Kinderen maken hun eigen reis. Zoveel is ondertussen duidelijk. Wat je vooraf ook voor hen plant, ze kiezen zelf wat ze interessant vinden. Zoals gisterenavond, toen we na het zwemmen nog even het hotel uitgingen voor een late hap. Op straat zagen ze een eetkraampje waar ook frietjes geserveerd werden. De goudgele staafjes verblindden hen. Ze moesten en zouden frietjes eten. Voor ons werd het de slechtste maaltijd sinds we voet gezet hadden op Thaise grond, maar de dames waren tevreden. Of zoals vanmiddag, toen we hen door de jungle naar een waterval loodsten en er een duik namen in het frisse meertje. "Oh, een waterval, mooi!" De hoofden gingen even omhoog, de ogen werden dichtgeknepen tegen het opspattende water. Yade waagde zich even in het meertje tot bij het watergeweld en een minuut later waren ze in het zand al een burcht aan het bouwen. Ze keerden de waterval de rug toe... Ze willen ook altijd ergens toekomen. Niet vanzelfsprekend als je 5 weken 'onderweg' bent, eigenlijk nergens heen. "Wat valt er te zien," zegt Yaël laconiek. "Daar is bos, dit is het pad, daar het water en daar weer bos." Om hun aandacht even op 'de weg' te brengen, maken we hen attent op legers mieren die het pad met ons delen, reusachtige harige rupsen, blaadjes in speciale kleuren, buffels, olifanten, paalwoningen... Het brengt hen in het hier en nu, voor even. Heel even. Maar ik loop vooruit. Eerst waren er de honderden bochten. The road to Pai.120 km waar we uren over doen. Maar we hebben geen haast, het uitzicht is prachtig. De laatste 10 km besluit Thailand ons te tonen dat het weldegelijk regenseizooen is. Bergen, bochten, links rijden én regen... vandaag is Hans onze held. Hij brengt ons veilig en zonder al te veel wagenziekte tot in Pai. En de rit was absoluut de moeite waard. Zowel voor de weg, als voor het eindpunt: Bueng Pai Farm. Mijn eerste indruk: ik wil hier morgen nog niet weg. Gelukkig heeft een dag hier 25u (zie foto), dat geeft ons toch een beetje extra tijd in dit kleine stukje paradijs. Tot morgen.
Reacties op bericht (2)
04-07-2012
Heerlijk
Amai zeg!!! Wat maken jullie mij jaloers!! Het ziet er werkelijk prachtig uit. En wees maar zeker dat de kinderen dit zeker nooit zullen vergeten. Eenmaal terug in België zullen ze het verschil wel snel merken. Héél tof dat we zo met jullie kunnen en mogen meegenieten. En wat doet het mij plezier om mijn broertje zo happy te zien. Dank je wel hiervoor Inge - 1 van de weinig geslaagde foto's van een lachende Hans Ik kan maar 1 ding zeggen: Geniet, geniet, geniet van elke seconde.... Dikke zoenen en megaknuffels van ons allemaal Zusje & Co
04-07-2012, 09:36 geschreven door Marion
03-07-2012
Thais restaurant
Hallo iedereen,
Het is leuk om dagelijks van jullie reis mee te mogen genieten,
wel een tikkeltje jaloers, we zijn dan ook deze middag in Leuven
in en Thais restaurant gaan eten, het was lekker, en we zullen het vaker doen.
