Ik ben Sandy
Ik ben een vrouw en woon in Wakken (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 06/11/1980 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, koken, met mijn lieve zoon en stiefdochter leuke dingen doen.
Gezinssamenstelling:
Klein Ventje : 29/11/2008 Klein Meiske : 23/09/1999 Groot Meiske : 06/11/1980 Groot Ventje : 12/04/1978
Samen = Superformitastisch gezinneke
Nachtkastboekjes:
- Komt een vrouw bij de dokter - Kluun - De storm - De hel van '63
I-podtunetjes:
- Bløf - Maria Mena - 3FM foliekes (Ndl)
Ylias, held op kousenvoeten
19-12-2010
Tweede verjaardag Ylias
De tekst ivm de verjaardag hebben jullie reeds kunnen lezen in een vroeger postje. Hierbij vinden jullie de reeds lange tijd beloofde foto's die Groot Ventje liefdevol verkleind heeft.
Onvergeeflijk dat ik nog geen berichtje gepost heb over Ylias zijn sinterklaascadeautjes! Bij deze...
Groot Ventje was heel principieel en vond dat sinterklaas maar mocht komen op maandag 6 december. Toen ik echter fijntjes vermeldde dat hij het gezicht van Ylias dan niet zou zien door het feit dat hij de vroegen had die dag, is hij dan uiteindelijk toch bijgedraaid en hebben we sinterklaas een beetje vervroegd laten komen. Sinterklaas had een houten kraan mee, chocolade-eitjes van Plop, een Kaatjevoorleesboek over sinterklaas, een Kaatjestickerboek over sinterklaas en een doosje kinderchocolaatjes. Ylias snapte er eigenlijk niet veel van, maar grabbelde wel direct naar de kokolade. De avond voordien had hij nog 5 toertjes rond de salontafel gelopen met een wortel in zijn hand, roepend van 'Cadeautjes!!!!', maar nu had hij eigenlijk enkel aandacht voor de kokolade. Komt het omdat wij hem maar heel af en toe eens een kinderchocolaatje geven? Dat hij dacht dat hij ze snelsnel moest bij zich nemen, omdat ze anders zouden verdwijnen? Ik weet het niet. In ieder geval was Ylias heel content met de cadeautjes en de kokolaatjes!
Bij moeke en vake heeft de sint 2 superdikke pyjama's afgelegd en 3 paar hele dikke kousen. Daar hebben we niet zo veel spel van gemaakt, omdat mijn ouders zowiezo toch vinden dat hij eigenlijk nog een beetje veel te klein is voor die sinttoestanden. Morgenavond mag hij bij zijn peter gaan, want daar is de sint blijkbaar ook geweest! Ben eens benieuwd hoe hij daar zal reageren...
met de volgende dingen zou je mij een heel groot plezier kunnen doen:
- Luxe treinset van Duplo - Boerderij van Duplo - Huis van Duplo - Houten autogarage - Dikke wasco's van Crayola en mooie kleurboeken - Houten stepfiets - Plopeitjes, zoals Kindersurprise - Een doos Duploblokken
Lieve sint, ik heb al gehoord van mijn peter dat hij bij hem al Duplospeelgoed brengt en ik vind dat heel fijn. Hoe jij dat al wist alvorens ik ook maar mijn briefje geschreven had? Komt dat misschien omdat mijn papa en mama altijd lopen te verkondigen dat de beste investering houten speelgoed of Duploblokken is? Ik weet het niet hoor... In ieder geval ben ik dit jaar heel flink geweest en zal ik dan ook mijn schoentje zetten, zodat jij er iets kan inleggen. En lieve sinterklaas, wees alstublieft voorzichtig in dit barre weer!
Dikke knuffel van je allergrootste kapoen, Ylias
(Ylias heeft deze brief gedicteerd en ik heb hem gewoon getypt. Uhuh! )
Als ik je ga vertellen dat dit blogpostje eigenlijk over de verjaardag van de kleinste spruit gaat, zal er bij sommigen wel een lampke beginnen branden als je de titel leest. Eerlijk gezegd komt de titel uit de mouw van Grote Vent, want ik heb dit boek nog nooit gelezen en zou dus begot niet weten waarover het gaat. Blijkbaar is het een boek waarin er telkens een negertje verdwijnt. Wel, dit gevoel hadden we ook bij het verjaardagsfeest van Ylias. We hadden uitnodigingen gemaakt voor 15 personen en hadden dan ook reeds de taart besteld voor dit aantal personen (met een klein beetje extra zelfs). Een tweetal weken voor de verjaardag waren er al 3 mensen afgevallen, reden onbekend, maar toen dachten we nog: "De rest moet maar een beetje meer taart eten." Allerlei geneeskundige toestanden zorgden ervoor dat er nog 2 mensen afvielen, maar hun taart konden we gelukkig door een lieve tante ter plekke laten brengen. De dag van de verjaardag zelf hebben we dan ook het nieuws gekregen dat Ylias zijn allerliefste marainneke er ook niet kon bijzijn, omdat haar appendix net de dag voordien besloten had dat hij niet langer bij marainneke wou blijven. Gelukkig is alles heel goed verlopen en is ze op de goede weg naar een vlotte genezing. Uiteindelijk waren we nog met 8... Voor een taart van 18 man... Een geluk was dat de taart superlekker was en dat iedereen ofwel één supergroot of twee gewone stukken gegeten heeft. Cadeautjes waren er ook met hopen. Een Kaatjeknuffel, een Kamielknuffel, een KaatjeenKamielvloerpuzzel, een mooie trui met hemd, een brandweerwagen, een houten trein (van grote Marainne), een houten gereedschapskoffer, een vliegtuig en een cent om bij te leggen bij zijn houten autogarage, van moeke had hij reeds vorige week supercoole winterschoenen gekregen.
Het Breugelmaal werd ook ferm gesmaakt. Moeke had zelf brood gebakken en ikzelf had ook een groot rozijnenbrood gebakken. En iedereen zei dat het goed was. Een kleine pluim op onze hoed hé?
Zelfs al was er wat minder volk, onze kleinsten heeft het niet aan zijn hart laten komen en heeft zich toch super geamuseerd! En zo moet dat zijn! Op naar de derde verjaardag!
(Het wordt dringend tijd dat er nog wat fotootjes komen, maar allerlei sneeuwtoestanden maken de tijd 's avonds thuis beduidend korter dan anders...)
)
