Bijlagen:
meseta1.jpg (165.8 KB)   
meseta2.jpg (255.6 KB)   
meseta3.jpg (156.8 KB)   
meseta4.jpg (204.3 KB)   
meseta5.jpg (265 KB)   

Castrojerez

Castrojerez, gelegen aan de Odra rivier, en dat in het verleden betere dagen heeft gekend, bestaat in feite uit één lange straat een tweetal kilometer lang. Het dorpje telt van minder dan 600 inwoners. Aan het begin van de hoofdstraat, in het midden en op het einde ervan bevindt zich telkens een kerk.

De eerste kerk is gewijd aan de Nuestra Señora del Manzano (Manzano is de naam van een gehucht gelegen even buiten Castrojerez en alwaar het beeldje van de Maagd werd gevonden). Het Mariabeeld, aanwezig in de kerk en naar dewelke de kerk werd genoemd, dateert uit de 13^e eeuw en er worden meerdere mirakelen aan toegewezen. Aan de ingang van deze Santa Maria zijn vier hoefijzers genageld volgens de legende afkomstig van het paard van Santiago. De tweede kerk heeft als patroon Santo Domingo Guzman. In deze kerk hangt een reeks Brugse wandtapijten, geweven omstreeks 1654. Aan het andere uiteinde van het dorpje is de kerk van San Juan gebouwd. Ze zou door de Tempeliers zijn gesticht en is in latere eeuwen verbouwd tot het huidige gebouw. In de late middeleeuwen telde de stad zeven hospitalen.
Op de top van de heuvel naast het dorpje staat de ruïne van een burcht uit een ver verleden.

Wanneer men Castrojerez verlaat richting Leon, verlaat men ook stilaan de dorre Meseta en komt men na korte tijd in een ander indrukwekkend natuurgebied, de Tierra de Campos. In zekere zin is hier het landschap de voortzetting van de Meseta (de hoovlakte) maar verschilt er grondig van door zijn onmetelijke graanvelden. Het is de meest vruchtbare streek van Spanje. Gedurende de Romeinse overheersing leverde de bevolking graan aan Rome.

Tijdens de Moorse invallen werd het gebied ontvolkt en bleef een lege bufferzone tussen het christelijke rijkere noorden en het muzelmaanse zuiden. Op het einde van de 9^e eeuw, na uitdrijving van de muzelmannen kwam een stilaan een herbevolking op gang. De benaming voor de landsstreek “Tierra de Campos” werd ingevoerd door koning Alfonso X el Sabadio. Dit “land van de velden” is nu zeker geen niemandsland meer, op regelmatige en overzienbare afstanden van elkaar liggen mmerdere dorpjes met benamingen eindigend op del Campo.

Bijlagen:
castrojerez1.jpg (189.4 KB)   
castrojerez2.jpg (132.1 KB)   
castrojerez3.jpg (136.2 KB)   
fromista0.jpg (248.6 KB)   
fromista1.jpg (190.8 KB)   

Carrion de los Condes

Een nijvere en welvarende stad, rijk aan brood, wijn en vlees. Het water van de rivier de Carion is zacht en gezond om drinken. Zo werd destijds de stad beschreven. Het was een der belangrijkste plaatsen in de Tierra del Campo. In 1345 telde ze twaalf kerken! Twee staan er nu nog langs de Camino die doorheen de stad loopt: de Santa Maria del Camino en het heiligdom van Santiago, beide daterend uit de twaalfde eeuw. Alle twee zijn versierd met beeldhouwwerk van hoge artistieke kwaliteit.

In Carrion leven ook nog meerdere legenden. Ze verhalen meestal over jonge vrouwen die uit hachelijke situaties werden gered. Een van deze legende is deze van de “cien doncellas” of honderd maagden die door Mauregato, koning van Asturië (783-789) jaarlijks moesten worden uitgeleverd aan de Moorse heerser. Een viertal meisjes uit Carrion waren uitverkoren om de harem in Cordoba aan te vullen. Wanneer de Moren de meisjes kwamen halen stuurde de Maagd Maria enkele wilde stieren op hen af. De Moren namen noodgedwongen de vlucht voor het geweld van de dieren en zo waren de doncellas gered. Eeuwen lang werd in Carrion dit wonder herdacht met een processie en een jaarlijks terugkerend sermoen: Doncellas y toros. In de kerk van Santa Maria del Camino bewaart men een 17^e eeuws schilderij met de voorstelling van de aanvallende stieren, de vluchtende Moren en de geredde maagden.

Bijlagen:
carrion0.jpg (203 KB)   
carrion1.jpg (291.3 KB)   
carrion2.jpg (205.2 KB)   
sanzoilo1.jpg (138.1 KB)   
sanzoilo2.jpg (166.4 KB)