Ja, ik geef het toe, ik heb het blogje weer verwaarloosd...
We hebben weer vanalles uitgestoken, maar wegens tijdsgebrek zijn hier nog geen uitgebreide verslagen getikt ;)
Zo heb ik bijvoorbeeld bezoek gehad van Kayla, die Safirr en mij op de gevoelige plaat gelegd heeft, heb ik aan de longe op Safirr gezeten, heb nog wat gereden en ben ik weer twee keer de grote buitenwereld onveilig gaan maken (wat de ene keer al wat beter gaat dan de andere )
Vandaag was het eindelijk zover, onze eerste buitenrit met de stalgenootjes... De vader van de stalbaas ging mee met de sulky en nog twee stalgenootjes met twee brave paarden. Safirr ging lekker vlot mee het erf af en het was een zaaaaaaaaaaaaalige rit van 2 uur met drafjes (die Safirr rustig omzette naar galop als hij niet kon volgen ) en ook wel wat gestap. Heel goede overwinning voor mijn angst natuurlijk, zo'n superpaard onder mijn kont. Op het einde gingen we zelf nog eens de kop trekken, want Safirr was helemaal nog niet moe! Die wilde gerust nog een blokje om... ook al was hij doornat van het zweten, maar ja, wat wil je na zo'n 15 kilometer...
Maar baasje vraag zich af hoe stijf ze morgen zal zijn...
Vandaag is het lekker weer, dus werd het tijd om Safirr een beetje af te koelen... Een autowashandschoen is daarvoor het ideale middel, want dat kan je nog eens extra goed uitwringen voor de eerste pogingen en het paardje in kwestie, voelt nog steeds dat het baasje is die hem aanraakt.
Dus eerst een mooi uitgewrongen handschoen, daarna wat natter en uiteindelijk een echt natte, waardoor we het zweetmes nodig hadden om het meeste (vuile) water van Safirr te halen. De haartjes kregen dan nog een luxebehandeling met extra veel water uit een flesje, net als de staart en wat doet Safirr dan als hij op de weide komt?
Rollen
Nu gaan we dit elke dag dat het warm genoeg is herhalen, tot meneer lekker onder de douche wilt met de doucheslang...
Ook knuffelen in de weide is iets waar we ons mee bezighouden. Al staat Safirr me soms dan de hele tijd aan te duwen van "baaaaaas, wat gaan we vandaag doen?".
Maar gelukkig geniet hij ook van geknuffel, want altijd werken is natuurlijk ook saai...
Vandaag gingen we weer verder met de voetbaltraining. Op de grond voetballen we al gezellig in draf en hebben we enorm veel plezier, dus besloot ik een stalgenootje op te trommelen en het voetballen onder het zadel te starten. Safirr had snel door wat hij moest doen en toonde zijn kunnen... en daar is bewijsmateriaal van
Ondanks het feit dat mijn schrik niet helemaal over is, proberen we toch nieuwe dingen. Mij op nieuwe dingen concentreren helpt dan ook om niet aan angst en dergelijke te denken...
Eigenlijk is het de schuld van de centered riding workshop van een tijdje geleden... Daar was voor onze workshop een les neckring rijden bezig en ik vond het super om te zien. Maar omdat ik geen neckring heb, heb ik mij maar bezig gehouden met een neckrope...
Ik ging sowieso met de clicker werken aan ontspanning, eerst aan de leadrope op de grond, daarna op een touwhalstertje onder het zadel. Dus maar touwtje geknoopt ook en rond zijn hals gehangen (na het werk op de grond natuurlijk). Eerst met de teugels wat gestuurd en dergelijke en gewerkt aan de overgangen naar draf. Daarna de neckrope in de hand genomen (handig, zo'n knop om dan de teugels even een beetje aan vast te maken) en in stap ging het sturen echt goed. Meneer liep ontspannen met zijn neusje naar beneden, maar ik merkte wel dat ik mijn gewichts- en beenhulpen net dat beetje duidelijker moest geven. In draf ging het op zijn ene hand zo goed, dat we ook maar een volte gegaloppeerd hebben, op de andere hand (onze moeilijke) ging het sturen niet altijd even goed, dus hebben we waar iets om aan te werken... De stop daarentegen werkt heel goed, vooral sinds ik eindelijk de juiste zithouding onder de knie heb om met zo weinig mogelijk teugelcontact te kunnen stoppen! Dat doet mij er trouwens aan denken dat ik volgende keer de back-up ook moet oefenen, want een volgende keer komt er zeker!(En voor dan natuurlijk ook een fotograaf regelen )
Heel toevallig mijn zusje nog eens mee gekregen naar Safirr... Dus een fototoestel in haar handen gestopt en gereden
Mijn houding is nog steeds niet optimaal en je merkt duidelijk dat ik mij opspan zodra het sneller gaat, maar er wordt aan gewerkt (tips voor een goede cursus die ik hiervoor met Safirr kan doen zijn altijd welkom! )
Vandaag is de papa nog eens mee geweest naar Safirr, omdat we eindelijk nog eens foto's (en film) wilden. Maar op zo'n moment ligt de piste natuurlijk nat, heeft je paard geen zin en kan je niet alleen in de piste rijden...
Vrijdagavond besloot ik toch nog eens te rijden, maar dat was buiten Safirr gerekend... Meneer had enorm veel energie en luisteren lukte niet echt, dus besloot ik mijn activiteit aan zijn energieniveau aan te passen, dus de longe erbij gehaald en meneer aan de longe gezwierd. We hebben vooral in draf en galop gewerkt en aan de overgangen. Aanspringen ging op beide zijden heel goed (kusgeluidjes werken super!) en bij het galopperen vindt Safirr meer zijn everwicht, want hij 'hangt' helemaal niet meer aan de longe. Ook de overgangen naar beneden gingen goed en hij showde nogal stevig in draf. Naar het einde toe ontspande hij mooi in draf en ging hij zich echt voorwaart-neerwaarts strekken.
En dit alles in de gietende regen, dus baasje heeft ook afgezien
Hopelijk wordt het vandaag nog wat droog, dat ik nog eens kan gaan rijden, maar morgen rij ik sowieso, want dan geven ze goed weer...
Misschien heb ik het hier nog niet uitdrukkelijk vermeld, maar Safirr heeft al zo'n 2 maanden geen bit meer in zijn mond gehad tijdens het rijden. We rijden nu op sidepull en het gaat ons goed af! Safirr laat zich goed sturen en werkt flink mee. Natuurlijk probeert hij wel eens wat ui, maar ja, welk paard doet dat niet?
Vorige zaterdag ben ik een workshop centered riding gaan volgen bij Spirithorses in Vroenhoven. Safirr was niet mee, dus moest hij er zondag aan geloven
Met de aandachtspunten die ik zaterdag had gekregen, ging ik met Fier aan de slag en het was een openbaring! Hij kon opeens ook draven (en zelfs doordraven), zonder dadelijk in galop aan te springen! Zalig was het, om met Safirr door de piste te rijden in de 3 gangen, al voelde ik mezelf nog verstijven in galop (dat hadden we op de cursus niet gedaan).
Stiekem kreeg ik toch zin om deze zomer met Safirr iets anders te doen... En Spirithorses organiseert een volwassenenkamp... Dus... Even checken of het kan...
Na onze 'leuke' buitenrit van maandag, zijn we dinsdag, zaterdag en zondag aan de slag gegaan met de clicker. Na het kegeltje aanraken hadden we daar verder nog weinig mee gedaan, eerlijk gezegd gewoon omdat ik niet wist hoe ik er verder mee kon. Omdat ik dan tijdens het grondwerk niet echt veel succes had bij het verplaatsen van de voorhand, dacht ik dat ik dat misschien beter duidelijk kon maken met de clicker. Hij had het eigenlijk wel snel door, dat dat ene beentje over dat andere moest om een beloning te krijgen, ook al bleef zijn achterhand nog niet stilstaan. Op het einde zette hij zijn voetje al een paar pasjes over voor zijn beloning volgde. Dat pakken we ergens deze week nog wel eens verder aan.
Zaterdag hebben we dus naar aanleiding van twee youtubefilmpjes gewerkt aan het relax met het hoofd naar beneden stappen en draven. Zaterdag mocht Safirr aan de hand, maar wel gezadeld aan de leadrope lopen in stap en werd hij beloond voor het naar beneden doen van zijn hoofdje. Dat had hij snel door en we konden snel in draf beginnen. Toen het in stap nagenoeg altijd ging en in draf ook geregeld, ben ik opgestapt om hetzelfde onder het zadel te doen... Ook dat ging goed, maar zodra ik wilde aandraven, gingen de oren in de nek en ging meneer dreigende huppeltjes doen . Maar de worteltjes wonnen het van de huppeltjes, want een paar keer belonen voor iets simpels als aandraven doet wonderen
Vandaag ging ik dan op de grond nog verder aan de lange leadrope om het 'head down' nog te bevestigen in draf en de reactie in galop te zien. In rustige draf bleef het hoofd mooi beneden (en moest ik minder en minder clicken, want het hoofd bleef beneden) en in snelle draf begonnen er ook relaxmomenten te komen. In galop was het nog steeds hoofd in de lucht, maar dat komt in de toekomst nog wel.
Morgen trainen we weer wat onder het zadel aan het relaxen en met het weer dat ze nu geven en het steeds langer licht blijven, zou het kunnen dat we meer trainingstijd hebben in de komende weken... Eindelijk...
Maar ik ben erg blij met wat de clicker ons in zo'n korter tijd heeft helpen doen... Hij mag duidelijk gezellig nog wat blijven meespelen in onze trainingen. (En ik denk dat Safirr mij daar volmondig in steunt )
De mama was weer mijn slachtoffer om te gaan wandelen... Eerst er zelf even naast om op te warmen, dan erop en een braaf rustig paard onder mijn kont. Een heel stuk ging alles ok, maar toen... lag er natuurlijk een plas net waar wij een weg in moesten... En plassen zijn echt eng. Daar wrong hij zich langs en ik kon net met mijn voet en beugel een verkeersbord ontwijken. En toen begon het, trippel, trippel ging meneer door, stilstaan en stappen lukte niet echt meer, dus ik er snel af en een lekkere plas uitgezocht Daar is Safirr een keer of 5 over gesprongen, voor hij besloot er toch maar een voetje in te zetten. Na één keer of 10 ging hij pas redelijk rustig door de plas en wandelden we verder (aan de hand). Maar van wandelen was niet echt meer sprake, want meneer wilde draven... Dus elke keer als hij mij voorbij ging, mochthij ofwel een paar pasjes wijken, ofwel mooi een toertje rond mij lopen en na tientalle herhalingen van beide, besloot meneer dat stappen toch net iets handiger was.
Dus hij weer stappen en ik liep er nog steeds naast. Toen duidelijk was dat hij echt gekalmeerd was, nam de mama hem weer vast en kroop ik er weer op. Zo hebben we nog een stuk gestapt, tot ongeveer een halve kilometer voor we aan de stal kwamen, want ik stap graag zelf ook uit, omdat ik anders te stijf ben.
Maar volgens mij zijn stapritjes voor Fier niet echt een uitdaging, de mama moet maar snel met start tu run beginnen, dan kan zij joggen en wij draven
Vandaag nog eens gereden, maar deze keer voor het eerst sinds mijn ongeluk zonder bit. Eerst had ik Fiertje maar aan de longe gezwierd om hem wat te laten uitrazen, maar hij was zo rustig, dat dat helemaal niet nodig was... Dus na 5 minuten zat ik erop... Met onze stoere turkooise biothane sidepull hebben we gewerkt aan het sturen en neckreining in stap en draf en Safirr had voor het eerst in lange tijd niet de neiging om zijn hoofd in draf in de lucht te zwieren en in galop aan te springen. Ook het achterwaarts gaan lukte, zelfs recht in plaats van scheef en nageven aan het bit in stilstand lukte goed.
Na lange tijd, werd het (met het verharen) weer tijd voor Safirr om nog eens aangebonden te gaan staan op de binnenplaats. Dat was al een heel aantal maanden geleden en de laatste keer dat hij er gestaan had, was het zo druk op stal, dat hij geen 5 seconden kon stilstaan, want dan kon hij natuurlijk niet alles zien.
Nu was het rustig en dat was een uitgelezen kans. En ik merkte wel duidelijk dat hoe rustiger het was, hoe flinker Safirr stilstond. Ik hield voor de zekerheid het einde van de leadrope wel vast, maar op het einde lag die ook maar op de grond, terwijl Fiertje relax op zijn plaats bleef staan en als hij dan toch eens ging wandelen, moest ik maar even tegen zijn flank tikken en meneer ging weer in positie staan
Vandaag was weer even een stressmoment, vermits ik voor mezelf had beslist (als de mama het zag zitten) om voor het eerst weer buiten op Safirr te kruipen. De mama had hem aan de leadrope vast (lekker los), dus kon er niks gebeuren... Hij was ook heel flink, liep lekker ontspannen Maar die hertjes, hé... Dat zijn dus echt vraatzuchtige kleine wezens die in één hap een paard naar binnen kunnen spelen Safirr vond ze dus helemaal niet leuk en wilde niet meer vooruit, die beestjes moesten echt in't oog gehouden worden
Maar verder ging het echt goed! Op moeilijke ondergronden (bevroren modder) was hij heel voorzichtig, maar als hij gras onder zijn voeten had, wist hij snel tempo te maken. Toch geen slecht begin, zo'n tochtje van 6 km 500...
Gisteren heeft Safirr nog eens aan de dubbellonge mogen lopen. Dat vindt hij duidelijk nog moeilijker dan gewoon aan de longe, maar ja, het was voor ons de derde keer en het was ook weer enorm lang geleden, dus is het wel logisch dat het niet altijd even goed ging. Maar hij deed wel zijn best en heeft flink een aantal rondjes doorgedraafd, dus was ik wel tevreden.
En met het ontwormen nog meer Ik had maar een halster aangedaan, want soms doet hij wel eens vervelend met het ontwormen, maar niks daarvan... Baasje had wel problemen met de ontwormingstube, want ze had het gewicht niet aangepast en dus lukte het niet om de spuit door te drukken. Gelukkig vond Safirr het niet erg, dat hij daar stond met een spuit in zijn mond, terwijl baasje probeerde dat ringetje te verdraaien En dan deed baas het halster af en merkte dat er nog iets in de tube zat, dus er nog even de ontwormingsspuit ingestoken zonder halster aan en meneer stond daar maar, druk te kauwen...
Vandaag waren we maar met twee om naar de manege te gaan, dus was het lekker rustig. Safirr vond het een pak beter op deze manier, want als er weinig paarden zijn, zijn er ook weinig bakkabouters. Enkel de bakrandkabouters durven nog wel eens de rand van de bak tegen de stijgbeugel van het zadel te duwen , maar dat had Safirr na een paar keer ook alweer gezien, hoor
We hebben weinig gestapt, vooral veel gedraafd en gejogd en af en toe een galopje (dat is natuurlijk heel leuk als je als paard zelf kan beslissen om in galop aan te springen vanuit draf, maar als de baas het vraagt, dan is galopperen niet zo leuk, hoor ) Maar hij deed zijn best en heeft eindelijk nog eens wat mogen zweten.
Binnen twee weken weer, als de piste op stal er nog niet beter bij ligt...
)
) en ook wel wat gestap. Heel goede overwinning voor mijn angst natuurlijk, zo'n superpaard onder mijn kont.
)
Daar is Safirr een keer of 5 over gesprongen, voor hij besloot er toch maar een voetje in te zetten. Na één keer of 10 ging hij pas redelijk rustig door de plas en wandelden we verder (aan de hand). 
