De mama was weer mijn slachtoffer om te gaan wandelen... Eerst er zelf even naast om op te warmen, dan erop en een braaf rustig paard onder mijn kont. Een heel stuk ging alles ok, maar toen... lag er natuurlijk een plas net waar wij een weg in moesten... En plassen zijn echt eng. Daar wrong hij zich langs en ik kon net met mijn voet en beugel een verkeersbord ontwijken. En toen begon het, trippel, trippel ging meneer door, stilstaan en stappen lukte niet echt meer, dus ik er snel af en een lekkere plas uitgezocht Daar is Safirr een keer of 5 over gesprongen, voor hij besloot er toch maar een voetje in te zetten. Na één keer of 10 ging hij pas redelijk rustig door de plas en wandelden we verder (aan de hand). Maar van wandelen was niet echt meer sprake, want meneer wilde draven... Dus elke keer als hij mij voorbij ging, mochthij ofwel een paar pasjes wijken, ofwel mooi een toertje rond mij lopen en na tientalle herhalingen van beide, besloot meneer dat stappen toch net iets handiger was.
Dus hij weer stappen en ik liep er nog steeds naast. Toen duidelijk was dat hij echt gekalmeerd was, nam de mama hem weer vast en kroop ik er weer op. Zo hebben we nog een stuk gestapt, tot ongeveer een halve kilometer voor we aan de stal kwamen, want ik stap graag zelf ook uit, omdat ik anders te stijf ben.
Maar volgens mij zijn stapritjes voor Fier niet echt een uitdaging, de mama moet maar snel met start tu run beginnen, dan kan zij joggen en wij draven
Vandaag nog eens gereden, maar deze keer voor het eerst sinds mijn ongeluk zonder bit. Eerst had ik Fiertje maar aan de longe gezwierd om hem wat te laten uitrazen, maar hij was zo rustig, dat dat helemaal niet nodig was... Dus na 5 minuten zat ik erop... Met onze stoere turkooise biothane sidepull hebben we gewerkt aan het sturen en neckreining in stap en draf en Safirr had voor het eerst in lange tijd niet de neiging om zijn hoofd in draf in de lucht te zwieren en in galop aan te springen. Ook het achterwaarts gaan lukte, zelfs recht in plaats van scheef en nageven aan het bit in stilstand lukte goed.
Na lange tijd, werd het (met het verharen) weer tijd voor Safirr om nog eens aangebonden te gaan staan op de binnenplaats. Dat was al een heel aantal maanden geleden en de laatste keer dat hij er gestaan had, was het zo druk op stal, dat hij geen 5 seconden kon stilstaan, want dan kon hij natuurlijk niet alles zien.
Nu was het rustig en dat was een uitgelezen kans. En ik merkte wel duidelijk dat hoe rustiger het was, hoe flinker Safirr stilstond. Ik hield voor de zekerheid het einde van de leadrope wel vast, maar op het einde lag die ook maar op de grond, terwijl Fiertje relax op zijn plaats bleef staan en als hij dan toch eens ging wandelen, moest ik maar even tegen zijn flank tikken en meneer ging weer in positie staan
Vandaag was weer even een stressmoment, vermits ik voor mezelf had beslist (als de mama het zag zitten) om voor het eerst weer buiten op Safirr te kruipen. De mama had hem aan de leadrope vast (lekker los), dus kon er niks gebeuren... Hij was ook heel flink, liep lekker ontspannen Maar die hertjes, hé... Dat zijn dus echt vraatzuchtige kleine wezens die in één hap een paard naar binnen kunnen spelen Safirr vond ze dus helemaal niet leuk en wilde niet meer vooruit, die beestjes moesten echt in't oog gehouden worden
Maar verder ging het echt goed! Op moeilijke ondergronden (bevroren modder) was hij heel voorzichtig, maar als hij gras onder zijn voeten had, wist hij snel tempo te maken. Toch geen slecht begin, zo'n tochtje van 6 km 500...
Gisteren heeft Safirr nog eens aan de dubbellonge mogen lopen. Dat vindt hij duidelijk nog moeilijker dan gewoon aan de longe, maar ja, het was voor ons de derde keer en het was ook weer enorm lang geleden, dus is het wel logisch dat het niet altijd even goed ging. Maar hij deed wel zijn best en heeft flink een aantal rondjes doorgedraafd, dus was ik wel tevreden.
En met het ontwormen nog meer Ik had maar een halster aangedaan, want soms doet hij wel eens vervelend met het ontwormen, maar niks daarvan... Baasje had wel problemen met de ontwormingstube, want ze had het gewicht niet aangepast en dus lukte het niet om de spuit door te drukken. Gelukkig vond Safirr het niet erg, dat hij daar stond met een spuit in zijn mond, terwijl baasje probeerde dat ringetje te verdraaien En dan deed baas het halster af en merkte dat er nog iets in de tube zat, dus er nog even de ontwormingsspuit ingestoken zonder halster aan en meneer stond daar maar, druk te kauwen...
Vandaag waren we maar met twee om naar de manege te gaan, dus was het lekker rustig. Safirr vond het een pak beter op deze manier, want als er weinig paarden zijn, zijn er ook weinig bakkabouters. Enkel de bakrandkabouters durven nog wel eens de rand van de bak tegen de stijgbeugel van het zadel te duwen , maar dat had Safirr na een paar keer ook alweer gezien, hoor
We hebben weinig gestapt, vooral veel gedraafd en gejogd en af en toe een galopje (dat is natuurlijk heel leuk als je als paard zelf kan beslissen om in galop aan te springen vanuit draf, maar als de baas het vraagt, dan is galopperen niet zo leuk, hoor ) Maar hij deed zijn best en heeft eindelijk nog eens wat mogen zweten.
Binnen twee weken weer, als de piste op stal er nog niet beter bij ligt...
Ik ga ons op maat gemaakte westernzadel afhalen... Het zal misschien nog wel een paar dagen moeten drogen voor ik het kan gebruiken, maar als het hier ligt, kan ik toch lekker dromen van ritjes met Safirr... En dan nog hopen dat ik er dit jaar nog op zit
Stilaan, mag Safirr weer aan het werk, vooral omdat zijn nieuwe zadel tegen 20 december klaar zou zijn en ik hem wel een beetje in conditie wil voor ik er weer op kruip.
Dus vandaag mocht meneer aan de longe wat aan de conditie werken
Hij liep flink zijn rondjes, voor het eerst met rubberen bit en met een hulpteugel, die enkel inwerkt als hij zijn hoofd hoog houdt. Ik merkte al een heel verschil, minder hoofd in de lucht en net dat meer ontspanning. Het doel is om hem 1 tot 2 keer per week aan de longe te zetten, voor de rest grondwerk en wat spelen.
Natuurlijk kon ik het niet laten om wat beelden te maken (ook al profiteerde hij van die momenten om al eens te proberen naar binnen te komen in de cirkel ), hier een samenvattend filmpje:
Tussendoor nog even een filmpje van een tijdje geleden... Niet letten op het geluid, want ik stond flink in het midden en mijn zus moest achter Safirr crossen
Safirr mocht vandaag als leermeester aan de slag... Ik had hem al uitgebreid gepoetst, toen zijn lesklantjes aankwamen (vuil dat hij was ).
Op stal staat sinds kort een pony van een vrouw en haar twee dochters en omdat ze wilden leren longeren, had ik voorgesteld dat ik hen een beetje op weg zou zetten. Maar omdat Filou (hun pony) nog niet gewend was om aan de longe te lopen, mocht Safirr proefkonijn zijn... Na een kleine demo van Safirr en mij gingen de jongedames van 9 en 10 jaar aan de slag, eerst hielp ik nog, maar daar draaide ik gewoon mee toertjes in het midden, terwijl zij Safirr flink rondstuurden.
Safirr mocht weer op de weide na zijn lesje en besloot daarna om ons, toen wij Filou gingen halen, even te beschermen door het grote zwarte paard bij ons weg te houden... Wat heb ik toch een lief paardje
Daarna mocht ik Filou (dat is trouwens die knappe schimmelpony die met Safirr kroelt op de laatste van de foto's hieronder ) testen aan de longe met behulp van zijn bazinnetjes die eerst meeliepen en met veel conplimentjes en aanmoedigingen deed Filou het ook super! En konden zijn baasjes ook rustig met hem aan de slag
Safirr besloot, als Filou weer de wei op mocht, om gezellig bij ons te komen staan aan de omheining en te genieten van de aandacht van de meisjes. Hij heeft nog veel complimentjes gekregen over zijn brave gedrag enzo!
Een tijd geleden hadden we al weer eens gewerkt met de clicker en het beviel mij wel weer, dat ik besloten heb om nu stilaan toch weer wat aan het werk te gaan met de clicker. Safirr wordt daar wel overenthousiast van en amaai, je moest hem zien rondcrossen na ons kwartiertje clickeren...
Het is nog wachten tot 20 december voor mijn zadel klaar is, dus moet ik toch stilaan op de grond weer beginnen, zodat ik tegen dan terug kan beginnen trainen met het zadel...
Daar is Safirr een keer of 5 over gesprongen, voor hij besloot er toch maar een voetje in te zetten. Na één keer of 10 ging hij pas redelijk rustig door de plas en wandelden we verder (aan de hand). 
Dat zijn dus echt vraatzuchtige kleine wezens die in één hap een paard naar binnen kunnen spelen 
