Op en wakker. 't Was laat gisteren. Ik was steendood maar bleef toch zitten. Yep. Bang om dingen te missen. Ik heb dat vaker. Door een Wat- als-ik -nu-wegloop-en-er-straks-weer-niets-meer-is-gevoel. Als ik geniet wil ik het rekken, tot in de oneindigheid. Dan mag al de rest stoppen. Dan mag al de rest de boom in, werken, huishouden, verantwoordelijkheid, enkel vasthouden waar ik mee bezig ben. En dat grijp ik met beide handen vast en ik pers er het laatste druppeltje uit.
Niet realistisch. Ik ben de laatste om dat toe te geven. Maar ik geniet dan ook tot in het uiterste puntje van mijn tenen van een situatie als die volledig goed zit. Wel jammer dat mijn lichaam dan de spelbreker is. Waarom wordt een mens moe? En dan vooral als het leuk is. Als je al niet moet vechten met een situatie moet je vechten met jezelf. Zotte mie da'k ben. En het verandert dus niet, het slijt niet met ouder worden. Ergens hapert er iets aan me, ik weet het. Maar het is zo zaaaaalig als ik me kan laten gaan. Dat gebeurt zoooo weinig. En verder functioneer ik toch normaal. Al heb ik vragen bij wat normaal is.
Ik luister naar een compilatiecd. Het is genieten met mijn hart open. Met allemaal songs die op mijn lijf geschreven zijn. Een waw-gevoel. En hij hapert niet. Wat een enorm voordeel is
Het is een zondagsgevoel. Net voor een maandagwerkengevoel. Alsof mijn vakantie er bijna op zit en ik nog zoveel uit die namiddag moet halen. En dat doe ik niet door bloggen. Ik ga gewoon de tuin in, ga ontbijten en zie wel wat er komt. Er komt zeker iets, dat is een zekerheid.
Yep. Ik weet. Ik zwalp vandaag. Maar dat mag nog. Morgen moet ik geconcentreerd weer aan de 'belangrijke' dingen beginnen. Anders komt er geen brood op de plank en geen eten in het mondje. Het rad van het leven. Daar spring ik morgen weer in. Vandaag wandel ik nog wat met alles wat me dierbaar is in volle activiteit rond me: kids, ventje (als ie uit bed geraakt tenminste ), tuintje, muziek, en zon. Do the walk of life!!
Veel. Momenteel blog ik, ben ik hamburgers aan het grillen, ben ik aan het strijken en geef ik de planten water. Allemaal in een paar minuten. Het is een barometer: ik zit redelijk goed in mijn vel. Ik geniet.
Buiten zit een dochter met haar poppen turnoefeningen te doen. Ze is zelf te moe nadat ze te lang heeft opgezeten. Boven zit de andere dochter lui te wezen op haar kamer. Ze is aan het bekijken wat ze allemaal voor school nog moet doen.
En ik kijk door de keuken naar de zon en zie dat het goed is. Mijn ventje is wakker en vrolijk gezind, de sfeer zit erin. Ik heb het helemaal niet slecht. Herroep mijn woorden van enige blogs geleden en kan bijna zeggen dat ik gelukkig ben op dit moment. Nu niet gaan denken wat er nog allemaal aan scheelt voor ik gelukkig ben want dan is het weer over voor ik ervan heb genoten. Ja jong. Zo zit ik in elkaar. Niets aan te doen. Heb eens in mijn gastenboek gekeken. Athea, kind, ik heb het te laat gezien. Maar bij deze: mooi gedichtje en het is wel van toepassing. Ik vlieg. Vogelvrij en heerlijk grenzenloos, en dat in mijn eigen living. Mocht ik nu doodvallen, ik heb toch genoten, dit laatste moment.
Ow. Straks branden die hamburgers nog aan. En ik moet nog water in het strijkijzer doen dat zonder stoom is gevallen daarnet. Moet, moet, moet. Niks moet vandaag. Er zit nog een bufferzondag tussen nu en werkmaandag. En het zal een lange zaterdag worden als het van mij afhangt.
Heerlijk, zo in short en mouwloos t-shirt kunnen rondlummelen in je tuin. Heerlijke zon en een proper huis.
Joss Stone. Da's mijn drug vandaag. Ik zit high achter mijn computer, high on music, welteverstaan. De rest is helemaal niet aan mij besteed. Af en toe komt mijn dochter mij iets vragen, omdat ik soft achter mijn computer zit. Omdat ze denkt iets te kunnen bekomen als ik zo met mijn zin hier zit te typen. Nope. Niet nog even een slapertje arrangeren. TE LAAT.
Ik weet het. Soms kan ik echt kort zijn. Maar dat is niet altijd. Ik ben vandaag redelijk actief, redelijk energetic. Heel veel geklaard, van de was (x3) tot de uitmesting van de frigo. Daar zie ik anders tegenop. Nu heb ik het gedaan. Zoals het hoort. Als ik er zin in heb lukt dat wel...
De beat van de muziek zit in mijn computerkast en komt via mijn voeten in mijn lichaam gestroomd. Zo hangt alles aan mekaar. De zon schijnt nog altijd, mijn kot is opgeruimd en ik heb nog over van gisteren. Leuke prachtige communiedag gehad, mensen tegengekomen die ik van aan de telefoon ken maar nu in het echt heb ontmoet en doodmoe in mijn zetel uitgezakt gisteren om dan weer een potje te kaarten. Zaaaaaaaaaalig gewoon.
Dat is nu eens vakantie zie. Van hoog naar laag naar hoog, zonder excuses. Zonder te moeten uitleggen dat ik zo in mekaar zit, zonder op mijn tippen te lopen over hoe mensen zaken interpreteren over me. Ze kunnen roddelen wat ze willen. Ik kan de wereld aan. Vandaag.
Geen betalingen in de post vandaag. Ook weer een pluspunt. Geld teruggekregen van een kapotte GPS. Kassa, kassa. Mijn ventje riekt goed, heeft zich een superfles Adidas aangeschaft en ik geniet van mijn blogtijd hier.
Meer moet da niet zijn. 't Is luid allemaal, en het mag want ik voel me super. Alleen opletten dat ik weer geen buikske kweek want ik vreet er weer op los en ik ben net tevreden met mijn figuur. Lekkere kleurkes en mooie jeans, ik voel me jeugdig voor mijn 39. Ik voel me vandaag meer verwant met de 30 dan met de 40. Zolang het maar geen obsessie wordt, kind! En wat dan nog! Ik heb nog nooit een obsessie gehad. Misschien is dat ook eens iets nieuws.
Yep. Lange tijd nog niet zo opgeladen gevoeld. Houden zo! En nu een koffieke en een knuffel aan mijn ventje die naarstig het gras af aan het rijden is. Het gras is groen, het ruikt naar fris en de plantjes groeien. Ik zie de details én het overzicht. Dat gebeurt niet zo vaak. Hopelijk zijn mijn vriendinnen niet te moe. Na zo'n feest en een klok rond werken kan dat wel tellen!
Ik ben vee
Ik ben een vrouw en woon in een klein onooglijk dorpke (België denk ik) en mijn beroep is interessant, collegiaal en bijzonder gevarieerd.
Ik ben geboren op 11/11/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schilderen, gedichten schrijven, praten, spelen, piekeren,....
er zijn veel zaken die ik kwijt wil, dan kunnen er weer veel nieuwe bij, en veel zaken die ik absoluut niet kwijt wil!