De goede bui op donderdag was het begin van een natte 24
uur. Het heeft heel de nacht geregend en heel vrijdagvoormiddag. Omdat dit
voorspelt was, was er alleen theorie voorzien. En dit op een andere locatie. In
de voormiddag heb ik gewoon wat rondgehangen in de container (heb ik al verteld
dat dit mijn kamer is?). omdat het gestopt was met regenen in de namiddag en ik
geen zin had om de rest van de dag ook niks te doen, ben ik gaan wandelen. Of beter
gezegd gaan klimmen. Ik heb op een halfuur zon 400 meter gestegen. Het was
goed voor de conditie. Niet zo goed voor de spierpijn J. Ik heb deze keer niet direct
iets speciaal gezien. Vooral bomen. En de berghut waar je in de zomer kunt
overnachten. Op de terugweg had ik keuze uit twee wegen: zelfde weg terug of
een cirkel maken. Ik was zeer avontuurlijk en heb voor de cirkel gekozen. Ik dacht dat ik al gauw een bekend pad zou
tegen komen, van de vorige wandeling, maar dat was niet waar. Gelukkig is de oriëntering
hier niet oz moeilijk. Ik wist dat ik naar beneden moest ;). Uiteindelijk ben
ik toch ergens uitgekomen waar ik al geweest was maar het was niet de plaats
dat ik dacht.
Toen ik nog niet zolang terug was, werd er beslist dat we
naar het dorp (eigenlijk stad) zouden gaan. Er was namelijk markt. Alleen was
meer dan de helft van de kramen niet komen opdagen. Dus na de enkele kramen die
er wel waren gedaan te hebben, zijn we nog doorgereden. Eindbestemming een
kasteel waar een restaurant in ondergebracht is. Zeer mooie locatie! Hier zijn
we iets gaan drinken. Het was speciaal en ook een beetje raar want er liepen
honden los rond.
Gisteren was het dan wel weer hier cursus. Omdat we maar met
drie workawayers waren was er iets meer werk maar niks gigantisch. Ook vandaag
waren we maar met drie. Vandaag was wel leuk de cursisten moesten namelijk zelf
een uur les geven. En wij mochten gewoon kijken en ingrijpen indien nodig. Rond
drie uur was het dan gedaan en keerde de rust weer. Als beloning voor hun harde
werken en goed gedrag hebben de paarden mogen grazen. En daarna heb ik met mama
geskypet. Ik ben namelijk opzoek naar een kot maar dat gaat niet zo gemakkelijk
als je niet in het juiste land zit.
Voor de rest van de week weet ik nog niet wat de planning
is. We hopen om een dag vrij te krijgen zodat we de berg kunnen beklimmen.
En gelijk had ik over maandag. We hebben wel geteld niks
gedaan. Het was dan ook weer super warm, maar toch.Eigenlijk gingen we in de namiddag een
uitstap maken maar dat is er uiteindelijk niet van gekomen.
Echt erg was dat niet want al het werk hebben we dinsdag en
woensdag ingehaald. Op dinsdag hebben we amper tijd gehad om stil te zitten.
De dag begon met het snijden van wortels voor de paarden
want ja ze krijgen toch niet genoeg te eten J.
Daarna zijn Nicole en ik het bos ingetrokken op jacht naar de jonge scheuten
van dennenbomen. Ze waren me voordien nog nooit opgevallen, maar rond deze tijd
van het jaar komen er lichtgroen scheuten aan de uiteinde van de takken. Met deze
scheuten (ik zou niet weten hoe je het anders moet noemen) maken ze hier dan
siroop voor bij het water.
Toen we daar van terug waren hadden we nog een half uur tot
de eerste les.Deze keer was het een
groep van vier mensen die samen leven, met hun begeleider. Ze hebben met een
paard (afwisselend) een competitie gedaan. Ze zijn een zeer leuke groep. Daarna
hebben we iets gegeten voor de volgende les met Elias. Deze les en ook de
volgende met Mima hebben Nicole en ik samen gedaan. Dat was ook eens leuk. We zijn
naar het bos gegaan omdat het daar veel beter is met het warme weer.
Op woensdag zijn we de dag ook begonnen met enkele uren
zoeken naar scheuten. Ik heb er direct ook een wandeling van gemaakt.In de namiddag had Frans weer les. Deze keer
zijn we in de piste gebleven en heeft hij les gekregen. Na zijn les was het
de beurt aan Lea. Zij heeft in haar jonge leven (ze is 12 of zo) al veel
meegemaakt. Ze woont in een instelling waar er ook niet altijd goed voor hun
gezorgd wordt. Christa vertelde mij dat ze normaal zeer gericht is op het
rijden. Deze keer zijn we toch buiten gaan rijden. En ik denk dat ze het wel
fijn vond. omdat ze ook wat Engels kan spreken heb ik ook even alleen met haar
op stap gemogen.
Net toen we de paarden aan het laten grazen waren, brak er
een onweer los. De aarden trokken zich er niet veel van aan. De planten waren
er zeer blij mee. En wij eigenlijk ook, een regenjas was niet nodig het was
goede afkoeling.
Vandaag was het begin van de vierdaagse cursus. Er zijn elf
deelnemers, die allemaal heel enthousiast zijn waardoor er voor ons niet veel
werk overblijft.Daarjuist, vlak voor
weer een goede bui, hebben we een ijsfeestje gehouden. Super lekkere banana
split.
Zaterdag en zondag was het hier dan cursus. Ik heb de indruk
dat dit eigenlijk hun grootste inkomst is. Aangezien voor de meeste lessen niet
betaald wordt.
Zaterdagochtend is Lea hier gearriveerd. Zij geeft de cursus
als onderdeel van haar seminar. Deze cursus ging over dyslexie en dyscalqulie. Het
was zeker interessant, het enige nadeel is natuurlijk dat het in het Duits gegeven
wordt. Het grootste deel kan ik echter wel verstaan, als ik me zeer goed
concentreer. En Nicole heeft ook een deel vertaald. Zaterdag was het vooral
veel theorie. En een beetje praktijk met Annika en Anne als voorbeelden. Door de
vele informatie had ik s avonds wel serieuze hoofdpijn L.
Eens dat iedereen weg was zijn er ook nog mensen met een
babytje langs gekomen. Ik denk dat het hier vooral draaide om de relaxerende
werking van de pony. En ook het gebruiken van spieren om bijvoorbeeld op de
kijken.
Zondag was er dan meer praktijk, zo moesten we in paren een
spel bedenken. Dat we dan hebben uitgetest met Ella en Michelle. Dit was zeer
leuk. Tegen drie uur zat de cursus er dan op en keerde de rust weer. We hebben
eerst opgeruimd en dan zijn we van de zon gaan genieten.
s Ochtends was het ook Lauras eerste communie geweest. Eens
dat al haar bezoek weg was, zijn we iets gaan drinken. Hier voor zijn we
metal de dames ( Laura, Christa, Veronika, Nicole, Gizella,
Lea en ik) naar Millstäter meer gereden. Daar hebben we in de see-lounge iets
gedronken en naar de zonsondergang gekeken. Voor het helemaal donker was hebben
we de paarden nog gedaan. Daarna hadden we een pizza-party, bij kaarslicht. (
we hebben hier bijna elke dag party s avond, pannenkoekenparty,
keizersmartzenparty, .)Weer eens een super gezellige avond!!!
Vandaag is het een rustige dag, denk ik. Van donderdag tot
en met zondag is het weer cursus.
Vanaf donderdag zijn we begonnen met, eerst enkel de ponys
en daarna iedereen, grazen. Ze mogen dan vijftien minuten aan de hand grazen,
in het bos en op de baantjes. Zo worden ze allemaal gewoon aan het gras. Zodat
er geen problemen optreden als ze terug op de weide mogen. We proberen dat nu
iedere dag te doen. In de namiddag wanneer het wat minder warm is. Het valt wel
op dat het hier echt al zomer weer is. Dit komt omdat we op dit moment het weer
dat vanuit het zuiden ( Italië) komt krijgen. Voor ons is dat natuurlijk wel
fijn. Het enige is dat je tijdens de warmste uren niks wilt doen. Enkel luieren
en van de zon genieten. Tot nu toe is daar nog geen probleem van gemaakt. Dus doen
we dat gewoon. Op donderdag hadden we nog een lesje. Met Ella, een super lief
maar verlegen meisje. Voor de rest heeft ze eigenlijk geen grote problemen.
Christa had eigenlijk graag gehad dat Nicole en ik de les gaven. Ze had dit
alleen niet gezegd. En ik vond Nicole niet direct. In mijn eentje gaat het
spijtig genoeg ook niet omdat ik de taal niet beheers. Dus hebben we het
uiteindelijk samen gedaan.
Dinsdag was het hier prachtig weer. Eigenlijk een beetje te
warm om iets te doen. In de voormiddag hebben we toch nog wat verder
getuinierd. Toen het daarvoor echt te warm werd hebben we middagpauze gehouden.
In de namiddag waren er wel drie lessen.Eerst een jongetje met adhd. Darmee zijn we buiten gaan wandelen omdat
de piste te stoffig was. De tweede was een meisje die zowel fysiek (misvormd
gezicht) als mentaal gehandicapt is. Voor haar hadden we wat balspelletjes , te
paard, in petto. En wat voltige. Ondertussen dat zij dat op het echte paard aan
het doen was. Heeft Laura (Christas docther) mij de figuren op het stalen
paard geleerd. Als laatste was de mama van twee kindjes die hier ook komen aan
de beurt. Zij krijgt gewoon les. Waarbij het vooral om relaxen en emoties
tonen gaat.
Woensdag was ook een mooie dag al zijn we bij de laatste
keer uitmesten wel nat geworden. In de voormiddag was Nicole gaan shoppen.
Daardoor stond ik alleen voor de stallen. Gelukkig was Frances (Christas
broer) zo vriendelijk om te helpen. Want met twee gaat het toch ook twee keer
zo snel. Omdat ze daarna mijn hulp niet meer direct nodig hadden ben ik gaan
wandelen. Ze hebben hier overal gele borden staan met plaatsen waar je naartoe
kan wandelen. Ik ben gewoon in een richting vertrokken. De klok op een uur
later en als het alarm afging ben ik terug gekeerd. Op een punt vond ik de
juiste weg niet meer dus ben ik dan maar een andere pijl beginnen volgen. Het
was zeer fijn. En vooral mooi, je hebt hier toch de soort van plaatsjes die je
nooit in België zou vinden. zoals het ene plaatsje waar ik vandaag een pauze
gehouden heb. Een vijver waar een beekje in stroomde met drinkbaar water. Zeer
mooi en rustgevend. Alleen spijtig van de straat in de achtergrond. Dat is hier
overal zo L.
Wanneer ik terug was, was Gisella (andere workawayer) Leon aan het proberen te
scheren.
Om twee uur hadden we dan de enige les van vandaag. Met
Frank. Met hem zijn we gaan wandelen in het bos. Voor de rest van de namiddag
was het zeer rustig. Enkel de stallen moesten s avonds nog gedaan worden,
spijtig genoeg in de regen.
Bij het avondeten zat de sfeer er weer goed in. Het is
vreemd hoe we overdag allemaal nogal op ons eigen zijn en s avond zijn we
precies de beste vrienden. Mijn theorie is dat het komt omdat overdag iedereen
naar iedereen zit te kijk van : wat heeft die gedaan van werk, wat is die nu
aan het doen, moet ik ook iets doen. Waardoor er een soort van concurrerende
sfeer heerst. s Avonds moe er niet meer gewerkt worden dus valt dat weg.
Zaterdag ben ik om 8 uur opgestaan omdat Christa had gezegd
dat Nicole, een van de andere workawayers, dan aan de stal/wei begint. Zij
heeft me dan getoond hoe ze hier te werk gaan. De paarden staan hier op een
paddock met allemaal open stallen. Drie keer per dag halen we de mest weg en
geven we ze hooi. Nadien zijn we gaan ontbijten en werd er beslist om in de
namiddag een uitstap te maken. Nadat we de paarden gedaan hadden en een pick-nick
hadden gemaakt zijn we met de auto vertrokken. Uiteindelijk hebben we een korte
stop gemaakt aan een waterval. Daarna zijn we doorgereden naar de hoogste berg
van Karintiën. Hier lag er nog tot wel drie meter sneeuw. Mar koud was het
helemaal niet. Het was leuk alleen spijtig dat ik een verkoudheid heb. Bij de
afdaling kwam dit helemaal niet goed. Super veel druk op mijn oren, neus en
voorhoofd. Eens beneden heb ik mijn ogen dicht gedaan. Ik was nog zeer moe. Dat
deed wel veel deugd.
Zondag ochtend waren er twee klanten voor therapie. De
eerste waren twee kleine kinderen. De tweede was een meisje met een
lichamelijke handicap. Met hun hebben we gewoon in de piste gewerkt. In de
namiddag hebben we de twee shetland ponys uitgehaald om een beetje werk mee te
doen. Daarna hebben ik en Gisella mogen rijden. Het was leuk maar niet echt
uitdagend en terug wennen aan het in een piste rijden. Daarna heeft Laura
(Chritas dochter) nog gereden. Plots was het al 7 uur en er moest nog gekookt
worden dus het werd een laat avondmaal.
Vandaag hebben we getuinierd. We hebben overal onkruid weg
gehaald. Niet direct waarvoor ik nar hier ben gekomen maar je bent er wel even
meer bezig. In de namiddag heb ik mogen helpen met de lessen van twee kinderen.
Bij het eerste meisje weet ik niet wat er mis was maar ik denk dat het iets
visueel was. We zijn met haar in het bos gaan wandelen en hebben ondertussen
ik zie ik zie wat jij niet ziet gespeeld. Het tweede meisje heeft autisme.
Voor haar is het bos een toverbos.Het was
echt leuk.
In de vooravond zijn we met de vier workawayers een
wandeling gaan maken in de bergen. Zeer gezellig en goed om te binden.
Nu ben ik zeer hard aan het proberen om op het internet te
geraken zodat ik dit kan uploaden en kan skypen met het thuis front.
De treinreis naar Oostenrijk was lang, saai en vermoeiend.
Ik was al blij dat ik maar twee overstappen moest maken. Langs de andere kant
betekende dat wel dat ik op de tweede trein zon 8 uur zat. Maar ik zal
beginnen met de eerste trein, van Brussel naar Frankfurt. We waren op tijd
vertrokken maar nog voor de eerste halte (luik) stonden we stil in Zaventem
voor bij 30 minuten. Blijkbaar moesten we daar nog wachten op een aansluiting
die vertraging had en daar door hadden wij natuurlijk ook vertraging. Gelukkig
had ik een uur om de overstap te maken. Door de vertraging kon ik direct op
mijn tweede trein stappen.Het stomme
met deze trein was dat ik geen reservering voor een plaats had gemaakt. Om de
vorig trein was het zeer duidelijk waar je dan kon zitten. Hier dus niet. In de
eerste twee uur ben ik dan ook 3 keer van plaats moeten veranderen. Daarna werd
de trein minder vol en kon ik blijven zitten. Ik moet zeggen dat ik zeer blij
was dat ik in Spitall was aangekomen. Christa stond me daar op te wachten om
nog een halfuurtje naar hun huis te rijden. Het was al laat en dus donker veel
heb ik niet gezien van de omgeving. Eens hier aangekomen heeft ze mijn
container( kamer) getoond plus nog enkele belangrijke dingen. Ik was zeer blij
dat ik in een bed kon kruipen (hoe een vreemd dan ook, stapelbed maar de
verhoudingen kloppen niet).
De afgelopen maand is het stil geweest op mijn blog. Dit kwam natuurlijk doordat ik een maand thuis was en het niet zo boeiend vond om hierover te schrijven. Na enkele dagen thuis zijn we op skivakantie vertrokken. het was echt een super vakantie. de eerste twee dagen heeft het gesneeuwd waardoor de zichtbaarheid misschien niet zo goed was. Maar de sneeuwkwaliteit was dan weer schitterend. De pistes waren naar mijn normen misschien een beetje te gemakkelijk maar ik heb me toch goed geamuseerd.
Natuurlijk heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om met vriendinnen af te spreken om bij te praten dit was ook iedere keer super fijn. Net zoals met de oma enkele dagen door te brengen (en gaan shoppen).
Het afgelopen weekend was het zeer druk. Na vorig jaar enkele uren op de levensloop door te brengen wou ik er dit jaar 24 uur aanwezig zijn. Doordat we de mobilhome hebben, kon dit ook. Van twee uur zaterdag (voorbereiding) tot vier uur zondag zijn we daar geweest. Volgend jaar ga ik zeker terug maar dan als vrijwilliger zodat ik iets meer om handen heb.
Voordat we naar de Levensloop zijn gegaan, zijn we naar de opendeurdag van de hoge school Gent geweest. Na de afgelopen maanden wist ik eindelijk wat ik wil gaan studeren. Het is agro- en biotechnologie: dierenzorg geworden. ik zie het helemaa zitten en kijk er al naar uit om terug te studeren. Nu nog een leuk kot vinden.
Morgen begint dan het volgende avontuur. Een maand naar Oostenrijk. Morgenvroeg om 10uur22 vertrekt mijn trein naar richting Oostenrijk.
Vanaf dan zal er weer om de paar dagen een blog verschijnen.
Maandag was het mijn laatste volledige dag. Het was ook de
laatste keer dat ik de stallen in mijn eentje gedaan heb. We hebben mijn tijd hier
goed afgesloten met twee ritten. Met mijn twee favorieten. In de voormiddag
hadden we een rit met een klant. Ik heb met Chino gereden. Hij kon niet zo goed
volgen maar daar trok ik met niet te veel van aan. Het enige wat ik heb
ondervonden dat je niet met de kleinste vanachter moet galopperen J.
In de namiddag zijn we met Rosey, een vriendin van Lynn,
gaan wandelen. Zij met Sweepy, Lynn met Aus en ik met mijn favoriet Clover. Ze heeft
zich als een echte pony gedragen. Al gaf ze niet af tegenover de paarden. Het was
een geslaagde laatste rit.
Dinsdag, voor de laatste keer de stallen doen L. We hebben alles in orde
gezet zodat Nigel geen problemen zou hebben. Lynn ging namelijk met mij mee
naar Londen. Ik heb van niks en niemand afscheid genomen omdat ik niet wou
wenen.De rit naar Londen verliep zeer
vlot. In paddington was Lynn haar mama op ons aan het wachten om te lunchen. Na
de lunch zijn we met de taxi naar sint-Pancreas gereden. Daar hebben we nog wat
rond gelopen en iets gedronken bij costa coffee. Daarna was het tijd om naar
huis te gaan. De rit met de eurostar ging ook heel snel. Alleen de laatste
twintig minuten waren er te veel aan. Het was een zeer fijn weer zien met de
zus, mama, hond, kat en papa in die volgorde. De eerste nacht in mijn eigen bed
was ook zeer fijn.
Ik had geen zin om mijn laatste kostbare uurtjes in Engeland
door te brengen achter de computer dus daarom nu pas een up date.
Woensdag heb ik met Malie geskypet omdat het de laatste keer
was dat we elkaar konden zie voordat zij vertrok op vakantie. Omdat het
geluid weer heel de tijd haperde hebben we gewoon gebeld met Skype voor het
beeld. In de namiddag wou ik met Chino gaan wandelen maar hij vond het veel te
leuk in de speelpaddock. Na 20 minuten heb ik Clover dan maar genomen omdat zij
heel de tijd bij mij kwam staan.
We zijn naar hangmans hill gegaan en we waren niet alleen,
we zijn veel andere paardjes tegen gekomen.
Donderdag hadden we een klant voor twee uur. We wouden onze
sprookjes wandeling doen. Alleen zijn ze daar blijkbaar bomen aan het kappen. We
hebben dus een stuk moeten afsnijden. Het was toch nog een leuke en goede rit.
s Avonds zijn we naar de pub geweest als vervanging van de
zumba.
Vrijdag was het hoefsmid dag. Tonto was een schoen verloren.
Omdat hij er dan toch was heeft hij direct ook de andere paarden gedaan die aan
de beurt waren. We hadden ook een rit met klanten. Het waren twee goede
ruiters. Ze hadden alleen niet zoveel ervaring met buitenritten. En waren
daardoor nogal onzeker. Naar het einde toe begonnen ze wat te ontspannen. Ik reed
met Claydon die zich zeer voorbeeldig gedragen heeft. Hij heeft zelfs de
poorten geopend.
Zaterdag was het gedaan met het mooie weer, veel wind en
regen. Niet direct het weer waarmee je buiten wil komen. Maar als je paarden
hebt moet je wel J. We
hadden ook weer klanten. Iemand van het dorp met haar dochter. Ik heb met Tsar
gereden omdat het enkel stappen en draf was. Ook al hebben wij twee toch
gegaloppeerd. Het was niet de bedoeling maar hijwas verschoten van een man. Hij heeft zich
omgedraaid en weg was hij. Het galoperen ging ons zeer goed af. Het enige
probleem was dat ik niet wist waar hij zou stoppen. Eens hij door had dat de
anderen niet volgden is hij terug gekeerd in galop. Hij heeft wel een aangename
galop J.
Zondag was het zo slecht weer dat we beslist hebben de
paarden niet naar de wei te brengen. Ze hebben op het binnenplein kunnen
rondlopen waar ze toch een beetje beschut waren. De klanten wouden ondanks het
weer toch komen. Het was een kleine ramp. De twee kinderen waren allebei aan
het wenen en gillen omdat ze schrik hadden. Uiteindelijk hebben de ouders
gereden (aan leidtouw) en halverwege is een van de kinderen terug opgestapt. Gelukkig
hadden we geen paarden voor ons opgezadeld.
In de namiddag was het niet meer aan het regen. Dus zijn Lynn
en ik er met Red en sweepy opuitgetrokken. We hebben de sprookjeswandeling
gedaan. Deze keer wel volledig omdat het niet met klanten was en omdat ze niet
aan het werken waren. We hebben enkele zeer goede galops gehad. Een super rit
dus!!
Dinsdag was het grote schoonmaak tijd. We hebben de schuur
hier beneden helemaal opgeruimd, heel het binnenplein nog eens geborsteld.
Daarna ben ik weer eens alleen gaan wandelen ): . Lynn wou
wel mee maar ze moest haar auto uitkuisen omdat ze die vrijdag terug moet
afgeven aan het werk. Ik ben met Clover gaan rijden. We hebben de alpaca route
gedaan. Ik had gehoopt dat ze de twee heuvels zou gegaloppeerd hebben mar daar
dacht zij anders over. Draf was vermoeiend genoeg. Ik moet wel zeggen dat ze
veel beter begint te worden in het openen van poorten.
s Avonds zijn we uit gaan eten. Lekkere boerenkost maar
vooral een goed dessert.
vandaag heb ik nog niet zoveel gedaan. de paarden buiten gelaten natuurlijk. Daarna een film gekeken, lang leve Netfix. en dan de stallen.
Nu heb ik juist mij Skype afgesloten na een gesprek met mama en oma. De verbinding was weer een slecht. Dus heb ik ervoor gekozen om te bellen met het beeld aan :).
Straks ga ik uit voor een ritje, ik denk met Chino.
De resultaten van de wedstrijd zijn binnen. Van de negen
deelnemers in mijn klas ben ik derde geworden. Met een totaal van 70 punten op
100 en de winnaar had 8 punten meer. Ik ben super blij en ga het zeker nog
doen.
Deze morgen zijn we naar de zee gereden om de honden uit te
laten. Het was niet het perfecte strand. Zeer veel stenen en zeer veel honden.
In de namiddag hadden we een rit met 4 klanten. Het meeste
tot nu toe. We hadden mama (Red), papa (Aus), dochter van 9 (Chino) en dochter
van 7 (Clover). Ik reed met Blue om Clover te leiden. Blijkbaar vind zij het
wel leuker om te leiden dan om gelden te worden; ze heeft namelijk een paar
keer de handbrake opgezet. Waardoor ik ze niet meer kon houden. Gelukkig was
het kindje zeer zelfverzekerd en vond ze dit niet erg.
Na de rit moesten we de stallen nog doen en dan zat de dag
er alweer op.
Maandag
Sinds zaterdag tot nu (woensdag) ben ik iedere dag vroeg opgestaan,
tussen 6 en 6 uur 30, om de paarden buiten te laten. En om zoveel mogelijk te
genieten van mijn laatste dagen.
Nadat ik de stallen gedaan had ben ik uit gaan rijden met
Tonto. Na een kwart van mijn route, op een kruising kwam ik Janet tegen met
haar paard. Ik heb mezelf uitgenodigd om met haar mee te gaan, niet dat zij dat
een probleem vond. het is altijd leuk om gezelschap te hebben. Na de lunch ben ik dan nog eens gaan rijden. Deze
keer met Rosie. Omdat zij nog niet in een super conditie is. En omdat ik
eigenlijk een beetje te groot ben voor haar, ben ik niet te lang gaan wandelen.
Gewoon een rondje van het dorp.
s Avonds voordat we de paarden gingen binnen brengen zijn
we nog naar enkele velden gaan kijken. De honden vonden dit zeer leuk, een
wandeling. Ze hebben er van genoten, ik weet alleen niet of het reetje waar ze
achter gezeten hebben het zo leuk vond.
We hebben rondgereden, weer naar een huis. Hier hadden we
geen afspraak maar Lynn wou de ligging al een bekijken. Het was niet echt
ideaal, net aan een grote baan. Daarna zijn we naar Crediton geweest om iets te
eten.
In de namiddag heeft Lynn de trailer gerepareerd. Ik heb wat
rondgehangen op binnenplein. Ik heb wat
grondwerk gedaan met Claydon. Ik heb Chino klaargemaakt voor morgen. En ik heb
wat rondgereden met Chino, zonder zadel.
s Avonds zijn we naar de pub geweest om daar Chinees te
eten. Het was eens iets anders dan thuis te zitten.
Zaterdag
Vandaag heb ik voor de eerste keer meegedaan aan een paardrijdwedstrijd.
Lynn en ik zijn met Blue en Chino naar een Trec event geweest. Het was niet de
volledige competitie maar wel super leuk. Ik was als derde aan de beurt, van
mijn klas. Het parcour dat we moesten afleggen bestond uit volgende obstakels:
een 8-figuur met 1 hand, bending poles, maypole, S-bend, ditch, cantercorridor,
balkjes, een sprongetje en dan 10 seconden stilstaan zonder de teugels aan te
raken. Het was zeer leuk, niet zo moeilijk en het duurde niet zo lang. Omdat er
tussen mijn beurt en die van Lynn meer dan twee uur was wouden we een wandeling
gaan maken. Omdat we de omgeving niet kende vroegen we het aan een van de
organisatoren. Bleek dat ze een route hadden uitgezet. Dit is normaal ook een
van de onderdelen. Deze was gewoon een testrit. We kregen een kaart met de
checkpoints op aangeduid. De bedoeling is dat je binnen de tijdslimiet zo veel
mogelijk checkpoints doet. Aan ieder checkpoint moesten we biepen om de
punten te krijgen. Het was een super mooie rit. Lekker uitdagend met veel draf
en galop.
Ik heb echt genoten van vandaag. De resultaten zijn nog niet
binnen maar dat is niet zo belangrijk. Eens ik het gevonden heb in België ga ik
het zeker nog doen. Ik zal alleen een eigen paard nodig hebben J.
Er is hier een klein probleem met een boer. Hij heeft beslist
dat het grote veld, waar de paarden in mogen als het mooi weer, van hem
is.Dinsdag was het mooi weer dus
mochten ze in het veld. Toen heeft deze boer de poort (langs de andere kant van
het veld) open te zetten en de paarden uit te drijven. Gelukkig waren we
allemaal thuis en hebben we het snel genoeg gezien. Ze waren bijna op straat
beland.Uiteindelijk hebben ze zich gesetteld
in een anders veld, waar we ze dan hebben kunnen vangen. Al de paarden waren zo
uitgeput, ze hadden wat heuvels op en af gelopen, dat we niet zijn uit gaan
rijden. In plaats daar van hebben we van de zon genoten en op huizenjacht
geweest. Lynn en Nigel hebben namelijk beslist dat ze dit niet langer pikken
(het was niet het eerste incident) en dat ze een huis met weide willen kopen.
Woensdag
We zijn de, weer mooie dag, begonnen met een wandeling. Ik met
Tsar en Lynn met Sweepy.De veulens
staan op dit moment nog op het binnenplein omdat we niet willen dat ze in de
modder gaan liggen met hun wond. Omdat ze zich gisteren eenzaam voelde hebben
we nu enkele van de andere ponys bij hun gelaten. Dat maakt het uitmesten voor
mij wat leuker. Geassisteerd door enkele nieuwsgierige ponys.
In de namiddag heb ik me in de zon geïnstalleerd met een boek.In de late namiddag ben ik met Lynn nog naar
een huis gaan kijken.
Donderdag
In de voormiddag zijn we bij een paar buren langs geweest. In
de namiddag zijn we met Tonto en Claydon uit gaan rijden, door de bossen. We hadden
gehoopt dat we konden galopperen maar de grond was nog te nat.
Het was ook mijn allerlaatste zumba les, dat ga ik zeker
missen.
Vandaag was het de grote dag voor de veulens. Al weet ik
niet of zij het zo fijn vonden. Ze zijn vanmorgen gecastreerd. Het was zeer
grappig om ze in slaap te zien vallen en om ze terug wakker te zien worden. Van
de castratie zelf heb ik niet zo veel gezien. Toen ze met Mack bezig waren,
moest ik Charlie bezig houden. Bij Charlie heb ik geholpen door zijn been vast
te houden, wat mijn zicht belemmerde. Ik heb wel het hele proces kunnen volgen.
Ik vond het best interessant.
Deze namiddag hadden we weer een rit. Ook deze keer met
iemand die kan rijden. Ik heb met Tonto gereden, zij met Red en Lynn met
sweepy. Het was een goede rit. We hadden alleen wat schrik dat we de jacht
zouden tegen komen. Gelukkig zaten ze aan de andere kant van het dorp.
Zaterdag was het dan onze drukste dag zo ver. We hadden de
eerste klanten om 12 uur 30. Dit was de leukste rit voor ons omdat ze wouden
(en konden) galopperen. Ik heb met Blue gereden. Op een geven moment werden ze
allemaal een beetje te enthousiast. Ik had Blue helemaal stil gezet, daar was
hij niet mee akkoord dus bokte hij. Niks ergs want normaal bokt hij altijd bij
het galopperen (om in gang te geraken) en dat heeft hij nog nooit gedaan met
mij.
Onze volgende rit was om 3 uur. Dit was een koppel waarvan
de man zijn vrouw wou verassen voor hun 6-jarig samen zijn. Ze hadden beiden
geen rijervaring. Hij was zeer goed, heeft zelfs gedraafd. Zij was wat
onzekerder dus is ze aan het leidtouw gebleven. Halverwege wou hij dan ook nog
champagne. Het was niet de mooiste plek maar wel de veiligste.
Onze laatste rit was om 5 uur met drie mensen. Hier heerste
wat chaos. De enige die kon rijden wou eigenlijk galopperen. De andere twee
wouden aan een leidtouw. En ze wouden samen blijven. Dit ging niet te samen. Ik
heb dus nig last- minute van paard moeten veranderen zodat ik veilig kon
leiden. Ik heb met Clover, Chino geleid. Ze deed dit zeer goed en kon goed
volgen. Ik was zeer trots op haar.
Zaterdagavond was het filmavond, thuis.
Zondag was dan weer een rustige dag. Het was hier Moederdag.
Het was een grijze dag, weeral. Niet echt bemoedigend om buiten te komen. Toch zijn
we gaan rijden. Lynn met Claydon, die zich goed gedragen heeft. Ik wou met
sweepy rijden maar daar had hij geen oor naar. Uiteindelijk heb ik met Aus
gereden, wat zeker niet slecht was.
Woensdag ben ik uiteindelijk eerst nog met Lynn opstap
geweest, wat kleine dingen gaan doen hier in de buurt. Tegen dat we terug waren
was het 4 uur maar ik ben toch nog vertrokken voor een rit. Ik ging een snelle
rit met Chino doen. Alleen dacht hij daar anders over. Het werd dus een gewone
rit. Tegen dat ik terug was, was het tijd om de paarden op stal te zetten. Wat lynn
al gedaan had zonder mij.
Donderdag was Blue weer aan de beurt. Ik ben hem, naarmate
dat ik hem beter heb leren kennen, meer beginnen appreciëren als pony. De rit
verliep zoals altijd met Blue, trage start en snel einde. Het leuke aan hem is
dat hij te vertrouwen is.Sinds een paar
dagen gebruiken we schavelingen als bedding in plaats van stro. Dit maakt het
uitmesten een pak gemakkelijker.
Het was alweer mijn voorlaatste les zumba. Ik ga dat wel
missen. Ik zal, eens ik terug in België ben, zoiets moeten zoeken.
Vrijdag was weer een vrijdag de dertiende. Het heeft hier
geen ongeluk gebracht. Het enige waar ik misschien niet zo veel geluk bij had
was het bowlen. Lynn en ik zijn er vrijdagavond op uitgetrokken, naar de bowling
in Exeter. Het zag er niet zon aantrekkelijke bowling uit, langs buiten. Eens binnen
viel het wel mee, zeer licht voor een bowling J.
Als je echter de moderne bowling gewoon bent waar wij met het gezin altijd
naartoe gaan was dit zeer ouderwets.
We gingen eigenlijk maar twee spelletjes spelen. Omdat we
onbeslist waren, ik had een gewonnen en Lynn had een gewonnen, hebben we nog
een derde gedaan. Uiteindelijk was Lynn de echte winnaar. Het was vooral good
fun!
Vrijdagnamiddag zijn Lynn en ik ook nog uit gaan rijden. Een
snelle rit met Blue en Red. Snel omdat we binnen een uur terug moesten zijn. We
hebben er wel een rustige rit van gemaakt. Gewoon gewandeld maar niet te ver.
Het weer kan hier, waarschijnlijk net als in België, niet
beslissen of het nu lente is of toch nog winter. Deze week hebben ze voorspeld
dat het de ene dag mooi, de volgende dag regen gaat zijn. En tot nu toe zijn ze
juist geweest. Wij hopen alleen dat het zaterdag mooi weer word want dan hebben
we drie ritten op de planning staan, druk druk druk!
Maandag was het een grijze, regenachtige dag.Toch ben ik uit gaan rijden want in de
namiddag was het droog. Deze keer was Tonto aan de beurt. Hij had al een week
niet gelopen en normaal zou hij maandag met een klant gereden hebben maar die
was last-minute ziek. Dus kon ik met hem op stap. Altijd leuk aangezien hij een
van de enige is die het niet erg vind om op zijn eentje weg te zijn. We hebben
dan ook een wandeling van zon twee uur gedaan. Met veel draf en galop want dat
vind meneer leuk ( en ik ook J).
Gisteren was het dan weer een echte lente dag. De zon was
aanwezig maar er was wel nog een frisse ondertoon.Lynn wou mij verassen s ochtends door de
stallen al van water en hooi te voorzien. Zo had ik minder werk en konden we
nog gaan wandelen. Wat we natuurlijk gedaan hebben. We hadden niet zeer veel
tijd dus wouden we een route doen waarvan we zeker wisten dat het maar een
uurtje kosten.Spijtig genoeg stonden er
op die route schapen in de wei. Daar was Claydon niet zo mee gediend. Dit in
combinatie met een poort (Claydon heeft een hekel aan poorten) zorgden dat de
bom ontploften. Hij is beginnen steigeren en ging zo hoog dat ik schrik had dat
hij achterover zou vallen dus heb ik mezelf maar laten vallen. Ik ben er achteraf wel terug op gekropen maar
we gaan toch een nieuwe tactiek moeten vinden voor Claydon. Hij begint nogal
koppig en zelfzeker te worden.
na de rit hebben we de paarden weer in het grote veld gelaten, tot hun grote plezier.
In de namiddag moest Lynn in Barnstaple zijn. Ik ben
meegegaan. Ondertussen dat zij haar afspraak had ben ik wat winkeltjes gaan doen.Het is altijd fijn om de dag eens anders in
te delen.
Vandaag weet ik nog niet wat ik ga doen. Misschien uit
rijden met Clover, misschien hier blijven en lui zijn of misschien wat werken
met Claydon en Tsar.
deze morgen hebben de veulens mij geholpen met de stallen. ze zijn zo schattig en zo nieuwsgierig. ze laten mij ook heel de tijd lachen.
Vrijdag hebben Lynn en ik van de namiddag genoten. We zijn
met Red en Sweepy een nieuwe route gaan verkennen.We moesten daarvoor de rivier oversteken. Niet
met een brug maar door het water. Dat vonden de paarden best spannend. Ondertussen
waren ze wel aan het spelen met het water. Het was een mooie rit. Die ons de
kans heeft gegeven om een goede galop te doen. Dat maakt de dag meteen goed.
Zaterdag was het hier een prachtige dag. De voormiddag is
wel verloren gegaan aan rondrijden. Spijtig genoeg want daardoor moesten we in
de namiddagnog de stallen doen.Gelukkig was er nog wat tijd over om een
wandeling te maken. Ik heb Tsar nog eens meegenomen. De laatste keer werd hij
zeer enthousiast toen we gingen galopperen dus deze keer hebben we enkel
gewandeld en een beetje gedraafd. Ook dit was weer een fijne rit. Het werd
alleen wat koud naar het einde toe.
Verder hebben de paarden een zeer goede dag gehad.Ze mochten voor het eerst in het grootte
veld. Dat heeft heel wat mooie fotos opgeleverd. Ze hebben eens goed
gegaloppeerd en daarna hebben ze hun buikje vol gegeten met gras.
Vandaag was het in de
voormiddag niet zo mooi weer. Ik heb de stallen gedaan zodat we de namiddag
vrij hadden om iets leuk te doen. En dat hebben we gedaan. We hebben Blue en
Aus in de trailer gestoken en zijn naar Exmoor gereden. Dat is een halfuur van
hier. We hebben ze daar opgezadeld en zijn op verkenning vertrokken. De honden
waren ook van de partij. We hebben een goede rit gehad, niet te lang. Het weer
was zeer vreemd. Eerst regen, daarna mist en toen is het helemaal opengetrokken.
Toch hebben we een goede rit gehad. De grond
is daar perfect om te galopperen en dat hebben we dan ook meerdere keer gehad.
De afgelopen dagen is er niet veel speciaals gebeurd, op
vlak van paarden. Maandag was het nogal
slecht weer dus ben ik niet gaan rijden. Wel is de hoefsmid geweest op Sweepy
nieuwe ijzers te geven. Dinsdag ben ik wel gaan rijden, met een waterproof
broek aan die ik uiteindelijk niet nodig had. Deze keer was Blue mijn slachtoffer,
iedere keer dat ik met hem ga rijden moet ik er weer aan wennen hoe breed hij
is. Woensdag was miss Clover aan de beurt. Zij blijft volhouden om halverwege
de wandeling niet meer vooruit of achteruit te willen. Deze keer wou ze wel
achteruit, richting afgrond dus ik ben er maar afgesprongen en heb een stukje
te voet gedaan. Vandaag
was chino aan de beurt. Hij was in een goede bui vandaag, hij wou wel werken. Tot
dat we in een veld kwamen, met schapen aan de ander kant van de heuvel. Dat zag
hij niet zitten. Hij begon te bokken en te galopperen om daar weg te zijn. Dus heb
ik hem gekalmeerd en zijn we terug gedraaid, ook al omdat ik nu ineens extra
hekken moest openen zonder ruiterhendel. Het was uiteindelijk wel een goede rit.
Dinsdag namiddag is Lynn haar mama naar hier gekomen voor
enkele dagen. En om op woendag Lynn haar verjaardag te vieren. Dinsdag zijn we
dan met de drie dames (Lynn, haar mama en ik) voor de eerste keer uitgaan eten.
Woensdag zijn we nog eens uitgaan eten maar nu met Nigel (hij moest betalen J). Voor de mensen die
mijn gezin kennen, die weten dat mijn mama ook jarig was (nog eens een
gelukkige verjaardag). Over toeval gesproken, deze verjaardagen zal ik dus
nooit meer vergeten. Vanavond is het zumba avond, maar eerst nog de paarden binnen
zetten en eten (als Nigel ooit zijn auto terug krijgt van de garage).