Klasse ; Gastropoda (slakken) het gaat hier over fossiele zeeslakken, de Hongaarse muts komt voor in pliocene afzettingen uit de Noordzeebodem.

Meretrix lyrata ; Tropische Indo-pacific ( Vietnam).

Klasse Bivalvia ( Tweekleppigen)

Het zijn de kaakbogen van platvissen. (os anale van platvissen).

bijzondere aangezichtsbeenderen die bestaat zonder bijbehorende been, het scheidt de neusholtes. Het wordt ook beschouwd als verantwoorde-

lijke voor het waarnemen van bepaalde feromonen .(Hier gaat het over vomerbotten van vissen ) Een van de meest boeiende verzamelingen zijn het verzamelen van visresten uit het verre verleden, ze zijn niet alleen mooi door hun bezondere vorm, maar ze zijn bijzonder leerzaam.

 hoe minder intact ze zijn. Hier gaat het over een schedelbeen, die zich achteraan de schedel bevindt van de vis (Basioccipital).

gevonden dan de Cleithrums van Gadus aeglefinus, de fossiele Cleithrums zijn dik en zwaar en laten geen spoortje licht door.
Sleutelbeen van Gadus morhua.

baarddraad aan de kin. De rug is donkergrijs met een paarse weerschijn, de zijden zijn zilvergrijs en de buik is melkwit. Onder de eerste rug-

vin, op de flank, zit een karakteristieke donkere zwartachtige vlek,ook de zijlijn is donker. De schelvis houdt zich op in water met een zoutge-

halte van 32-33¨%, noch in de Witte Zee, noch in de Oostzee komt hij voor, omdat het water daar niet zout genoeg is. Hij groeit lagzaam: op

zijn vijfde of zesde bereikt hij een lengte van een halve meter en op zijn veertiende of vijftiende meet hij 70-80 cm, in het noordelijk deel van het

verspreidingsgebied wordt hij pas op zijn zesde geslachsrijp. De paaitijd is van maart tot juni, na 2-3 weken komen de eitjes uit. De schelvis

is een trekvis 's zomers leeft hij in vrij ondiep water voor de kust; 'swinters trekt hij zich terug in dieper water, op een diepte van 100-150 meter,

waar de temperatuur van het water tussen 1-5 gr C heeft, dan is de schelvis het actiefst. De schelvis is van aanzienlijk belang voor de visserij.

Het vlees is van betere kwalitiet dan dat van de kabeljauw. In de laatste ijstijd, in het pleistoceen, kwamen schelvissen in grote scholen voor,de

fossiele resten worden regelmatig terug gevonden van uit de Noordzee bodem, schelvissen komen niet meer voor in de Noordzee. De schelvis

had een lengte van 60-70 cm, maximaal 100-110 cm, en een gewicht van 2-4 kg, maximaal 17 kg.

maar is geen fossiel, deze atlaswervel is van een gewone kabeljauw, de gewone kabeljauw is, herkenbaar aan de korte baarddraad aan de

kin, hij heeft een krachtig ,lang gerekt lichaam, de olijf groene rug en de zijden zijn bezaaid met kleine gele of bruinachtige vlekken, de zijlijn

is duidelijk zichtbaar als een lichte band over het midden van het lijf. De buik is vuilwit, ze verdragen ook een laag zoutgehalte, er zijn geval-

len bekend van kabeljauwen die in rivieren zwommen. De kabeljauw is zeer gewaardeerd om zijn smakkelijke vlees. Levenswijze de kabel-

jauwen leven graag in en rond scheepswraken. De lengte; 40-80 cm, maximaal 150-180 cm, gewicht 2-4 kg, maximaal 40 kg, bij uitzonder-

ing zelfs 90 kg. Door de overbevissing komen er bijna geen grote kabeljauwen meer voor.

deze wervels zijn bijna volledig verdwenen. Fossiele wervels van Gadus aeglefinus en Gadus morhua.