Ik ben vandaag 6 weken sober. Mijn "record" in 5 jaar, of zolang ik het me kan herinneren.

Zoals reeds gezegd, ben ik een student. Ik ben er echter niet in geslaagd om tijdens de vakantie te studeren,

met als resultaat dat ik op de dag van mijn eerste examen, maandag, niets gedaan had en dus gegarandeerd de mist in zou gaan.

Dit is een herkenbaar patroon van de voorbije jaren. Ik heb in de afgelopen 3 examenperiodes aan de meeste examens niet deelgenomen 

omdat ik er niet voor gestudeerd had. Daar zit dus een enorme weerstand. Waar die vandaan komt, weet ik niet exact, waarschijnlijk hangt dat samen met mijn perfectionisme en mijn vlucht"drang".

Natuurlijk was ik boos op mezelf. Hoe kan ik het nu weer verpesten? Ik heb eindelijk die nieuwe kans gekregen om te studeren, deze keer de richting die ik echt wil doen, het is mijn "laatste kans" en ik verpest het weer door niet te studeren! Iedereen slaagt hierin, maar ik niet.

Toen bedacht ik me dat ik niet zo boos op mezelf moest zijn. Ik heb maandag volgende tekst geschreven voor mezelf:

"Je bent goed bezig. Je hebt je eigen pad/weg af te leggen. Jij bent uniek met je eigen sterke en zwakke punten. Jij bent de enige die jouw leven heeft meegemaakt en die ervaringen hebben jou tot de persoon die je nu bent gemaakt. Niemand mag van jou perfectie verwachten. Mensen die alleen naar "de norm" en "het normale" kijken, respecteren jouw individualiteit, jouw eigenheid en jouw reeds afgelegde weg niet.

Marlies, jij bent op een jaar tijd uit een depressie en een burn-out gekomen, je bent je eetprobleem aan het aanpakken, je zelfstandigheid en zelfverzorging aan het verwezelijken en tegelijkertijd aan jezelf aan het werken omdat je open en eerlijk in de wereld wilt staan. Dit is al een fulltime job. Daarnast heb je nog problemen met uitstellen en studeren. Je heb een stem in jou die je vertelt perfect te zijn, die je vertelt dat je niets waard bent omdat je niets presteert. Je komt angsten tegen, grote en vele angsten, die je drang om weg te vluchten versterken. Ondanks dit alles slaag je erin sober te blijven en steeds minder en minder weg te vluchten. Als mensen je veroordelen om je eventuele mindere schoolprestaties, vertel hen dan dit. Jij bent goed bezig. Jij bent bijzonder en uniek en doet super hard je best om je eigen pad te bewandelen. Je toont elke keer als je eerlijk bent, tegenover jezelf en tegenover anderen, moed. Dat verdient respect. Geen afkeuring en kritiek. Dat verdient je zelfliefde , jij mag trots zijn op jezelf, op de persoon die jij bent."

Ik heb maandag ook de beslissing genomen dat ik op dat moment iets aan mijn leven en mijn weerstand kon doen.

Ik kon me slecht voelen omwille van het niet studeren en mijn examens in augustus opnieuw doen en dan nu twee-drie weken wegvluchten.

Of ik kon beginnen studeren en "redden wat er te redden valt". Ik hou niet van die uitdrukking, want ik heb maandag het besluit genomen om twee examens te laten vallen en de vier andere te studeren en ervoor te gaan. Dat was een bewuste keuze. Een krachtige keuze en ik ben sinds die dag ook effectief aan het studeren. Het vergroot mijn zelfwaarde. Ik ben echt goed bezig, zeker als je vergelijkt met waar ik een jaar geleden stond.