We hebben nog maar eens dressurmatig geoefend en het ging vrij goed! Safirr deed meer zijn best, was minder nerveus en ik lette zoveel mogelijk op mijn houding... En op het einde begon hij al wat constanter in aanleuning te lopen in draf... Had ik spijt dat er geen fototoestel in de buurt was...
En, wat mij heel gelukkig maakte: Safirr komt in de wei nog steeds naar mij toegewandeld
Het was te verwachten, een piste met plassen en een nerveus paard... Ambiance dat dat gegeven heeft... Safirr was mij helemaal aan het testen, wegspringen, wegschieten, omdraaien, stijgeren... Maar ik heb hem erdoor gereden, dus da's toch al iets... En op sommige momenten ging het wel goed...
Ik hoop alleen dat het spelletje van zich niet laten vangen nu niet opnieuw gaat beginnen...
