HAVANA
Na 2 dagen strand en zwembad is het vandaag de hoogste tijd om een stukje cuba te ontdekken en we gaan dan ook de hoofdstad van Cuba bezoeken: Havana.
Deze legendarische wereldstad is met geen andere metropool te vergelijken. Geen hoogbouw of flatgebouwen, geen voorbij razende auto's en geen file's. De stad ligt er rustig en kalm bij. We belanden in het oude stadsgedeelte (Habana Vieja) en wandelen rond in decor dat zo uit de jaren 50 lijkt te komen. De oude historische gebouwen met hun afbladerende gevels en de alom aanwezige old timers maken het plaatje compleet.
We bekijken het Capitool wat een exacte kopie van het Capitool in Amerika is maar de Cubanen vinden deze mooier natuurlijk. We passeren hotel Ambros Mundos. Dit is het hotel waar de schrijver Ernest Hemingway verbleef tijdens zijn verblijf in Cuba. Zijn boek "de oude man en de zee" zou hier gedeeltelijk geschreven zijn. Even verder komen we aan de "Bodeguita Del Medio". Dit is de bar waar Hemingway zijn Moquito's kwam drinken en gelijk had hij want ze zijn hier zeer lekker!
Na het middagmaal bezoeken we de Place De La Revolution. We bekijken het monument van José Marti wat een soort piramide is en natuurlijk de gevel van het Ministerie van buitenlandse zaken waarop in het groot het gezicht van Ché Guevara prijkt.
Havana is echt wat je je van cuba voorstelt: alles is hier oud! De mensen zijn veelal oudjes die met gigantische sigaren in de mond op straat lopen of op het voetpad zitten. De auto's zijn vooroorlogse modellen en de huizen en gebouwen hebben het allure van de jaren 50. Enorm leuke en bijzondere ervaring.
We bezoeken nog even een sigarenwinkeltje en rijden over de Malecon. De Malecon is de 7km lange dijk die Havana beschermt tegen de soms woeste golven van de zee. De Malecon is bij avond de favoriete ontmoetingsplaats voor de Cubaanse jeugd. Hier wordt gedanst, gedronken, gefeest, drugs gebruikt en gedroomd van het onbereikbare Amerika! Het dansen en feesten zit de Cubanen echt wel in het bloed. Veelal kom je op straat muzikanten tegen of groepjes die voor een paar peso's de toeristen vermaken. Wil je een voorproefje van de Cubaanse sfeer? Zoek muziek van "Buena Vista Social Club. Deze groep oude maar steengoede muzikanten is Cuba op zijn best!
VARKENSBAAI
Vandaag nemen we de bus richting varkensbaai. We bezoeken eerst een krokodillen boerderij waarna we een soort indianen reservaat bezoeken. De sporen van de orkaan Dennis die hier nog vorige week passeerde zijn uiteraard nog duidelijk te zien. Ik ben blij dat we hier een week later zijn want het natuurgeweld moet enorm geweest zijn. Enorme bomen liggen met wortel en al uitgetrokken langs de kant van de weg. We maken een boottochtje door de mangroves en komen aan bij de "indianen". Na ons bezoek een drankje en hopla....weer op pad.
De rit in de bus is eigenlijk nog het plezantst van al. Je passeert dorpjes waar de tijd 50 jaar stil gestaan heeft. In het dorpje "Isabel" passeren we een klein station waar 4 mannen op een bankje zitten. Ze bekijken onze bus, maar hebben niet de minste interesse voor ons. We rijden verder door de velden en langs verschillende universiteiten. Onze gids verteld dat de scholing in Cuba op hoog niveau staat en volledig gratis is. In ruil wordt van de studenten verwacht dat ze na hun studie, wanneer ze een diploma hebben, 2 jaar kosteloos voor de staat werken om zo hun studie terug te betalen. Onze gids is een zelf een prof en heeft 15 jaar op Jamaica gewerkt en les gegeven. Toen Fidel besloot dat alle buitenlanders terug naar Cuba moetsen komen heeft hij een baantje als gids aangenomen omdat de fooien van de toeristen meer opbrengen dan het loon dat hij in Cuba krijgt als leraar!
We komen aan in de varkensbaai (playa giron). Het nu zo vredige en prachtige strand was ooit het decor voor één van de bloedigste gevechten uit de Cubaanse geschiedenis. Het was hier dat in 1961 1400 huurlingen, opgeleid door de cia in opdracht van Amerika, Cuba binnenvielen om het regime van Fidel Castro te verslaan. castro was echter al op de hoogte van de geplande aanslag en de huurlingen liepen dan ook een enorme nederlaag op. Vandaag is de varkensbaai een prachtig strand met zelden gezien, helder water. De ideale temperatuur, het azuurblauwe water en witte stranden nodigen dan ook onmiddellijk uit om te zwemmen.
Ook op de weg terug naar Varadero blijven we kijken naar het dagelijkse Cubaanse leven en zien nu ook dat achter de glimlach, achter de typisch Cubaanse muziek een pak armoede en miserie zit. We rijden terug via ongeveer dezelfde weg en passeren weer in het dorpje "Isabel" waar de vier mannen ..............nog steeds aan het station buiten zitten op hun bankje alhoewel we 5 uur later zijn. Het leven in Cuba....
VARADERO
Vandaag verkennen we Varadero. We huren ons elk een brommertje, Largo achterop, en we zijn weg. Het leuke is dat je doet en laat wat je wil en dat je kan stoppen wanneer je wil. Het minder leuke is dat er in Varadero niet echt veel te zien is.
Varadero is de plaats op Cuba waar de meeste toeristen verzamelen en het is dan ook volgebouwd met grote luxe hotels. Volgens de reisgidsen is dit het paradijs op aarde, en wanneer je de hotels, de witte stranden en de azuurblauwe zee ziet is er inderdaad wel iets van maar wie Cuba wil zien en authenticiteit op prijs stelt zal hier zo vlug mogelijk weg willen. Ik had gedacht hier contact te kunnen maken met de plaatselijke bevolking maar de enige Cubanen die hier wonen zijn taxi- of bus chauffeurs voor toeristen ofwel de obers in de hotels. Varadero is dan ook de grootste bron van inkomsten voor de regering. Wanneer je van Matanzas komt en Varadero binnenkomt moet je 2 USD betalen. Verlaat je Varadero betaal je weer 2 USD!
We rijden met onze brommertjes over het schiereiland, bezoeken een plaatselijk marktje, gaan met Largo minigolfen, en gaan iets drinken. Plaatselijke gelegenheden zijn er niet echt. Ofwel zijn het grote bars voor de toeristen ofwel kom je in een café waar niks anders staat dan een bar en een frigo en waar niemand anders zit.
We bezoeken de plaatselijke kermis en lunapark met Largo en rijden daarna door de winkelstraat van Varadero. Voor de winkels waar de Cubanen zelf hun inkopen doen zie je soms lange rijen wachtenden staan. De bewaker voor de ingang laat een aantal mensen binnen, doet dan de deur dicht en de volgende kan pas binnen als er eerst iemand de winkel heeft verlaten. Stel je voor dat je in onze drukke samenleving een half uur moet wachten voor je de supermarkt in mag. In de etalage van de winkel ligt bijna niks en ook binnen zijn veel schappen en rekken leeg. We zagen zelfs op een rek één (1) linkerschoen liggen.
Cuba blijft echter origineel zelfs hier in dit vakantieparadijs waar alles op toerisme is toegespitst. De vele old timers die je hier ziet en de Cubaanse muziek zorgen voor een niet te evenaren sfeertje. De huizen van de mensen die op Vardero werken staan in schril contrast met de luxe voor de toeristen. Het zijn meer krotten en stallen dan huizen. Triest, vooral wanneer je hoort dat deze mensen niets te klagen hebben want zij hebben tenminste, dank zij het toerisme, een inkomen!
Wanneer we terug richting hotel zien we wat de Cubaanse jeugd hier onder uitgaat verstaat. Ze rijden met hun old timer tot aan de zee, zetten de deuren open en de radio loeihard. Biertje drinkenen dansen op straat. we passeren nog een formidabel mooi huis en blijven verbaast staan kijken tot iemand ons verteld dat het vroeger behoorde aan de bekende en beruchte gansterbaas Al Capone. Het huis zou nu een restaurant zijn. We zien nog een voor ons onbegrijpelijk fenomeen: de bus nemen in een Cuba blijkt moeilijker dan gedacht. de bus komt aangereden, de mensen rennen er naartoe met tientallen gelijk, bestormen de bus en wanneer de buschauffeur het genoeg vindt vertrekt hij terwijl zijn passagiers nog aan of achter de bus hangen. Service van de Cubaanse busmaatschappijen is ......speciaal!
CIENFUGOS
Cienfugos is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en de vijfde grootste stad van het land. Ze hebben hier een cementfabriek, petroleumraffinaderij en een petrochemisch fabriek. Toch is Cienfugos geen triestige, industriestad. De hoofdstraten zijn druk maar eens daarbuiten lijkt de stad eerder een plattelandsdorp. De stad heeft een speciale charme mede door het feit dat hier niet echt heel veel toeristen komen. De prachtige gebouwen, pleinen en beelden in de straat nodigen uit om ergens op een terras te gaan zitten en te genieten van het rustige Cubaanse leven. Kennis maken met de plaatselijke bevolking kan hier maar bijna onmiddellijk wordt je aangeklampt om iets te kopen of gewoon te geven.
Wanneer we op het terras zitten komen er heel enthousiast een paar mensen muziek spelen maar wanneer ze bemerken dat het terras vol zit is de pret gedaan en komen ze redelijk opdringerig rond om een fooi. 2min later staat er weer een ander "bandje" dezelfde liedjes te spelen waarna ook nu weer de pet vlug wordt bovengehaald
TRINIDAD
Trinidad is één van de plaatsen die ik zeker niet wou missen op deze reis. De stad behoort tot het werelderfgoed en is beschermd door Unesco. Trinidad is lange tijd van de buitenwereld afgesneden en dat is er duidelijk aan te merken. Wanneer je door de smalle straatjes met zijn slechte stenen en oneffen trottoirs loopt kan je de prachtige koloniale huizen bewonderen en kan je binnen in de huizen de foto's van Ché aan de muur zien hangen. Verder staat er in iedere huiskamer zeker één tv. Je loopt verloren in de smalle straatjes en dat brengt juist de charme van dit stadje naar boven.
Alhoewel er veel toeristen komen heeft de stad zijn charme en authenticiteit kunnen behouden. De bevolking is deze stroom toeristen natuurlijk gewoon en probeert dan ook munt te slaan uit je bezoek hier. Sommige ronselaars en kinderen kunnen best opdringerig zijn. Toch is Trinidad één van de mooiste steden van Cuba. De huizen, de auto's en zelfs de meeste mensen zijn hier wel heel oud. De jongeren zitten buiten een gezelschapspel te spelen of verkopen prullaria op de plaatselijke markt.
Lijkt het in de rest van Cuba alsof de tijd is blijven stilstaan, in Trinidad is hij echt 50 jaar blijven stilstaan. We bekijken de paleizen aan de Plaza Mayor en zien de slaventoren. de lage huizen in hun pastelkleuren baden schitterend in de zon. Wanneer (veel te vlug naar mijn zin) alweer vertrekken met de bus rijden we Trinidad buiten en al meteen zien we een totaal ander Cuba. Hier lopen de toeristen veel minder talrijk en de armoede hier is dan ook schreinend! Kinderen lopen naakt over straat in het vuil of in de plassen te spelen en komen naar de bus gelopen om een snoepje of stylo.
TOPES DE COLLANTES
Topes de Collantes is een gebied in de Sierra Del Escambray. Dit is één van de drie bergketens van Cuba. In dit brede bergmassief verscholen de guerrillero's van Ché zich. Het regent hier geregeld en je vindt hier dan ook typische vegetatie zoals bamboe en eucalyptusbomen.
Je kan hier helemaal zelfstandig of met een gids mooie wandeltochten maken langs de vele watervallen. Je hebt de waterval van Caburni waar je toch wel 2.30uur moet voor uittrekken om de tocht heen en terug te maken. Je betaald hier wel 6.50USD toegang. Verder zijn er de vegas Grandes waterval, de Batata waterval, de Guanayara en de Cudina waterval. Prachtige wandelingen naar deze watervallen met daarna een verfrissende duik in het meestal ijskoude water!
SANTA CLARA
Wanneer we de dag nadien met de bus terug naar Varadero rijden stoppen we in Santa Clara. Deze stad is de hoofdstad van de provincie Villa Clara en is een must voor de fans van Ché.
We bezoeken het Mausoleo de los martires de la Revolution (mausoleum van de martelaren van de revolutie). Dit is een groot mausoleum ter ere van Ché Guevarra en zijn companen. De toegang is gratis maar fototoestellen en camera's zijn strikt verboden. Bekijk in stilte de vloertegels ter ere van de companen van ché. Op elke tegel staat de afbeelding van één van zijn omgekomen strijdmakkers. Het lijk van Ché Guevarra werd in 1997 overgebracht naar Santa Clara. Mooi en imponerend bouwwerk dat automatisch het nodige respect en eerbied oproept.
CAYO BLANCO
Druk bezochte maar toch zeer leuke ecursie. je vertrekt uit Varadero met de catamaran om na een uurtje of 2 varen te stoppen in een mooie baai waar je van de boot kan springen om te snorkelen in het helder blauwe water.
Na het snorkelen varen we verder en na een tijdje kom je aan bij een afgebakende zone in open zee waar een aantal dolfijnen zitten en waar je, in groepjes van 10, in het water bij en met de dolfijnen mag zwemmen. Zeer leuke ervaring. Voor Largo is dit natuurlijk enorm leuk maar ook wij, de grote mensen, genieten van het contact met deze intelligente dieren. Alhoewel er veel volk is krijgt elke groep toch ruim de tijd om met deze dieren te zwemmen. ik denk dat we toch 20min in het water gelegen hebben. De dolfijnen zwemmen onder en naast je, komen vlak bij je boven en wanneer je snel genoeg bent kan je zelfs een tijdje aan hun rugvin hangen en een eindje meezwemmen!
Daarna een mooie geposeerde foto (tegen betaling) en uit het water. Na het zwemmen vertrekken we naar één van de vele mooie eilandjes in dit deel van Cuba. Het eiland zelf is mooi, wit strand en azuurblauw tot diepgroene water. Maar wat je wel meer hebt met verlaten eilandjes: er is zo weinig te beleven! We genieten dan maar van zon, zee en strand! En het eten natuurlijk.
28-08-2005, 00:00 geschreven door sammy tempels 
|
Ligging 
