Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Yron's blog
de belevenissen van een Drentse Patrijshond in Belgie
07-07-2013
2013-07-07
Zoals verwacht, had Yron afgelopen week wat tijd nodig om bij te komen van zijn eerste examens. "Zo mak als een lammetje" was wel van toepassing.
Het vrouwtje is afgelopen week wel nog een keer terug naar de dierenarts geweest, ergens in het veld had ons Drentje een teennagel ingescheurd, en omdat die er bijna helemaal af was, was ze toch wat bezorgd dat dat zou gaan ontsteken of zo. De dierenarts heeft de nagel er helemaal afgehaald, en gelukkig is er geen blijvende schade, dus die nagel zal wel weer terug aangroeien. En als voorbereiding op de vakantie, heeft hij gelijk een nieuwe rabies (hondsdolheid) injectie gekregen, omdat er nogal wat meldingen van vanuit midden Frankrijk daarover. Dus tegen dat we vertrekken richting de Dordogne is hij helemaal beschermd. Samen met een nieuwe tekenband kan hij er helemaal tegenaan.
lekker kroelen met het vrouwtje
Tijdens het inkopen van het vakantie voer bij de dierenwinkel, vond het vrouwtje ook een aantal stukken hertengewei. Daarover hadden we al wat over op internet gelezen, dat is maar tijdelijk verkrijgbaar (wordt gemaakt van de geweien die de herten-mannen in het voorjaar afwerpen, en dus op-is-op). Hertengewei is goed tegen tandsteen, en tov een gewoon bot splintert het niet. En ons woefje vond het heel lekker
eens om mijn gemak bekijken wat dat nu weer is
Tijdens de zondagse jacht training hebben we opnieuw flink geoefend met de zwemoefeningen. Met een apport uit het water komen, eerst gaan zitten, apport afgeven en dan pas schudden. Met een gewone apport ging dat redelijk, maar de eend ging weer tegen de vlakte.... Ons woefje wil dat beest echt niet vast houden. Vreemd, want met het verloren zoeken lagen er zowel konijnvellen als eenden in het bosje, en toen kwam hij wel met een eend terug. Het baasje heeft nu een waterapport gekocht met een fazantenvel eromheen, en dat vel kan hij vervangen, dus komende tijd kunnen we oefenen met gevogelte.. Ook hebben we geoefend met "over". Het baasje was naar de overkant gelopen (door de brandnetels en onder prikkeldraad door, ja een mens heeft wat over voor zijn hond), en het vrouwtje was bij Yron gebleven. En het overzwemmen ging uitstekend, en tot onze verbazing werd de eend die was weggelegd keurig mee genomen, en terug bij het vrouwtje gebracht. Waarbij hij eerst ging zitten, en pas toen het vrouwtje de eend had aangepakt werd zijn vacht uitgeschud! Alles goed, tien punten met een griffel en een zoen van de juf Toen het baasje terug was, werd er opnieuw een eend opgegooid, en vervolgens weigerde Yron naar de overkant te gaan... grrrr.... Toen de eend in het water gegooid werd, ging Yron hem zonder dralen wel halen... Dat wordt nog meer oefenen!
Uw wekelijkse blogschrijver weet eigenlijk niet hoelang je blijft tellen in weken met woefjes. Met mensenkinderen stop je daar op een moment mee, en ga je in maanden tellen, en dan in jaren, en dan... zijn ze ineens volwassen ; maar daar gaat deze blog niet over. In ieder geval, vanaf deze week gaat de blog verschijnen met een datum als titel. Voor het geval dat dat wat verwarring oplevert, en voor die lezers, die erg gehecht waren aan de melding van Yron's leeftijd: hij is 2 jaar en 1 week oud Maar, trouwe bloglezers, wanhoop niet, alleen de titel van de blog veranderd, we blijven proberen om iedere week iets te schrijven, dus blijven terugkomen is de boodschap (en af en toe een reactie invullen mag ook wel hoor...)
In het begin van de afgelopen week moest ons woefje eerst bijkomen van het drukke weekend (je verjaardag vieren op zaterdag, een intensieve training voor de jachthondenproef op zondag gaan immers niet in je koude kleren zitten), en vond hij het ook helemaal niet erg dat het jongste puppie vrijwel de hele week thuis was. Zeker omdat het baasje al maandag vertrokken was voor zijn werk en hem niet meenam (moet hij misschien toch een keer doen, zo'n een eigenwijsje mee de Eurostar trein in. Leuk !). Gelukkig kan je met je die jongste puppie ook lekker kroelen, zeker als het zonnetje op je favoriete bank staat: mmmm, aaaaa, een beetje verder naar boven kriebelen, da's wel lekker
Het is zomer, maar het voelt niet echt als zomer. Maar, als het zonnetje zo af en toe in de ramen schijnt, krijgt het vrouwtje wat last van schoonmaak kriebels, en dus moesten de ramen van de serre gezeemd worden. Behalve een jacht- en kroelhond, is Yron ook een echte helphond, hij staat altijd klaar om te helpen met huishoudelijke taken. Dus als het vrouwtje dan met spons, trekker en zeem aan de slag gaat, wil hij met alle liefde iets vast houden (dus was de spons binnen no-time achter in de tuin te vinden, en daarna de zeem uit de emmer verdwenen), of mee helpen met het heen en weer halen van de trekker:
Op donderdag avond laat (de baasjes gingen net naar bed) kreeg Yron ineens een dik linker oog. Hij scheen er geen last van te hebben, en vrijdag morgen was het wat minder, maar nog steeds dik, en dus zijn we voor alle zekerheid maar even naar de veearts gelopen. Die dacht dat het een of andere insectenbeet geweest moet zijn geweest, en heeft zijn oog getest en daar was niks mis mee. Wat druppeltjes voor ieder uur en dan moet het zo over zijn. En inderdaad, een dag later was de zwelling helemaal weg. De veearts heeft Yron ook even nagekeken, en opnieuw tegen het baasje gezegd dat hij wat last van tandsteen had. We hadden ons een tijdje geleden al voorgenomen, om zijn tanden te gaan poetsen, maar dat was er zo een beetje bij in geschoten. Dus nu iedere dag poetsen. Yron vind die tandpasta wel lekker, maar die borstel in zijn bek is maar niks. Gelukkig kan het baasje dan gelijk even oefenen met los-vast:
de oplettende lezer ziet de verdikking van zijn linkeroog (voor de kijkers rechts) nog een beetje
Op zondag hebben we voor het eerst meegedaan met een jachthondenproef. De bestuursleden van JAC Orion hadden de organisatie in Heurne (waar we ook de jachttraining doen) weer prima voor elkaar: waarvoor hartelijk dank!
Een aantal proeven werden afgenomen aan de Donk, en Yron begon met de gehoorzaamheidsproef: het baasje moest hem vooruit vrij het veld in sturen, en dan op teken van de keurmeester weer terug bij zich roepen. En dat ging prima, hij liep goed weg, en kwam keurig en direct terug naar het baasje toen die op zijn fluitje signaal gaf. Na een keurige zitvoor kreeg hij de maximale score: 20 op 20! Dat begon goed! het baasje geeft teken voor zitvoor, en de keurmeester keek goedkeurend toe
Echter, bij het apporteren uit diep water ging het behoorlijk mis. Yron was zo opgewonden (want dat water kent hij, daar gaat hij zo graag uit apporteren), dat hij direct toen het baasje de riem losdeed naar het water spurtte, terwijl de eend die hij moest apporteren nog niet eens de lucht uit geschoten was. Gelukkig wilden de keurmeesters dat door de vingers zien, en toen Yron weer terug aan de voet zat zijn ze opnieuw begonnen: eend opgooien, schot, eend valt in het water, nog 3 seconden wachten en dan de hond laten apporteren. Het begon goed, Yron was vol aandacht, volgde de eend mooi toen die in het water viel, en ging op kommando van het baasje mooi direct het water in (de gebruikelijke oeververkenningen bleven volledig achterwege). Direct naar de eend, die pakken en terug zwemmen... Maar toen: de hond moet de apport eerst af gaan geven aan de voorjager, en dan pas het water uit zijn vacht schudden. Kwestie van de jager niet helemaal nat te maken. En Yron kwam uit het water, kwakte de eend op de grond en ging lekker eerst zijn vacht uitschudden. En daar was de proef al mislukt. En uiteindelijk werd de eend wel bij het baasje gebracht, maar ook daar niet netjes aan het baasje aangeboden, maar ergens bij zijn voeten gegooid. Na drie pogingen, bleef Yron de eend voor de voeten van het baasje gooien, schijnbaar wilde hij dat beest niet omhoog houden. Proef mislukt, vier keer punten aftrek voor het niet aanbieden van de apport, en dus een nul op 20.... Gelukkig kunnen er geen negatieve scores gegeven worden.
Het basis brevet voor de jachthondenproef voorziet in 5 proeven (in totaal dus 5x20 punten, minimaal 70 op 100), maar als een van de proeven niet goed wordt afgelegd, wordt geen brevet afgegeven. En dus was het examen voor Yron na de tweede proef voorbij. Maar, niet te lang getreurd, we hebben de rest van de proeven uiteraard nog wel gedaan, meer als training dan maar!
De volgende proef was de apport op land, en het baasje had deze keer de riem wel direct rond Yron's nek, dus hij kon niet weg lopen. De eend werd weer opgegooid, een schot, de eend viel in het gras en na 3 seconden mocht Yron hem gaan halen. Hij had de eend direct gevonden (hij kan dus wel goed markeren), en bracht hem via een omweg via het vrouwtje (wat weer puntenaftrek opleverde) keurig naar het baasje. Daar kon het baasje de eend bijna opvangen, maar opnieuw ging Yron niet met zijn apport in zijn bek netjes voor het baasje zitten, maar werd de eend gedumpt bij zijn voeten. Opnieuw wat punten aftrek: deze proef leverde 14 punten op.
hier komt Yron met zijn eend terug gelopen
Na een lekkere barbeque als middagmaal voor de baasjes, terwijl Yron achteraan in de auto in zijn bench wat kon uitrusten, zijn we begonnen aan de laatste proeven. Af blijven liggen kan Yron heel goed, en dus kreeg hij ook daar de maximale score: 20 op 20.
vol aandacht aan de andere kant van het veld, kijken wat het baasje doet
De laatste proef was aangelijnd en los volgen, en ook dat kan Yron uitstekend. Yron volgt zonder riem zelfs beter als met riem, maar als dan het baasje zo dom is om de riem niet te laten liggen maar in zijn linkerhand te houden (en dus lijkt het dan of je je hond meelokt). Jammer dat door zo'n stomme fout hij niet de maximale score kreeg, maar een 16 op 20. Helaas zijn van deze proef geen foto's, het vrouwtje kan het de lezers die het echt willen weten wel uitleggen
Vervolgens hebben we ook nog een proef gedaan die niet bij het basis brevet hoorde, maar dat had het baasje niet helemaal door. En die proef (verloren zoeken, waarbij de eend ergens in een bosje weggelegd wordt, en de hond dan het bos ingestuurd wordt om te gaan zoeken) deed Yron ook meer dan uitstekend, en deze keer (3 keer is scheepsrecht zullen we maar zeggen), was het baasje wel op tijd om de eend aan te nemen voordat hij op de grond ging. Jammer dat deze proef niet op de score kaart was ingevuld, want een 19 op 20 had daar best wel mooi op gestaan.
En dus ziet het allereerste examen van Yron zo uit:
Ondanks dat we geen brevet kregen, is het baasje toch wel heel erg trots dat ons woefje de proeven eigenlijk wel goed heeft afgelegd. De komende weken flink oefenen om uit het water eerst de apport aan het baasje te gaan geven, en dan gaan we in Augustus opnieuw meedoen met de jachthondenproeven. Tijdens de uitreiking kreeg Yron nog een lekker zak voer, die zal de komende weken zeker smaken!
Tenslotte heeft het vrouwtje nog een mooi portret als aandenken van de dag gemaakt van voorjager en hond:
Na thuiskomst is Yron op zijn kussen gaan liggen, en er eigenlijk nauwelijks nog vanaf gekomen. Tijdens het avond rondje met Rik liep hij mee zo mak als een lammetje. Die zal komende nacht wel lekker slapen, na al die gebeurtenissen van vandaag.
Hiep hiep hoera hoera, ons Drentje is gisteren 2 jaar geworden. Dat werd gevierd met een extra lange wandeling (tussen de regenbuien door) en een paar lekkere honden-worstjes als traktatie! Helaas, het baasje was helemaal vergeten zijn foto toestel in de aanslag te houden, dus de worsten waren weg voordat hij de kans had om het ding te grijpen.
Twee jaar ons woefje in ons midden, we hebben sommige dagen vervloekt, maar ooh zo veel plezier en liefde van onze eigenwijze spring in het veld gehad. Geen dag willen we hem nog missen
Hieronder een aantal foto's om de afgelopen twee jaar weer te geven:
Volgende week zondag moet hij zijn eerste echte examen gaan afleggen: voor het jachthondenbasis brevet. Waarvan volgende blog verslag!
De lente is afgelopen week gelukkig in vol ornaat naar het Belgenland gekomen. Iedere dag zon, korte broeken en T-shirten weer. Wel nog een beetje koude wind vanuit het noorden, maar een kniesoor die daar op let. Het oudste puppie moest afgelopen week nog flink studeren (examens), en ook het jongste puppietje moest daaraan geloven. Die twee waren dus niet veel aanwezig om met ons Drentje te spelen. Als dan ook nog het baasje voor zijn werk vrijwel de hele week uithuizig is, is het vrouwtje de laatste strohalm voor een kroelhond om aandacht aan te vragen. Wat hij dan ook met alle liefde doet. "Me and my shadow" was een veel gebezigde uitspraak deze week. Niet dat het vrouwtje het erg vind, regelmatig zo een trouwe hondenkop op je been: "ik zou zo best kunnen slapen vrouwtje, kriebel nog maar een beetje verder"
Zo'n foto verschijnt dan ook met liefde op facebook, zodat het baasje er jaloers naar kan kijken...
Vorige week hadden we al bericht over het zonnebed en hoe ons drentje daar ook wel op wil liggen. Ook met het jongste puppie wilde Yron wel samen op het bed. Gevolg: als er nu iemand in de zon gaat zitten, ligt er een blokje-beton-hondje steevast tussen je benen.... bedankt ma, da's lekker aan mijn kruis, zo'n 30 kg woef er bovenop...
Tijdens de jachttraining heeft Yron de basisvaardigheden heel goed uit gevoerd. Het baasje volgen, vrij lopen, kort apport, verloren zoeken, alles werd prima uitgevoerd. Het baasje was ook apetrots (misschien beter "drentetrots"?) toen Yron bij het kort apport uit water, keurig direct het water in sprong, de apport ging halen, en voor het baasje ging zitten met zijn apport in zijn bek. En pas ging afschudden toen het baasje de apport had aangepakt. Hij had nog wel wat aanmoediging nodig om te gaan zitten, maar het ging beter als alle weken tevoren tesamen! Hartelijk dank aan het vrouwtje voor het vele oefenen met vast/los Maar, waar het "over" de afgelopen weken beter en beter ging, ging het deze week voor geen meter. Hij zwom slechts met flink wat aandringen naar de overkant, liep gewoon over de apport heen en kwam terug gezwommen naar het baasje. Pas als de apport in het water gegooid werd, bracht Yron hem terug. Hoogstwaarschijnlijk is Yron in verwarring met het kort apport in het water, en denkt hij dat hij pas kan apporteren als er iets in het water ligt.... Hopelijk volgende week beter.
Het afgelopen weekend bracht prachtig zomerweer, en dus probeerde half Belgie de ander helft uit te roken, zo ook bij ons ter huize. Yron bleef wel weg direct van de barbeque (toch wel warm aan je neus), maar toen het jongste puppie aan het kokkerellen sloeg ging hij er toch maar dicht bij zitten in de hoop dat er een stukje biefstuk of kip zijn richting uit kwam. "komaan, geef mij ook wat, ik lig toch braaf zo?"
En als er dan geen vlees jouw kant uitkomt, dan ga je maar wat anders doen om aandacht te trekken, zoals wat mieren uit je vacht rollen: "mmmm, lekker zo, even rollen door dat gras, daar jeukte het geweldig"
Yron was niet weg te slaan bij de barbeque, ook niet toen we al lang opgehouden waren met het bakken en braden: "krijg ik nou echt niks meer"
Tijdens het eten ging er met enige regelmaat een stukje stokbrood richting drentje, en toen het baasje na afloop van het barbeque-en het restant couscous salade in Yron's bak gooide, was het feest compleet. Buikje lekker vol gegeten, nu verder slapen!
De afgelopen weken is het langzaam maar zeker lente geworden. De temperaturen zijn nog wel veel te laag, en soms probeert moeder natuur het met wind en regen meer op herfst dan lente te laten lijken. Maar toch, de dagen zijn lekker lang, en we krijgen langzaam steeds meer zon te zien... Om de een of andere reden, heeft Yron begrepen dat de schoonloopmat in de veranda daar niet voor niets ligt, en dus sleept hij hem niet meer mee naar buiten (voorlopig toch nog niet). Als het dan aangenaam warm wordt in de veranda vanwege het zonnetje, dan is het lekker om op dat matje voor de deur te gaan liggen. lekker met je neus voor de deur van de warmte genieten (en ja, dat missende stuk vliegengordijn zat in de bek van een ons bekend drentje, gelukkig kon het vrouwtje het op tijd afpakken)
Met het zonnetje in de veranda is het daar aangenaam vertoeven. Dus als het vrouwtje daar tussen de middag even lekker wil gaat zitten, zijn er altijd wel wat beestjes die haar willen vergezellen. En als dan een van de katten op het vrouwtje haar schoot mag, dan mag je dat als hond ook, en dan lig je als beest wel lekker, maar als vrouwtje niet meer: lekker hoor, zo samen een tukkie doen
Yron krijgt om de dag een bak pens als avondeten. Maar soms is het nog niet helemaal goed ontdooid, dus dan krijgt hij het in twee delen. Immers, zo'n brok bevroren pens ligt niet zo lekker op de maag denken de baasjes. Yron denkt daar echter anders over, als er pens in zijn bak ligt gaat het naar binnen, bevroren of niet. Afgelopen week had het baasje de pens weer eens te laat uit de vriezer gehaald, en dus kreeg Yron zijn avond eten in twee etappes. Om het goed te maken, heeft het baasje er wat overgebleven pomme-duchess-jes bij gedaan. Was het een echt feestmaal!
"en dat mocht ik ook nog van een grote mensen bord opeten, het kon toen ik klaar was zo terug de kast in"
En dan nog een lekker toetje erachteraan, niet te versmaden "mmmm, lekker zo'n bakje yoghurt, dat lebber ik in no-time helemaal leeg"
Wat een mens al niet doet om de darmflora van zijn woef in conditie te houden
Willekeurig wie er in de keuken aan de aanrecht iets doet, Yron is steevast naast je te vinden. Er zou tenslotte eens een stukje naar beneden kunnen vallen. Er wordt niet te veel van de aanrecht gejat door ons woefje, hij weet dat hij netjes moet wachten totdat hij iets krijgt. Maar een biefstuk zullen we toch maar niet zonder toezicht laten liggen... Zoals de meeste blog lezers wel weten, zijn zowel het vrouwtje als het jongste puppie regelmatig bezig met het maken van lekker eten. En als ze het dan samen aan het doen zijn, moet er wel iets ekstra lekkers uit de bus komen. Genoeg reden om daar vol aandacht bij te gaan zitten dus: "zou er links of rechts wat naar beneden vallen?"
Tijdens de jachttraining gaat het in het water gaan erg goed. Er wordt nog wel wat aan oeververkenning gedaan, maar hij gaat steevast na wat aanmoedigingen het water in, en komt keurig met apport terug. Omdat de afgelopen weken de apport ergens rondom het baasje werd gedumpt terwijl Yron lekker het water uit zijn vacht schudde, hadden we veel geoefend met vast/los. Met van alles: apporten, maar ook brooddozen, de krant, een rubber frisbee, sleutelbossen, sokken, chips zakken, verzin het maar en we hebben het in ons drentje zijn bek geduwd. Ook tijdens de apport oefeningen komt hij keurig met de apport in zijn bek voor je zitten. Behalve als hij uit het water komt, dan gaat die apport direct nadat hij op de oever is geklommen op de grond, lekker schudden, en dan zit die apport onder de modder en dat moet meneer niet in zijn bek... Het verloren zoeken ging ook niet zonder slag of stoot, er lag een dode duif te wachten om geapporteerd te worden, en na wat aandringen van het baasje werd dat beest uiteindelijk voorzichtig aan een vleugel opgepakt en naar het baasje gebracht. Heeft meneer misschien problemen met vieze dingen in zijn bek? Als hij ze op kan eten is dat over het algemeen geen probleem, er verdwijnt van alles wat goor is richting maag..
Na de training was het lekker uitrusten in de zon. Eindelijk konden de ligbedden in de tuin gezet worden om wat zonne-vitamienen op te doen, en dan is er natuurlijk geen lekkerder plaatsje dan even lekker kroelen bij het vrouwtje op het bed.
En als het dan te warm wordt in de zon, kan je altijd in de schaduw wat verder slapen: volledig buiten westen, het gesnurkt was haast harder als dat van de buurman
Ons woefje heeft het de afgelopen week rustig gehouden. Lekker een beetje bijkomen van een paar dagen vakantie zeker? Nu was het ook geen weer om veel aktief te zijn, veel te koud buiten. Lekker warm op je kussentje is veel beter. De andere nestgenoten (jullie weten wel, die 2 kleine beesten die altijd bovenop het vrouwtje mogen liggen) vonden het buiten ook duidelijk te koud, en schijnbaar kan er een in ieder geval niet lezen: ondanks de grote letters van de eigenaar van het kussen vond Bob het wel lekker om daar op te gaan liggen. nou ja, dan ga ik er maar naast liggen, met met mijn kop naast die blinde kat
Tijdens de zondagse jachttraining was het best wel lekker weer, het zonnetje zorgde voor een aangename temperatuur. Yron had gelukkig niks onthouden van zijn escapades van 2 weken geleden, hij reageerde weer normaal op het schot, en ging de apport keurig netjes halen. Tijdens het wachten zat het vrouwtje op een bankje te wachten samen met Claudine, het baasje van Eska. En Eska was zo half onder haar vrouwtje en het bankje gaan liggen, en Yron heeft net zo lang gedraaid, tot hij ook onder het bankje zat, en dat leverde het volgende leuke plaatje op: Eska rechts half onder het tafeltje, dan Yron maar links eronder. En twee dames die het schijnbaar over hun botten hadden
Zitten, staan en liggen op een bankje, dat was geleden van bij de puppie cursus. Maar Yron wist nog allemaal goed wat hij moest doen op dat tafeltje: een trots baasje, zojuist alles goed geapporteerd, en ook nog staan, liggen en zitten op zo'n klein tafeltje zonder problemen
Opnieuw ging Yron zonder problemen het water in, het ophalen van die apport vind hij duidelijk heel erg leuk. het baasje mocht hem zo ver als hij wilde weggooien, of tussen het riet in, Yron bracht hem keurig weer terug! Het ophalen van een apport op het droge aan de overkant van een sloot ging wat moeizamer, totdat hij eenhaal doorhad wat hij moest doen. En toen werd ook die apport vol enthousiasme naar het baasje gebracht.
voor de zoveelste keer de apport terug gaan halen, dwars door het riet, geen probleem
Ook tijdens het verloren zoeken kon Yron het konijntje vinden en terug naar het baasje brengen. Echter, waar hij thuis keurig voor het baasje komt zitten en zijn apport "aanbied" aan het baasje, liet hij afgelopen training de apport steevast ergens in de buurt van het baasje vallen. Komende week dus flink oefenen op het commando "vast".
De rest van de zondag heeft Yron slapend door gebracht: zou hij dan toch wel wat moe zijn van zo'n 1,5 uur zwemmen?
Introductie Deze blog gaat over Yron Nynke van de Bezelhonk, onze Drentsche Patrijshond. Met de blog willen we iedereen die geinteresseerd is op de hoogte houden van alle reilen en zeilen rondom Yron. We dateren de blog met regelmaat op, dus kom geregeld eens kijken!
; maar daar gaat deze blog niet over. 
