 |
|
|
| Profession: reporter |
|
|
| 28-01-2024 |
 BUKITTINGGI (3): de grote wandeling door de Suniok Canyon |
We geven het meteen weg: de twee uur lange wandeling van de Japanse tunnels van Bukittinggi naar de overkant van de canyon, via de bodem daarvan en onder kundige begeleiding van onze gids op foto 1, is het tweede hoogtepunt van deze reis, na en met de Sky Bridge op Langkawi eiland in Maleisië. Je begint beneden in de canyon, langs reuzengrote rice paddies, maar uiteindelijk moet je weer omhoog om op de andere canyonrug uit te komen. Dat kan sinds een dikke tien jaar via stevige trappen, die inderdaad wel iets weg hebben van de Chinese Muur, daarom heet deze wandeling ook zo. Niets om de Belgische versie van Indiana Jones af te schrikken, die toch een deel van de Chinese Muur in 2009 belopen heeft, en hier is het in ieder geval beduidend koeler, zeker niet meer dan 25 graden. Je zou de hike ook alleen kunnen doen, maar er wordt geen reclame voor gemaakt, hoe zou je moeten weten waar je moet lopen, en vooral hoe je vanuit de overkant weer in Bukittinggi zou geraken? Onze gids, die ook wel eens toeristen begeleidt naar de top van de Marapi (maar gelukkig voor hem niet tijdens de uitbarsting van dec. 2023), weet van wanten en deelt ons onderweg mee dat er NU inderdaad zeer weinig buitenlandse toeristen zijn in Bukittinggi (wij hebben hier nog geen enkele andere bleekneus gezien), maar dat schijnt wel het geval te zijn in onze zomer, als vooral Nederlanders met een ancestraal koloniaal verleden de weg naar deze plek vinden. Zal wel kloppen. Aan de overkant van de canyon ligt het dorp Kota Gadang, dat het Nederlands dorp wordt genoemd omdat tijdens de kolonisatie veel Hollandse Heren hier hun huisje bouwden, i.p.v. in het drukke Bukittinggi. Ze moesten dan wel ver lopen om naar de markt te gaan (dat kon toen via een junglepad, natuurlijk minder comfortabel dan de trappen van nu), maar dat hadden ze er voor over. Het mooie huis op foto 12 draagt nog steeds een Nederlands opschrift, het werd in 1936 opgetrokken voor de lokale waterleidingsdienst en is nu nog steeds een overheidgebouw. We komen hier een aantal vriendelijke mensen tegen die geen van allen Engels spreken (behalve het obligate Hello Mister) en ook een zilversmid (vast een vriendje van onze gids) die ons zilveren sieraden probeert te slijten (we gaan er niet op in). We bekijken nog even de traditionele Hollandse huizen die hier nog bij bosjes staan, waarna onze gids een kojek aanhoudt (dat is een minibusje voor de locals), die ons linea recta terugbrengt naar Bukittinggi. Heerlijke excursie, bijzonder fraaie, serene natuurwandeling (veel apen onderweg). Onze gids noemt geen prijs, wij besluiten eigenmachtig hem 200000 rupiah (= 12 euro) toe te stoppen. Zeker goed betaald, maar hij heeft het dik verdiend.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
