Vandaag nog eens gereden, maar deze keer voor het eerst sinds mijn ongeluk zonder bit. Eerst had ik Fiertje maar aan de longe gezwierd om hem wat te laten uitrazen, maar hij was zo rustig, dat dat helemaal niet nodig was... Dus na 5 minuten zat ik erop... Met onze stoere turkooise biothane sidepull hebben we gewerkt aan het sturen en neckreining in stap en draf en Safirr had voor het eerst in lange tijd niet de neiging om zijn hoofd in draf in de lucht te zwieren en in galop aan te springen. Ook het achterwaarts gaan lukte, zelfs recht in plaats van scheef en nageven aan het bit in stilstand lukte goed.
Na lange tijd, werd het (met het verharen) weer tijd voor Safirr om nog eens aangebonden te gaan staan op de binnenplaats. Dat was al een heel aantal maanden geleden en de laatste keer dat hij er gestaan had, was het zo druk op stal, dat hij geen 5 seconden kon stilstaan, want dan kon hij natuurlijk niet alles zien.
Nu was het rustig en dat was een uitgelezen kans. En ik merkte wel duidelijk dat hoe rustiger het was, hoe flinker Safirr stilstond. Ik hield voor de zekerheid het einde van de leadrope wel vast, maar op het einde lag die ook maar op de grond, terwijl Fiertje relax op zijn plaats bleef staan en als hij dan toch eens ging wandelen, moest ik maar even tegen zijn flank tikken en meneer ging weer in positie staan
