27 mei: Vandaag vertrekken we naar Varberg, een korte etappe van ongeveer 10 mijl. We willen nog wat extra dieselfilters kopen en hebben het meeste kans die daar te vinden. We zijn pas vertrokken en de kinderen hebben het wat lastig. Ze kibbelen over van alles en nog wat. Er is niet zoveel wind, ideaal om de motor te testen. Het toerental blijft het hele traject stabiel, wellicht omdat er weinig deining is. De genua wordt bijgezet, dat scheelt ook weer anderhalve knoop. Na ongeveer twee uur varen lopen we Varberg binnen. We varen in een baai tussen twee rotspartijen. Aan de rechterkant ligt Varberg, achter een mooi fort op een heuvel. Aan de linkerkant ligt een rots met enkele huisjes op. Vlak naast de haveningang is een ferry aan het manoevreren. Na een tien minuten wachten om hem voor te laten, maakt hij nog steeds geen aanstalten om naar buiten te varen. Hij is nu duidelijk achteruit aan het varen. Dan maar snel haven binnenglippen. Als we het hoekje om gaan zien hem frontaal voor ons liggen. Dju, das dicht, als ie nu maar niet vooruitslaat. Het invaren tussen de palen is goed verlopen maar daarna hebben we wat moeite om de boot deftig op zijn plaats te krijgen. De achterste palen staan heel ver van de ponton. Ik heb een akkefietje met Febe,zij moet eerst haar boterham van gisteravond op eten voor ze iets anders krijgt. We zitten in een fase van wie er de grootste "kop"heeft...Voorlopig heeft geen van beiden gewonnen. We zijn blij dat de trip niet zo lang geduurd heeft. We hebben nog ruim de tijd om het fort te bezoeken, en daarna kunnen de kinderen zich uitleven op het nabijgelegen strand. Het is warm dus hebben ze zich aan hun eerste duik in het water gewaagd. Ik denk vaak aan het thuisfront waar het er veel somberder aan toeging vandaag.
En Febe....zij gaf zich officieel gewonnen rond 17 h. Halleluja en dat na 22 uur niks gegeten te hebben .... Peuterpuberen of zoiets?....
In de voormiddag heeft Joachim aan de motor gewerkt (dieselfilters vervangen en motor terug ontluchten) en ik ben met de kinderen gaan wandelen. Torekov is een gezellig vissersdorpje. Toen de motor klaar was zijn we naar Glommen gevaren. Om 19 h zijn we daar aangekomen. Weer geen havenmeester te zien en dus ook geen internet, gelukkig hadden we wel stroom.Er is hier bijna niemand te zien en dat op een zaterdagavond. Ik heb een pic-nic klaargemaakt en we zijn buiten gaan eten. Alles is hier zo vredig en we vragen ons af of de mensen hier beseffen hoe mooi het hier is.De volgende dag kuieren we door de straten en ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het wat Amerikaans aandoet. Ze hebben allemaal een overdekte terras van voor aan het huis, hun tuinen zijn tip top in orde met daarin een grote paal met de zweedse vlag.Alleen zijn de huizen niet zo groot als in zo'n Amerikaanse wijk.Het was een leuke dag met mooi weer ,tof speelplein, lekkere ijsjes.....
De afgelopen week hebben we het verdere traject besproken. We willen nog een stuk van de Zweedse westkust doen, tot Goteborg. Daar heb heb je een heel mooi vaargebied tussen de rotsen (scheren). Maar eerst moet er een ongeveer 90 mijl afgelegd worden langs een vlakke kust. Daar willen we dus zo snel mogelijk voorbij, en daar gaan we vandaag aan beginnen. De bedoeling is om tot in Grotvik te geraken (40 mijl) maar als dat niet lukt hebben we nog een 'vluchtmogelijkheid' naar Torekov. Na Helsingor steken we ineens het scheidingsstelsel over, richting Zweedse kust. Het is dus nog even spannend mikken om tussen de grote kolossen door te kunnen zonder op aanvaringskoers te liggen. Daarna kunnen we rustig de Oresund buitenvaren. Tijd dus om de Deense gastenvlag te vervangen door een Zweeds. Voorbij Kullen begint het Kattegat. Dit is terug een open zee, en dat is ineens te merken aan de deining. De koers naar Grotvik is heel scherp aan de wind, maar we gaan ervoor. Na een uurtje varen neemt de wind nog toe tot een dikke 6 Bft; teveel om met 3 kinderen in te zeilen. De boot hangt nu heel scheef en het water vliegt over het voorschip. Jeaune zit bij ons in de kuip en begint te panikeren. Ik probeer de motor aan te zetten om het grootzeil te reven, maar die doet slaat pas aan na drie pogingen. Nog ne keer goed vloeken, motorproblemen kunnen we nu wel vermijden. Ik had eerder al gemerkt dat hij soms even terugviel in toeren, en ik heb er nu helemaal geen vertrouwen meer in. Ik beslis daarom om naar Torekov te varen. Dit ligt trouwens niet zo ver, het is minder hoog aan de wind en Torekov ligt met deze wind relatief beschut achter een relatief klein eiland (Hallands Varo). Na anderhalf uur liggen lopen we Torekov aan. Nog even stressen omdat er redelijk wat deining in de nauwe en ondiep aanloopgeul staat. Ik mag er niet aan denken dat de motor het net dan zou begeven. Als we even geen al te grote golven meer zien komen, varen we vlug binnen. Dit wil ik liefst niet meer meemaken. Joachim
We hebben vanuit onze ligplaats een heel mooi zicht op het Kronenborg kasteel, dit is het kasteel uit Shakespeares Hamlet. Het is dan ook het eerste dat we willen bezoeken in de ochtend.We kunnen in een deel van het kasteel binnen maar voor de rest moeten we passen. Er zijn heel veel trappen en verschillende ruimtes waardoor het een beetje moeilijk was voor de 2 jongste. We gaan verder op stap naar de stad waar we op een gezellig terrasje kunnen eten. Joachim ,Jonah en Febe gaan terug naar de boot voor een dutje. Jeaune en ik gaan nog een stapje doen in de winkelstraten en winkelcentrum. ' s Avonds gaan we nog naar het strand vlakbij en kunnen we genieten van een mooie zonsondergang. We hebben de laatste paar havens wat moeite met het verkrijgen van een internetverbinding.Waardoor we niet altijd even vlot de blog kunnen aanvullen en dingen vergeten.Ondertussen is ons nieuw zeil hier aangekomen, wat een timing en kunnen we het oude opbergen.De kinderen amuseren zich en passen zich bijzonder goed aan de situatie aan,maar ze hebben ook wel het talent om op ongepaste momenten ruzie te maken. Als Joachim mij nodig heeft om maneuvers uit te voeren dan kunnen ze een mooi theatraal stuk opvoeren.
22 mei kunnen we dan wel varen. De volgende haven wordt Helsingor. De zichtbaarheid is nog niet 100%, maar toch voldoende. Bovendien zit de wind goed. Eerst moeten we nog een stuk voorbij Kopenhagen varen (de Drogden en de Hollanderdyp geulen). Uitkijken dus voor de grote scheepvaart, vooral op de plaatsen waar het niet meer betond is. Na anderhalf uur is Kopenhagen achter ons en kunnen we terug relaxer zeilen. We varen op anderhalve mijl van de deense kust, rechts van ons zien we ook de Zweedse kust steeds dichter. De wind neemt nog toe en we lopen tegen de 7 knopen. Veel meer hoeft het voor mij niet te zijn. Temeer omdat de deining zich begint op te bouwen, en de gastjes liggen te slapen. Voor we Helsingor binnenvaren moeten we nog een ferryroute van Helsingor naar Helsingborg kruisen, en tegelijk zien dat we niet in het verkeersscheidingsstelsel terecht komen want dit loopt hier vlak langs de kust door. Verschillende vaargidsen waarschuwen dat deze geen rekening houden met jachten. Ik heb ze al van ver in de mot, het zijn er vier. Ze kruisen elkaar steeds net voor de haven. Ik reken hoe lang het duurt voor er één binnenkomt en terug vertrekt (ongeveer een kwartier), om te berekenen hoe snel ik moet varen om zonder zorgen te kunnen passeren. Uiteraard ben ik er dik naast. Net als we de route gaan kruisen zie ik de ferry op 400m van ons de haven verlaten. Miljaarde, snel alles omgooien, en hem duidelijk maken dat ik niet zinnens ben om door te varen. En ondertussen gooit de deining ons van de ene naar de andere kant. De ferry passeert ondertussen rustig langs ons. We steken vlug de ferryroute over, en varen vlak langs het prachtige Kronborg slot. De ingang van de plezierhaven ligt nu recht voor ons maar er staat veel stroom. Ik moet redelijk tegensturen maar we geraken zonder problemen door de nauwe ingang. En dan keert de rust terug...
