Sinds 2000 ben ik 'Vlaams Beweger'. Ondertussen heb ik al heel wat watertjes doorzwommen. In december 2007 werd ik verkozen tot provinciaal N-VA-voorzitter van Vlaams-Brabant en Brussel. In die hoedanigheid zetel ik ook in het nationale N-VA-partijbestuur.
Hier lees je mijn mening over de actualiteit en kom je meer te weten over mijn politiek en maatschappelijk engagement.
9 mei is al jaren de Europese Dag van Europa. Op die dag werd in 1950 de aanzet werd gegeven voor de eenwording van Europa, op een moment dat, zoals bekend, heel Europa vreesde voor een derde wereldoorlog.
Op die bewuste dag werd de pers om 18.00 uur op het Franse Ministerie van Buitenlandse Zaken aan de Quai d'Orsay bijeengeroepen voor een 'mededeling van het hoogste belang'. Er werd voorgesteld een supranationale Europese organisatie op te richten voor het beheer van de grondstoffen die op dat moment de basis van alle militaire macht vormden: kolen en staal. Maar de twee landen die hun nationale zeggenschap over de 'zenuw van de oorlog' moesten opgeven, hadden elkaar nog maar enkele jaren daarvoor op leven en dood bevochten in een gruwelijk conflict dat niet alleen grote materiële, maar vooral ook enorme geestelijke schade -haatgevoelens, wrok en vooroordelen- had nagelaten.
Om te beseffen hoe ongekend grootmoedig dit gebaar was, zou men vandaag de dag moeten denken aan een soortgelijk initiatief tussen Israëliërs en Palestijnen, Serviërs en Bosniërs of Tutsies en Hutu's: alleen was de schaal nog veel groter en waren de wonden veel dieper.
Alles begon dus op 9 mei 1950. Daarom besloten de staatshoofden en regeringsleiders tijdens de top van Milaan in 1985 om 9 mei uit te roepen tot 'Dag van Europa'.
Als overtuigd Vlaming en Europeaan wens ik iedereen een fantastische feestdag toe!
Meer transparantie vereist over de besteding van de EU-gelden
In veel EU-lidstaten hangt al jaren een dikke mistbank over de besteding van de miljoenen EU-euro's. Zo heeft de Europese Rekenkamer al 12 (twaalf!) jaar geen zekerheid kunnen geven over een rechtmatige besteding van de Europese begroting. 80% van de Europese gelden wordt in de Lidstaten zelf beheerd. Het is immers zo dat de Europese Commissie de Lidstaten vrij laat in het al dan niet publiceren van de lijst van 'begunstigden van Europese landbouwsubsidies'. Nederland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk hebben dit inmiddels gedaan. Daaruit blijkt dat, terwijl honderden kleine boeren gemiddeld minderdan 100 euro ontvingen aan Europese steun, de landadel en voedingsbedrijven talloze miljoenen binnen rijfden. Enkele voorbeelden: Nederlands Minister van Landbouw Cees Veerman - 400 miljoen euro; Prins Charles van Engeland - 340.000 euro; de Britse familie Parker - 1,5 miljoen euro; De Britse baron Rothschild - 500.000 euro. Ook België publiceerde eind 2005 de lijst voor 2004, zie ook op: https://www.birb.be/pls/gel/fle_pa.gelx_download_sp?piv_file=F16703/Pubicatie_begunstigden.pdfen op: https://www.birb.be/pls/gel/fle_pa.gelx_download_sp?piv_file=F15349/EOGFL_uitgaven_kal2004_bis4.pdf voor de (uiterst interessante) lijst. In Nederland staat men zelfs al een stap verder. Eergisteren werd de 'eerste nationale verklaring over de besteding van de EU-gelden' officieel overhandigd aan Europees Commissaris Kallas. Dit lijkt me een zeer goed idee om ook in Vlaanderen te introduceren.
EERSTE NATIONALE VERKLARING OVER BESTEDING EU-GELDEN
Minister Bos (Financiën) heeft op 7 mei 2007 de eerste nationale verklaring in Europa overhandigd aan Europees Commissaris Kallas. Nederland geeft daarmee zekerheid over de rechtmatige besteding van landbouwgelden.
Het derde kabinet-Balkenende heeft in 2006 besloten op vrijwillige basis een nationale verklaring in te voeren.
De Europese Rekenkamer heeft al twaalf jaar geen zekerheid kunnen geven over een rechtmatige besteding van de Europese begroting. 80% van de Europese gelden wordt in de lidstaten zelf beheerd. Nederland wil aantonen dat een nationale verklaring kan bijdragen aan een betere verantwoording van de EU-gelden.
De nationale verklaring geeft ook aan dat de financiële beheerssystemen op orde zijn.
De verklaring is nu voor de landbouwgelden afgegeven. De komende jaren wordt deze geleidelijk uitgebreid naar de structuurfondsen en de afdracht van de eigen middelen.
Voorbehoud Bij de nationale verklaring is een voorbehoud gemaakt over cross compliance. Dit zijn de aanvullende voorwaarden van de Europese Commissie over milieu, dierenwelzijn en voedselveiligheid.
Deze regels zijn complex en vergen interpretatie. Nederland is hierover nog in gesprek met de Europese Commissie.
EU-Commissaris voor Administratieve zaken, Audit en Anti-Fraude, Siim Kallas: wanneer krijgen hij én wij volledige duidelijkheid over de besteding van onze belastingscenten?
De Tiense Suikerraffinaderij: met bijna 92 mio in 2004, veruit de grootste slokkop van de EU-landbouwsubsidies voor België.
Dit is misschien nog een goed idee voor Vlaanderen, n.a.v. de Vlaamse verkiezingen in '09 stellen dat wij enkel in een regering stappen indien er een referendum georganiseerd wordt over de Vlaamse onafhankelijkheid in 2012...
Bij de verkiezingen voor de assemblee in Schotland (129 zetels) is de Scottish National Party (SNP) de absolute winnaar en meteen ook de grootste partij. Ook in Wales winnen de nationalisten.
Al meer dan vijftig jaar is Labour er de grootste partij, maar nu lag ze in de peilingen ver achter op de SNP van Alex Salmond. Die heeft beloofd binnen vier jaar een referendum over onafhankelijkheid te houden als zij de meerderheid haalt.
Dat zou meteen ook een persoonlijke klap zijn voor Gordon Brown, de gedoodverfde opvolger van Blair, die altijd steunde op zijn Schotse machtsbasis.
De uitslagen kwamen op vrijdag 4 mei maar traag binnen. Technische problemen zorgden voor aanzienlijke vertraging bij het tellen van de stemmen. Ook bleken veel Schotten in verwarring gebracht door onoverzichtelijke stembiljetten, waardoor tienduizenden mensen ongeldige stemmen uitbrachten. Veel politici en commentatoren omschreven de chaos vanmorgen als een pijnlijke vertoning, een volwassen democratie onwaardig.
De 129 zetels zijn toegewezen
SNP 47 (+20) Labour: 46 (-4)
Conservatieven 17 (-1) Liberaal Democraten 16 (-1) Andere 3 (-14)
De nationalisten hebben beloofd dat, áls ze in de Schotse regering komen, zij snel (volgens de ene bron binnen een half jaar, volgens andere in 2010) een referendum zullen uitschrijven over Schotse onafhankelijkheid van Groot-Brittannie. Maar de andere partijen (socialisten, conservatieven, liberaal-democraten) zijn daar niet bepaald fel voorstander van. Bovendien ziet het ernaar uit dat de coalitiegesprekken moeilijk zullen verlopen.
Voorts is er, zoals steeds weer in dergelijke dossiers, de conservatieve reflex van de gevestigde machten in Europa. De SNP zou er te vanzelfsprekend uitgaan van een voortdurend lidmaatschap van de Europese Unie. Het resterende Groot-Brittannië (Engeland, Wales en Noord-Ierland) zou zonder Schotland wel automatisch lid blijven, maar de Schotten zouden het lange en moeizame traject van een kandidaatlidstaat moeten volgen. Omdat elke lidstaat van de EU daarin zeggenschap heeft, is het niet ondenkbaar dat landen de Schotse aanvraag zullen tegenwerken. Zo zou Spanje een veto kunnen uitspreken om zijn eigen separatische Basken niet aan te moedigen.
Wales
Ook in Wales wonnen de nationalisten (Plaid Cymru's) ten koste van de socialisten van Labour, weliswaar minder overtuigend. Het succes zorgt er wel voor dat Labour er niet in geslaagd is de absolute meerderheid te behalen.
Het logo is klaar, nu kan k beginnen aan de NEEN!-affiches met Freya en soortgenoten en verkiezingsslogans, natuurlijk. Zoals in Stop de zwarte lijsten! Draai zélf op voor het gedrag van wanbetalers. Of zoiets.
Verkiezingen '07: Zet eens een journalist op je lijst!
Enkele weken geleden schreef ik reeds een stuk over het succes van journalisten in de politiek en de mogelijke uitholling van de democratie hierdoor. Ook De Standaard merkt dit op. Bij hen valt evenwel geen enkele kritische bedenking te bespeuren...
Zet eens een journalist op je lijst
In de aanloop naar de verkiezingen zijn journalisten begeerd wild. Ze staan steeds meer op lijsten.
Journalisten hebben een aura van degelijkheid rond zich
Van onze redacteur Steven Samyn BRUSSEL
In Franstalig België worden de verkiezingen van 10 juni ook een beetje een strijd tussen twee gewezen nieuwsankers. Anne Delvaux, de populaire RTBF-nieuwslezeres, maakte enkele weken geleden bekend dat ze op de senaatslijst van CDH zal staan. Deze week liet de MR weten dat Florence Reuter de overstap zal maken van RTL-TVI naar de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Een rechtstreeks duel wordt het echter niet. Reuter staat vierde op de MR-kamerlijst in Brussel-Halle-Vilvoorde. Delvaux kreeg de tweede plaats op de CDH-senaatslijst. Hoewel het nieuws van RTL-TVI een pak meer kijkers heeft dan dat van RTBF, is Delvaux populairder. Bij de verkiezing van meest geliefde Waalse eindigde ze op drie, na Justine Henin en prinses Mathilde. Frédérique Ries, de voorgangster van Reuter bij RTL-TVI, maakte in 1999 de overstap naar de politiek en in 2004 werd ze zelfs even staatssecretaris voor Europese Zaken. Bij haar eerste verkiezingen voor het Europese parlement haalde ze 135.691 voorkeurstemmen. Gewezen VRT-anker Dirk Sterckx deed het nog beter. De Open VLD'er haalde in '99 meteen 164.228 stemmen. Later maakten ook Ivo Belet en Mark Demesmaeker met succes de overstap van respectievelijk VRT en VTM naar de politiek. Op 10 juni staat Pol Van den Driessche, de gewezen politieke hoofdredacteur van VTM, op de CD&V/N-VA-senaatslijst. Het is opmerkelijk, van alle categorieën BV's op de lijsten, lijken de journalisten het meeste succes te hebben. Wie elke dag via tv in de huiskamer komt, moet zich geen zorgen maken over zijn populariteit. De journalisten hebben blijkbaar een aura van degelijkheid om zich heen hangen. Een mens vraagt zich bijna af of hoe het komt dat er nog tv-journalisten zijn die niet in de politiek gaan. De meeste politieke journalisten zijn immers al direct of indirect gepolst. 'Ik ben al twee verkiezingen op rij door verschillende partijen gevraagd', stelt VTM-anker Marleen Van Hecke. 'Blijkbaar is er een tekort aan jonge vrouwen op de lijsten.' Tot nog toe wees Van Hecke elk aanbod van de hand. 'Eens je de stap zet, is je journalistieke carrière voorbij en ik heb nog niet het gevoel dat ik alles in de journalistiek al heb gezien.' Ivan De Vadder (VRT) is naar eigen zeggen nog niet gevraagd. 'Misschien omdat ik daar altijd zeer duidelijk in geweest ben. Voor alle duidelijkheid zeg ik het nog eens: ik ben niet van plan politiek actief te worden.' De enige overstap die nog niet op een succesverhaal is uitgedraaid, is die van Kristl Strubbe van VTM naar de Mechelse Open VLD. Al ligt dat niet aan Strubbe. Een jaar voor de gemeenteraadsverkiezingen verklaarde Bart Somers, Open VLD-voorzitter en burgemeester van Mechelen, nog dat Strubbe zeker schepen zou worden. Ze scoorde ook goed bij de gemeenteraadsverkiezingen, maar uiteindelijk ging haar schepenzetel naar Greet Geypen, die minder stemmen haalde, maar blijkbaar andere troeven kon uitspelen. Het voormalige VTM-nieuwsanker zou in 2009 alsnog in het schepencollege komen. Opmerkelijk is wel dat de journalisten die onze parlementen bevolken, stuk voor stuk tv-journalisten zijn. Hun collega's van de schrijvende pers die politiek actief willen worden, leggen een ander parcours af. In plaats van een zitje in het parlement zijn ze vooral achter de schermen aan de slag. Dirk Achten verliet De Standaard om kabinetschef van Karel De Gucht (Open VLD) te worden, Mark Deweerdt ruilde De Tijd voor het kabinet-Leterme (CD&V), Peter Renard wisselde Knack in om de rechterhand van Patrick Janssens (SP.A) te worden en Jan De Zutter ging weg bij De Morgen om aan de slag te gaan als politiek adviseur van Steve Stevaert (SP.A). Hun kennis van zaken wordt blijkbaar gewaardeerd, maar zonder bekende kop raak je niet hoog op een lijst. Dan is een bekende achternaam een grotere troef.
In heel Europa vinden we deelstaten die naar hun onafhankelijkheid hunkeren, zo ook in Schotland. Door de opkomst van de SNP, lijkt een onafhankelijk Schotland stilaan werkelijkheid te worden!
Naar een onafhankelijk Schotland? Precies driehonderd jaar geleden, in 1707, werden Schotland en Engeland officieel onder één troon verenigd en werd Groot-Brittannië opgericht. Die unie staat nu ter discussie. De SNP, de Schotse Nationale Partij die ijvert voor onafhankelijkheid, doet het bijzonder goed in de peilingen. De kans dat Schotland binnenkort ook effectief onafhankelijk wordt, is echter klein. Zelfs als de SNP de verkiezingen wint en binnen de vier jaar een referendum organiseert over onafhankelijkheid, is er geen enkele garantie dat een meerderheid van de Schotten 'ja' zal stemmen. Binnen de SNP is niet iedereen ervan overtuigd dat Schotland klaar is voor onafhankelijkheid. Maar ook kleinere partijen zijn voorstander van onafhankelijkheid, zoals de groenen en de Schotse Socialistische Partij.
Welk kiessysteem hanteren de Schotten? Het Schotse kiessysteem bestaat uit een combinatie van een meerderheidssysteem (First Past The Post) en een evenredige vertegenwoordiging. In elk district duiden de kiezers één kandidaat aan met het meerderheidssysteem. Daarnaast stemmen ze nog op een regionale lijst. 'Holyrood' of het Schotse parlement telt 129 parlementsleden (Members of the Scottish Parliament, MSP's). Daarvan zijn er 73 via het meerderheidssysteem verkozen en 56 via de evenredige vertegenwoordiging. Door de combinatie van beide systemen is het moeilijk om een regering te vormen met slechts één partij. De vorige twee regeringen waren coalities tussen Labour en de Liberal Democrats (Libdems).
Hoe werkt het Schotse parlement? Bij zijn aantreden als premier tien jaar geleden maakte Tony Blair werk van zijn verkiezingsbelofte om Schotland en Wales meer bevoegdheden te geven. In 1997 werd daarover een referendum gehouden. Ruim 75 procent van de Schotten stemde voor een eigen parlement. In 1999 trad de eerste Schotse regering aan, een coalitie van Labour en Liberal Democrats. Ook bij de volgende Schotse verkiezingen in 2003 bleef de coalitie in het zadel. De interesse van de bevolking was ondertussen wel bekoeld. In 2003 bracht slechts 49% van de kiezers een stem uit. Het Schotse parlement is autonoom bevoegd voor onderwijs, gezondheidszorg, huisvesting, justitie, politie, milieu, landbouw en visserij. Buitenlandse Zaken, defensie, economie en sociale zekerheid blijven bevoegdheden van de centrale Britse regering in Westminster.
Wie wil een coalitie vormen met de SNP? Hoewel ze het ontkennen, lijken de Libdems de meest voor de hand liggende partner. Hun leider, Nicol Stephen, deed tot nu toe zeer vaag over een mogelijke coalitie. Binnen de partij zorgt de mogelijke winst van de SNP voor de nodige spanningen. Een deel van de partij vindt de unitaire koers zeer belangrijk en wil daarvoor graag de oppositiebanken ingaan, een ander deel is bereid tot een coalitie omdat ze denken op die manier een meer gematigde regering te kunnen vormen.
De gevolgen voor Gordon Brown? Voor Gordon Brown, zelf een Schot en de huidige minister van Financiën, zou een overwinning van de Schotse Nationale Partij een zware nederlaag betekenen. Tony Blair kondigde eergisteren aan dat Brown hem in de komende weken zal opvolgen als premier. De meeste analisten menen dat als de SNP de grootste partij wordt, Browns kansen om bij de volgende Britse verkiezingen te worden herverkozen als premier zeer klein worden. (svh)
Rolf Falter's ongezouten mening, vandaag in De Standaard:
RESTAURATIE
Hoeveel hectoliters inkt zouden er al verspild zijn aan Yves Leterme? Over zijn verbroken eed van trouw aan het Vlaams gouvernement, en het meeslepen van Inge Vervotte in het verderf. Over zijn vele tv-nummertjes die er vooral niet mogen uitzien als nummertjes. Over zijn precampagne in staatsmansprofiel. Over zijn politiek van de lege stoel op de Senaatslijst. De Wetstraatpers is verlekkerd op dat soort amuse-gueules en sorbetjes. Maar wat heeft de kiezer-consument daar aan? Zelfs in het besef van de onbetrouwbaarheid van opiniepeilingen, bestaat er amper twijfel dat Yves Leterme en het kartel CD&V/N-VA op dit ogenblik de politieke marktleiders zijn in Vlaanderen en België. Dus moeten we ons vooral afvragen wat ze willen en kunnen doen na de verkiezingen. Bij formatiegesprekken telt men altijd eerst de centen. Paars heeft de opbrengsten van het omgekeerde sneeuwbaleffect opgesoupeerd. Gewesten en gemeenschappen zuigen de federale schatkist verder leeg. Ook de zogenaamde alternatieve (in feite: bijkomende) financiering van de sociale zekerheid en de NMBS doen dat. Toch zegt Tony Van Parijs (CD&V) dat hij één miljard euro extra wil voor Justitie. De PS belooft 4,5procent bij per jaar voor de ziekteverzekering, twaalf procent bij voor alle pensioenen, en nog een paar dure extra's. Daarentegen acht Luc Coene, de vice-gouverneur van de Nationale Bank, een surplus op de begroting van tweeprocent van het bbp tegen 2016 noodzakelijk. Hoe zal Leterme dat allemaal verzoenen? En zal dat meteen lukken in september van dit jaar, want de begroting van 2009 is alweer die van een verkiezingsjaar? Precies doordat de vergrijzing de kosten doet oplopen in ziekteverzekering en pensioenen, kunnen we ons geen permanent groeiende RVA van nu al 8,2 miljard euro per jaar blijven veroorloven. Rechtstreeks snoeien in de werkloosheid - bijvoorbeeld door geleidelijk het fiscaal gunstregime voor uitkeringen af te bouwen - gaat echter niet. Dus moet het via de omweg van een staatshervorming, door de Vlamingen hun te talrijke brugpensioenen en tijdkredieten zelf te laten betalen en de Franstaligen hun te talrijke werklozen. Maar, zo beloofde Leterme vorige week tegenover Elio op VTM, 'geen enkele uitkering zal door de staatshervorming naar omlaag gaan'. Hoezo? Daarnaast is er het dossier van milieu, energie en mobiliteit. De Europese instanties zullen wel bepalen hoever dit land moet geloven in het broeikaseffect of gas moet kopen in Rusland. Maar blijven we zelf massaal vrachtwagens lokken naar de snel groeiende Vlaamse havens, houden we de kerncentrales langer open, laten we de NMBS in haar lethargie, knoeien we verder rond Zaventem? Allemaal vragen voor Leterme. Hoe kan men meer zicht en greep krijgen op de immigratie, om ze beter te kanaliseren en op te vangen? Hoe kan men eindelijk de informaticarevolutie vertalen in minder, maar beter betaalde ambtenaren (dus ook minder leden van de overheidsvakbonden) met meer werkingskredieten? Hoe organiseren we leger en gerecht? Daarover gaat het toch op 10 juni? Zullen we antwoorden krijgen? Zeker met de driepartijencoalitie die zich aandient is het logisch dat de marktleider zoveel mogelijk de handen wil vrijhouden. Bovendien vervagen de hoogconjunctuur en de vroege hoogzomer alle onheilstijdingen, zelfs die van Opel Antwerpen. Heeft de kiezer trouwens niet herhaaldelijk bewezen dat hij liever bedrogen wil worden dan moeilijke waarheden te horen? De kans is dus groot dat we na 10 juni terugkeren naar de rooms-rode tijden van de vroege jaren negentig en lang voordien, met of zonder blauwe franje. De globalisering vereist dat de overheid een efficiënte economische medespeler wordt, maar het Belgische bestuur zal morsig blijven. Die kwaliteit zal, zoals in Den Haag, opnieuw toegedekt worden met paternalistische berispingen van de veel te individualistisch en egoïstisch geworden burger. Ondertussen zal de PS haar cliëntèle bedienen en afhankelijk houden, en blijven beweren dat het herstel van Wallonië voor morgen is. CD&V riskeert weer te vergeten dat macht geen privilege is, maar een hernieuwbaar contract met de burger. In de compromissen die inherent zijn aan ieder mensenleven, is de oude Guy Verhofstadt versleten geraakt aan de macht. Toch zou het kunnen dat zeer snel weer nostalgie oprijst naar de jonge beeldenstormer die tussen 1985 en 1995 de pretentieuze zuilen geselde, de heimelijke slokkoppen aan de staatsruif ontmaskerde en frisse ideeën aanbracht over de werking van moderne instellingen. Ooit moet de 21ste eeuw ook in dit land kunnen doorbreken.
Rolf Falter is freelance journalist. 'Sluitertijd' verschijnt wekelijks op woensdag. www.standaard.be/sluitertijd
Grafische voorstelling bevolkingssamenstelling in Brussel naar Europees, niet-Europees
BRON: Jan Hertogen, socioloog www.npdata.be
Voor de ene is Brussel een dynamische, bruisende internationale stad in volle ontwikkeling en vernieuwing, voor de andere is het een griezel van een hoofdstad. Voor mij is het al zeven jaar de stad waar ik met plezier werk en is het in die optiek vooral het eerste: een dynamische, bruisende wereldstad.
Brussel, de hoofdstad van Vlaanderen, België en Europa is een echte wereldstad geworden, tot spijt van wie het benijdt...
Verkiezingen '07: Sp.a en Groen! spelen (een beetje) vals
Ook ditmaal kandideren verschillende politici in een andere kieskring dan die waar men woont. Zo weten we dat Leuvenaar Louis Tobback de Sp.a-Spirit opvolgerslijst duwt in de (nog steeds niet gesplitste) kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde, evenals Frank Vandenbroucke die, hoewel hij in Scherpenheuvel woont (kieskring Leuven), de Sp.a-Spiritlijst duwt in B-H-V. Omgekeerd gebeurt het ook, zo trekt Overijsenaar (kieskring B-H-V) Peter Lombaert de Leuvense Groen!-lijst.
Persoonlijk vind ik dit kiezersbedrog. Voor de gemeenteraads- en provincieraadsverkiezingen bestaat de verplichting om in de desbetreffende gemeente/provincie te wonen, waarom kan dit dan ook niet opgelegd worden voor de parlementsverkiezingen?
De keuze van Groen! vind ik al helemaal bizar, het gaat immers om de Leuvense lijsttrekker. Wat voor een signaal geef je hier in feite mee: dat er in de kieskring Leuven niemand bekwaam is om parlementslid te zijn? Wat dan bvb met een Ann De Martelaer uit Pellenberg (Lubbeek)? Zij viel 2 jaar geleden bij de Vlaamse verkiezingen uit de boot ten nadele van Eloi Glorieux (ook al van BHV), ook al behaalde ze een pak meer stemmen (3.803 vs 7.349(!))
Vreemd, zeker voor een partij die zich toch zo graag voordoet als maagdelijk en anders.
Soit, de kiezer heeft hierover het laatste woord. Ik denk er alvast het mijne van.
De Leuvense Groene lijsttrekker, Peter Lombaert, klinkt op de mooie cadeau die hij kreeg van de partijtop
Ann De Martelaer van Groen!, haalt stemmen maar dient ze als martelaar?
Wat doet Louis Tobback in Brussel-Halle-Vilvoorde?
Het zit er bovenarms op tussen Noël Slangen en het weekblad Knack. Over de voorgeschiedenis van deze twist kunt u elders meer lezen, maar hier bekijken we de zaak even vanuit het standpunt van de internet-domeinnamen. Vorige vrijdag registreerde Noël Slangen de domeinnamen meneerrik.be en rikdenolf.be. Rik (eigenlijk Hendrik) De Nolf is de baas van Roularta, uitgever van Knack. Door zijn personeel wordt hij aangesproken als "meneer Rik". Zondag verspreidde Slangen een persbericht waarin hij aankondigde dat er via die website onthullingen zouden volgen over de gang van zaken bij de Knack-redactie.
Maar wie een kuil graaft voor een ander, zorgt er best voor dat hij er zelf niet invalt. En zo schrander is meneer Slangen wel, want hij registreerde ook de domeinnamen meneernoel.be en meneerslangen.be.
Kijk, dat valt me nu toch wel een beetje tegen van gedoodverfde spin doctor Slangen: dat hij er een heel weekend voor nodig had om te beseffen dat hij best ook die domeinnamen registreerde.
Dat de Knack-werknemers van meneer Rik zondagavond niet op het idee kwamen om snel meneerslangen.be en meneernoel.be te registreren, ligt natuurlijk aan de zondagsrust, waar ze zich als beruchte kaloten (op Goede Vrijdag géén vlees in de Knack-kantien!) strikt aan moeten houden.
Voor de liefhebbers: mijnheerslangen.be en mijnheernoel.be zijn nog vrij.
De échte Open Vld-voorzitter, Noël Slangen, volgens Knack een echt crapuultje.
Vorige week werden de N-VA-kandidaten op de CD&V-N-VA-kamerlijst in de Leuvense kieskring bekend gemaakt! Het zijn stuk voor stuk waardevolle, eerlijke en vriendelijke mensen. Echte BV's zeg maar, géén bekende Vlamingen, maar wél betrokken Vlamingen.
Laat de campagne maar beginnen!
Wim Coel 3de plaats Kamer (foto volgt)
Een Vlaamse gezondheidszorg!
Zowel professioneel als verantwoordelijke voor patiëntenparticipatie als in zn vrije tijd als begeleider van ziekenzorgvakanties, is Wim Coel (46) erg begaan met patiëntenbelangen. De scheeftrekkingen in het federale gezondheidsbeleid zijn hem dan ook een doorn in het oog. Daarom ijvert Wim voor een eigen Vlaamse gezondheidszorg: daar wordt iedereen beter van.
Els Demol 3de opvolger Kamer
Een Vlaamse sociale zekerheid!
Els Demol (49) verkende alle uithoeken van de wereld maar vond haar thuis in Herent, waar ze inmiddels schepen werd. Als moeder van een groot gezin en actief lid van de gezinsbeweging ziet ze met bezorgde blik hoe paars de jongere generaties opzadelt met de rekening van onze sociale zekerheid.Hoog tijd dat Vlaanderen zélf het heft in handen neemt.
Theo Francken 5de opvolger Kamer
Eerlijk en rechtlijnig migratiebeleid!
Theo Francken (29) is een duivel-doet-al in het Lubbeekse en Leuvense verenigingsleven. Rechten en plichten zijn voor hem geen holle begrippen. Hij pleit voor een eerlijk én rechtlijnig asiel- en migratiebeleid. Wie onze nationaliteit wil verwerven moet zich inburgeren. Het leren van onze taal is daarvoor een absolute vereiste.
De federale overheid betaalde vorig jaar 3,488 miljoen euro aan verwijlinteresten. Met 2,437 miljoen euro neemt het departement Defensie (wie anders?!) het grootste deel voor zijn rekening. In 2005 kostten laattijdige betalingen de overheid 'nog maar' 2,983 miljoen euro.
BRON: TRENDS
Belgisch begrotingsminister 'Freya' betaalt haar rekeningen te laat ...
Gisteren hielden we een korte protestactie tegen de toenemende verfransing van het straatbeeld in Tienen. Het lijkt wel alsof Tienen stilaan een stad met faciliteiten voor Franstaligen aan het worden is...
Vandaag in Het Laatste Nieuws volgend artikel (auteur: Vanessa Dekeyzer):
N-VA plakt stickers over tweetalige verkoopsborden
Tienen
N-VA pleit voor de oprichting van een cel 'Vlaams karakter' in Tienen. De partij stelt naar eigen zeggen elke dag vast dat de verfransing in de stad toeneemt. N-VA'ers Johan Benaets en Theo Francken richtten twee open brieven aan enkele bewoners van de Diestsesteenweg en de Pollepelstraat in verband met een tweetalig opschrift voor de verkoop van hun woning.
De partij hield gisteren een actie aan een huis dat te koop staat aan de Diestsesteenweg. «Met verbazing hebben we vastgesteld dat daar het tweetalige opschrift 'Te koop/ A vendre' hangt», zeggen voorzitter Benaets en regiocoördinator Francken. «We plakken gewoon een sticker over het Franse gedeelte.» Ook in de Pollepelstraat hangt een tweetalig opschrift aan een woning. N-VA roept de betrokken mensen op de nodige maatregelen te treffen en in de toekomst enkel Nederlandstalige informatie te verspreiden. «Want de verfransing in onze stad neemt almaar toe. Tienen behoort tot het Nederlandstalige grondgebied en heeft geen faciliteiten voor Franstaligen.» Het verkoopkantoor Immo Covens-Versin ligt alvast niet wakker van de actie. «Ik ben Belg en ik ga de borden zeker niet veranderen.»
Vlaams Karakter
N-VA maant het gemeentebestuur aan alles in het werk te stellen om het Vlaams karakter van de streek en de stad te eerbiedigen. Maar de partij wil ook een cel 'Vlaams karakter' in Tienen. «De cel reageert op anderstalige reclame in brievenbussen of wanneer anderstaligheid het straatbeeld ontsiert. Kortom, deze cel reageert alert bij elke overtreding. Op termijn moet dat uitmonden in een Vlaams Manifest, waarbij een aantal concrete maatregelen worden vastgelegd door de gemeenteraad.» (VDT)
Johan Benaets en Theo Francken plakten gisteren een sticker over het Franstalige gedeelte van het bord. Foto Baert
... en ook Het Nieuwsblad en Het Volk berichtten over onze actie (auteur: Fernand Goyens)
N-VA wil alleen Nederlands in stad
TIENEN De verkoop van een woning in Tienen met een tweetalige affiche, is bij de N-VA in het verkeerde keelgat geschoten. Met een ludieke actie pleit de partij voor de oprichting van een cel ,,Vlaams Karakter'' in Tienen.
Johan Benaets en Theo Francken (N-VA) zijn niet te spreken over de affiche ,,Te koop/A vendre'' aan een woning langs de Pollepelstraat. ,,We gaan ervan uit dat dit een vergissing is. Toch stellen we vast dat de verfransing in Tienen almaar toeneemt. Tienen behoort tot het Nederlandstalige grondgebied en heeft in geen enkel opzicht faciliteiten voor Franstaligen. Daarom is het belangrijk dat u in uw boodschappen het Nederlands gebruikt'', schreven de voorzitter en de coördinator van de actie aan enkele inwoners en de verkopers van hun woningen. Ook het stadsbestuur kreeg een kopie van de brief. ,,We zullen het stadsbestuur ook aanmanen om alles in het werk te stellen om het Vlaamse karakter van streek en stad te eerbiedigen'', aldus Francken. Hij stelt voor om een cel ,,Vlaams Karakter'' op te richten. Haar taak zou erin bestaan om beleefd maar kordaat te reageren op anderstalige reclame in brievenbussen en op affiches. Tijdens een ludieke actie overplakte de N-VA de Franstalige gedeelten van de verkoopsaffiche. In het betrokken immobiliënkantoor zegt de woordvoerder ,,Belg te zijn en zolang tweetalig te willen blijven, ook in Tienen''. (fg)
Als zelfs de Congolezen de Walen al buiten willen...
Congolezen willen Walen buiten
Een aantal in België verblijvende Congolezen zijn er in geslaagd de Commissie Buitenlandse Betrekkingen luidruchtig te verstoren. Mikpunt van hun verboden manifestatie was MR-minister voor Ontwikkelingssamenwerking Armand Dedecker.
De kamercommissie Buitenlandse betrekkingen ging zoals elke week gemoedelijk van start. Dit keer was minister Armand Dedecker aanwezig om te antwoorden op vragen van de kamerleden. Dat gebeurde ook tot plots op de bezoekerstribune groot tumult ontstond. De aanwezige kamerleden keken vreemd op wanneer ze plotsklaps een aantal Congolezen met leeuwevlaggen zagen zwaaien en hoorden roepen "Walen buiten" De manifestanten zijn Congolzeen die in België wonen en die de Walen verwijten achter de verkiezing van Kabilla te zitten. Volgens dezelfde manifestanten zijn de Vlaamse politici daarentegen wel integer en betrouwbaar. Kortom, hun stelling is dat Congo beter af is met de Vlamingen dan met de Walen. Minister Dedecker was alvast weinig geamuseerd en maande de demonstranten aan zich neer te leggen bij het democratisch proces in hun land. Achteraf noemde Dedecker het incident een spijtige zaak.
Door de snel-Belg-wet kunnen buitenlanders na zeven jaar wettig verblijf, mits enkele adviezen, de Belgische nationaliteit krijgen. Ze moeten geen landstaal meer kennen en hun integratiewil niet meer bewijzen. De wet werd op 1 mei 2000 van kracht. Omdat de snel-Belg-wet op 1 januari 2007 veranderde, gaf de minister van Binnenlandse Zaken, Patrick Dewael (Open VLD), een overzicht van het aantal nieuwe Belgen tot 31 december 2006. In totaal gaat het om 337.904 nieuwe Belgen. In Vlaanderen werden 128.682 buitenlanders Belg. De steden Antwerpen (32.580), Gent (13.395) en Mechelen (4.851) trekken de kar...
en verder
...De belangrijkste groep die in Limburg gebruik maakte van de nieuwe mogelijkheid tot nationaliteitsverklaring waren de eerste generatie Turken en de Marokkanen. Opvallend is dat de oudkomers steeds gevolgd werden door een piek aan nieuwkomers. ,,Een verandering in wetgeving deed hen steeds meer familie naar Limburg brengen. Oudkomers én nieuwkomers moeten volgens de nieuwe wet in een onthaalbureau een inburgeringstraject volgen. Daarom zetten we twaalf extra mensen aan het werk in het Limburgs Onthaalbureau in Hasselt. Voorts zullen we onze inspanningen opvoeren om kleuters van allochtone herkomst sneller op de schoolbanken te krijgen. Alleen zo wordt hun kennis van het Nederlands in het eerste studiejaar goed genoeg om geen leerachterstand op te lopen.'' Het is opvallend dat er minder Italianen de afgelopen jaren van de mogelijkheid van nationaliteitsverklaring gebruik maakten. Thijs: ,,Met de Belgische nationaliteit kunnen personen makkelijker reizen in en buiten de Europese Unie en hebben ze ook altijd zekerheid naar België terug te kunnen komen. Nogal wat oudere migranten verblijven voor langere periodes in hun eigen land en als Belg hoeven ze niet meer te vrezen dat hun verblijfsvergunning verloopt. Voor Italianen speelt dit motief minder. Als EU-onderdaan hebben zij altijd makkelijker kunnen reizen en lopen ze minder risico om hun verblijfsvergunning te verspelen door langere buitenlandse verblijven. Wat ook een rol speelt, is dat voor Italianen de dubbele nationaliteit met België niet kan, voor Turken en Marokkanen wel.''
Zonet gelezen op de blog van gewezen VB-senator Roeland Van Walleghem (www.bloggen.be/roeland):
Open brief aan mijn partij
Wat er stond aan te komen is gebeurd. De eerste parlementaire overloper binnen onze partij is een feit. Dat de heer Verstrepen de rangen verlaat laat me persoonlijk ijskoud, ik heb het altijd een opportunist gevonden voor wie het moeilijk wasin een partijstructuur te functioneren. Hij, de grote promotor van Forza Flandria, wordt nu de grote promotor van de rechtse verdeeldheid !
Dank u mijnheer Verstrepen, succes op de tatami.
We moeten wel eens nadenken over de toekomst.
Die andere partij, u weet wel de Volksunie, vond het ook zo nodig te verruimen om te verruimen. We hebben gezien wat het resultaat hiervan was.
De professoren (bij gebrek aan BVs) kwamen, de kiezers gingen !
Deze partij werd intussen ten grave gedragen.
Het moge een les zijn.
Er zijn in het Vlaams Belang voldoende jonge, charismatische en geschoolde elementen om de anciens eventueel te vervangen. Geef die vrouwen en mannen een kans, zij verdienen het meer dan veel onbetrouwbare mediafiguren à la verstrepen.
Un moment de gloire bij het binnenhalen van één of ander BV weegt niet op tegen de betrouwbaarheid van de eigen troepen.
Begrijp me niet verkeerd, met echte Vlaams-nationalistische verruimers zoals Bruno Valkeniersen Rita De Bondt heb ik niet het minste probleem. Die hebben hun Vlaamse integriteit reeds op andere vlakken bewezen. Van die mensen hoeft men geen overloperij of verraad te vrezen.
Ik moest het eens kwijt. Op naar 10 juni. Op naar de volgende overwinning. Op naar de Vlaamse onafhankelijkheid
Roeland Van Walleghem
Overloper Jurgen Verstrepen: goed dat het de vuist van Van Walleghem niet is...
Er werd voorgesteld een supranationale Europese organisatie op te richten voor het beheer van de grondstoffen die op dat moment de basis van alle militaire macht vormden: kolen en staal. Maar de twee landen die hun nationale zeggenschap over de 'zenuw van de oorlog' moesten opgeven, hadden elkaar nog maar enkele jaren daarvoor op leven en dood bevochten in een gruwelijk conflict dat niet alleen grote materiële, maar vooral ook enorme geestelijke schade -haatgevoelens, wrok en vooroordelen- had nagelaten. 
8 mei 2007
De échte Open Vld-voorzitter, Noël Slangen, volgens Knack een echt crapuultje.
.jpg&imgrefurl=http://www.humo.be/cps/rde/xchg/humo/hs.xsl/DezeWeek_index_4079.html&h=400&w=250&sz=81&hl=nl&start=15&tbnid=tDSoxNOkwDMMZM:&tbnh=124&tbnw=78&prev=/images%3Fq%3Dfreya%26gbv%3D2%26svnum%3D10%26hl%3Dnl%26sa%3DG)
Vlaanderen-Congo: één strijd?
