Na een paar dagen rondtrekken met Aibar, beginnen we onze pappenheimer al wat te kennen. Slapen is blijkbaar iets voor later. Elke avond doet hij zijn oogjes pas toe als die van ons toe zijn en vanaf de zon een beetje komt kijken, is het tijd om op te staan. We hebben stevig ontbeten op ons appartement. We gaan vandaag eens een kijkje nemen in Kok Tobe. Tijdens ons vorige verblijf zijn Kelly en ik daar al eens langsgeweest. Eerste halte de busstop. Aibar stapt flink op en ziet al meteen het grote voordeel van dit vervoermiddel, namelijk niet meer wandelen. Wanner we onze bestemming bereiken zijn we getuige van hoe men zakkenrollers hier benadert. Een man roept naar een man die voor hem loop dat iemand zijn portefeuille heeft gejat. De zakkenroller loopt tussen beide mannen in en stelt vast dat zijn misdrijf is ontdekt. Hij doet dan iets wat je niet voor mogelijk houdt; hij geeft de portefeuille gewoon terug. De eigenaar van de portefeuille is blijkbaar ontroerd door zoveel goedheid en geeft de man een zakcentje. Kok Tobe zelf betekent met de kabellift naar boven gaan. Aanvankelijk zag Aibar er echt niet naar uit, maar eens ingestapt en in beweging voelde je de stress wegebben. Boven aangekomen vonden we het een goed idee om hem de 'zoo' eens te laten kennen. Het gaat hier om niet meer dan de gewone huis-keuken-e ne tuindieren als kippen, konijnen en fazanten. Hoewel ze achter een hek zitten, was Aibar nergens te bespeuren in de nabijheid van deze dierentuindieren. Dan maar naar de speeltuin. Het is volgens mij de enige speeltuin waar je dient te betalen om er twintig miniuten te spelen! Het is duidelijk dat er in de speeltuin tuigen stonden die Aibar nog nooit had overwonnen. Ik denk hierbij dan maar aan een glijbaan bijvoorbeeld. Met heel veel angst heeft hij toch een aantal keren gebruik gemaakt van dit speeltuig. Na dit bezoekje aan de speeltuin, zijn we terug met de kabellift naar beneden gegeleden om vervolgens met de bus terug 'huiswaarts' te keren. In de namiddag ben ik het visum gaan ophalen bij de Nederlandse ambassade. Mijn inwendige tomtom heeft me dik in de steek gelaten en heb zo een stuk van Almaty gezien dat ik voordien nog nooit gezien heb. Ik heb het dus positief bekeken.
Reacties op bericht (1)
14-10-2010
Neel junior
Hallo daar in het verre land. We volgen alles op de voet en kijken naar jullie terugkomst vol ongeduld. Proficiat voor het volhouden! Dikke knuffel vanuit Zonhoven tante Ci
14-10-2010, 20:57 geschreven door tante Ci
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
