Het einde van ons verblijf op Mallorca is bereikt. We hebben een mooi vertrekuur van onze vlucht. Het zorgt ervoor dat we in de voormiddag nog wat kunnen losfietsen, koffers inpakken en wat van de zon kunnen genieten. Na 14 dagen is het goed geweest en kijken we allen uit om terug naar huis te mogen. Zelf ben ik ook blij wanneer ik thuis kom en mijn twee Vanthourenhout juniors terug zie.Tijd om er weer wat voor hen te zijn de komende dagen. Al zijn ze wel gewoon aan het feit dat ik me dikwijls buiten de landsgrenzen bevind.
D-Day! We hebben maar één doel vandaag, kilometers malen!! We kruisen het eiland richting Cap De Formentor wat we na ongeveer 100km bereiken over vrij vlakke, vaak golvende wegen. Formentor, een soort schiereiland met rondom een prachtig stukje natuur en helemaal op het einde van een ongeveer 18km lange weg met een mooie vuurtoren waar je een geweldig panorama te zien krijgt. Helaas, veel tijd om te genieten hebben we niet. We verorberen wat boterhammen en al vrij snel nemen we de terugweg. Na wat reken- en telwerk in stilte kwam ik tot de conclusie dat we ook wel over de bergen konden terug keren. Enkel moest ik Sven Nys zien te overtuigen want de rit zou dan wel wat meer kilometers en trainingstijd bevatten. Maar de benen voelen goed aan, het is een mooie dag en morgen krijgen we rust voorgeschoteld dus lang moest ik niet aandringen en we nemen er op de terugweg wat bergjes bij. Lluc-Puig Major en Soller... Het zorgde ervoor dat we dik 7 uur op de fiets zaten met 230km op de teller en 3000hm... Voldaan bereikten we het hotel en daar we maar om 10 uur vertrokken waren was de dag meteen om. Na een douche en nog wat navertellen konden we meteen aanschuiven voor het avondeten. Na het avondeten trokken we nog eens naar de dijk met de voltallige groep. Maar lang duurde dat ook niet, ik kan jullie verzekeren dat we na een dag als vandaag niet in slaap moesten gewiegd worden. Het licht uit, ogen dicht, ... Buona notte!
Vandaag is het vrij simpel wat training betreft! Die mag 5 uur lang zijn en er mag stevig doorgereden worden ... We zijn nog maar de bocht om en het tempo wordt meteen richting 40km/u getrokken. De ene neemt het ene bergje voor zijn rekening, de andere dan weer het volgende, ... En zo ging het 160 km lang door. Misschien was dit wel terug onze eerste competitiedag van de zomer. Veel details omtrent gemiddelde snelheden, wattage's, enz... ga ik niet geven. Laat het ons gewoon houden bij het feit dat coach Paul dik tevreden is.
Zondag 26 april: Hersteldag!! Bekomen van de voorbije trainingen en wat ontspannen ... Een 2-tal uurtjes op de fiets in groep met een koffiestop halverwege in een rustig gelegen haventje voorbij Palma. Daarna gaat het terug richting hotel waar ons een massage te wachten staat en waar we met een aantal samen de finale van Luik-Bastenaken-Luik bekijken. Met veel bewondering kijken we hoe Zdenek Stybar nog mee diep in de finale van de Waalse klassieker meegaat maar met een nog veel grotere bewondering op welke manier Alejandro Valverde La doyenne naar zich toe trekt! 's Avonds nog een stevige maaltijd benutten want we gaan onze laatste trainingsblok van de stage in en die is niet niks!
Vandaag gaan we voor een trainingsrondje dat we eerder deze stage al hebben afgewerkt. Toen waren we in het gezelschap van Zdenek Stybar en nu doen we het met Wim Van Uffel en Pepijn Verbruggen. Mannen met wellicht mindere kwaliteiten dan Stybi maar wel met evenveel passie voor de fiets. We hadden ze wel wijsgemaakt voor de rit dat we maar een uurtje of 5 onderweg zouden zijn maar de ervaring van vorige week wist ons wel iets anders te vertellen. Anders hadden we de 2 "facteurs" nooit zo ver gekregen om ze zowel over de Sa Calobra en de Puig Major te krijgen, om dan nog maar te zwijgen van de Soller. Maar met veel "gevloek en gesakker" zijn ze erin geslaagd en hebben ze dat meer dan voortreffelijk gedaan. Een rit van 180km - 6 uur lang - 3000hm op een fiets doorbrengen is wat anders dan van brievenbus naar brievenbus rijden ;-). Zeker Wim, ondertussen 48 - al jaar en dag een vaste trainingsmaat van Sven Nys - respect!
De dagen vliegen gewoon voorbij ... Het is goed weer, de trainingen gaan vlot, het gezelschap is dik in orde ... Mooie tijd hier. Kortere training vandaag en voor het eerst wat op vlakkere wegen. Goedronddraaien, souplesse, wat snelheid erin ... Het ging goed vooruit! In de vooravond trekken we nog eens de loopschoenen aan om in het bos een toertje te doen. Weliswaar rustig en ontspannen, er gewoon voor zorgen dat de loopspieren onderhouden blijven. Na het avondeten krijgen we bezoek van niemand minder dan Johan Museeuw. Hij begeleidt hier in Mallorca een groep wielertoeristen. Ik heb Johan leren kennen bij mijn profdebuut - Domo-Farm-Frites - ik was pas twintig. Het klikte meteen. Hij heeft me de eerste stappen in het profpeloton leren zetten en ik kan jullie verzekeren dat hij qua training en voeding een voorbeeld was, ik heb heel veel aan hem te danken. Mijn respect voor hem is groot!
Stevig ritje op het menu! Met opnieuw 5 uur en 2400hm hebben we weer goed werk geleverd. Maar wat nog belangrijker was vandaag was een 10minuten test die we moesten afwerken voor onze coach. De bedoeling is simpel, gedurende 10 minuten alles geven en uiteindelijk kijken wat voor vermogen daar tegenover staat. Aan de coach om uit te maken of het goed zit of niet.
Onze tweede rustdag van ons verblijf op Mallorca vandaag, meer dan anderhalf uur losrijden doen we niet. Vervolgens gaat het richting Palma city, we eten er iets in één van de kleine gezellige lokale restaurantjes en bezoeken enkele winkels. Niet te lang, het is immers rustdag en gezien onze trainingsuren en kwaliteit ervan zijn rustdagen meer dan welkom, we moeten ze dan ook efficiënt benutten. In de late middag verwelkomen we ook nog een paar extra gasten in het hotel, vrienden van Sven waarvan ik er er ondertussen ook al enkele van ken. Onder andere Wimpie en Peppie; die twee zullen ons dan ook bijstaan op training. Beiden postbode maar tevens goed getrainde mannen die in het regionale circuit geregeld de rugnummer opspelden en dat vaak met succes!
We blijven in ons ritme ... 8 u ontbijt, 10 u vertrek op training,... lunch, relax, .. Een stage is om eerlijk te zijn niet veel spannends. Als renner zelf vind ik het wel heerlijk. Eten, trainen, slapen, ... Alles blijft herhaald worden gedurende de stage om er zoveel mogelijk rendement uit te halen. Vandaag duwen we de teller weer af op 160km en hebben op 5 dagen training 25 u afgewerkt! Waarmee we heel tevreden zijn.
Na het avondeten gaat het voor het eerst deze week eens tot op de dijk om er een koffie te gaan drinken. Wie komen we daar tegen? Dirk Nachtergaele, ex (wieler)verzorger van de Quick Step ploeg en huidige soigneur van onze Rode Duivels onder Marc Wilmots. Dirk, is voor mij toch een beetje nostalgie. Hij heeft me destijds bij mijn profdebuut wegwijs gemaakt in het peloton. Me geleerd met training, voeding en rust om te gaan. Me de knepen van het vak geleerd. Dus ik moet wel toegeven dat het me wel iets deed om Dirk terug te zien. Vooral de manier waarop hij praat. We hebben elkaar een kwartier gesproken en hebben in die tijd wel 10 anekdotes gehoord en je voelt meteen terug die warmte in zijn stem. Deze week moeten we dus zeker nog eens bij Dirk langs voor een koffie.
Na onze rustdag van gisteren is het weer werken geblazen vandaag. We duiken opnieuw de bergen in en ook al is het onze zoveelste keer telkens is het adembenemend mooi met dit weer! We moeten zelfs stellen dat we tot op heden misschien wel het beste weer in april hebben van de laatste jaren. Helblauwe hemel, 25 graden, ... ik wil jullie niet jaloers maken maar het is realiteit! Het valt ons ook op dat het wielertoerisme hier nog elk jaar toeneemt! Vanuit alle landen bevinden zich hier gepassioneerde fietsers, zowel mannen als vrouwen! Het blijft het fietseiland bij uitstek. Zowel een beginnende fietser als een doordreven fietsliefhebber kan zich hier uitleven. Je kan hier de vlakke toer op, maar je kan evenzeer de bergen trotseren. Ideaal dus, ik raad jullie het aan het zelfs eens te komen ervaren!
ZON-dag, want wederom stralend weer hier op Mallorca! Veel meer dan rusten staat er niet op ons programma vandaag. We gaan wat fietsen met onze Crelan-gasten die immers vandaag terug huiswaarts gaan. Na een paar gezellige dagen denk ik wel dat ze hier een zeer fijne ervaring aan over houden. Na de middag genieten we nog even van het zonnetje aan het zwembad maar dat duurt niet heel erg lang... We zoeken ons bed op om een middagdutje te doen en kijken dan vervolgens naar de Amstel! De Goldrace is de eerste van het drieluik die eraan komt en ik denk dat op Van Avermaet na het peloton er helemaal anders uitziet ten op zichte van Vlaanderen en Roubaix. Stuk voor stuk renners die of in Baskenland of op hoogtestage deze week hebbenvoorbereid! Veel speciaals gebeurt er niet ... Alles zit samen gebundeld in die ene explosie op laatste keer Cauberg! Gilbert laat zien dat hij weer op de afspraak is maar die dekselse Matthews vertikt het hem 5 m te geven en zo krijgen we toch een klein groepje in de sprint. Kwiatkowski maakt het als wereldkampioen mooi af en bezorgt Etixx zo toch nog zijn klassieke overwinning in het voorjaar! Stiekem kijken wij toch ook uit naar onze Flor! Floris De Tier die bij ons in de ploeg als jonge renner mee op stage kwam is stilletjes aan en in alle luwte een meer dan behoorlijk wegrenner aan het worden en daar zijn wij hier allen heel blij om!!
Vandaag hebben we ons niet echt gehouden aan de planning! Wat 4,5uur moest zijn is er uiteindelijk 6 geworden! We hebben namelijk afgesproken om met Zdenek Stybar te trainen en die overhaalde ons dan weer om naast Soller en Puig Major er ook nog de Sa Calobra erbij te nemen. Deze 3 beklimmingen zijn eigenlijk wel de colletjes bij uitstek! Zeker de Sa Calobra is wat uitzicht en natuur betreft prachtig!! Voldaan en met nog een vrij fris gevoel bereiken we het hotel en klokken 180km af met 2800hm. Op terras, een koffietje bij de hand en nog wat navertellen over onze rit vandaag doet ons het afzien dan ook alweer snel vergeten. 's Avonds gaat het richting Palma waar we een diner hebben met onze Crelan-gasten die er vandaag ook een mooie rit op zitten hebben. Het is een gezellige avond die gepaard gaatmet enkele anekdotes. Kortom, we hebben er een prachtige dag opzitten!
We hebben het gezelschap vandaag van 2 veldritcollega's op de fiets. Gianni Vermeersch en Dieter Vanthourenhout(neef van me) haspelen samen met ons een training van 4 uur af. We doen heel wat hoogtemeters onderweg. Met coll de Soller en de kustbaan via Deia naar Valldemossa geraken we wel aan onze klimkilometers! Iedere wielerfanaat kent deze weg en dat is ook vandaag weer te merken. Honderden wielertoeristen zijn er weer op baan ... Mallorca groeit nog elk jaar aan populariteit wat wielertoerisme betreft. Onderweg geven we onze gasten van Crelan nog een schouderklopje die zich immers op hetzelfde traject bevinden dan ons.
Om 8 uur schuiven we aan bij het ontbijt. We zitten al enkele jaren in het hotel hier om te weten dat het eten hier goed verzorgd is en weten dan ook perfect wat we willen. Wat meusli, brood, fruit, ... Meer dan voldoende om genoeg energie op te doen maar vooral om een goeie evenwichtige voeding tot ons te nemen.
Vandaag staat 180' (3uur) duurtraining gepland met wat versnellingen in verwerkt en in de late namiddag nog een looptraining. 's Avonds verwelkomen we ook enkele gasten, mensen die afgelopen veldritseizoen een reis konden winnen "Mee met Sven Nys op stage". De bedoeling is dat ze ons een paar dagen volgen, eens een dag op de fiets, naast de fiets, mee aan tafel, ... Je ziet de mensen stralen van blijdschap om er bij te zijn. We hopen ze dan ook enkele gezellige, sportieve dagen mee door te maken.
6 u was het toen de wekker afliep en ik moet eerlijk bekennen dat ik daar geen fan van ben. Laat mij uitslapen en dan is 7u half 8 normaal uur voor me maar alles voor 7u is voor mij een opgave.
Ik wil namelijk nog snel twee uur gaan fietsen om vervolgens mijn koffers te pakken en met de trein naar Zaventem te vertrekken. Vandaag gaat het immers richting Mallorca. Het eiland is al jarenlang een vaste trainingsplaats en ook nu trek ik voor 14 dagen naar ginds. De bedoeling is er om voldoende kilometers te malen maar ook stilaan de intensiteit op te drijven. Zoals de lactaattest van afgelopen week heeft uitgewezen, is de basis voldoende om wat meer pit in de trainingen te verwerken.
De reis verloopt vlot en wat ook zeer aangenaam was dat Zdenek Stybar mee op het vliegtuig zat. Ik bewonder hem als renner en als mens!
Vanuit de Ardennen gaat het richting Paal-Beringen waar het Energy Lab gevestigd is. Ik heb er mijn afspraak met de coach om er een inspanningstest te doen. De bedoeling is om te zien hoe het mijn conditionele toestand is en op basis daarvan een trainingsschema uit te stippelen om later deze week mee op stage te vertrekken.
De meeste voorjaarsrenners staan voor hun laatste afspraak van het voorjaar. De hel van het Noorden, Parijs-Roubaix, is misschien wel de mooiste klassieker om te volgen. De ronde kan wat sfeer en koers niet overtroffen worden maar wat koersscenario's betreft, is Roubaix toch wel een buitenbeentje. Zo zit ik na mijn fietsritje snel in de zetel om geen seconde te missen van de helleklassieker! En ja, ik heb genoten ... met volle teugen zelfs. Onze Belgen deden het goed, heel goed. Helaas was er geen zege voor hen weggelegd maar opnieuw nieuwe jonge mannen die hun neus aan het venster steken - hoopgevend voor onze toekomst in het wielrennen.
Vanaf vandaag gaat het wat training betreft neerwaarts omwille van een lactaattestdie gepland staat op maandag. Zo is er wat meer tijd om met de familie door te brengen en daar maken we ook wel gebruik van. We bezoeken de grotten van Hotton met de kids en dat vinden ze ook wel geweldig. We gaan tot 65m diep en dat lijkt soms wel wat beangstigend maar tegelijkertijd zien we ook hele mooie dingen.
Het is stralend weer in de Ardennen!! 's Morgens ga ik samen met mijn oudste zoon joggen doorheen de bossen en ik moet eerlijk bekennen dat dit toch wel genieten is. Hij loopt vrij makkelijk mee en wij twee samen doorheen de natuur is echt wel zalig. Bij afloop doe ik nog wat oefeningen om dan vervolgens nog anderhalfuur te gaan fietsen. In de namiddag is het vooral genieten van de rust hier en op deze tijd van het jaar buiten op het terras kunnen zitten om een hapje te eten is de moeite waard om ervan te profiteren.
Zoals gehoopt voel ik me beter vandaag. Met een zakdoek loop ik nog wel rond maar van de keelpijn en koorts is geen sprake dus kan ik wel de fiets op vandaag. En ik moet eerlijk zijn, het zou een ramp geweest zijn als dit niet het geval had geweest! Ardennen, 20 graden, duurtraining van 4 uur op het programma ... Zalig! Halfweg kom ik 2 bekenden tegen. Toon Aerts, jonge belofte die deel uitmaakt van het Telenet Fidea team en ondertussen ex-renner Bart Wellens. Verrassend wel die jongens hier tegen te komen, zeker wat Bart betreft. Bart, heeft net als Bart Aernouts eerder ook zijn afscheid aangekondigd. En zo verliest het veldrijden volgend jaar wel 2 vaste waarden uit het veldritpeloton, jongens die zeer geliefd zijn onder het publiek. Maar het doet je toch nadenken, twee renners waar je al om en bij de 15 jaar het peloton mee deelt die ineens afscheid nemen van de oh zo mooie veldritsport. Het doet je beseffen dat je ouder wordt, dat het einde dichterbij komt, dat ik op Sven Nys na de oudste van het Belgische veldritpeloton ben, dat ik misschien wel eens de volgende kan zijn die deze stap gaat of moet nemen ... maar kom, we gaan er niet te lang bij stilstaan en verder genieten van hoe het vandaag de dag wel nog is!
