Live your day like it's your last .. Deze blog ontstond toen ik vorig jaar door mijn broer werd uitgedaagd voor een triatlonnetje.. Die is inmiddels al ettelijke maanden achter de rug.
De microbe had me te pakken, maar van zwemmen en fietsen kwam niet veel meer in huis, maar met een fervente marathonloper aan mijn zij, bleef het loopbeest in mij wel min of meer actief..
Op deze blog kun je meeleven met mijn sportieve uitspattingen..
Enjoy en comment it!
18-03-2008
Examens
hèhè... net terug uit Gent, examen manuele gehad, en dus een stressie periode achter de rug. Tis goed gelukt, dus de tekenen van positieve stress, de voorbije dagen, bleken te kloppen! Helaas geen nood gehad om te ontstressen in men loopschoenen.. en de komende week vrees ik er ook ietwat voor! Precies over twee weken is het 1 april, en dan start ik mijn zelfstandige praktijk. ... maar tegen die tijd moet hier nog het een en ander van plaatsje wisselen..... Sjance van keppe Francis! Amai, wat die hier al uit zen vingers getimmerd, geschilderd, geklopt en gevezen heeft, Sjapoo! Zonder èm zou het allemaal zo vlotjes niet verlopen, en waarschijnlijk nu ook nog niet aan de orde geweest zijn. Blij en trots enzo.... Zaterdag een loopje van toostends loopcriterium, maar kweet nog niet of ik meedoe.... Moet nog handdoeken en een gsm, bureau installeren, gordijnen ophangen, en zonder tijd om te trainen, is een wedstrijd ook niet zo verstandig... Maar misschien moet ik de wedstrijdjes als training plannen.... Volgend wiekend dan damme-brugge-damme, daar loop ik wel samen met nicolas de 4km. nu eventjes tijd maken om te ontstressen en er het glas op heffen... ;o) ciao
Eergisteren Oostende Brugge meegelopen. Mijn derde "ten-miles", maar mijn langste afstand sinds lang geleden.... Niet zo goed voorbereid, dus besloot ik op mijn gemak te lopen en gewoon de finish te halen. en das gelukt! in 1:28:10, ietsje sneller dan vorig jaar in Malle. De wedstrijd was een plezier! Ten miles vind ik een mooie uitdaging voor de moraal. Tging goed; tbeste van de drie in mijn hoofd ook. Heel aangenaam om Tinneke en Katrien in actie te zien! Ferme dames! Daar doe ik mijn hoedje voor af! Wat een prestaties! En jammer dat ik rita niet ben tegengekomen in de wedstrijd, want dan hadden we zeker samen gelopen.... Proficiat aan Francis, voor zen minuutje sneller, Alain voor de ferme!! prestatie en aan Lorenzo! amai! dat getuigt van enorme toewijdingen... niets voor niets... ... ik zou het rijtje nog een meter langer kunnen maken, want ook Lies en Geert en Jan en Peter en, en, en, en, ... liepen sterk.. Sjapoo!
Momenteel plan ik geen grote doelen, gewoon mijn conditie onderhouden... volgende maand start ik mijn eigen praktijk, naast mijn fulltime job in het ziekenhuis, dus grote doelen zullen niet aan de orde komen, maar ik blijf wel lopen hoor... anders loop ik de muren op.. ;o) greeets
... De eerste wedstrijd van 't Oostends Loopcriterium van 2008 is alweer een feit! Na een aangename apotheose vrijdag, was het gisteren in de vroegte te doen aan't Sas, voor een loopje van 6km. Vorig jaar liep ik hier mijn tweede wedstrijd van men leven in een tijd van 32:17. Mijn doel was dus die tijd te verbeteren, met een stille hoop onder de 30 minuten te eindigen. Ik twijfelde hier echter aan, omdat ik nog maar slechts 4 weken bezig ben de basisconditie op peil te brengen, en ik al meer dan een half jaar niet meer aan intervaltraining deed. Groot was mijn verbazing toen ik de eerste ronde in minder dan 15minuten doorkwam. Tzat er dus misschien wel in.... En ja hoor! Ik duwde af op 29:40. Jammergenoeg had ik een déjà-vue van 27 mei, toen stond ik in Brussel bijna 5 minuten aan te schuiven voordat mijn chip werd geregistreerd na de 20 van Brussel binnen de 2u gelopen te hebben.... Gisteren dus vant zelfde laken een broek.. één minuut na aankomst pas genoteerd.. Een beetje jammer, maar geen ramp! Ik weet dat het me lukte .. Een meer dan geslaagde start dus! Na de wedstrijd reden we onmiddelijk door naar een feesje, waar we onze suikers en andere reserves gulzig bijtankten... Vanavond de moed gevonden om te gaan loslopen... Ik werk aan mijn goede voornemens! ;o)
... Vorige week wederom twee keer een achttal kilometers gelopen. Deze week lijkt het erop dat ik mijn looptijd zal moeten stelen! Gisteren zag ik het absoluut niet meer zitten om om 20hrs te vertrekken in den donker voor een uur. Kdacht al aan de slapeloze nacht die ging volgen, en ook een beetje aan het lugubere tijdstip... Francis was nogal ontgoocheld toen hij me thuis aantrof rond 20hrs30, maar ik had me voorgenomen deze morgen de wekker iets vroeger te zetten en het goed te maken... En ja hoor, waar we beiden niet in geloofden, deed ik toch, een loopje vóór het ontbijt (das niet zo vroeg, want ik moest maar om 10hrs beginnen werken, maar allezja, tis tgedacht die telt....). Uitzonderlijk liep ik met hartslagmeter. Hij is vaak niet te betrouwen, en dus doe ik hem vaak niet aan. En als ik samen met Francis loop, is hij al helemaaal in de war, en krijg ik onbetrouwbare weergaven.. Mijn rustpols draait altijd rond de 44 à 48 slagen. Een beetje bangelijk laag vind ik! Maar van de minste inspanning schiet mijn hartslag de hoogte in! Zo sloeg hij deze morgen 103 nadat ik de trap was opgelopen. Maar binnen de minuut weer onder de 60. Nu, vertrokken voor een vetloopje, waarbij ik mijn hartje rond de 130 wilde zien kloppen. Hoe hard ik ook mijn best deed, het lukte mij niet, of ik zou moeten wandelen! Ik kon het amper onder de 150 houden. Halverwege heb ik dan het tempo ietsje opgedreven tot ik comfortabel liep, want zo traag vond ik ècht lastig. Heb extra op mijn ademhaling gelet: traag en diep, of sneller en oppervlakkiger.. Niets leek te helpen. Maar eens thuis waren mijn schoenen nog niet helemaal uit, of mijn hartje sloeg reeds 70. Na de douche 55. Een lage hartslag is naar het schijnt een indicatie voor een goede conditie, maar aan mijn trainingsintensiteit en hoge traininghartslag te zien is dit niet zo. Heeft iemand hier enige uitleg over? Of zou ik een nieuwe hartslagmeter nodig hebben?
Niettegenstaande de stilte op het net, vind ik gelukkig toch de ruimte om te trainen! Reeds twee weken vind ik de ruimte twee loopjes van 45 à 55 minuten te volbrengen, ondanks weer en wind. Telkens in het sportpark en afhankelijk van tijd en programma loop ik een rondje extra, of net ééntje minder. De preciese afstanden weet ik niet. Ik probeer gewoon een gezellig ritme te vinden, en als ik voel dat mijn ademhaling moeilijk te controleren is, minder ik een beetje vaart om de hartslag wat te doen dalen. De zin is er vaak om af en toe es korte stukjes "door te trekken", maar ik kan me meestal wel bedwingen, want in deze periode van "Basisconditie trainen", vraag je beter geen extreme inspanningen van je hartje.... Of toch? Gisteren had ik een zwembeurt gepland, maar na een supersuperdrukke werkweek voelde ik me totaal leeggezogen, dat ik er niet aan mocht denken een kilometertje te gaan zwemmen. Dan maar soep gemaakt en de kerstboom op zolder gedeponeerd.... en de dag geëindigd met een ontspannende film. Om Francis te steunen in zijn gevecht tegen de kilo's bereidde ik deze avond scampi's in curry met vééél groentjes: gestoofde champignons, gestoomde worteltjes in hun geheel, zacht gekookte aardappeltjes, en een mengeling van veldsla en rucola met een beetje olijfolie en balsamico-azijn en enkele kruimels verse parmezaanse kaas. De scampi's stoofde ik in een uitje met look en een appeltje. Achteraf nog een beetje extra light veggie room. Lekker!
.. Al sinds gisteren loop ik te denken hoe ik de scampi's zal klaarmaken.. Ik had wel zin in een sausje met prei en wortel erbij.. Een beetje rondgevraagd, ideetjes opgedaan, en vanmorgen zelfs het eerste wat ik deed: opt internet gaan neuzen hoe ik die ingrediënten lekker kon samenbrengen... Treceptje opgeschreven, en dan naar de bakker, eitje koken, voor een gezellig ontbijtje.. Tot ik plots bedenk dat we eignlijk nog gerookte zalm in de frigo hebben.. Dat mag toch zeker niet verloren gaan.. Dus de zoektocht kon herbeginnen.. Ziehier het resultaat:
- Sjalotje stoven samen met twee teentjes geperste look en peterselie - als het sjalotje glazig is, een pollepel H2O toevoegen en laten sudderen - als het meeste van het water verdampt, enkele blokjes diepvriesspinazie toevoegen (zodat de pan zowat bedekt is) - als de spinazie niet meer bevroren is, de reepjes gerookte zalm toevoegen en een minuutje laten trekken, - vervolgens een klein doosje alpro light room toevoegen, en een scheutje water (om te verdunnen) en de saus een paar minuutjes laten indikken - als je je pasta hebt afgegoten, haal je je pan saus van het vuur en roer je er snel een eigeel door (vraag me niet waarom!!)
Omdat wij graag zelf scheppen heb ik de saus niet door de pasta geroerd, maar op de borden geserveerd, met als garnering enkele reepjes gerookte zalm. Lekkkeeer!! en klaar in de tijd dat de pasta al dente is!
Deze week was een relatief goeie aanloop naar een sportief 2008! Na tnieuwe jaar te hebben ingelopen, liep ik donderdag zo'n 6km los. Meer vond ik niet nodig omdat ik zaterdag in Lombardsijde ook maar ging deelnemen aan de 5km wedstrijd. Maar wegens organisatorische redenen (de start van de 5km was 45min vroeger dan die van de 10km) liep ik toch de 10km. Ik ging ernaartoe met het idee er een rustig duurloopje van te maken .. Francis raadde me aan af en toe een tempoversnellingsje te wagen. Na een lastige start, kwam een dipje rond km 4. Ik voelde me leeg na het stukje duin en strand en bergop int zand.. Men tempo zakte duidelijk, en zag ettelijke lopers me voorbij snellen.. maar tegen km 5 was ik weer op en top! Gelukkig maar, want daar doken we weer het strand op, met de wind pal op kop, voor -ik vermoed- toch wel een kilometer. Ik zag een eenzame loper achter zich kijken, zoekend naar een groepje (die hij bij ons vond, want ik liep toen met een zestal andere lopers) en die liet zich zakken tot bij ons. Het "zware werk" werd overgelaten aan mij en nog een oudere man, de rest kroop gezellig uit de wind. Ik vind het best gezellig om zo in een treintje tegen de wind te beuken. Samen afzien.. Je voelt je echt verbonden. Mijn moraal steeg ten top! De duinen naderden, en er viel een zucht "tlastigste was gepasseerd". Eventjes het tempo laten zakken om op adem te komen, en toen weer hop, een mooi stukje duinen in, ik vermoed dat het een mountainbikepad was die we volgden. Kronkel de wonkel, echt een mooi parcours! Het tempo kon ik er goed inhouden, zelfs nog een tandje bijsteken! De rest van het groepje was al een stuk achter, en ik liep nog drie mannen voorbij, na de bocht (met de wind weer pal op kop), kwam er een weer voor me lopen, en kon ik me achter hem uit de wind lopen. Dat deed deugd! Maar zo'n 250m verder besloot hij een eindspurt te lanceren, en weg was ie! De laatste kilometer ging in.. De laatste meters nog aangemoedigd door Lorenzo en Geert, en zo zat mijn eerste wedstrijd van 2008 erop in een tijd van 57 minuten rond. De afstand zou iets meer dan 10km geweest zijn. Tevreden! Na de gebruikelijke consumpties reden we huiswaarts.. Voor de gelegenheid gingen we chinees eten en toasten we nog met een coctail. En hoewel de nacht woelig was (zoals steeds na een 'zwaardere' wedstrijd) waren we vandaag goed actief en zijn hier in huis weer heel wa strooitjes verlegd! Fijn!
... Na een 'slabbakkend' einde hoort een gloednieuwe start!
Op oudejaar stond ik aan de start van de laatste wedstrijd van het jaar.. op nieuwjaar finishde ik mijn eerste wedstrijd van het jaar.. Een geslaagd concept zorgde in Westerlo voor een originele over"loop" van oud naar nieuw ... en zorgde voor een sportieve start vant nieuwe jaar... Op de blog van Alain en Edith zijn mooie verslagjes te lezen! Vandaag liep ik een 35 minuutjes los, en zaterdag staat nog een wedstrijdje van 5km opt programma... De eerste week vant nieuwe jaar dus sportief begonnen.. Hopelijk wordt de trend verdergezet!
... Tis al een hele poos stilletjes op mijn blog. Eindhoven zit er al een tijdje op, samen met de drukke familiale periode. Nood aan wat rust! Ondertussen is alles hier lekker aant rollen (met kerstbollen en al!) en is na een korte rustperiode de training stilletjes hervat. Op 2 december regen en wind getrotseerd samen met enkele andere die-hards en vanuit Gistel een gezamelijk loopje van zo'n 10km afgelegd vanuit Koens uitvalbasis. Kvond het héél fijn, en zeker voor herhaling vatbaar! Maar de regen mag de volgende keer gerust zijn kat sturen! Na zes lopeloze dagen liepen we vorige week in Langemark de corrida als training. Wederom een vreselijk weer! Koud, wind en regen! De gasten die de korte liepen hadden minder geluk als wij, want die mochten starten in een helse bui! Wij hadden wat dat betreft meer geluk! Maar de wind was dubbel en dik van de partij! Onze trotsering werd beloond met een mandje onbekende (onbeminde?) belgische bieren..Leuk! Omdat het steeds weer een lekker gevoel geeft achteraf, plande ik de voorbije week twee loopjes in mijn agenda. Het werden twee gezellige tope-loopjes met Francis. Woensdag na't werk, en dus in de pikkedonker.. 53 minuten, en vandaag, met de zon en prachtige winterbeelden 46 minuten. Van afstand hebben we geen idee. Maart gevoel was dik in orde! Morgen heeeel misschien zwemmen, want de planning in mijn hoofd is weer overboekt morgen..
Net terug van een partijtje zwemmen. Tweemaal aangenaam verrast! Doordat Vlaamse zwemweek is mocht ik gratis zwemmen en een consumptie nuttigen.... woohoo.. nice start! Ik kwam een oude bekende tegen, met grootse plannen (volgend jaar haar eerste marathon lopen) en toen had ik maar 18 minuten zwemtijd meer.... Daarin zwom ik 250m ter opwarming, 500m omdat goed ging en bleef gaan, en de laatste 250 werden er 50 want het zwembad ging sluiten. Nu natuurlijk moewe spieren, maar heerlijk voldaan van de beweging... Voor herhaling vatbaar! Zij het met een frisser hoofd... Gisteren was er reunie met de vriendinnetjes uit de kine-opleiding, en het was een heerlijk weerzien!! Ik vind het fantastisch dat wij zo na meer dan twee jaar afgestudeerd te zijn toch nog zo'n intens contact hebben. Khoop dat we het zo kunnen houden!!! Deze week volgde ik nog een tweedaagse cursus van Piet Boidin, waar ik weer heel wat inzichten en ideetjes verwierf... fijn fijn!!!
Sinds de laatste wedstrijd van het oostends loopcriterium liet ik mijn trainingsschema wat links liggen, en kregen andere zaken wat meer aandacht. Deze week twijfelde ik dan ook of het wel verstandig zou zijn om de halve in Ploegstaart te lopen. Vrijdag vond ik de tijd om de loopschoenen aan te trekken en onderwierp mezelf aan een testloopje. Een parcours had ik nog niet uitgestippeld toen ik de deur achter me toetrok, dus liep ik maar waar de benen me brachten. Zo'n 45 minuten gure wind en lichten getrotseerd, want mijn toertje bracht me langs het paadje naast de autostrade, in tegengestelde richting van de auto's; twas al na zes, en de koplampen schenen me dus constant vlak in het gezicht.. Blij dat ik mijn energie terug kon kanaliseren, want 14 dagen niet lopen is erbarmelijk voor de moraal! Jammer genoeg begon de heup na 30 minuten terug op te spelen.. Pijn! Dat, en een beginnende verkoudheid deed me beslissen vandaag niet te starten in Ploegsteert.. Ik ben natuurlijk wel meegeweest, en heb er tijdens de wedstrijd 40 minuutjes rustig gejogd. Eveneens in wind en regen (solidair eh!) Per ongeluk kwam ik op het wedstrijdparcours terecht in tegengestelde richting, en zag ik onverwacht Jan Janssens, Francis, Luc Pauwels, Thierry en aaaaaal de andere afzien. Sterk hoor! Ook vandaag weer, na een goeie 25 minuten heuplast. Aaargh! Khoop dat snel overgaat! Vorige nacht ben ik wakker geworden door pijn, en dat is eigenlijk niet zo positief, want dat wijst op een ontsteking... Even geduld hebben... Vanaf morgen start ik weer met mijn oude gewoonte, waar ik zowel fysisch als psychisch enorm veel deugd van heb, maar wat ik af en toe schijn te vergeten..... misschien dat ik deze winter weer es ga spinnen ook, en een wekelijkse zwemgewoonte kan inlassen... mag niet zo moeilijk zijn, met het zwembad voor de deur....
Na de halve marathon wat last gehad van stijve beentjes, maar in de verste verte niet te vergelijken met mijn benen na de 20 van Brussel.. Woensdag samen met Francis een 43 minuten losgelopen. Hij heeft me weer een mooi toertje getoond. Kheb geen idee wat de afstand was, maar we zaten direct in de rust, een paadje langs het water tot op het keerpunt waar we tussen de boerenvelden liepen.. Gezellig! En tging vlotjes! Donderdag niet gelopen wegens geen tijd en vrijdag niet gelopen wegens te moe en er stond bovendien een wedstrijdje gepland de volgende dag.. Gisteren dus, de laatste van het Oostends Loopcriterium. Er stond veel volk aan de start! 333 mensen, waaronder 90 vrouwen. De benen zaten vrij goed, en de moraal nog beter "jètter vlede weke 21 gekun, je ga je nu nie laatn ken op die 10 eh, alli, tandje bie!" en zo verbeterde ik mijn PR op de 10 km! 48:30. Blij!! En deze morgen op de weegschaal.. tgewicht dak vorige week wilde.. Mijn piek komt misschien een week te laat? Nu bouw ik op naar de halve marathon van Ploegsteert over drie weken. Verder staat nog een 10 opt programma begin december en rond de jaarwisseling. En begin februari begint het loopcriterium alweer... We zullen dus bezig blijven deze winter! Voor volgend jaar heb ik nog geen specifieke plannen. Misschien eens een jaartje werken aan mijn snelheid om in het najaar of begin het volgend jaar weer naar een lange afstand te werken (en mijn tijd er verbeteren)... Tijd geeft raad!
Vandaag de eerste dag in ons nieuwe stekje zonder denken aan... Mijn eerste halve marathon is een feit.. en ook het examen van de eerste module manuele therapie zit erop! Een tevreden mens blikt terug:
Zaterdag vroeg vroeg uit de veren om nog enkele uurtjes manuele therapieën te oefenen voor we naar Eindhoven rijden. Want voor de rest van het weekend verwachtte ik niet al te veel studietijd.. Na een vlotte rit het hotel gevonden, ingechecked, de borstnummers gaan halen. Wat een gezellige wandeling naar de unif betekende. Vlotjes, dankzij de routebeschrijving van Julie.. Voor het avondmaal nog twee uurtjes met de neus in de boeken, wat aardig lukte en me een hoop geld bespaarde (want eignlijk had ik éénorm veel goesting om de winkels af te schuimen). Om zeven uur met een gezond hongergevoel en vol verwachtingen voor de pastaparty kwamen we op de eerste verdieping tot de constatatie dat er voor de bloggende groep geen eten voorzien was in het hotel, ondanks de reservatie vooraf en bij het in checken... Gelukkig, tegen acht uur was een oplossing gevonden: we mochten naar een partnerhotel ons buikje vullen. Lekker, dat wel, maar de planning viel in het water.. Laat eten, en laat terug op de kamer om lettertjes te verorberen... Tging wonderbaarlijk vlot en pas om 2330 vond ik dat het welletjes was.. Na een rumoerige nacht, om 7u de veren uit, voor een verkwikkende douche en een vroeg ontbijt, samen met Francis, die al om 11u aan de start moest staan. Na twee uurtjes studeren, klaarmaken voor de weblogfoto, eventjes uitzoeken waar ik straks alles kon vinden, startplaats, toilet, e.d. en tegen elf uur terug op het hotel. En toen kwam de stress... Leen was smorgens pas vertrokken, maar wij hadden haar borstnummer, dus haar moest ik nog zien; tegen 1215 moest ik buiten staan om Francis tussentijds te bevoorraden, moest zien dat ik voldoende gedronken had (maar er was precies niet genoeg water in voorraad) en geen honger had.. Bovendien had ik koud van een uur buiten te slenteren in mijn looptenue, dus besloot ik te beginnen met een heet bad om op te warmen en de spieren te ontspannen. Om twaalf uur stond ik terug buiten en enkele sms'en later stond Leentje aan mijn zijde. Zij gewapend met kodak, ik met squeezy en water.. En ja hoor, om 12u23 was de doortocht.
Om 1315 was afgesproken voor een tweede foto met de webloggers, en dat was juist gepast om me te gaan omkleden. De stress nam toe.. Na de foto en de laatste boodschap begaven we ons naar de startplaats. Rond elf uur kwam er beweging in de massa en vijf minuten later liepen we over de piepende matten. We waren vertrokken!
De eerste kilometer nam omwille van de filevorming meer dan 7 minuten in beslag! De tweede en derde kilometer bleef het zigzaggen en al gauw waren Leen en ik elkaar uit het oog verloren. Het was een heerlijke wedstrijd; een mooi debuut! Verschillende keren maakte ik een kippenvelmoment mee. Die massa mensen, kilometers en kilometers na elkaar! Overal bordjes, met persoonlijke maar ook algemene toejuichboodschappen voor de lopers. Zingende mensen, orkestjes, kindjes die hun handjes klaarhielden opdat je ertegen zou slaan.. Daarbij de gedachte dat je loopt voor de kindjes die dankzij onze actie en vooral dankzij Make - a - wish een onvergetelijke dag zullen meemaken.. en de gedachte aan alle mensen uit mijn omgeving die mij op dat eigenste moment aan het steunen waren en die er daarenboven nog een cent voor over hebben ook! Tot twee keer toe liep ik met de tranen in de ogen... Onvergetelijk Rode mannekes (vrouwkes) int stad voor dat laatste duwtje naar de eindmeet.. Het lastigste deel van de 21 kilometer! Alsof er nooooit een einde aan zou komen.. Maar toch hoor... na 1u59:57. Dankzij een laatste zucht, een klein sprintje kunnen aanhouden om toch onder die magische twee uur te eindigen....
Voldaan, en vol spierpijn strompelde ik tussen de hekkens. Af en toe het gevoel dat ik door de benen ging gaan, want ik had dorst, dorst, dorst!!! Ik schat dat ik bij de aankomst wel anderhalve liter dronk! Tijdens het stretchen en op adem komen zag ik plots een man op de grond kronkelen van de pijn. Zijn beide benen stonden volledig in kramp en iemand probeerde hem te helpen, maar leek de voet de verkeerde kant op te duwen. Ik ben hen ter hulp gesneld en uit alle macht beginnen stretchen, maar terwijl het ene been beter verbeterde, verslechterde het andere.. onbegonnen werk! Een tweede jongeman kwam ter hulp en zo konden we samen die mens tot rust brengen. Vreselijk om iemand zo hard te zien lijden! Zijn streeftijd was 1u30, maar door de hitte was hij vroegtijdig in verzuring gegaan.. Pijnlijk!
Na een heerlijk heet bad, en een terrasje met de oostendenaars reden we huiswaarts..
Nog een dagje studeren, en dinsdagmiddag.. hét moment.. eerste examen manuele therapie. Twas nog een redelijke pak om te verwerken en de stress was in hoge mate aanwezig. Na een betrekkelijk moeilijk theoriegedeelte, volgde een praktijkgedeelte. Met een goed gevoel huiswaarts gekeerd! Eindelijk tijd om ons nieuwe stekje te helpen op orde stellen.. Want tmag niet blijven van één kant komen..
Heel blij kennis gemaakt te hebben met zoveel bloggende mensen! Had ik zo niet met het examen in mijn bol gezeten, ik was aangenamer gezelschap geweest. Ik hoop jullie nogmaals te ontmoeten, maar dan in betere omstandigheden! Proficiat aan iedereen voor de schitterende prestaties!!!
man man man, wat een succes! De sponsorteller is bijna niet te volgen!! Op elk moment van de dag groeit de spaarpot!!! Fijn hoor!! Reeds meer dan 8000 euro sinds deze avond, zouden we de kaap van 10 000 halen? Nog enkele spannende dagen voor de lopers van zondag, letten op de voeding, de slaap en niet teveel meer trainen (maar ook niet te weinig....) en ook een beetje spanning naar wat we zullen inzamelen voor make-a-wish. Ik stuurde net nog een email naar mijn contactpersonen voor een laatste smeekbede, en die werd reeds aanhoort... Een tip voor de runners om de kaap te halen, niewaar? Komaan wih! Het studeren gaat er precies beter door... einde pauze..
Op een weekje kuisen en verhuizen volgde een weekje werken en studeren.. Gelukkig vond ik hiertussen wel drie keer de tijd om de loopschoenen aan te binden. Maandag na 6 dagen relatieve rust eropuit getrokken voor een half uurtje, vertrokken vanaf onze nieuwe woonst, dus de afstand was onbekend.... Vrijdag zelfde vertrekpunt, 22 minuten gelopen en dan gekeerd, 43minuten in totaal. Net terug van 1u04. De bedoeling was om 15km te lopen, maar vanaf de eerste stap al had ik ferme steken in mijn linkerhiel. Pas na 10 minuten werden die dragelijk, maar bleef ze voelen tot ik stopte. Als ik niet loop voel ik de pijn enkel tijdens het trappenlopen en als ik mijn tenen teveel naar boven hef (rek langsachter).... Ik herinner me nu weer dat ik vrijdag mijn linkervoet op een steentje heb geplaatst en een ferm correctiemanoever moest uitvoeren, maar had geen pijn, dus dacht ik dat er niets aan de hand was.. Gisteren wel pijn bij trappen... Khoop dat tegen zondag verdwenen is! Dus daardoor heb ik mijn toertje een beetje ingekort (minder dan 10km) en zou ik graag morgen alsnog proberen de 15 te doen.. Tussen het studeren door dan, want nog 9 nachtjes voort examen, nog 7 voor de halve marathon... ajaj de stress... en ajaj men gewicht!! Tijdens het studeren wil ik me altijd met vanalles en nog wa volproppen, en tliefst vanal nog met koekjes en zoetigheidjes... Maar das nu net wat je in een wedstrijdvoorbereiding beter niet doet.... niet ideaal, maar jah.... snel me voetjes onder tafel steken voor een lekkere.... Pasta!!!!! Loopt ze!
Om de "make-a-wish" actie nog een extra duwtje in de rug te geven, lieten we t-shirts drukken met de link van de sponsorsite op de rug. De t-shirts zijn bij Francis of mij te koop voor 5 euro. Via een reactie op deze blog of een emailtje kun je een bestelling plaatsen. We hebben t-shirts voorradig in small, medium en large. Momenteel zamelden we reeds genoeg centen in om twee kinderhartjes sneller te doen kloppen... We hebben nog twee weken om ook een derde wens in vervulling te laten gaan... Men zegge het voort!
Your Spirit is your Power
... De eerste wedstrijd van 't Oostends Loopcriterium van 2008 is alweer een feit! Na een aangename apotheose vrijdag, was het gisteren in de vroegte te doen aan't Sas, voor een loopje van 6km. Vorig jaar liep ik hier mijn tweede wedstrijd van men leven in een tijd van 32:17. Mijn doel was dus die tijd te verbeteren, met een stille hoop onder de 30 minuten te eindigen. Ik twijfelde hier echter aan, omdat ik nog maar slechts 4 weken bezig ben de basisconditie op peil te brengen, en ik al meer dan een half jaar niet meer aan intervaltraining deed.
