "tanden controle". Gelukkig vind hij dat niet erg. Overigens, bij de dierenarts is hij gelijk even op de weegschaal geweest, en hij weegt 26 kg, geen 30 zoals vorige week geschreven. Wat hij wel minder leuk vind, is het schoonmaken van zijn oren. Die lange flappers zaten van de week weer vol oorsmeer, en dat moet eruit om te voorkomen dat er een ontsteking van komt. En om dat te doen is vergelijkbaar met een echte worstelwedstrijd.
Nog een uniek moment deze week, zoals jullie weten is zijn enthousiasme voor onze katten niet altijd wederzijds, zeker niet vanuit Mieke. En hij loopt nog altijd met zijn oude blauwe mandje rond te zeulen, dus toen hij 's avonds uitgeteld op zijn kussen lag, besloot Mieke dat het dan wel ok zou zijn als zij in dat blauwe ding zou mogen liggen.. Natuurlijk was ze direct verdwenen zodra hij wakker werd, terwijl hij er niet eens direct bovenop sprong
Jawel, onze Drensche Eigenwijshond is deze week een half jaar oud geworden, wat gaat de tijd toch snel (vrij geciteerd van Marco Borsato ).
Hij is ondertussen een centimeter of 60 hoog (min of meer, want zo makkelijk meten is het niet), en hij weegt naar schatting kort bij 30 kilo. Zijn staart begint mooie pluimen te krijgen, en ook op andere plaatsen (mn bij zijn "broek") beginnen de haren wat langer te worden. Hij knuffelt heel graag, eet goed, brokken en vers vlees of pens, en luistert heel goed (hmmm... dat laatste af en toe dan toch).
Deze week (helaas hadden we geen tijd voor een foto), was er een kip ontsnapt uit de ren (hoe weten we nog steeds niet, het deurtje zat goed dicht), en dat had meneer gezien. Resultaat: een in elkaar gedoken beestje half onder de haag, en een luid blaffende Yron er overheen. Gelukkig gaat het apporteren nog niet zo goed, en kwam hij niet met een spartelend beest in zijn bek aangehuppeld. Elise heeft hem kunnen lokken door met de koekjespot te rammelen, en de geschrokken dame is vliegensvlug terug achter het hek gegaan. Wel hebben we geen eieren meer sinds het voorval.
Ondanks het mindere weer hebben we deze week iedere dag wel een lange wandeling gemaakt (Rik het meest). Tijdens het wandelen loopt hij wel te trekken en sleuren aan de lijn, en is het nodig om hem een aantal keren flink te corrigeren. Daarna loopt hij wel mooi mee. Maar de lijn is zeker nog niet zijn grootste vriend!
Wonderbaarlijk is de kerstboom nog niet om gegaan. Voor alle zekerheid hebben we wel alleen maar plastic ballen erin, en papieren decoraties. In het voorbij lopen wordt er wel eens een poging om een hapje naar een takje te doen, maar verder valt het wel mee. Per ongeluk (die zwabber staart vliegt overal naar toe en dat heeft hij niet altijd in de gaten) is er een beeldtje van de kerststal omgestoten, maar gelukkig had het baasje nog tienseconden lijm dus het herdertje staat er weer bij! met nogal wat moeite is het gelukt een foto van Yron voor de kerstboom te maken
Het baasje is ook wat creatief met fotoschjoep bezig geweest, en heeft een elektronische kerstkaart in elkaar gezet. "Ik stond daar niet echt hoor, maar het lijkt me wel leuk om daar eens een keer te gaan spelen, zo bij dat water". Het gedichtje heeft het vrouwtje gemaakt. Voor iedereen die de kaart nog niet gezien heeft: PRETTIGE FEESTDAGEN!!
Nu het weer is omgeslagen, is Yron minder buiten aan het spelen geweest. Gaan wandelen als het regent is duidelijk niet zijn hobby, hij wil steeds bij de eerste mogelijkheid terug naar huis! Ook heeft hij minder in de tuin gespeeld, wat overigens wel betekent dat graafwerkzaamheden richting China even stilliggen..
Bob heeft een hogere tolerantie richting Yron dan Mieke, en dat is ook ongekeerd zo. Behalve dat er hard achter elkaar aangerend wordt (Bob voorop...), worden er ook kopjes gegeven, Yron mag Bob's oren wassen, etc. Hij mocht deze week zelfs even mee slapen op het nieuwe kussen:
Overigens, ook al pas ik er niet meer in, mijn blauwe mandje gaat overal met me mee: en dan ga ik midden in de kamer lekker liggen slapen
Deze week begon het 's avonds te sneeuwen, en omdat het misschien de volgende morgen weg zou zijn, zijn we nog laat naar buiten gegaan. In eerste instantie ging hij vrolijk richting deur, om vervolgens vol in de ho-houers te gaan te gaan: was is da? Het heeft wel een minuut geduurd voordat hij verder naar buiten toe ging. Maar toen was het wel leuk en wilde het baasje veel te snel naar binnen!
Gelukkig lag er de volgende morgen nog wat sneeuw, dus kon er nog in de sneeuw gevoetbalt worden.
De laatste training van dit kalenderjaar op de hondenschool is letterlijk in het water gevallen. Er viel volop natte sneeuw, en het terrein was veel te nat om op te lopen. De mensen van het Leirekensdomein hadden een wel nood opstelling gemaakt, maar ook daar was het maar een natte en koude bedoeling. Yron was niet van plan om zijn achterwerk in het koude water te planten, dus hij wilde met geen geweld gaan zitten. We zijn er al vroeg mee gestopt, en nu heeft hij vakantie tot begin Januari.
Introductie Deze blog gaat over Yron Nynke van de Bezelhonk, onze Drentsche Patrijshond. Met de blog willen we iedereen die geinteresseerd is op de hoogte houden van alle reilen en zeilen rondom Yron. We dateren de blog met regelmaat op, dus kom geregeld eens kijken!
