Om zes uur in de morgen zou ons moeder ons komen halen. Zou zeg ik wel, want net vandaag heeft ze zich voor de eerste keer in haar leven overslapen. Het gevolg hiervan was dat we tegen een veel te hoge snelheid richting Antwerpen centraal station zijn moeten rijden. We hadden in dit station immers een afspraak met de trein van 06.38 uur, richting Brussel Noord.

We hebben het gehaald, maar het scheelde echt geen haar.

In Brussel Noord hebben we de NMBS trein ingeruild tegen de snellere Duitse HST richting Luchthaven Frankfurt.

Aangekomen in Frankfurt zochten we meteen de incheckbalie op, terwijl we wisten dat we op deze luchthaven toch enkele uren zouden moeten vertoeven. Toen we aan het aanschuiven waren, kwam een man van Turkish Airlines (de vliegmaatschappij waarmee we gingen vliegen) of we passagiers waren voor Istanbul. Uiteraard niet zei ik, maar werd prompt onderbroken door mevrouw Janssens. Blijkt dat we wel naar Istanbul vliegen, we hebben namelijk een fijne tussenlanding in ons reisschema. WTF?!

Allez we zochten dan na enkele uren doelloos ronddolen in de luchthaven gate 56 op. Het viel me op dat we daar ergens in een achterhoekje van de luchthaven werden geduwd en dat er bijzonder veel  Afrikanen rond ons zaten. Omdat ik het raar vond dat er zo veel donkere medemensen plots naar Istanbul wilden gaan, ging ik eens  een stapje in de wereld zette. En wat ontdekte ik …? dat  ze het op Frankfurt blijkbaar een goed idee vonden om ons te laten vertrekken vanaf gate 55, zonder dit af te melden. Bovendien gaven ze ons ook nog eens een vertraging van anderhalf uur mee.

Uiteindelijk zijn we dan toch op het vliegtuig geraakt. Ik moet het zeggen, het was een fijne vlucht. Bij de incheckbalie hadden ze er voor gezorgd dat wij aan de exit  zaten. We kregen ook allemaal een menuutje waarop we onze keuze voor onze maaltijd konden doen. Ik kan het vlees ten zeerste aanbevelen. Het was zeker één van de beste ‘vliegtuigmaaltijden’. Spijtig voor Kelly had ze er voor gekozen om net op dat moment zieke te spelen.

Aangekomen in de luchthaven van Istanbul, is onze eerste reactie dat de Duitsers een serieus puntje kunnen zuigen aan deze bijeenkomst van vliegtuigen van over de hele wereld. Een groot winkelgedeelte dat netjes en modern was en allesbehalve kil zoals dat van de Frankfurters.