I want to ride my bicycle. Zo klinkt het in de oude stad , om ter valst. Ik win. Voor wie mij al heeft horen zingen zal dat geen verrassing zijn. Een voorbijfietsende Engelsman lacht breed. Maar we zijn hier niet voor Thailand's got talent. We maken een fietstocht tussen oude tempelruïnes. Wat Mahathat is onze favoriet. Er zijn verbazend weinig toeristen waardoor we rustig sfeer kunnen snuiven en Hans zich in honderenéén bochten kan wringen om die ene mooie foto van Boedha te maken. Want Hans maakt Foto's, ik slechts blogkiekjes. Voor zijn foto's moeten jullie in augustus maar eens langskomen. Soms wou ik dat ik even tijd had om te gaan zitten en me met de energie te verbinden. Maar daar hebben de meisjes het geduld niet voor. We zijn al blij dat ze - dankzij de fietsen- zich zonder al te veel gemor van de ene naar de andere tempel laten voeren. Ik laat het idee los dat meditatie en verbinding tijd vraagt. Voelen is altijd gewoon nu, daar is niets speciaals voor nodig. Ik geniet, van deze omgeving, de energie, het weer en van mijn gezinnetje. En de meisjes... die genieten nadien van de frietjes en kip die ze in een eethuisje vinden. Het is hen gegund. Morgen trekken we verder zuidwaarts. Via Lopburi naar Ayutthaya.
Reacties op bericht (1)
09-07-2012
zomaar
Hallo iedereen,
Heel plezant om dagelijks iets van jullie te horen.
