Gisteren Safirr 's morgens uit de stal kunnen vissen, dus moest ik er niet achter gaan lopen. Ik had het zadel al klaargelegd aan de piste en het bit ook om aan mijn hoofdstel te klikken. Meneer wilde eerst niet zo goed volgen, maar eens we de stal buiten waren, ging het wel goed. Ik liet hem eerst wat crossen in de piste, dan gezadeld en een half uurtje gereden (meneer wilde altijd maar draven, maar op het einde stapte meneer aan een lang teugeltje ontspannen rond ) Daarna mocht meneer nog eens lopen en ging hij zijn palomino aanbidsters imponeren door rond te crossen dat de aarde rond zijn oren vloog. Af en toe kwam hij eens bij baasje kijken of ze er nog was en uiteindelijk ging hij mooi naast mij komen grazen...
Vandaag stond hij wel al op de wei toen ik aankwam, kon hem direct vangen en het volgen ging ook al net iets beter. We zijn dan gezellig een uurtje asfalttraining gaan doen aan de hand, vooral stap met 1 drafje van een paar minuutjes. Daarna meneer nog wat aan de hand laten grazen op het erf en op de wei gezwierd. Ik kon hem na het loslaten en het dag zeggen tegen de andere paarden zo weer gaan aaien zonder dat hij wegliep en toen ik onderaan de poort kwam, hoorde ik een oorverdovende hinnik en zag ik een lieve snuit naar mmij kijken met twee oortjes naar voor. Toen ik de poort voorbij was, kwam het tweede salvo en dan ben je toch stapelgek op zo'n beest, hoe vervelend hij soms ook zou doen...