Rond de middag hebben we beslist om Aan onze tocht te beginnen. De eerste halte werd bagenkop, op een kleine 30 mijl van kiel. Voor de eerste keer alleen met Vanessa en de gastjes zeilen, op een onbekend water, ik was er niet helemaal gerust in. De gastjes zelf trokken er zich weinig van aan want na het eten vielen ze alledrie direct in slaap. Mooi meegenomen, eindelijk rust in de kuip en tijd om de Duitse bezoekersvlag te vervangen door een Deens.. Eerst nog enkele haventjes moeten binnenlopen om uiteindelijk toch een te vinden waar we konden tanken. De wind zwakte af dus ik we hebben het grootste deel van de tocht op genakker gevaren. Verder was het ongelofelijk genieten van het zeilen, de zee en de zon. Op een bepaald moment hebben we zelfs een paar rugwinden van dolfijnen op 100 meter van de boot gezien. Rond 19u zijn we bagenkop binnengevaren. De haven lag vol met Duitsers die nu blijkbaar ook een lang weekend hebben. Gelukkig was het s nachts wel rustig..(joachim).
Mijn Duits komt hier nog van pas!De kinderen doen het wonderwel heel goed. Af en toe is er een akkefietje maar we kunnen niet klagen. Bagenkop is een gezellig haventje met dichtbij kleine straatjes en huisjes waar we gezellig kunnen wandelen.Geen enkel huisje is hetzelfde. We gaan met de kinderen wandelen op een klif en ze spelen op het speelplein.Vermoeid vragen ze of we naar de boot gaan.Eindelijk een avond waarin ze op een normaal uur in bed zitten. Wanneer ik in de kuip zit met een glaasje wijn komt er een groot houten schip nog voor ons aanmeren. Bye Bye mooie zonsondergang!Nu ja, De boot op zich is ook al een hele attractie.(Vanessa)
De volgende dag hebben we de staande mast route verder gezet. Wat ik me herinner van die dag zijn veel bruggen, tolgeld betalen via klompen die de brugwachter via een hengel naar je slingert, prachtige dorpjes, kronkelende kanaaltjes waarbij je pal in de achtertuin van de omwonenden passeert, dan weer verlaten landschappen . Eigenlijk allemaal aanraders om Es' met veel tijd te doen. S avonds zijn we binnengelopen in de jachthaven aan de sluis in lauwersoog. Het weer en tij waren ideaal om de volgende dag terug de Noordzee op te gaan.
De volgende dag zijn we vertrokken richting lemmer. Daarvoor moesten we eerst het markenmeer over. Dat was pal tegen wind. En het klopt wat ze zeggen, dan staat er op het IJssel- en markenmeer een korte steile golfslag. Heel vervelend varen dus, en na een reeks harde botsen door de golven viel de snelheid terug tot onder de drie knopen. Na deze strijd konden we uiteindelijk toch aan de staande mast route beginnen in lemmer. Deze route loopt op binnenwateren door Friesland en maakt het mogelijk een groot deel van de route buitenom af te snijden. S avonds legden we aan voor het sneekermeer op een verlaten steiger tussen het riet. Een rustige nacht gegarandeerd.
De overtocht van IJmuiden naar kiel is inmiddels een feit. Het zijn zes dag geworden van meestal vroeg vertrekken en soms laat aankomen. Vanessa en de kinderen zijn ook aan boord gekomen en we hebben nu eindelijk wat tijd om en verslagje te geven van de afgelopen dagen.
Op 1 mei zijn we (vanessa, joa en ghislain) naar IJmuiden vertrokken. Er moest die namiddag nog een kuiptent geïnstalleerd worden. Rond 16u konden ghislain en ik eindelijk vertrekken, eerst door de sluis en dan het noordzeekanaal op. Dat kanaal loopt van de Noordzee naar het IJsselmeer en loopt dwars door Amsterdam. Ook eens iets anders om met ons zeilbootje langs het centraal station te passeren ipv de zoveelste boei... Na Amsterdam zijn we door de oranjesluis gevaren, het markenmeer op. Daarna het eerste haventje binnengelopen, nl durgerdam. Het dorpje is ongeveer een straat lang, maar heeft een heel gezellig cafeetje. Niet dat we daar binnengeweest zijn vaneigenst...
Het is eindelijk zover! De eerste fase van het traject naar Kiel hebben we tot een goed einde gebracht. We hebben de boot van Nieuwpoort naar Ijmuiden gebracht. De 16e april zijn we in de namiddag vertrokken vanuit Nieuwpoort. 3 uur later vaarden we Blankenberge binnen. De volgende ochtend rond 6u30 zijn we vertrokken richtingen Scheveningen of Ijmuiden, met een rustige bakstagwind. Het grootste deel van de dag was het motorzeilen, maar we maakten veel vooruitgang. In Rotterdam nog even een spannend moment, toen er plots heel wat grote schepen van langs alle kanten kwamen. Rond 17u passeerden we Scheveningen, en aangezien we ons nog goed voelden zijn we ineens doorgevaren naar Ijmuiden. Daar liepen we iets na 21u binnen. Nog nen dikke merci aan Luc voor alle assistentie !
Volgende etappe: Ijmuiden - Kiel. Vertrek voorzien 1 of 2 mei.
Zoals jullie weten is het onze bedoeling om even tijd te maken om met de kinderen erop uit te trekken richting Denemarken. Via onze blog willen we jullie op de hoogte houden van hoe onze reis verloopt, waar we ons bevinden, waar we nog naartoe willen, enz.
Dit doen we met onze zeilboot Yarrum (ik heb de naam niet zelf gekozen, en vraag me niet uit te leggen waar de naam van komt; het mysterie is beter dan de realiteit).
