Na wat moed opgeraapt te hebben op trektocht en door daar ook weer helemaal de smaak te pakken gekregen te hebben van het buitenrijden, heb ik eindelijk nog eens een poging gedaan...
Eigenlijk heb ik niet echt iemand om momenteel mee buiten te rijden, vermits we Falke nog geen uren alleen laten, dus moest ik de stap wel alleen zetten.
Op de binnenkoer op Safirr gestapt en richting uitgang gegaan, dat gaf geen enkel probleem, maar zodra ik hem op het rustige wegje aan de stal naar links probeerde te sturen, was het gedaan... Ik kreeg hem geen stap meer vooruit, alleen de achteruit werkte zeer goed. Toch blijven probeer, maar niks hielp.
Volgende poging: te voet naast Safirr de weg een stuk op gaan, dan erop kruipen en verder gaan. Ook dat werkte niet, het enige wat hij deed was toertjes draaien tot hij weer in de richting naar huis stond.
Dan maar nog een andere poging: weg wandelen van huis aan de hand en erop terug richting stal. En dat ging dus super! Hij stapte rustig door, maakte helemaal niks van een fietser en was vrij ontspannen voor een eerste keer alleen met de ruiter buiten. Ook naar de rem luisterde hij goed, ook al wist hij dat hij naar huis ging.
Op dat weg gaan van stal gaan we zeker nog oefenen en ik ben volop bezig met Sylvia overtuigen om Mieke toch weer beginnen buiten te rijden (met Falke in de wei en met Falke mee met iemand te voet mee voor de zekerheid), zodat Safirr het helemaal gewoon wordt. En anders moeten Stefanie en Jakary maar afkomen, in de hoop dat Jak een beetje Safirr zijn type is
Vier uur lang trailerladen en nog steeds stond hij er niet op... Mijn vervoer moest weg, dus Safirr thuisgelaten en op trektocht met een ander paardje gereden.
Laten we dus maar eens werken aan het trailerladen...
