Vandaag gaan we alweer op pad, terug naar waar ons Thais avontuur begon... Bangkok. Gelukkig
is het deze keer eens geen vermoeiende reisdag die uren in beslag neemt
en waar we gebruik maken van quasi alles wat het Thais openbaar vervoer
te bieden heeft. Vandaag houden we het simpel, een kort ritje van een uur of 2 met de bus naar bangkok. In de terminal snel overstappen in een stadsbus richting Lumphini en van daar verder met een taxi richting ons hotel. Voor
sommigen klinkt het misschien allemaal niet zo simpel om je met het
openbaar vervoer van de ene vreemde plaats naar de andere te begeven,
in een land waar ze je amper verstaan en waar je zelden een idee hebt
van waar je nu eigenlijk precies bent. Maar met een beetje goede wil en wat gebrekkig Engels kom je hier al heel ver. En beide hebben de vriendelijke Thais in overvloed. We
komen dus zonder noemenswaardige problemen aan in ons nieuwe stekje,
het I Residence Hotel Sathorn in Bangkok, waar onze meisjes alweer alle
aandacht van het hotelpersoneel naar zich toetrekken. Als dit nog lang zo doorgaat dan krijgen ze geheid sterallures ! Maar ook stars moeten eten en met hongerige magen storten we ons in het woelige Bangkok op zoek naar een heerlijke hap. Daar
gaan we hier geen gebrek aan hebben want het eerste wat ons hier opvalt
zijn de heerlijke geuren van lekker eten, daar gaan onze dieet plannen
pardoes richting vuilbak. Vandaag hebben we ook bezoek gekregen, Rudi is in Bangkok aangekomen. En hoe kan je een dag nu beter afsluiten dan met een frisse pint en in het gezelschap van mooie mensen ? Tot morgen, tot blogs
12-07-2012, 00:00 geschreven door Hans Reacties (1)
11-07-2012
eksterogen en kraaiepootjes
"Hoeveel hotels nog?" vraagt Yade. "Al 6 gehad," antwoordt Hans, "nog 5 of 6 te gaan, afhankelijk van hoe leuk we het in Krabi vinden." Ik begrijp haar. Soms heb je niet het gevoel dat je van stad naar stad reist, maar van hotel naar hotel, en tijdens deze reis zelfs van zwembad naar zwembad. Of van zeepjes naar zeepjes. Zodra we -langzaam want toch altijd wat nieuwsgierig - een eerste voet in een nieuwe hotelkamer zetten, stormen de meisjes ons voorbij naar de badkamer om daar hun verzameling uit te breiden. Gelukkig hadden we zelf douchegel en shampoo meegenomen. En omdat mensen nu eenmaal vergelijken hebben ook wij zo onze voorkeuren. Het zwembad van Chiang Mai (Mercure) was het best. Het uitzicht in Pai het mooist. De bedden in Sukothai het leukst. Het meeste privacy in Chiang Mai (FX panerai). De meeste muggen in Mae Hong Son. Het ontbijt in Chiang Mai (Mercure) het lekkerst, op de hielen gevolgd door Pai, al is die laatste een twijfelgeval omdat we het ontbijt daar individueel moesten bestellen. Elke wedstrijd zijn eigen regels... Ieder hotel blonk wel in iets uit. Behalve het huidige. Het straalt vergane glorie uit. River View Place is als een oude vrouw die krampachtig vasthoudt aan de schoonheid die ze ooit heeft gehad. De overdadige rouge, de paarse kleurspoeling en de lippenstift op de tanden zetten de aftakeling net meer in de verf dan ze te verdoezelen. De Jeff Hoeyberghsen der hotels zouden hier een vette kluif aan hebben. Al zou wat goede raad van tante Kaat hier al wonderen doen (of van Sien en Maria voor de tvkijkende lezers). Ondertussen worden mijn drie kamergenoten langzaam wakker. Het licht schijnt tussen de gordijnen. Op de gang klinken de eerste voetstappen. En dan weet ik plots waarin dit hotel uitblinkt: de beste nachtelijke internetverbinding. Tja, ik schreef het gisteren al... Ayuthaya, een plaats van tegenstellingen en opsmuk.
11-07-2012, 02:36 geschreven door Inge Reacties (1)
10-07-2012
Gepimpt
Ayuthaya, een plaats van tegenstellingen en opsmuk. Je vindt er de prachtige, sobere tempelruïnes in Khmer stijl waaronder Wat Phra Mahathat met het beroemde hoofd. Maar je vindt er ook meer protserige exemplaren zoals Wat Phanan Choeng, een tempel vol rood en goud met een 19 meter hoge Boedha omgeven door 84000 kleinere exemplaren. "Nu weet ik wat imposant betekent," zegt Yaël als we binnenstappen. Terwijl we daar zijn wordt het beeld gepimpt, oranje doeken die geofferd werden, worden met veel show omhoog gegooid. Boedha is niet de enige die hier wat extra kleur krijgt. De voorzijde van de tuktuks hebben wat weg van het masker van Dart Vader. Het bijhorende geluid ontbreekt en je ziet ze niet alleen in het zwart. Maar de touringbussen spannen de kroon. Rijdende kermisattracties met veel licht en kleur in mangastijl. Je zou niet verbaasd opkijken als er een alien achter het stuur zat. En wie niet over het geld of de airbrushtechniek beschikt voor dergelijke meesterwerken neemt een verfborsel en voegt wat kleur toe rond de openingen van de wieldoppen. Een kloddertje roze hier. een kloddertje roze daar... Maar gepimpt zal er worden! Zelfs Hans zijn teennagels moeten er aan geloven, maar die foto's zijn vreemd genoeg van mijn toestel verdwenen. Vast een technisch probleempje van voorbijgaande aard.
10-07-2012, 13:29 geschreven door Inge Reacties (0)
onze aapjes gaan aapjes kijken
Onze nieuwe bestemming was Ayuthaya,
met een kleine tussenstop in Lopburi. Het leek zo eenvoudig... Voor
vertrek nog even ontbijten in ons guesthouse (Orchid Hibiscus) in
Sukhothai. Paolo, een oude Italiaan met een hagelwitte korte broek en
een schreeuwerig Hawaïhemd (zijn er andere?) neemt de honneurs
waar. Hij is de eigenaar en laat daar geen twijfel over bestaan. Hij
schudt je de hand bij aankomst, wandelt door zijn domein met de
allures van een machtig man uit vervlogen tijden die grond en
lijfeigenen bezat. Hij praat over de thee en de jam alsof het de
duurste delicatessen zijn. Maar het moet gezegd, de kokospudding in
bananenbladeren op zijn aanraden genuttigd met stukjes banaan en
rijkelijk overgoten met wilde honing is heerlijk. Hans dus maar wat
blij dat de meisjes er minder dol op waren.Dan weer op weg. Tuktuk, bus,
minibusje, Sorng-taa-ou(een soort busje dat achteraan open is) Tot
zover geen probleem, al duurde de rit in het minibusje 4 u ipv 3,
maar dat zijn we al gewoon. We lijken hier trouwens de enige farangs
te zijn die het openbaar vervoer van de lokale bevolking gebruiken,
we worden voortdurend aangestaard. Vooral de meisjes. Er is altijd
wel de een of andere dame die aan hun arm wil voelen of over hun haar
wil aaien.Op weg naar de aapjes lijken wij de
aapjes. En dan zijn ze er. Je ziet
ze op de stoep, tegen de gevels, op de elektriciteitsdraden en zelfs
op de auto's. Ze lijken schattig, maar zijn hondsbrutaal. Eentje
steelt een flesje uit mijn rugzak, opent hem vakkundig en laat de
inhoud op de grond lopen waarna hij de plas droogslurpt. De meisjes
zijn onder de indruk. En bang. Vooral voor de vele apen bij de
tempel. Yade kan niet snel genoeg op Hans' schouders zitten en Yaël
springt op mijn rug. Maar een poosje later voelt ze wel een stuk
lichter en friemelen haar handen door mijn haar. Of waren het
pootjes?
Na een snelle hap kleverige
rijst (lokale fastfood) terug naar het busstation om de reis naar
Ayuthaya verder te zetten. De bus zit overvol jongeren in uniform,
daar raken we niet meer bij tenzij we staan. Twee uur staan in een
warme, overvolle bus lijkt ons maar niets met de meisjes. We
besluiten dus op de volgende te wachten. Volgens de Lonely Planet
rijden ze toch om het half uur. Zodra hij vertrekt grap ik: Daar
gaat de laatste bus van vandaag. Een half uur later blijkt de
grap werkelijkheid te zijn. Om 17u reed inderdaad de laatste bus. Dan
maar een taxi. Veel duurder, maar ook veel sneller. Na een half uur
halen we de bus zelfs in.
Onze nieuwe thuis voor twee
nachten: River View Place Hotel. Uitzicht op de rivier hebben we
inderdaad. En op het zwembad. Maar dat is pas voor na het ontbijt.
10-07-2012, 13:29 geschreven door Inge Reacties (0)
08-07-2012
Bicycle, bicycle
I want to ride my bicycle. Zo klinkt het in de oude stad , om ter valst. Ik win. Voor wie mij al heeft horen zingen zal dat geen verrassing zijn. Een voorbijfietsende Engelsman lacht breed. Maar we zijn hier niet voor Thailand's got talent. We maken een fietstocht tussen oude tempelruïnes. Wat Mahathat is onze favoriet. Er zijn verbazend weinig toeristen waardoor we rustig sfeer kunnen snuiven en Hans zich in honderenéén bochten kan wringen om die ene mooie foto van Boedha te maken. Want Hans maakt Foto's, ik slechts blogkiekjes. Voor zijn foto's moeten jullie in augustus maar eens langskomen. Soms wou ik dat ik even tijd had om te gaan zitten en me met de energie te verbinden. Maar daar hebben de meisjes het geduld niet voor. We zijn al blij dat ze - dankzij de fietsen- zich zonder al te veel gemor van de ene naar de andere tempel laten voeren. Ik laat het idee los dat meditatie en verbinding tijd vraagt. Voelen is altijd gewoon nu, daar is niets speciaals voor nodig. Ik geniet, van deze omgeving, de energie, het weer en van mijn gezinnetje. En de meisjes... die genieten nadien van de frietjes en kip die ze in een eethuisje vinden. Het is hen gegund. Morgen trekken we verder zuidwaarts. Via Lopburi naar Ayutthaya.
08-07-2012, 15:44 geschreven door Inge Reacties (1)
In de palm van je hand
Na een reisdag hadden we een rustdag.
Zwemmen, naar de markt wandelen, weer zwemmen en spelletjes.Om eerlijk te zijn, dat zwemmen deden
vooral de meisjes. Af en toe moest ik er ook wel in, daar kwam ik op
'hun' dag niet onderuit. Maar tussendoor kreeg ik toch de kans om wat
te lezen. Vooral nadat ze de moed hadden gevat om de andere kinderen
te vragen met hen te spelen. Of juister, nadat ze aan mij hadden
gevraagd om aan hun moeder te vragen of zij aan hen wou vragen of ze
met hen wilden spelen ;-) Lezen dus...Het ideale ogenblik om het even over
mijn vakantielectuur te hebben. Dwarsliggers. Nee, niemand wil hier
moeilijk doen. Zo heetten de mini-boekjes die ik in mijn bagage
gepropt heb. Als je vijf weken wil reizen met 4 personen en slechts
twee rugzakken, dan moet je je bagage zorgvuldig plannen.
Stap 1: wacht met inpakken tot een uur
voor vertrek zodat je geen tijd hebt om te denken dat je echt wel een
jurk nodig hebt voor een avondje uit of een trui voor koudere
avonden.
Stap 2: Neem dwarsliggers mee ipv de
grote exemplaren. Ik heb er vier bij en samen zijn ze kleiner en
lichter dan één gewoon exemplaar. Evenveel leesplezier,
minder plaats.
Het eerste was een schot in de roos. Ik
draag Jack een paar dagen na het sluiten van het boek nog steeds met
me mee. Een jongen van vijf voor wie een kamer de wereld en de wereld
slechts die ene kamer is. Buiten de kamer is het heelal. Waarom denkt
hij dat? Omdat hij sinds zijn geboorte nog nooit uit die kamer is
geweest. Zijn moeder evenmin. Het boek heeft de zeer toepasselijke
naam 'Kamer'. Een aanrader voor wie even door de ogen
van Jack naar onze vreemde wereld wil kijken.
08-07-2012, 12:19 geschreven door Inge Reacties (0)
Nog meer nieuwe dingen in Thailand
-een kaartjesknipper die speciaal voor
onze meisjes een hartje knipt in een treinkaartje
-de stugge haren van een olifant,
volgens Yade nog ruwer dan de baard van Hans
-een pijprokende oude vrouw
-een omgekeerde tuktuk: twee wielen en
laadbak vooraan, de chauffeur er achter
-een bus vol monniken
-witte M&M's
-zwemmen in de regen
-een slang (weliswaar platgereden door
een brommertje)
-een pratende beo
-een Engels sprekende, jazz
luisterende, oude man; eigenaar van een guesthouse die alles wil
verkopen om naar het zuiden te gaan om het volgens hem corrupte
noorden achter zich te laten
-in een half uur door minstens vijftig
muggen gestoken worden, dwars door kleding heen (Yade schudt het
hoofd, maar zij is dan ook de enige in dit gezelschap die er totaal
geen last van heeft, dus haar mening telt even niet)
-Nederlandstalige kinderen om mee te
spelen in het zwembad
-de geuren op een lokale markt
-dat je een nog levende vis kunt
uitkiezen op diezelfde markt
-waterdruppels die in je nek vallen
(van een kraamzeil) en waar je van schrikt omdat zo zo warm zijn
-moeten insmeren tegen de zon
-een regenboog
-een platgeklopte varkenskop
-en deze dingen verbazen Hans: dat we
nog geen apen gezien hebben en dat er geen insecten verkocht worden
op de markt
-vruchten die er uitzien alsof ze een
jasje in slangenleer hebben
-omdat het te hard regent om naar het
lichtfestival in de oude stad te gaan: een fruitpicknick in het
midden van de kamer en een spelletjesavond
08-07-2012, 12:18 geschreven door Inge Reacties (0)
07-07-2012
Opzij, opzij, opzij...
Niet dat we haast hebben. Maar Yade probeert de tekst zo snel mogelijk te zingen. Zingen was bezigheidstherapie gisteren. En verhalen vertellen, uno-spelen en nintendo. Want gisteren was het een 'reisdag'. Heel vroeg opstaan (6u) om te ontbijten en de trein te nemen naar Phitsanulok. We hebben geluk, we kunnen kiezen tussen de expres en de snelle. Lees de trage en de hele trage. Treinen in Thailand... op hun snelst heb je nog steeds het gevoel dat je ze rennend zou inhalen. En anderhalf uur vertraging oplopen is geen uitzondering. Het is pas 17u als we in Phitsanulok aankomen. Dan nog een busrit van een uur naar Sukothai. En dan waren we nog niet op bestemming. 15 km in een tuktuk later wel. En het blijkt een klein paradijsje te zijn. De meisjes waren in ieder geval in de wolken met het zwembad en met hun roze hemelbedden. Vandaag een zwembaddagje, dat hebben onze kanjers wel verdiend. Onze nieuwsgierigheid naar de oude stad bedwingen we wel tot vanavond.
07-07-2012, 00:00 geschreven door Inge Reacties (0)
05-07-2012
Als je zou twijfelen...
om een dergelijke reis met kinderen te maken, dan kunnen we je bij deze geruststellen. Doen! Zelfs drie dagen rondrijden in de bergen waar er voor hen niets anders te zien is dan prachtige vergezichten en lijdzaam de 1864 bochten ondergaan levert geen gezeur op. Elke nieuwe hotelkamer is 'thuis'. Bordjes met rijst, noedels en curry's worden probleemloos leeggeten. Een nintendo, een mp3-speler, een leesboek en een uno-spel -de inhoud van hun hanbagage- is welkom om zich af en toe te kunnen terugtrekken in hun eigen wereld. Daarna zijn ze weer helemaal klaar voor het nieuwe land met de vele indrukken. Dat en 's avonds in mama's armen indommelen. Niet dat de mama in kwestie dat erg vindt. Dus vandaag een dikke pluim voor Yaël en Yade die zich super aanpassen. En voor Hans omdat hij ons door al die bochten en het drukkere verkeer in Chiang Mai weer veilig in een hotel heeft gebracht. Vanaf nu nemen we weer bus, trein, taxi, tuktuk, vliegtuig,... Tot morgen ga ik niet meer zeggen. Die ene keer dat ik dat deed was er de dag nadien geen internet in het hotel ;-) Kwestie van te leren loslaten. Hoewel... daar heb ik voldoende training in gehad de afgelopen dagen. Muggenbeten negeren. Anicha.
05-07-2012, 16:55 geschreven door Inge Reacties (1)
Op de rug van....
een olifant! We zijn gisteren op olifanten gaan rijden. Spannend. We gingen met hen in het water. Of gingen zij met ons in het water? We zijn kletsnat geworden. We hebben ook lang in de bergen gereden. Hans was onze chauffeur. Ik ben maar één keer misselijk geweest. Hans vond het ongelooflijk dat ik daarbij geen geluid maakte en dat we het niet konden ruiken in de wagen. Anders was hij vast ook ziek geworden zei hij. Er waren op 3 dagen 1864 bochten. We dachten dat het vandaag minder ging zijn, maar dat was niet waar. Het was nog stijler en smaller dan de vorige dagen. Maar de natuur was prachtig. We reden zelfs in de wolken. En voor het eerst hebben we een kleurtje gekregen. Misschien komen we dan toch een beetje bruiner naar huis. Het is hier niet koud, het is zelfs heel warm, maar er zijn vaak wolken. In het hotel dat we vandaag hebben is geen zwembad. Jammer. Maar de volgende dagen wel. Dan kunnen we weer duiken oefenen.
05-07-2012, 16:51 geschreven door Yaël Reacties (2)
03-07-2012
A room with a view
Kinderen maken hun eigen reis. Zoveel is ondertussen duidelijk. Wat je vooraf ook voor hen plant, ze kiezen zelf wat ze interessant vinden. Zoals gisterenavond, toen we na het zwemmen nog even het hotel uitgingen voor een late hap. Op straat zagen ze een eetkraampje waar ook frietjes geserveerd werden. De goudgele staafjes verblindden hen. Ze moesten en zouden frietjes eten. Voor ons werd het de slechtste maaltijd sinds we voet gezet hadden op Thaise grond, maar de dames waren tevreden. Of zoals vanmiddag, toen we hen door de jungle naar een waterval loodsten en er een duik namen in het frisse meertje. "Oh, een waterval, mooi!" De hoofden gingen even omhoog, de ogen werden dichtgeknepen tegen het opspattende water. Yade waagde zich even in het meertje tot bij het watergeweld en een minuut later waren ze in het zand al een burcht aan het bouwen. Ze keerden de waterval de rug toe... Ze willen ook altijd ergens toekomen. Niet vanzelfsprekend als je 5 weken 'onderweg' bent, eigenlijk nergens heen. "Wat valt er te zien," zegt Yaël laconiek. "Daar is bos, dit is het pad, daar het water en daar weer bos." Om hun aandacht even op 'de weg' te brengen, maken we hen attent op legers mieren die het pad met ons delen, reusachtige harige rupsen, blaadjes in speciale kleuren, buffels, olifanten, paalwoningen... Het brengt hen in het hier en nu, voor even. Heel even. Maar ik loop vooruit. Eerst waren er de honderden bochten. The road to Pai.120 km waar we uren over doen. Maar we hebben geen haast, het uitzicht is prachtig. De laatste 10 km besluit Thailand ons te tonen dat het weldegelijk regenseizooen is. Bergen, bochten, links rijden én regen... vandaag is Hans onze held. Hij brengt ons veilig en zonder al te veel wagenziekte tot in Pai. En de rit was absoluut de moeite waard. Zowel voor de weg, als voor het eindpunt: Bueng Pai Farm. Mijn eerste indruk: ik wil hier morgen nog niet weg. Gelukkig heeft een dag hier 25u (zie foto), dat geeft ons toch een beetje extra tijd in dit kleine stukje paradijs. Tot morgen.
03-07-2012, 16:52 geschreven door Inge Reacties (2)
02-07-2012
Bye bye, Chiang Mai.
Zonsondergang, en alles is rustig. Of toch bijna. Op het gespat en
gegiechel van de meisjes na. Onze laatste avond in Chiang Mai... straks
hun handen eens nakijken. Het zou me niet verbazen als ze vinnen aan
het kweken zijn.
De dag begon 12 u geleden met overleg tijdens een uitgebreid ontbijt.
Wordt het de Scorpion Tailed River Cruise? Nee, de meisjes hebben er
geen zin in. Als zij het voor het zeggen hadden, brachten we de hele
dag in het zwembad door. Ze krijgen slechts gedeeltelijk hun zin. Een
ochtend in het zwembad.
Dan naar de vrouwengevangenis. Eindelijk tegen een redelijke prijs. We beginnen de tuktuktarieven te kennen.
Meisjes die binnen 6 maanden vrij komen geven hier massages als
onderdeel van hun rehabilitatieprogramma. En ze doen het fantastisch!
Een uur lang genieten we alle vier van een zalige Thaise massage.
"Ik wil nog" was de reaktie van Yade aan het eind. De masseuses waren
trouwens niet weg te slaan bij onze meisjes. Ze werden geknuffeld en
gezoend. De kleine dames lieten het zich welgevallen, ze zijn het hier
ondertussen gewoon om voortdurend nagewezen, aangestaard, geaaid en
schattig bevonden te worden. Het enige dat ze niet zo leuk vinden en
dan vooral Yaël, is dat iedereen schijnt te denken dat ze
tweelingzussen zijn.
"Ik ben wel al bijna tien he!"
Omdat de gevangenis toevallig vlakbij ons favoriete eethuisje is, gaan we daar nog even langs voor een overheerlijke lunch.
Vandaag braken we een record. We bezochten maar twee tempels. Het
absolute minimum tot hiertoe. De laatste zal de beste zijn. Ook hier.
Wat Lok Molee. Hij ontbreekt in de Lonely Planet, maar wij kwamen hem
gelukkig toevallig tegen. De energie nodigt er uit om te gaan zitten.
En om er te blijven zitten.
De meisjes zijn na een tiental tempels nog steeds geïnteresseerd. Maar
goed! Want er staan nog heel wat wats op ons programma de komende weken.
Morgenochtend halen we de huurauto op en waagt Hans zich in het Thaise verkeer.
"Links Hans, links!" wordt zijn mantra.
En dan op weg naar Pai, op weg naar een bungalow bij het water. Mét aparte slaapkamers.
www.paifarm.com Maar eerst nog wat zwemmen. Of wat had je gedacht?
02-07-2012, 16:56 geschreven door Inge Reacties (0)
Voor mijn ouders
Als je tien minuten later in Zaventem kan zijn is dat geen enkel probleem ;-) Anders misschien toch beter verzetten. Groetjes
02-07-2012, 16:48 geschreven door Inge Reacties (0)
01-07-2012
sloeber vs tijgerwelpjes : 1-0
Het begint traditie te worden, nl de dag te beginnen in het zwembad.
Echter niet te lang vandaag want er moet nog ontbeten worden en om 10 uur komt onze chauffeur voor één dag ons oppikken.
Eerste bestemming is het Tiger Kingdom, zoals de naam al zegt een plaats waar je tijgers kan ontmoeten.
We dachten dat dat DE ervaring van de dag voor de meisjes zou zijn want
ze mochten er tijgerwelpjes strelen. Welk kind droomt daar nu niet van ?
Maar dat was buiten sloeber gerekend.
Zijn taktiek was simpel maar dodelijk efficiënt:
1. ga voor de fresh out of bed look
2. was jezelf voor alle gemak een paar dagen niet
3. oefen je zielige blik in de spiegel
4. kies je slachtoffers zorgvuldig, dat ze iets lekkers te bikken hebben is een grote plus
5. sluip voorzichtig dichterbij en toon je meest zielige blik
6. tadaa !!!!! Mission accomplished, buikje vol en van tijgerwelpjes is geen sprake meer.
Of hoe een simpele straathond jonge meisjeshartjes kan veroveren
Verder hebben we nog de tempel van Doi Suthep bezocht en zijn we gaan zwemmen in watervallen die geen watervallen waren. Nadien nog even naar de zondagsmarkt, zalig lekker gaan eten in ons favoriete eethuisje en de dag naar traditie afsluiten in het zwembad.
Kortom, we hadden een zalige dag samen.
En dan nu naar bed want morgen hebben we voor de meisjes HET ABSOLUTE HOOGTEPUNT van deze reis gepland...
We gaan naar het asiel
01-07-2012, 18:01 geschreven door Hans Reacties (5)
Dit was nieuw voor mij:
slapen in een nachttrein een kabellift links rijden het stuur aan de andere kant van de auto een tuktuk de bloemen die mama zo lekker vindt ruiken zeepjesin de vorm van bloemen groene drankjes een monnik die niet beweegt thais schrift een vliegtuig een zwembad dat we altijd voor ons alleen hebben zwemmen als het donker is meisjes die eigenlijk jongens zijn tijgers offers in een tempel een chauffeur die niet doet wat er afgesproken is met 4 in één kamer slapen
01-07-2012, 17:56 geschreven door Yaël Reacties (2)
Wat ik hier voor het eerst zag:
Sloeber een kabellift een kimono de koning van Thailand (overal hangt zijn foto) mini popjes een monnik tijgers een vliegtuig een waterval zwemmen in een vijver hoge stoepen, bijna een halve meter Hans met een roze bril een hurk wc een sproeiding bij de wc tapijt in een tempel
01-07-2012, 17:45 geschreven door Yade Reacties (2)
Zoek de echte.
Waar zijn jullie gisteren naar gaan kijken? Wat. Waar zijn jullie gisteren naar gaan kijken? Wat!
Een wat is een tempel. En gisteren zagen we er een heleboel tijdens onze Old City Temple Tour. Maar om de dag in evenwicht te houden begonnen en eindigden we de dag bij het zwembad. De meisjes vonden de man het meest indrukwekkend (hij knipperde niet eens met zijn ogen). En de jongetjes in oranje gewaden die weer even gewoon jongetjes waren en in het water aan het spelen waren. Maar na enkele tempels hadden ze het wel gehad en moesten we even onderbreken voor een pauze. Niet dat wij dat erg vonden. De kokosnoten waren heerlijk en het Thais eten verrukkelijk. Wat mij betreft wordt het hier vijf weken lang drie warme maaltijden per dag.
01-07-2012, 02:54 geschreven door Inge Reacties (1)
30-06-2012
Dit vond ik tot nu toe het leukst
We zijn gisteren naar de avondmarkt geweest. Daar hebben Yaël en ik zeepjes gekocht in de vorm van een bloem. Zo mooi; ik kon er niet voorbijwandelen, ik moest er eentje hebben. Mijn zeepje staat nu naast mijn bed om af en toe aan te ruiken. Het zit in een mooi houten doosje. We zijn gaan eten in een restaurant dat op een jungle leek. De mevrouw was eigenlijk een man. Ik heb alleen fruit gegeten. Vanochtend heb ik pannekoekjes gegeten voor ontbijt. Met honing. Die waren wel lekker. Daarna zijn we gaan zwemmen. Tot nu is dat het allerleukst aan Thailand. Elke dag zwemmen. Ik heb geoefend met mijn snorkel. Straks gaan we Chiang Mai verkennen.
30-06-2012, 08:27 geschreven door Yade Reacties (3)
Voor alle duidelijkheid...
-Een uurtje nadat Hans per ongeluk de verkeerde rugzak van de band had genomen hadden we de onze terug en was de echte eigenaar ook weer in het bezit van zijn spullen. We waren dus nog op tijd voor onze trein naar Chiang Mai. Maar door er van uit te gaan dat we gewoon wat nieuwe kleren zouden kopen is het nooit stressen geweest. -De meisjes hebben onderweg wél goed geslapen. Als roosjes. Zij waren dan ook prima uitgerust gisteren, in tegenstelling tot ons.
30-06-2012, 06:05 geschreven door Inge Reacties (1)
29-06-2012
Tips voor relaxed reizen naar Thailand
1. Neem 2 schattige kinderen mee op reis. Heb je er zelf geen ter beschikking, leen ze dan een poosje bij buren, familie of vrienden. Iedereen is immers veel vriendelijker en behulpzamer. 2. Ga er niet van uit dat je onderweg kan slapen. Als je het toch niet verwacht, ben je ook niet teleurgesteld of gefrustreerd. 3. Neem bij aankomst in het land van bestemming je eigen rugzak van de band en niet eentje die er toevallig identiek aan is. Het bespaart je een uurtje administratieve en communicatieve rompslomp. 4. Als je er toch voor opteert om een andere dan je eigen rugzak uit te kiezen, zorg dan dat er een telefoonnummer van de eigenaar opstaat. Dan maak je het de ander iets minder moeilijk. Verheug je vervolgens op de aanschaf van nieuwe kleren voor jezelf en je kinderen in plaats van je er druk om te maken. Alles heeft zo zijn voordelen. 5. Stop spelletjes in de handbagage die je zelf ook graag speelt en die ook door de lokale bevolking gespeeld worden. Uno blijkt een goede keuze te zijn op de nachttrein naar Chiang Mai, het personeel is zeer gewillig om met je kinderen mee te spelen en hen zelfs te leren valsspelen. Of zijn de regels hier anders? 6. Wacht met het schrijven op je blog tot je uitgerust bent en er zinvolle volzinnen uit je mond rollen of beperk je tot enkele reistips.
Vandaag gaan we alweer op pad, terug naar waar ons Thais avontuur begon... Bangkok.
"Hoeveel hotels nog?" vraagt Yade.
Ayuthaya, een plaats van tegenstellingen en opsmuk. Je vindt er de prachtige, sobere tempelruïnes in Khmer stijl waaronder Wat Phra Mahathat met het beroemde hoofd. Maar je vindt er ook meer protserige exemplaren zoals Wat Phanan Choeng, een tempel vol rood en goud met een 19 meter hoge Boedha omgeven door 84000 kleinere exemplaren.
I want to ride my bicycle.
Niet dat we haast hebben. Maar Yade probeert de tekst zo snel mogelijk te zingen. Zingen was bezigheidstherapie gisteren. En verhalen vertellen, uno-spelen en nintendo. Want gisteren was het een 'reisdag'. Heel vroeg opstaan (6u) om te ontbijten en de trein te nemen naar Phitsanulok. We hebben geluk, we kunnen kiezen tussen de expres en de snelle. Lees de trage en de hele trage. Treinen in Thailand... op hun snelst heb je nog steeds het gevoel dat je ze rennend zou inhalen. En anderhalf uur vertraging oplopen is geen uitzondering. Het is pas 17u als we in Phitsanulok aankomen. Dan nog een busrit van een uur naar Sukothai. En dan waren we nog niet op bestemming. 15 km in een tuktuk later wel.
om een dergelijke reis met kinderen te maken, dan kunnen we je bij deze geruststellen. Doen!
een olifant!
Kinderen maken hun eigen reis. Zoveel is ondertussen duidelijk. Wat je vooraf ook voor hen plant, ze kiezen zelf wat ze interessant vinden. Zoals gisterenavond, toen we na het zwemmen nog even het hotel uitgingen voor een late hap. Op straat zagen ze een eetkraampje waar ook frietjes geserveerd werden. De goudgele staafjes verblindden hen. Ze moesten en zouden frietjes eten. Voor ons werd het de slechtste maaltijd sinds we voet gezet hadden op Thaise grond, maar de dames waren tevreden. 
Zonsondergang, en alles is rustig. Of toch bijna. Op het gespat en
gegiechel van de meisjes na. Onze laatste avond in Chiang Mai... straks
hun handen eens nakijken. Het zou me niet verbazen als ze vinnen aan
het kweken zijn.
Waar zijn jullie gisteren naar gaan kijken?
We zijn gisteren naar de avondmarkt geweest. Daar hebben Yaël en ik zeepjes gekocht in de vorm van een bloem. Zo mooi; ik kon er niet voorbijwandelen, ik moest er eentje hebben. Mijn zeepje staat nu naast mijn bed om af en toe aan te ruiken. Het zit in een mooi houten doosje.
1. Neem 2 schattige kinderen mee op reis. Heb je er zelf geen ter beschikking, leen ze dan een poosje bij buren, familie of vrienden. Iedereen is immers veel vriendelijker en behulpzamer.
