En alzo zaten we op de trein richting Lanzhou, de hoofdstad van Gansu provincie. ("We", dat zijn Pieter, Michi en ik:)
Omdat ik jullie graag iets wil BIJLEREN over CHINA, volgt hier een kleine UITEENZETTING over het chinese SPOORWEGSYSTEEM! (dit heb ik van mijn maasmakkers geleerd: belangrijke dingen moet ge in hoofdletters schrijven, zo onthoudt ge het beter;) China is nogal groot (noord-zuid afstand is gelijk aan de afstand Denemarken -Timboektoe) en aangezien vliegen relatief duur is, wordt er veel belang gehecht aan treinen. Een Chinese trein heeft vier onderdelen: hard seats, soft seats, hard sleepers en soft sleepers. Wij hadden ieder een hard sleeper geboekt, aangezien we 's avonds vertrokken en 's ochtends zouden aankomen. Voor 12 u trein betaalden we 36 euro. Ge slaapt dan met z'n zessen in een compartiment (dat ge niet kunt afsluiten). Het verschil tussen hard en soft sleepers varieert per type trein. Soms is het enige verschil dat ge in de hard sleepers met 6 bijeenslaapt en in de soft met vier. Soms heeft men in de soft ieder een eigen tv, komen ze u fruit en drank brengen, uw badkamer is proper en werkt altijd en ge kunt uw compartiment afsluiten. Maar dat hadden wij allemaal niet nodig (stelletje mietjes!). Het verschil tussen de hard seats en de soft seats is, hoe raadt ge het, dat de ene zachter zit dan de andere en dat de laatste een aardig patroontje heeft in de stof. Hard seats zijn zeker niet oncomfortabel als ge van pakweg Genk naar Leuven zou moeten gaan, maar als ge 20u onderweg zij, tja, dan zijt ge eraan, als kalk aan de muur jawel. Hard sleepers dus.
Met 12u trein voor de boeg stond ik erop dat we wat proviand insloegen, met als gevolg dat we bijna niet door het smalle gangpad konden wegens de grote hoeveelheid meegezeulde instantnoodles die men gewoonlijk voor dit soort reizen bewaart. Eenmaal geïnstalleerd wist heel de trein dat er westerlingen aanwezig waren en wisten wij dat er geen mogelijkheid was om te ontsnappen aan de Nieuwsgierige Chinees. Niet dat dat zo heel erg was, want iedereen is heel vriendelijk en het werd een erg gezellige avond. Toen om 22:30 opeens alle lichten uitgingen kropen (of beter: klommen) we ons bed maar in en na goed geslapen te hebben, kwamen we aan in Lanzhou.
In Lanzhou het eerste het beste goedkope hotel binnengelopen. Helaas pindakaas: geen buitenlanders toegestaan! Hier waren we op voorbereid, maar toch. Ze verwezen ons door naar het hotel om de hoek. Dat bleek een enorme marmeren lobby te hebben en mensen in uniform enzo! Poehpoeh, dat zal wel veel te duur zijn dachten we, maar zijt ge gek: dat was gewoon goedkoper dan dat crappy hotel voor Chinezen! Gekke gekke wereld. Die dag hebben we Lanzhou verkend, hoewel ijskoud en regenachtig. Eigenlijk hebben we niet veel gezien behalve de binnenkant van een restaurant en het busstation. In dit laatste wouden we een kaartje kopen om naar Xiahe te gaan, een dorpje op drie uur bus met naar het schijnt een prachtig Tibetaans Lamaklooster (Labrang anyone?). Maar dat was buiten de internationale politiek gerekend! Toen we een kaartje vroegen aan de loketmevrouw was haar enige antwoord: "dat zal niet gaan". Verbijsterd om dit toch wel toeristonvriendelijke antwoord vroegen we het nog maar eens. "Dat zal niet gaan" alweer. "Waarom niet dan?" drongen we aan. Dit keer was de verbijstering geheel van haar kant: "Omdat jullie buitenlanders zijn." "Achzo." Dan maar een treinticket gekocht om de volgende dag te vertrekken naar Jiayuguan. Die avond op stap gegaan in Lanzhou. A night to remember! Laten we zeggen dat ik gewoon al heel blij ben dat ik het mij überhaupt herinner, want die avond was de avond dat Eva kennis maakte met baijiu. Over baijiu wens ik niet meer uit te wijden dan datgene wat ik op google vond en waarvan ik het zelf niet beter had kunnen omschrijven: "Pure distilled evil in liquid form. Chinese firewater that could be used to put a man on a moon of a planet in a far of galaxy. It tastes like a combination of the fires of hell, rotten Indian food and the after effect of China Syndrome. Can be drunk or snorted through the nose, even though neither one is recommended. Health warnings do not apply. If you're so stupid to drink it, you deserve everything you get. All it has going for it is that it burns with a rather fetching blue flame. Other uses can be an engine de-greaser, curry stain remover, glass etcher, Room 101 torture. We could avert the forthcoming petrol shortage by filling every car with watered down Baijiu."
Amen! Nog nooit in mijn hele leven heb ik moeten overgeven van te veel te drinken, maar die nacht hadden ze me goed liggen. Nooit meer, nooit meer, nooit meer! Eén beeld zegt meer dan 1000 woorden en ik vind dat deze smiley de avond perfect omvat: :oops: En we zaten nog wel in een Tibetaanse karaoke-bar alwaar men baijiu schonk uit kameelvormige flessen! Nou ja! De ochtend erna vertrok onze trein om half 8 naar Jiayuguan en tot mijn eigen grote verbazing was ik volledig katervrij! De trein vond echter dat dat teveel van het goede was en kwam daarom 2 uur te laat. 8u hard seats, een peulenschil! Op naar het laatse punt van de Chinese Muur, en daar voooorbiiiiiijjjjjjj!!
Reacties op bericht (1)
23-10-2008
veel fun
mooi verhaal ,maar neem toch maar kussentjes mee in't vervolg
mooi verhaal ,maar neem toch maar kussentjes mee in't vervolg
