D-day!! Dagen-, weken-, maandenlang hebben de meeste van onze Belgische toppers toegeleefd naar deze dag. De Ronde van Vlaanderen!
Sinds januari stomen de meesten zich via rittenkoersen en Vlaamse eendagskoersen klaar voor die ene week. De afgelopen klassiekers waren uiteraard belangrijk, wie zich daar niet heeft laten zien zal dit vandaag wellicht ook niet doen. Maar toch, de Ronde blijft er bovenuit steken. Het is een koers van wereldformaat, waar veel meer dan elke Vlaming voor de buis zit. Dat merkten we gisteren al waar er zich enorm veel buitenlanders op onze Vlaamse wegen bevonden. Het is een wereldkoers!
Zelf heb ik een fantastische dag gehad. Samen met Jan Verstraeten en Sven Nys waren we uitgenodigd bij de mensen van Trek Factory om van boven op de Kanarieberg de Ronde mee te beleven. Met tal van anderen zaten we gekluisterd voor het grote scherm en zaten we te wachten op de passage van de Kanarieberg. Uiteindelijk is het zo ver. Neutrale wagens, vips, pers, ploegauto's, ... om dan vervolgens dé koers te zien passeren. Een knipoog van Van Avermaet liet daar al zien dat hij later op de dag nog wel een rol zou spelen. Naast hier en daar een zwoegende coureur, was zijn frisheid na 200 km moeilijk te verbergen. Helaas, hij was niet alleen. Een tijdje later laten Terpstra en Alexander Kristoff het peloton, of wat daar nog van overschiet, ter plaatse en al vrij snel is duidelijk dat de winnaar voorin zit. De Noor, met een enorme body en grote motor beschikt ook nog eens over een stel snelle benen. Moeilijk te kloppen, of beter ... niet te kloppen.
Het gaat richting Kruishoutem waar ik samen met een paar vrienden heb afgesproken om een deel van de ronde te doen. Sven, Jan, Matt en Scott zijn naast die andere 17000 fietsers mijn fietsvrienden voor vandaag. 17000 zal je wel denken, maar het is een jaarlijkse traditie geworden dat de dag voor de ronde bijna gans Vlaanderen zijn tweewieler uithaalt om de sfeer te gaan opsnuiven. Matt en Scott, beiden Trek Factory én vooral ook gepassioneerde wielerliefhebbers. Vandaag maakten ze kennis met dé Ronde: fietsen over de Vlaamse heuvels, slingerende wegen en bonkige kasseistroken... Van bij het begin zat de vaart er goed in en werd het steeds plezanter. Door de menigte slingeren en wurmen we ons de kuitenbijters op en dat geeft een zalig gevoel. Ze kunnen me trouwens nauwelijks verrassen, ik ken er iedere bult, lastig punt of gelijk wat dan ook.
De ene al iets meer uitgeput dan de andere, maar samen bereiken we terug onze startplaats en klokken we toch dik 5 uur af en een dikke 150 km. Nog wat navertellen met een koffie, maar vooral voldaan huiswaarts en ik denk zonder enige moeite goed te kunnen slapen vanavond
Goede vrijdag, Pasen komt dus snel weer dichtbij. Wat nog maar eens een bewijs is dat de weken razendsnel voorbij gaan. Je komt uit het veldritseizoen, je plant van alles, ... maar je bent zo snel een x aantal weken verder en plots merk je dat van al die plannen niet veel in huis is gekomen en dat je met je hoofd alweer richting het volgende seizoen zit. Naast mijn training afwerken lees en bekijk ik de voorbeschouwingen op Vlaanderens Hoogdag komende zondag. Ja, het is Pasen ... maar het is vooral de Ronde van Vlaanderen.
Opstaan was net iets minder prettig als anders. Of het was het lopen van gisteren, of het was die laatste reeks bij Move to Cure die er net teveel aan was. In elk geval, er is iets blijven hangen en dat voel ik wanneer ik de trap af ga. Maar vandaag staat er een rustdag gepland dus meer dan wat losfietsen staat er niet op het programma en zo krijgen de stijve-pijnlijke spieren de kans om te herstellen.
Neen, geen aprilgrap vandaag! Een stevig dagje voor de boeg. Om 6 uur uit de veren om vervolgens mijn weg naar Lichtaart in te zetten. Daar heb ik samen met coach Paul, Sven Nys en Jan Verstraeten afgesproken om een training af te werken. Door de slechte weersomstandigheden werken we een looptraining af doorheen de bossen. Heuvel op - heuvel af, versnelling hier - versnelling daar, ... vrij stevig als je het mij vraagt. Hartslag 188 laat ik optekenen wat gedurende de laatste 2 maand niet meer is voorgevallen. Na een dik uur houden we het voor bekeken en zoals gewoonlijk volgt dan de koffie bij Paul thuis wat altijd gezellig is. Navertellen over de training, vooruitkijken naar wat komen gaat, planningen maken ... of gewoon eens goed lachen en plezier maken!
Vanuit Lichtaart gaat het richting Antwerpen. Om 14u stond de volgende opdracht al te wachten, een uurtje of 2 arbeid bij Move to Cure. En ook daar van hetzelfde laken een broek! Stabiliteit, kracht, explosiviteit, ... Bert Driesen (kine bij Lieven M.) had niet veel medelijden. No pain no gain! En ik vrees dat hij gelijk heeft ...
Het was geen pretje om er vandaag op uit te trekken met de fiets! In totaal ben ik zo'n 3 uur (94 km) weg geweest maar met een wind die aan 90-100km/u blaast, is aangenaam iets anders; ik had soms echt het gevoel dat ik een col aan het opfietsen was. Maar toen ik Oostende passeerde en de zee zag, besefte ik wel weer dat de "hoogste col" in West-Vlaanderen ergens in het Heuvelland op 150 m hoogte moet liggen.
Oudercontact, ook dat moet gebeuren als je twee kinderen hebt. De oudste in het 4de leerjaar en de jongste in zijn 1ste leerjaar. Dat begint dus stilletjes aan te tellen. We hebben heus geen klagen, ze doen beiden hun best en ze gaan elke dag opnieuw met plezier naar school. Hun rapport mag er dan ook zijn ... Tevreden ouders!
Het is altijd uitkijken op maandagmorgen naar mijn mailbox om te zien of de coach weer zijn inspiratie en kennis op papier heeft gezet. Elke week krijg ik gedetailleerd mijn oefenschema doorgestuurd dat dan nog eens telefonisch wordt overlopen. En doordat er bijna dagelijkse feedback gevraagd wordt, kan dit gedurende de week nog gewijzigd worden naargelang het gevoel, het weer of andere argumenten. In deze periode van het jaar is het vooral werken aan de basis en dit met zeer gevarieerde schema's. Kilometers malen, krachttraining, stabiliteit, lopen, ...
Persoonlijk vind ik dat één van de mooiste periodes van het jaar.
Zo stond er vandaag krachttraining/rollen op het programma waar ik ongeveer een anderhalf uur mee bezig ben. Rollen nu niet echt bepaald mijn ding, maar doordat er wat specifiek werk in komt zitten en omdat je voelt gestructureerd te werk te gaan, vlot de tijd al wat sneller. In de late namiddag heb ik dan nog eens de loopschoenen aangetrokken om er 45min rustig op uit te trekken.
