Joeee de manne en de vrouwe! (ja ik had eens zin in een echte antwerpse groet)
Zaterdag waren het olympiaden van de universiteit. Veel ambiance verzekerd! Iedere afdeling had zijn eigen wagen, eigen dans, eigen kostuums en eigen vlag met slogans en liedjes en alles er op en er aan. Zeer grappig en zeer veel lawaai! We hebben ondertussen ook drie kerels leren kennen, waarvan ene me dreads, die een reggaegroepje hebben. zaterdagavond hebben we bij een van hen thuisgezeten en heel de avond reggae geluisterd en ze hebben ons een live-concertje gegeven haha. Het was echt gezellig om nog eens een goede reggae-avond te doen en te jammen met grappige muziekinstrumenten en te zingen.
Zondag was het eens schitterende dag. Geraldine en ik zijn met de familie van Julia (dus Wendy enzo) naar het strand Yacila geweest. Enorm mooi, met rotsen en veel oude vissersboten. Ik heb zelf Pelikanen gezien, echt grote vogels! Het water was wel nog veel te koud om in te zwemmen. Je kan de foto´s bekijken op mijn space, want de site deed vreemd. Estuva un dia muy bonito!
Alles gaat zijn gewone gangetje hier en ik ben zelf begonnen met spinning! Heel zwaar, maar super grappig en een heel vriendelijke leraar. Vanaf nu drie keer in de week haha, ik moet wel want er zijn hier om de vijf botten van die heerlijke dessertencafé'tjes met zalige taarten, onweerstaanbaar! Ik heb gisteren ook zelf gekookt met Florian, nog eens goede klassieke spaghetti, en mi madre y hermana vonden het muy rico!
Morgen vertrek ik op mijn AFS-tripje naar de jungle, ik kijk er al naar uit, vooral naar de natuur! Ik zal jullie volgende week het verhaal zeker vertellen!
Qué tal? Hier is alles nog steeds goed, hoewel ik jullie wel heel erg mis! Nu besef ik pas dat ik iedereen 6 maanden ni ga zien en da da echt wel fucking lang is. Kwou echt da jullie er allemaal bij waren, haha, maja dan zou het geen culturele ervaring meer zijn, maar een België in Peru. Tis ook echt ni zo gemakkelijk om u nen buitenstaander te voelen. Iedereen zou dees is moeten doen dan wete hoe het is om u ne vreemdeling te voelen. Ik word overal bekeken, aangestaard, befloten,... "Gringa, gringa!" Pfff echt kwou dak bruin was, iedereen vindt blank hier super mooi, ksnap da echt ni, ik vind da juist lelijker haha! Mijn Spaans begint te lukken, maar vaak begrijp ik er nog de ballen van en dan moete maar knikken en si,si zeggen. Tis echt allemaal zo anders, ge kunt het u ni voorstellen.
Vrijdag ben ik mee met Hilary en Adam naar den unif geweest en kheb mee Spaanse grammaticales gevolgd. Het ging vrij goed en het was een super vriendelijke leerkracht, zij kon echt goed uitleggen enzo. Er zaten nog een Koreaans meisje en ne Koreaanse jongen mee in het klasje, die ook heel vriendelijk waren. Zij zullen het nog wel een pak moeilijker hebben met Spaans, hun taal lijkt er in de verste verte niet op haha. .s Avonds was het feestje bij mij thuis, een soort barbecue met achteraf desserten die ik, Hilary en Geraldine hadden gemaakt. Probeert hier maar is een dessert te maken, alles is hier anders en ge vindt den helft van de ingrediënten niet... Mijne rijstpap trok op niks haaa! Maar Hilary haar taart ook ni, dus no problemo. Het was echt gezellig, zo´n huisfeestjes zijn hier blijkbaar wel in. Iedereen zit dan zowa in een kring, er wordt gepraat, gedronken (piña colada hmmm) en soms een beetje gedanst. Kheb ook mijnen oudste broer eindelijk ontmoet, Cesar, die niet meer thuis woont, ook muy sympatico.
Achteraf zijn we naar Queens geweest, de grootste discotheek hier in Piura. Twas echt chevere! Heel den avond wordt er gedanst op reggaeton, salsa, merengue, cumbia,.. De muziek viel echt verbazend goed mee. Er was echt veel sfeer en iedereen kent de liedjes. Het is wel allemaal zo anders als in België. Het grootste verschil is dat de mensen bijna altijd in paren dansen. Als een jongen alleen danst, denken ze dat hij homo is. Meisjes samen dat gaat ook, maar vooral meisje-jongen. Er komt dan een jongen en die vraagt: "Quieres bailar?" en als het meisje "si" zegt neemt hij je mee naar de dansvloer. Zo grappig! Ze kunnen hier wel echt kei goed dansen, amai! De meesten dansen ook heel graag, dus das super voor mij, ik denk dat ik hier nog veel kan leren. Donderdagavond gaan ik en Hilary en Julia enzo naar de danslessen aan de universiteit, ze zijn gratis en het is elke week. Ik ben benieuwd!
Zaterdag zijn ik en Hilary bij Julia en Wendy blijven slapen, het was erg gezellig. En zondag was het senso´s; iedereen van heel Peru moest binnen blijven zodat men over heel Peru de mensen kon tellen. Rare Peruanen! Gisteren hadden ik en Florian onze eerste lessen Spaans. Het viel wel mee, een beetje saai en ongestructureerd, maar ik heb wel wat bijgeleerd over vervoegingen van werkwoorden enzo. Vandaag hadden we geen les en ben ik naar Catacaos geweest. Florian woont daar en het is een klein stadje vlak naast Piura. Het is daar wel mooi, veel kraampjes met typische Peruaanse dingen enzo.. Het stadje heeft meer echt een typisch Peruaanse sfeer over zich, maar ook echt bijna overal serieuze armoede. Kinderen kwamen heel de tijd bedelen en ik haatte dat! Het maakt mij zo ongelukkig dat ik hen niet kan helpen, je moet echt huilen als je naar deze kinderen zonder toekomst kijkt. Ik kan het echt niet uitleggen, het is vreselijk.
We zijn ook samen met de hermanos van Florian naar ruïnes geweest van de pré-incacultuur, het was echt cool en je had er een prachtig uitzicht! Het waren ruïnes van 4000 jaar oud, echt gek!
Ik heb mijn foto´s op fotos.com gezet in een webalbum. Je moest wel emailadressen geven van mensen met wie je je album wou delen. Ik heb maar wat emailadressen gegeven, maar als er nog iemand geïntreseerd is, laat het mij dan weten!
Como estas? Que tal? Aqui muy bien! Me gusta Peru!
Ik ben hier nu een week en mijn Spaans begint stillekens aan te vlotten, iedereen zegt da ik het al goe doe dus daar ben ik echt blij om! Mijn Spaanse lessen zijn echter nog steeds niet begonnen( typisch peruaans) ik hoop volgende week wel! Er is weer veel gebeurd en ik blijf het allemaal chevere (super) vinden! Vorige zondag was het een soort feestdag in Piura en er was een stoet en heel veel volk, het leek een beetje op carnaval ofzo, best grappig. Ik heb toen Siomara leren kennen, een vriendin van Ricardo en een super lief meisje.
Maandag nam Pilly(de baas van AFS in Piura) mij mee naar de universiteit van Piura. Echt een mooie en grote unif en er lopen herten en pauwen enzo vrij rond. Haha ik verschoot nogal toen er ineens een prachtig hert voor mijne neus stond. Ik moest samen met anderen van AFS ( Julia(duitsland), Geraldine(Suissa), Tania(Nieuw-zeeland) en Florian(belgië, met de blonde dreads)) Engels praten in verschillende klassen. We moesten ons verhaal wa vertellen en de studenten mochten vragen stellen om hun Engels te oefenen. Het was grappig, ik heb goed gelachen met Florian, echt meneer humor. En op deze manier kwamen we ook in contact met vele andere jongeren, er wil zelf ne kerel mij salsa leren haha.
De andere dagen ben ik elke voormiddag naar el collegio geweest om Joanna(ondertussen ook iemand waar ik echt goed mee overeenkom) en Karin en anderen te helpen, het liefst zit ik bij de kleine kindjes, echt schatjes. Het is leuk dat ik ondertussen al veel mensen ken daar, maar ik kijk er naar uit om echt te gaan werken in Manitos trabajando, want dan kan ik echt iets doen voor kinderen die het slecht hebben. Geraldine werkt er ook en ze zegt dat het wel vaak hard is, maar ze doet het graag. In de namiddag studeer ik wa spaans op mijn eentje, of ga ik naar het centrum met Ricardo of Monica of Julia. Ondertussen heb ik echt al veel mensen leren kennen die hier ook zitten met AFS, echt van alle verschillende landen. Hilary bijvoorbeeld, van Hawaï, zij is echt cool en ze gaat mij zeker de volgende keer meenemen om te gaan surfen woehoew. Zoals ik al zei woon ik in een vrij groot huis en la señora Marina (mi madre) verhuurt kamers, en Hialry huurt hier een kamer vlak boven mij, so great!
Gisteren was het italiaanse avond bij Wendy. Ik was al in su casa geweest zondag om een film te zien, maar gisteren heb ik haar familie nog beter leren kennen en ze zijn echt super. Haar broer Albert(13), haar broer Louis(17) en haar neef Alex(20 ofzo), die daar blijkbaar ook woont, zijn echt zooo sympatica. Geraldine, Julia en Hilary waren er ook. En dan nog Steffi van België en een meisje van Frankrijk, die ik dus gisteren heb leren kennen. Steffi is ook echt een kei toffe, ze is hier met het schoolprogramma en het was leuk om weer is goe vlaams te babbelen . Ricardo en monica waren er ook, dus het huis zat goe vol! We hebben spaghetti gekookt met de meisjes en tiramissu gemaakt, mmmmmm! Goed gelachen, gepraat, wa gitaar gespeeld (Alex heeft een gitaar), muziek geluisterd (natuurlijk reggaeton ha),.. Een gezellige avond.
Voor de rest begin ik het hier echt al goe gewoon te geraken, behalve dan dat ik hier moet douchen met koud water, aaaargh! En mijn maag is ook flink in de war, ik had vandaag serieus buikpijn, wrs omdat het eten en klimaat enzo zo verschillend is. Ik zou nog veel meer willen vertellen, maar ik ga nu slapen want morgen moet ik vroeg opstaan. Ik ga mee met Hilary naar de universiteit, zij is hier niet met AFS ofzo maar samen met haar vriend(die nu niet meer haar vriendje is) en zij studeren spaans aan de unif. Ik ga wrs niet kunnen volgen, maar het is goed voor mijn Spaans!
Ik hoop da alles me iedereen goed is in België. Bedankt voor al jullie lieve berichtjes in mijn gastenboek (danku Jutta voor de tip haha), jullie zijn schatten en ik vertel veel over jullie! Dees weekend zal ik wel nog is schrijven, er is hier immers een computer in huis, dus ik kan vaak nieuwtjes op mijn blog zetten. Ik heb een site met foto´s ma kmoet nog zien hoe ik da allemaal ga doen, maar ik hou jullie op de hoogte, ik zal snel foto´s online zetten! Ik geef ook mijn adres, sommige onder jullie hadden dat gevraagd, dan kunde is een brief posten da zou super zijn:
La familia Sanchez (Tess Penne) Los Tulipanes 124 Miraflores-Castilla Piura, Perú
Het is nu zaterdagavond(voor jullie nacht) en ik ben uitgeput van een lange, grave dag . De vorige keer was ik juist aan het vertellen dat ik in het collegio Santa Monica, van mijn gastmoeder, kennis had gemaakt met Ricardo. Mi hermano Ricardo is een gezette jongen van 18, hij lijkt ouder, en hij is net als de andere familieleden erg vriendelijk. Zijn Frans is vrij goed want hij is leeraar Frans in het schooltje, dus met hem heb ik al het meest gepraat. Hoewel ik hem ga vragen om vanaf volgende week enkel Spaans te spreken, dan leer ik beter! Ik maakte ook kennis met een andere toffe lerares, die me al meteen enthousiast meenam naar haar klasje ( 8 leerlingen van 14 en 15). Ik moest vragen van hen beantwoorden in het Frans, zodat ze hun Frans konden oefenen. Zo grappig, ik voelde me een leerkracht Frans haha! Het schooltje is denk ik voor vrij welgestelde kinderen en het telt 15 klaslokalen. Het is er een toffe sfeer, er wordt veel gelachen in de klas en de lessen duren niet zo lang.
Vandaag zijn we met los niños ( van 6 tot 10, een stuk of tien kinderen) naar Chiclayo geweest. Chiclayo is groter als Piura en het was mooi meegenomen voor mij om ook al een stuk van deze stad te bekijken. We zijn naar twee musea´s van de Inca´s gaan kijken, we zijn even naar het centrum geweest en ook naar la playa. Het strand vond ik het leukste, iedereen was er druk bezig met de visvangst en ik vind hun rieten, pumtige visbootjes geweldig. Het was wel best koud, Chiclayo is zowizo frisser dan Piura.
Ik heb ook al mi abuellos(grootouders) ontmoet. Als ik het goed heb begrepen gaan we elke dag bij hen eten, maar dat vind ik zeker niet erg. De grootvader is immers een fantastische man, zeer verstandig, vriendelijk, geintresseerd en geduldig. Ze hebben al veel gereisd door Europa en zijn dus ook erg ruimdenkend. Daarjuist zijn Julia( een duits meisje dat hier al twee maaanden verblijft en ook in mijn gastgezin heeft gezeten) en haar hermana Wendy, twee vrolijke en toffe meisjes. Vooral aan Julia heb ik natuurlijk veel, zij spreekt engels en ik heb eindelijk is goed met iemand kunnen praten, da deed echt goed om mijn geratel nog eens boven te halen haha:). Haar Spaans is nu al echt goed, dus ik heb hoop! (zij kon oook geen woord in het begin). Ze feest ook graag enzo, echt iemand da een goede vriendin van mij zou kunnen zijn. Ik denk wel dat ik nog vaak met haar en Hilary( een meisje uit Hawaï dat ik nog niet heb ontmoet, maar graag wil ontmoeten) op stap zal gaan!
Ik heb al foto´s op mijn space van msn gezet van mijn eerste dag in Lima en van vandaag in Chiclayo, van Piura komt zeker nog! Ik ga proberen een site ofzo te maken voor foto´s, maar voorlopig is het dus mijn space. Ik hoop dat ik snel eens van iemand iets hoor, want ik heb nog van niemand iets gehoord en ik wil graag weten hoe het met iedereen gaat enzo!
Ik ben veilig aangekomen ( het is 18.37u.) en ik zit nu in Piura! Het is hier ongelooflijk, ik kan echt nietgeloven wat mij allemaal overkomt. Ik wou dat jullie dit allemaal konden zien en deze mensen konden ontmoeten...
Woensdag vertrok ik dan eindelijk, na een lang afscheid van al mijn liefste schatten. De vliegreis is goed verlopen, maar duurde zo oneindig lang! Gelukkig was Janne bij mij, een tof meisje van 19 dat ook met AFS naar Peru ging. De eerste vlucht duurde negen uur en dan landde we in Atlanta. Mijn drie duur in de V.S. bestonden vooral uit controle haha. Ze zijn daar blijkbaar paranoïa ofzo: "The apple is not aloud!" Vingerafdrukken, schoenen uit,... echt grappig! Maar alles verliep goed en we hebben nog even een Duits meisje leren kennen die juist terug kwam van 3 maanden Peru. Zij had het schitteren gehad, dus dat was weer een duwtje in de rug! Onze volgende vlucht was weer een lange 6 uur stilzitten. UIteindelijk kwamen we uitgeput rond middernacht L.T. aan in Lima. Patti, een vrijwilliger van AFS kwam ons afhalen en begon al direct vanalles in het Spaans te brabbelen. Janne was al weer de redding met haar jaar Spaanse studie achter de rug. De taxi bracht ons naar een oud klooster waar ik en Janne een kamertje voor twee kregen.
De volgende dag zagen we de andere deelnemers van AFS, die ik allemaal al kende van het wegwijsweekend, en de andere Peruaanse vrijwilligers en werkers voor AFS. Deze dag bestond uit een oriëntatie met uitleg over hun land, over het programma en allerlei nuttige tips. Guan is denk ik de baas van AFS in Peru, hij kon goed Engels en hij legde ons het meeste uit, het is een toffe meneer! Het was een leuke dag en ik amuseerde me goed. De Peruaanse vrijwilligers waren erg vriendelijk en het eten was lekker! Je moet wel niet denken dat het goed weer was, het was eerlijk gezegd grijs en koud. Mijn indruk van Lima was niet denderend, wat ik heb gezien van deze stad is vuile wegen en gestoord verkeer .
Om 19.45 u. vertrokken ik en Florian (Piura) en Janne en Bart(Chiclayo) samen met Patti(Piura) naar het busstation. Na een helse rit (neem die helse maar letterlijk, ik ben blij dat ik er levend ben uitgeraakt, haha) kwamen we aan in het busstation. Deze busrit was nog erger dan de vliegreis. Voor de twee die naar Chiclayo gingen was het minstens tien uur rijden en voor ons maar liefst 14 uur!!! Gelukkig heb ik wel wat kunnen slapen dankzij de touristil. In Chiclayo zag het er ook nog grijs uit, maar hoe meer we naar het noorden reden, hoe blauwer het werd. Je kan je niet voorstellen wat ik onderweg allemaal heb gezien. We reden bijna heel de tijd langs woestijn, met soms groene stukken van lage vegetatie. Soms reden we langs lange sloppenwijken ( je probeert niet te geloven dat daar mensen in wonen maar je ziet het met je eigen ogen), maar soms reden we urenlang zonder een huis of mens te zien. Vaak zaten we echt in the middle of nowhere; een uitgestrekte woestijn, ik vond het prachtig.
Toen ik en Florian versuft en gebrakt uitstapten uit de bus stonden er een hoop enthousiaste mensen op ons te wachten. Nog niet bekomen van de lange rit werden we overrompeld door de warmte van Piura; hiermee bedoel ik het warme weer én de warmte van de mensen. Het was geweldig! Florian kreeg direct een hoed opgezet en ik kreeg een balonnetje van winnie the pooh haha. De mensen bleven maar lachen en ik en Florian zaten in de slappelach . Mi madre (Marina) y mi hermana (Monica) brachten me naar hun huis. Piura ziet er leuk uit en het weer is fantastisch! La casa is grooot en Het zijn dus duidelijk rijke mensen, hoewel de vader gestorven is. De moeder werkt hard en is directrice van een schooltje. Ik kreeg een eigen kamer met tweepersoonsbed en wc enal! Mi madre is zalig, echt een warme vrouw, die blijft lachen. Monica is een beetje verlegen maar ook heel vriendelijk. Marina moest al snel terug gaan werken.
Ik pakte rustig uit en ik was nog maar net bekomen van alles of Monica zei "Vamos, vamos Tess!". We gingen naar het schooltje van haar mama, waar ze me voorstelde aan mi hermano (Ricardo). Maar ik vertel straks verder want ik moet dringend mee van Monica haahaa. kuskus besos, ik mis jullie!!! kus tessxx
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.