Como estan? Yo estoy feliz porque la selva estuvo chevere! Ik zal jullie een samenvatting van mijn reisje met AFS geven:
Donderdagavond vertrokken we met de bus naar Lima. Het was weer een eindeloze busrit, en midden in de nacht was de band ook nog eens gesprongen waardoor het allemaal nog vier uur langer heeft geduurd. Na 18 uur in de bus, kwamen we uitgeput aan in Lima. Daar verbleven we even in het centrum en aten ontbijt. Om 1uur ( uiteindelijk pas om 3 uur; het Peruaanse uur is altijd twee uur later dan afspraak haha, echt iets voor mij) werden we naar een jeugdherberg gebracht, waar alle andere AFS'ers natuurlijk al lang waren gearriveerd. Het was leuk om de andere Belgen nog eens terug te zien, en nog leuker waren de vele andere nieuwe mensen van over heel de wereld. We waren ongeveer met 45 jongeren en er zaten echt veel interessante en leuke mensen tussen. Diegene die hier al langer zaten hadden een paper moeten maken over het eten, de armoede of de religie in Peru. Het was erg interessant en we discussieerden over zware onderwerpen. ´s Avonds vertrokken we alweer met de o zo comfortabele bus naar Pichanaki (een niet zo toeristisch dorpje in de jungle), het was ongeveer 10 uur rijden en toen we zaterdagochtend aankwamen was iedereen uitgeput. We kregen kamers in een verzorgd hostelletje, waar we ons konden douchen en even konden rusten. Na het middageten en een saaie uitleg over Pichanaki, vetrokken we met een soort jeeps naar een nog kleiner dorpje, dat echt midden in de jungle ligt. Het was een heerlijke rit, want we konden met zen allen achteraan in de laadbak, waardoor we konden genieten van het prachtige uitzicht. Het leuke aan dit deel van de jungle, is dat het bergachtig is, waardoor je schitterende views krijgt van het landschap.
We kwamen in in el pueblo pequeño en daar kregen we onze hut te zien voor de komende nacht. Echt geweldig, een oude hut van in de filmkes, met vier verdiepingen. Ik sliep helemaal vanboven en ik moet zeggen dat het huis vrij onstabiel was, haha. Ik heb er echt van genoten, om daar midden in de jungle te zitten in een dorp dat nog niets Europees of Amerikaans heeft, maar enkel doordrongen is van de traditionele peruaanse cultuur. De mensen waren heel vriendelijk en de kinderen waren zo schattig, ze waren al meteen mijn vriendinnetjes:). Het had ook allemaal echt iets avontuurlijk. ´s Avonds was er een kampvuur en enkele meisjes en jongens van het dorp deden een typische dans rond het kampvuur. Het was erg gezellig, er werd gedansd, muziek gespeeld, klassieke spelletjes gespeeld en gezongen. Een goeie oude kampvuuravond. We gingen allemaal erg laat slapen, maar dat nam niet weg dat we om 6 uur moesten opstaan. Na weer een nacht van amper 2 uur slaap, waren we "klaar" voor de wandeltocht in de jungle. Haha het was afzien van hier tot in tokio, met een warmte die niet te verdragen is en een dronken moeheid, deden we beklimmingen en dalingen op kleine padjes door de jungle. Erg grappig was het moment waarop ik en Julia plots de rest van de groep kwijt waren, haha lost in the jungle. Dat was wel even spannend, maar gelukkig vonden we ze na een halfuurtje terug. De natuur was weliswaar schitterend en het eindpunt was een mooie waterval. De terugweg was nog zwaarder, maar we waren erg trots op ons zelf toen we heelhuids aankwamen in onze hut. Om 4 uur vertrokken we dan terug naar Pichanaki met dezelfde leuke auto´s. ´s Avonds zijn we iets gaan drinken met zen allen, maar lang heb ik het dit keer niet meer volgehouden!
Maandag stonden we weer om 6 uur op en dit keer gingen we naar een traditionele stam met de moto-taxi. Onderweg zagen we mini-gordeldiertjes, echt grappige beestjes. Het was een erg kleine stam en de mensen droegen traditionele kledij. Ze speelden muziek voor ons en leerden ons hun soort dans, echt leuk! Ze gaven ons ook heerlijk fruit, waaronder mango´s, maar ook vruchten die ik nog nooit had gezien Wel allemaal heel lekker, het fruit is hier zoveel beter dan bij ons! Ze hadden ook wat kraampjes waar ze armbandjes enzo verkochten die ze hadden gemaakt. We speelden een mix tussen volleybal en badminton met de mensen en ze leerden ons boogschieten ( wat echt een ramp was bij mij haa). Echt super sympatieke mensen!
In de namiddag zijn we naar een schooltje in Pichanaki geweest waar de AFS'ers per land in de klassen moesten gaan en uitleg geven over hun land enzo. De kinderen waren overenthousiast en we moesten allemaal onze handtekening geven. Echt idioot, we werden behandeld als supersterren, terwijl we helemaal niets speciaal hadden gedaan. " Tu coreo por favor, tu coreo!" Een beetje overroepen allemaal. ´s Avonds moesten we jammer genoeg weer terug naar Lima.
Dinsdag verbleven we in een grave jeugdherberg in Lima, waar we allemaal wat versufd rondhingen. We zijn ook gaan wandelen in Lima, maar de grap was dat ik met Julia en Milan ben verloren gelopen toen we onze bus moesten halen. Echt serieuze stress en ik was zo uitgeput, dat het horror was om een uur rondjes te lopen. Gelukkig hebben we net op tijd onze bus om 18 uur gehaald.
Het was echt een onvergetelijke ervaring en ik heb er enorm van genoten. Buiten de drukkende warmte en de vermoeidheid was alles perfecto. Ik heb ook veel nieuwe mensen leren kennen, die verspreid zitten over heel Peru, dus dat is wel handig als ik wil gaan reizen. Er waren zelf vier Thaïsen bij, echt zalige mensen, die heel de tijd vrolijk zijn en uitzonderlijk vriendelijk. Ik wil zeker ook is naar Thaïland! Haha maar ik zal nu mijn hoofd maar bij Peru houden, want das hier voorlopig al zalig genoeg.
Ik weet dat het erg koud is bij jullie, maar de lente zal er weer zo snel zijn, dus pluk de dag. De tijd vliegt echt, ik zit hier al meer dan een maand en dat is zo raaar. België lijkt zo ver weg, maar er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan mijn allerliefste schatten denk. Ik hoop dat het allemaal heel goed gaat met jullie! Ik wens jullie al het mooie van het leven toe!
