Ik ben Sandy
Ik ben een vrouw en woon in Wakken (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 06/11/1980 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, koken, met mijn lieve zoon en stiefdochter leuke dingen doen.
Gezinssamenstelling:
Klein Ventje : 29/11/2008 Klein Meiske : 23/09/1999 Groot Meiske : 06/11/1980 Groot Ventje : 12/04/1978
Samen = Superformitastisch gezinneke
Nachtkastboekjes:
- Komt een vrouw bij de dokter - Kluun - De storm - De hel van '63
I-podtunetjes:
- Bløf - Maria Mena - 3FM foliekes (Ndl)
Ylias, held op kousenvoeten
25-03-2010
Botsmama
Dag klein ventje,
Ik wou je toch even laten weten dat je mama voor de allereerste keer gebotst heeft met de auto. Eigenlijk is dat niet waar... Mama was op haar eigen vak aan het rijden, aan het genieten van Bløf op de autoradio en toen heeft er iemand geprobeerd om mama van de baan te rijden. Geprobeerd wel, want het is hem niet gelukt. Mama rijdt immers met een bijna-camion. Tegen een KIA kan zeker geen SEAT tegenop! Gelukkig zat jij niet in de wagen en is er al bij al alleen maar blikschade,maar nu rijden we wel rond met een mini-autootje. En bij een mini-autootje hoort een mini-buggy, maar dat is niet op jouw papa gerekend. Neen, die wou in de tijd per sé de GROTE buggy. Is kompakter (so NOT) en handiger (da's te zien wie hem open en toe doet...). En sinds dat mama gewend is dat bijna iedereen aan de kant gaat voor een KIA, is dat nu wel een beetje vervelend. Want een Toyota Yaris pakt niet zo veel plek in hé op de baan.
Maar... We geraken vooruit, dat is het belangrijkste.
En alsof dat nog niet genoeg is... Jouw oma ligt nu ook nog eens in het ziekenhuis met vocht op de longen. En omdat jij nog zo'n klein ventje bent, kunnen we niet eens op bezoek gaan... Omdat jij nog niet helemaal genezen bent, zou het namelijk veel te gevaarlijk zijn. Opa is ook ziek, dus kan je zelfs niet eens in zijn armen gaan kruipen. Mama weet hoe erg je dat vindt, want je doet niet liever dan op opa's zachte schoot te gaan zitten.
Moeke en vake zijn dan ook nog eens ziek, dus jouw familieleventje is nogal beperkt hé?
Gelukkig komt tantie vanavond,zodat mama toch naar de les kan. Niet dat dit voor jou een straf is, want moest je kunnen,dan zou je je tantie kapot knuffelen... (en pesten )
Hopelijk hebben we onze portie nu wel gehad... Maar onthou één ding klein ventje: Always look on the bright side of life!
Vanmorgen even grote paniek ten huize Delcourt-Vandeplassche. Mama dacht bij het opstaan dat papa bij wijze van leuke ( ) verrassing een hond had aangeschaft. Na het uitvoerig inspecteren van living, keuken en badkamer, kwam mama tot de conclusie dat het blaffen vanuit de kamer van Ylias kwam.
Yliasje moest eigenlijk toch opstaan, dus werd ook zijn kamer aan een grote inspectie onderworpen. (Ah, daar was die tut gebleven...) Wederom geen hond te vinden. Mama begon zich al vragen te stellen en dacht dat ze aan het hallucineren was...
Opeens: "Wafwafwaf..."
Bleek het geluid uit het bedje van Ylias te komen. Gelukkig was daar ook geen hond te vinden, maar ongelukkig genoeg bleek het geluid van Yliasje zelf te komen. (Bummer, zag me al zitten met een Chihuahua op schoot ) Na een extra lange hoestbui en het happen naar adem... (als ik kon had ik hem wat van mijn adem gegeven, maar ik kreeg het er gelijk niet in...), beet onzen Ylias gezwind in zijnen boterham met papa-choco en leek er verder geen vuiltje aan de lucht. Hij begon zelfs hardop te schateren toen hij het gezicht van mama zag als ze in haren boterham met FONDANT hagelslag beet. (Den dienen die dat heeft uitgevonden, zouden ze voor mijn part een kg tegelijk mogen voederen... bweks)
Volgens onze ultra-bekwame onthaalmama lijdt onze zoon naar alle waarschijnlijkheid aan de valse kroep. Valse? Klonk toch redelijk echt hoor, vanmorgen. Volgens haar zal hij er enkel maar 's nachts en 's morgensvroeg last van hebben en moeten we heel veel damp in zijn kamer brengen... Dus zal mama heel de nacht dampende kookpotten in je kamer moeten zetten hé. (euhmmm...) Superonthaalmama ging ons puppytje vandaag heel veel laten buiten spelen, want naar het schijnt helpt dit ook om heel veel lucht binnen te krijgen. Hopelijk werkt het...
Vanavond naar Kind en Gezin voor de obligate spuiten, maar zullen normaalgezien ongeveer de laatste zijn, want is telkens herhaling van spuiten die je al eens gehad hebt. Misschien daar eens vragen of ze de puppy uit mijn klein ventje kunnen halen...
Anyway, morgen zien we wel weer verder,maar denk dat ik toch aan papa zal vragen om voortaan poesjes achter te laten als cadeau, ipv hondjes, want die maken HEEEEELLLLL wat minder lawaai...
Deze week (als veertienmaander zijnde) heb jij bewezen dat je toch wel over hele goeie genen beschikt. Je hebt namelijk besloten dat het maar eens gedaan moet zijn met die zere knieën en dat het tijd wordt om te tonen dat jij dat stappen echt wel al een eind onder de knie had hoor! Je vond het gewoon niet zo nodig om dat aan ons even te demonstreren. Deze week vond je het welletjes geweest en was je opeens vertrokken in dat schattige wiggel-waggeltempo van je.
Momenteel zijn er nog geen al te grote accidenten gebeurd, maar mama houdt de blauwe-plekkenzalf al klaar hoor. Niet dat jij daar mieterig over doet... Je bent al een paar keer ferm gevallen en na een aantal seconden gehuil (ne mens moet toch laten weten dat hij verschoten is,hé) ben je alweer bezig met iets anders.
Wat je gisteravond ook opeens toeliet, was tandjes poetsen. We hebben al vaak een gevecht op leven en dood gevoerd, jij en ik, om toch maar die verrekte (toch wel mini-) tandenborstel in je mond te krijgen. Mama heeft het nu gisteren opnieuw geprobeerd tijdens het badderen en het is uiteindelijk GELUKT! Goed van mama hé?
Binnen een tweetal weekjes moeten we terug naar Kind en Gezin en mama is echt wel benieuwd hoeveel je al weegt en hoe groot je al bent. Geen idee of er deze keer spuitjes aan te pas zullen komen, maar je weet dat papa er altijd bij is om jouw handje vast te houden hé?
)
)
hagelslag beet. (Den dienen die dat heeft uitgevonden, zouden ze voor mijn part een kg tegelijk mogen voederen... bweks)
