Ja, het gaat van kwaad naar erger, op meerdere fronten, dat lijdt zelfs geen twijfel meer. Was er afgelopen keer al behoorlijk lang overgegaan tot de volgende blog, deden we er dit keer nog wat langer over. Alles slijt, zelfs de moed om een blog te onderhouden. Niets blijft zoals het was, zelfs Times Square in New York gaat mee met z’n tijd. Zo bleek althans toen ik er 2 weken geleden vlakbij op hotel zat. Kom ik daar tegenwoordig zowat elk jaar, niet gezeverd, ziet dat stadspleintje (naar Europese normen klein dus) er toch telkens flitsender en flitsender uit zeker. Man man, wat een mega TV schermen, overal op alle gebouwen 360° rondom, en dito animated advertising en bulletin boards. Te zot gewoon. Daar kunnen de Tokiaantjes (je weet wel, die uit Tokio) niet tegen op.

Maar ook verjaardagsfeestjes gaan van kwaad naar erger als je mee wilt doen met den hoop. Werd ons Lowikje uitgenodigd op een verjaardagsfeestje, belanden ze daar zowaar op een feest waar een doorsnee Belgisch trouwfeest bij verbleekt: vooreerst worden alle aanverwante zielen van de familie uitgenodigd. broers, zussen, vaders, moeders, minnaressen, schoonzussen,  aangetrouwden, stiefbroers, enz. kom maar af, het is feest. Vervolgens draait het verder voornamelijk om het op een zo kort mogelijk tijd je vol te boefen met tal van lekkers van chips tot een speenvarken dat verdwaald ligt rond te wapperen aan zijn stok. De levende variant van zo’n varken kan je dan weer terugvinden in de mobiele kinderboerderij. Toet toet, daar is de vrachtwagen al met geitjes, lammetjes, varkentjes, kippen, schapen,…  die alle voor de gelegenheid een tour de force doen in de tuin van het feestvarken. Behoren verder tot het boordevolle programma: professionele schminkster  springkastelen -zo van die hele grote en varianten erop, gehuurde verkleedkleren, … het is allemaal te verkijgen die dag. Kostprijs loopt soms gemakkelijk op tot een $3000-$5000 en meer. Vrienden vertelden van een feestje waarbij elk kind een beer mocht maken van elk $30 en dan mocht je die aankleden met accessoires van elk $15 met een maximum van 5 stuks per beer, dat spreekt voor zich. Nodig je dan zo’n hele bende uit op één of andere gehuurde feestbestemming, dan ben je gauw zo’n bedragen kwijt.  Elke was licht aangedaan toen ze thuis kwam. Ook de nodige stress was van de partij aangezien er nog een verjaardagsfeestje van Lander moest plaatsvinden. Maar principieel en te gierig als we zijn, zou ons feestje maar $400 kosten, basta. Gewoon 10 spelletjes verzinnen van bij ons in de Chiro, ouders mochten meedoen als ze wilden, Dikke Berta spelen, voilà. Natuurlijk al seen Belg een feestje organiseert in een park dan begitn het uiteraard plots hevig te regenen. Zelfs in de Sunshine State dus ook uitgeregende feestjes. Maar “1,2,3 pia-a-a-no” was een mega-hit en ook “schipper mag ik overvaren” scheerde hoge toppen. De rest doen van het repertoire (Chinese voetbal, de lach je rot quiz …) houden we voor een volgende keer.   

Stress kan dus van alle kanten komen, we denken bijvoorbeeld aan technostress: kwamen papa en mama Deketelaere op bezoek, eerst helemaal uitgelaten bij het wederzien van al dat klein kindergeweld. Nadien overvalt hen dagelijks de stress dat ze op hun verdere reis in Californië allicht niet meer constant bereikbaar zijn per Skype op hun smartphone, dat hun ingebouwde GPS het niet meer doet bij slecht signaal en dat vooral het thuisfront in België hun rreal-time afgelegde reisroute niet meer tot op de seconde kan volgen op een interactieve kaart en dit via een speciale ‘app’.  Nu, ik zie enkele gelijkenissen met die exorbitante verjaardagsfeestjes, maar pa en ma vinden het een noodzaak J. Maar het was een blij weerzien na zoveel maanden, gelukkig als ik een klein uk liep ik rond in die dagen bij momenten, als hun stress wat gaan liggen was.

Stress hebben ze hier alvast niet. Op tijd komen, wij maken er ons bij momenten nog zorgen om in Europa. In Florida vegen ze er hun broek aan. Iedereen komt steevast te laat, 30 min tot 1,5u te laat. Zo gaat dat hier. Ook taxi’s die je naar de luchthaven moeten brengen zijn die mening toegedaan. Of stel, je wilt met je online banking ook overschrijvingen kunnen doen (standard gaat dat namelijk niet hier, de checks indachtig) dan vraag je toch wel iets heel bijzonders:  16 dagen van aanvraag tot uitvoering, 3 contactpersonen van de bank en 17 e-mails rijker. No stress of toch?

En tot slot in de meest populaire rubriek, deze bijzondere lijst van feiten en niks dan feiten met op kop:

1.     Die ene kans op 1,000,000 die ik toch maar weer greep: je kan in ons nieuw huis zowat overal een gat boren om een kadertje op te hangen, er is immers maar op één onooglijk plaatsje 1 belachelijke waterleiding achter de muur te vinden. Nu, als ik een kans zie, hoe klein ook, ik grijp ze meestal, met een enorme stroom water in ons huis als gevolg, zeker als je weet  dat we de algemene waterkraan niet vonden omdat die hier simpelweg buiten het huis is geïnstalleerd en niet binnen.

2.     Het vermoeden tolt rond in m’n hoofd dat 30% van de Miameesjes zelfs geen letter Engels verstaat. Van inburgering gesproken.

3.     Lowik blijft met stip de grootste plantrekker van de bende: wordt hem spelenderwijs (want zo zijn we dan) de vraag gesteld welke kleur Hopla’s broek heeft, dan antwoordde hij recent: “denk zelf eens heel goed na mama”   

4.     Mijn naam is complex, dat geven we grif toe. Voor een Amerikaan des te meer, zeker voor de iets dommere variant, die toch rijkelijk vertegenwoordigd is in dit deel van de US. De volgende vermeldingen werden reeds teruggevonden in briefwisseling en consoorten: Mr Dekaliter, Mr Dekelar, Mr Stephane Dekltaer

06-09-2012 om 03:12 geschreven door Elke