Vandaag was weer even een stressmoment, vermits ik voor mezelf had beslist (als de mama het zag zitten) om voor het eerst weer buiten op Safirr te kruipen. De mama had hem aan de leadrope vast (lekker los), dus kon er niks gebeuren... Hij was ook heel flink, liep lekker ontspannen Maar die hertjes, hé... Dat zijn dus echt vraatzuchtige kleine wezens die in één hap een paard naar binnen kunnen spelen Safirr vond ze dus helemaal niet leuk en wilde niet meer vooruit, die beestjes moesten echt in't oog gehouden worden
Maar verder ging het echt goed! Op moeilijke ondergronden (bevroren modder) was hij heel voorzichtig, maar als hij gras onder zijn voeten had, wist hij snel tempo te maken. Toch geen slecht begin, zo'n tochtje van 6 km 500...
Maar die hertjes, hé... 
Dat zijn dus echt vraatzuchtige kleine wezens die in één hap een paard naar binnen kunnen spelen 
