Live your day like it's your last .. Deze blog ontstond toen ik vorig jaar door mijn broer werd uitgedaagd voor een triatlonnetje.. Die is inmiddels al ettelijke maanden achter de rug.
De microbe had me te pakken, maar van zwemmen en fietsen kwam niet veel meer in huis, maar met een fervente marathonloper aan mijn zij, bleef het loopbeest in mij wel min of meer actief..
Op deze blog kun je meeleven met mijn sportieve uitspattingen..
Enjoy en comment it!
29-01-2008
hartslag
... Vorige week wederom twee keer een achttal kilometers gelopen. Deze week lijkt het erop dat ik mijn looptijd zal moeten stelen! Gisteren zag ik het absoluut niet meer zitten om om 20hrs te vertrekken in den donker voor een uur. Kdacht al aan de slapeloze nacht die ging volgen, en ook een beetje aan het lugubere tijdstip... Francis was nogal ontgoocheld toen hij me thuis aantrof rond 20hrs30, maar ik had me voorgenomen deze morgen de wekker iets vroeger te zetten en het goed te maken... En ja hoor, waar we beiden niet in geloofden, deed ik toch, een loopje vóór het ontbijt (das niet zo vroeg, want ik moest maar om 10hrs beginnen werken, maar allezja, tis tgedacht die telt....). Uitzonderlijk liep ik met hartslagmeter. Hij is vaak niet te betrouwen, en dus doe ik hem vaak niet aan. En als ik samen met Francis loop, is hij al helemaaal in de war, en krijg ik onbetrouwbare weergaven.. Mijn rustpols draait altijd rond de 44 à 48 slagen. Een beetje bangelijk laag vind ik! Maar van de minste inspanning schiet mijn hartslag de hoogte in! Zo sloeg hij deze morgen 103 nadat ik de trap was opgelopen. Maar binnen de minuut weer onder de 60. Nu, vertrokken voor een vetloopje, waarbij ik mijn hartje rond de 130 wilde zien kloppen. Hoe hard ik ook mijn best deed, het lukte mij niet, of ik zou moeten wandelen! Ik kon het amper onder de 150 houden. Halverwege heb ik dan het tempo ietsje opgedreven tot ik comfortabel liep, want zo traag vond ik ècht lastig. Heb extra op mijn ademhaling gelet: traag en diep, of sneller en oppervlakkiger.. Niets leek te helpen. Maar eens thuis waren mijn schoenen nog niet helemaal uit, of mijn hartje sloeg reeds 70. Na de douche 55. Een lage hartslag is naar het schijnt een indicatie voor een goede conditie, maar aan mijn trainingsintensiteit en hoge traininghartslag te zien is dit niet zo. Heeft iemand hier enige uitleg over? Of zou ik een nieuwe hartslagmeter nodig hebben?
Niettegenstaande de stilte op het net, vind ik gelukkig toch de ruimte om te trainen! Reeds twee weken vind ik de ruimte twee loopjes van 45 à 55 minuten te volbrengen, ondanks weer en wind. Telkens in het sportpark en afhankelijk van tijd en programma loop ik een rondje extra, of net ééntje minder. De preciese afstanden weet ik niet. Ik probeer gewoon een gezellig ritme te vinden, en als ik voel dat mijn ademhaling moeilijk te controleren is, minder ik een beetje vaart om de hartslag wat te doen dalen. De zin is er vaak om af en toe es korte stukjes "door te trekken", maar ik kan me meestal wel bedwingen, want in deze periode van "Basisconditie trainen", vraag je beter geen extreme inspanningen van je hartje.... Of toch? Gisteren had ik een zwembeurt gepland, maar na een supersuperdrukke werkweek voelde ik me totaal leeggezogen, dat ik er niet aan mocht denken een kilometertje te gaan zwemmen. Dan maar soep gemaakt en de kerstboom op zolder gedeponeerd.... en de dag geëindigd met een ontspannende film. Om Francis te steunen in zijn gevecht tegen de kilo's bereidde ik deze avond scampi's in curry met vééél groentjes: gestoofde champignons, gestoomde worteltjes in hun geheel, zacht gekookte aardappeltjes, en een mengeling van veldsla en rucola met een beetje olijfolie en balsamico-azijn en enkele kruimels verse parmezaanse kaas. De scampi's stoofde ik in een uitje met look en een appeltje. Achteraf nog een beetje extra light veggie room. Lekker!
.. Al sinds gisteren loop ik te denken hoe ik de scampi's zal klaarmaken.. Ik had wel zin in een sausje met prei en wortel erbij.. Een beetje rondgevraagd, ideetjes opgedaan, en vanmorgen zelfs het eerste wat ik deed: opt internet gaan neuzen hoe ik die ingrediënten lekker kon samenbrengen... Treceptje opgeschreven, en dan naar de bakker, eitje koken, voor een gezellig ontbijtje.. Tot ik plots bedenk dat we eignlijk nog gerookte zalm in de frigo hebben.. Dat mag toch zeker niet verloren gaan.. Dus de zoektocht kon herbeginnen.. Ziehier het resultaat:
- Sjalotje stoven samen met twee teentjes geperste look en peterselie - als het sjalotje glazig is, een pollepel H2O toevoegen en laten sudderen - als het meeste van het water verdampt, enkele blokjes diepvriesspinazie toevoegen (zodat de pan zowat bedekt is) - als de spinazie niet meer bevroren is, de reepjes gerookte zalm toevoegen en een minuutje laten trekken, - vervolgens een klein doosje alpro light room toevoegen, en een scheutje water (om te verdunnen) en de saus een paar minuutjes laten indikken - als je je pasta hebt afgegoten, haal je je pan saus van het vuur en roer je er snel een eigeel door (vraag me niet waarom!!)
Omdat wij graag zelf scheppen heb ik de saus niet door de pasta geroerd, maar op de borden geserveerd, met als garnering enkele reepjes gerookte zalm. Lekkkeeer!! en klaar in de tijd dat de pasta al dente is!
Deze week was een relatief goeie aanloop naar een sportief 2008! Na tnieuwe jaar te hebben ingelopen, liep ik donderdag zo'n 6km los. Meer vond ik niet nodig omdat ik zaterdag in Lombardsijde ook maar ging deelnemen aan de 5km wedstrijd. Maar wegens organisatorische redenen (de start van de 5km was 45min vroeger dan die van de 10km) liep ik toch de 10km. Ik ging ernaartoe met het idee er een rustig duurloopje van te maken .. Francis raadde me aan af en toe een tempoversnellingsje te wagen. Na een lastige start, kwam een dipje rond km 4. Ik voelde me leeg na het stukje duin en strand en bergop int zand.. Men tempo zakte duidelijk, en zag ettelijke lopers me voorbij snellen.. maar tegen km 5 was ik weer op en top! Gelukkig maar, want daar doken we weer het strand op, met de wind pal op kop, voor -ik vermoed- toch wel een kilometer. Ik zag een eenzame loper achter zich kijken, zoekend naar een groepje (die hij bij ons vond, want ik liep toen met een zestal andere lopers) en die liet zich zakken tot bij ons. Het "zware werk" werd overgelaten aan mij en nog een oudere man, de rest kroop gezellig uit de wind. Ik vind het best gezellig om zo in een treintje tegen de wind te beuken. Samen afzien.. Je voelt je echt verbonden. Mijn moraal steeg ten top! De duinen naderden, en er viel een zucht "tlastigste was gepasseerd". Eventjes het tempo laten zakken om op adem te komen, en toen weer hop, een mooi stukje duinen in, ik vermoed dat het een mountainbikepad was die we volgden. Kronkel de wonkel, echt een mooi parcours! Het tempo kon ik er goed inhouden, zelfs nog een tandje bijsteken! De rest van het groepje was al een stuk achter, en ik liep nog drie mannen voorbij, na de bocht (met de wind weer pal op kop), kwam er een weer voor me lopen, en kon ik me achter hem uit de wind lopen. Dat deed deugd! Maar zo'n 250m verder besloot hij een eindspurt te lanceren, en weg was ie! De laatste kilometer ging in.. De laatste meters nog aangemoedigd door Lorenzo en Geert, en zo zat mijn eerste wedstrijd van 2008 erop in een tijd van 57 minuten rond. De afstand zou iets meer dan 10km geweest zijn. Tevreden! Na de gebruikelijke consumpties reden we huiswaarts.. Voor de gelegenheid gingen we chinees eten en toasten we nog met een coctail. En hoewel de nacht woelig was (zoals steeds na een 'zwaardere' wedstrijd) waren we vandaag goed actief en zijn hier in huis weer heel wa strooitjes verlegd! Fijn!
... Na een 'slabbakkend' einde hoort een gloednieuwe start!
Op oudejaar stond ik aan de start van de laatste wedstrijd van het jaar.. op nieuwjaar finishde ik mijn eerste wedstrijd van het jaar.. Een geslaagd concept zorgde in Westerlo voor een originele over"loop" van oud naar nieuw ... en zorgde voor een sportieve start vant nieuwe jaar... Op de blog van Alain en Edith zijn mooie verslagjes te lezen! Vandaag liep ik een 35 minuutjes los, en zaterdag staat nog een wedstrijdje van 5km opt programma... De eerste week vant nieuwe jaar dus sportief begonnen.. Hopelijk wordt de trend verdergezet!
Your Spirit is your Power
