Hallo, ik ben Sabrina, getrouwd met Sven en mama van Jens (15) en Sara (13). Dit is mijn blog waarin ik vertel over de sportieve prestaties van mijn gezin en je vindt hier ook vooral de links naar de foto's die ik daarvan neem.
Beste prestaties Sara Outdoor seizoen 2010 60m 10.66 600m 2:20.63 Kogel 1kg 7,70 m Hockey 15,35 m Ver 3,18 m Hoog 0,90 m 4-kamp 740p Indoor seizoen 2011 60m 10.43 Kogel 1kg 6,87 m CR Ver 3,23 m Outdoor seizoen 2011 60m 9.81 600m 2:07.83 Kogel 1kg 9,90 m CR Hockey 22,83 m Ver 3,53 m Hoog 0,98 m 4-kamp 1534p Indoor seizoen 2012 60m 9.84 Kogel1kg 8,89 m CR Outdoor seizoen 2012 60m 9.64 600m 2:03.14 Kogel1kg 10,86 m CR Hockey 28,50 m Ver 3,63 m Hoog 1,19 m CR 4-kamp 1617p Indoor seizoen 2013 60m 9.46 60mH 13.10 Ver 3,45 m Kogel 2kg 8,07 m Hoog 1,10 m Outdoor seizoen 2013 60m 9.34 60mH 11.75 1000m 3:33.24 Kogel2kg 9,68 m Ver 4,02 m Hockey 28,32 m Hoog 1,20 m Discus 19,52 m 4-kamp 2021p Indoor seizoen 2014 60m 9.13 60mH 10.87 CR 1000m 3:43.26 Kogel 2kg 9,99 m CR Ver 3,81 m Hoog 1,35 m CR 5-kamp 2339p CR Outdoor seizoen 2014 60m 9.01 60mH 10.82 1000m 3:25.68 Kogel2kg 10,35 m Ver 4,27 m Hockey 29,99 m Hoog 1,36 m Discus 21,38 m 4-kamp 2358p CR Indoor seizoen 2015 60m 8.84 60mH 10.15 Kogel 2kg 11,02 m Ver 4,40 m Hoog 1,51 m CR 5-kamp 3011p CR Outdoor seizoen 2015 80m 11.52 300m 46.77 60mH 10.53 Kogel 2kg 10,74 m Ver 4,46 m Hoog 1,49 m
Beste prestaties Jens Indoor seizoen 2015 60m 8.43 200m 27.24 Outdoor seizoen 2015 100m 13.39 200m 27.23
Op zaterdag 26 mei vertrok Sara op kamp naar Westmalle; dit kamp werd georganiseerd door atletiekclub Volharding.
Om half 9 's morgens kwam een bus naar het parkeerterrein aan de atletiekpiste van Stekene.
Van de Benjamin meisjes waren het Sara en Limme die meegingen.
Limme neemt even afscheid van haar zus. Sara had thuis al zo een dikke knuffel aan haar broer gegeven
Even later kwam ook nog Benjamin Louise toe.
Er gingen ook nog 2 Miniemen meisjes met de bus mee, Femke en Giske.
Iedereen aanwezig ? En hup, weg zijn ze, eerst nog enkele atleten in Beveren gaan oppikken en dan richting Westmalle voor een supertof weekend !!
Op zondagnamiddag mochten we trouwens een kijkje gaan nemen. Het weer en de omgeving waren alvast fantastisch ! Het was er duidelijk aan te zien dat iedereen zich supergoed amuseerde.
Sara sliep op de kamer met de andere Benjamin meisjes: Limme, Louise, Silke, Line en Louise. Enkele van de oudere atleten waren ook mee als begeleiders. Kim en Silke sliepen op de kamer met de Benjamin meisjes. Of ze veel geslapen hebben met het getetter van de meisjes in hun oren is misschien een andere vraag
Zoals ik al eerder zei is het kamp in een prachtige bosrijke omgeving en Jens ging natuurlijk buiten alles even gaan verkennen.
Op zondagnamiddag stonden de Lolympische Spelen op het programma. Er werden eerst groepjes gevormd die elk een land vertegenwoordigden.
Bij de (L)Olympische Spelen hoort natuurlijk een openingsceremonie en het voorstellen van de atleten en de landen. Als eerste kwam dus de Olympische vlam en vlag.
Terwijl de nationale volksliederen weerklonken uit de luidsprekers werden de groepen één voor één aan ons voorgesteld. Als eerste kwam België.
Vervolgens zagen we Italië.
Frankrijk
Zwitserland
Spanje, waartoe Sara behoorde.
Finland.
Zweden
En tenslotte Duitsland.
Jens die was ondertussen de bossen aan het verkennen.
Lees zeker in deel 2 hoe de namiddag verder verliep.
Op zondag 20 mei reden we met het hele gezin een dagje naar de Ardennen. En als ik zeg het hele gezin, dan hoort daar natuurlijk ook onze lieve hond Kumba bij.
Het zonnetje liet zich ook al snel zien en vergezelde ons bijna de hele dag. We maakten een stevige wandeling, maar soms kan een inspanning wel ontspannend werken en dat was vandaag zeker het geval.
Zo nu en dan even uitrusten, dat zag Kumba ook wel zitten.
Jens en Sara vonden het alvast
Tijdens ons "avontuur" kwamen we zelfs enkele gevaarlijke dieren tegen .... Nee hoor, grapje, dit is een gewone hazelworm die waarschijnlijk heel wat schrik had van de "reuzen" die hem stonden te bekijken.
Na een afsluitend ijsje reden we terug richting huis. Wegens hevige regenbuien rond Brussel en lange files duurde de rit jammer genoeg iets langer dan gepland , maar toch was dit zeker voor herhaling vatbaar.
Op Hemelvaartsdag, donderdag 17 mei, deed Sara mee met de jeugdmeeting op de atletiekpiste van AC Waasland. Deze jeugdmeeting was eigenlijk het voorprogramma van de 18de Internationale Peugeotmeeting Flanders Cup. Dat betekende dat het tijdschema heel strikt was opgemaakt; alles volgde supersnel op elkaar.
Om half 2 gingen de Benjamin meisjes van start met het kogelstoten. Sara stootte haar kogel naar 8,83 meter en klimt daarmee langzaam terug naar de 9 meter (en meer) die ze vorig seizoen behaalde.
Er zijn niet zo heel veel andere Volharding atleten op deze meeting. Maar terwijl ik naar het kogelstoten sta te kijken zie ik onder andere Lisse en Lotte zich opwarmen.
Even met broer gaan kijken of de reeksindeling van de 60 meter al uithangt.
Om 2 uur start het verspringen bij de Benjamin meisjes.
Maar om 10 na 2 staat de 60 meter al op het programma, dus laat men na de eerste sprong bij het verspringen de meisjes eerst hun 60 meter lopen.
Het belooft spannend te worden, want de meisjes van Beerschot zijn terug aanwezig vandaag.
Met drie lopen ze bijna op één lijn !
De nummer 1 is overduidelijk het meisje in baan 5, maar op het zicht durf ik het niet echt zeggen tussen Sara en het meisje in baan 4.
Gelukkig zijn er natuurlijk altijd de finish foto's en het is wel eens leuk om te zien hoe dat er nu eigenlijk uitziet. Daarop is duidelijk te zien dat Sara derde is.
Van de 60 meter gaan de meisjes terug naar het verspringen. Sara is trouwens niet de enige Benjamin vandaag, ook Line is in Sint-Niklaas.
Ik zie dat Sara wat met haar been trekt als ze van de 60 meter naar het verspringen terugkeert; ze doet wel haar 2 sprongen nog, maar met 3,36 meter blijft ze bijna 20 centimeter onder haar persoonlijk record.
De Miniemen jongens zijn ondertussen aan het speerwerpen.
De Miniemen meisjes lopen de 300 meter. We zien Femke lopen in de eerste en snelste reeks.
En Giske en Tine lopen in de tweede reeks; Tine won deze reeks trouwens met meer dan 3 seconden voorsprong op de rest.
Na het verspringen worden er enkele podiums afgehandeld; als eerste het podium voor de 60 meter, waar Sara met een tijd van 9.83 dus derde werd.
Daarna volgt het podium voor het kogelstoten. Sara mag de gouden medaille omhangen. Veerle van AC Waasland die brons behaalde is even verdwenen.
Als de meisjes van het podium gaan, komt ze toch net afgelopen en Sara klimt nog vlug even mee op het podium.
Het meisje van Beerschot komt ook nog vlug terug gelopen en zo krijgen we toch nog een volledig podium.
Zoals ik al zei was Sara met pijn in haar voet en been van de 60 meter gekomen. Deze pijn blijft maar terugkomen. Ze sukkelt hier nu al enkele jaren mee; al de onderzoeken hebben niks gevonden, waarschijnlijk zijn het die lange benen van haar die te snel groeien.
We overtuigen haar om de 600 meter die nog gelopen moet worden, niet mee te doen. Het zou nochtans een mooie wedstrijd worden, want ook de tweelingzusjes Jana en Elena Kluskens lopen deze 600 meter mee, maar we willen het risico niet lopen de pijn terug slechter te maken, want dan zou het terug enkele weken rust worden en het zomerseizoen is nog lang.
Line vertegenwoordigt dus vandaag als enige Benjamin meisje Volharding.
Om deze meeting af te sluiten mag Sara wel nog eens op het podium voor haar derde plaats bij het verspringen.
Om half 8 komen onze U13 het plein opgelopen voor hun derde match op hun eigen Jeugdtornooi te Moerbeke-Waas. Na er eentje gewonnen en eentje verloren te hebben, zijn we benieuwd wat het nu zal worden. De jongens van KSK Kieldrecht zijn hun tegenstanders. Eh ..., zijn die geen kampioen geworden in reeks I van de competitie ? Dat belooft dus geen makkelijke match te worden.
Onze supporters zijn er alvast klaar voor. Sandra, mama van Reyno, staat met de toeter in de handen. Ik hoop dat ze hem veel mag gebruiken het komende half uur.
Komaan Jens duwen, laat hem niet naar ons doel geraken. Zoals je ziet is het nu Damon die het keeperstruitje van Bjarne heeft overgenomen.
Weg met die bal voor ons doel, want Kieldrecht heeft al 2 keer de bal in ons net getrapt.
Eh Jens ..., ik denk dat je nog wat moet groeien of wat hoger springen.
Even later mag Sandra de toeter gebruiken en dan nog wel voor een doelpunt van haar eigen zoon. Reyno trapt de 1 - 2 binnen. Dat is ook de ruststand.
Na het wisselen van kant, kan Kieldrecht 2 vrije trappen verzilveren en ze bouwen hun voorsprong uit tot 1 - 4.
Even de bal naar de andere kant knallen.
Oei het wordt daar weer warm voor ons doel.
Louis probeert er hier nog eentje binnen te trappen, maar helaas het lukt niet meer. Jammer genoeg lukt het wel nog eens aan de andere kant.
Sara die is zich ondertussen aan het amuseren met een klasgenootje, eh ... dames, jullie gaan toch geen paaldanseressen worden hé ?
Komaan Thomas, knal de bal nog eens weg, zo snel mogelijk naar voor met die bal.
Helaas, helaas, de scheidsrechter fluit de wedstrijd af, de eindstand is dus 1 - 5 voor Kieldrecht.
Om half 9 moet er dan nog 1 match gespeeld worden. Er waren zes ploegen aanwezig vandaag. Kieldrecht speelt om half 9 de finale tegen Wetteren en Moerbeke en Zaffelare mogen spelen voor de 3de of 4de plaats.
Louis ligt in de goal, telt dat ook niet als goal of moet de bal er echt ook bij
Het is Zaffelare die tijdens de eerste 15 minuten kan scoren en de ruststand is dus 1 - 0 voor Zaffelare.
In de tweede helft "vliegen" onze jongens er terug in.
Komaan Jens, lopen, probeer die bal naar voor te krijgen.
Even later krijgen we jammer genoeg nog een doelpunt te verwerken.
En enkele minuten later is het weeral prijs; de jongen van Zaffelare trapt de bal voorbij keeper Damon. Jens is ook in de buurt en sprint nog naar de bal toe.
Hij wil de bal nog uit het doel houden, maar struikelt over de bal en belandt op de grond.
Zaffelare scoort zelfs nog een keer en brengt de eindstand dus op 4 - 0 voor Zaffelare. Dat betekent dat Moerbeke de 4de plaats neemt op dit tornooi.
Op vrijdagavond 11 mei deden onze eigen U13 natuurlijk mee met het 24ste Jeugdtornooi van KFC Moerbeke-Waas.
Om half 6 speelden ze hun eerste match van de avond tegen buurgemeente Wachtebeke.
De match was nog maar net begonnen als Erhin ons al op voorsprong bracht.
Doelman van dienst was Bjarne en dat is natuurlijk wel wat speciaal voor hem vermits hij in Wachtebeke naar school gaat.
Er moet 2 keer 15 minuten gespeeld worden. Het blijft in de eerste helft bij die ene goal van Erhin en de ruststand is dus 1 - 0 voor Moerbeke.
Komaan jongens, de scheidsrechter staat al te wachten op jullie !
Hup Jens, weg met die bal voordat de tegenstander je bereikt.
Matthias die weet wel waar naartoe met die bal, hij schiet hem naar het doel van Wachtebeke.
Jammer genoeg dreigt de bal net voor de goal voorbij te gaan, maar geen paniek, Aaron is er al om de bal toch nog in het net te tikken, 2 - 0 dus.
Dat verdient een dikke proficiat van kapitein Reyno en de rest van het team.
Even later kan Matthias de bal terug voorbij de keeper van Wachtebeke schoppen.
Maar nog voor hij in het doel belandt, wordt hij onderschept door een speler van Wachtebeke, tot opluchting van hun keeper en tot onze spijt, want nu was er jammer genoeg geen speler van Moerbeke in de buurt.
We sluiten deze match af met een 2 - 0 eindstand en dus winst voor Moerbeke.
De volgende match gaat van start om half 7 tegen de jongens van SV Zaffelare.
Er wordt langs beide kanten gestreden om de bal.
Sommige duels winnen zij, anderen winnen wij.
Maar het eerste en enige doelpunt in de eerste helft wordt jammer genoeg gescoord door Zaffelare.
Onze jongens zijn er klaar voor om er terug in te vliegen tijdens de 2de 15 minuten.
Even de bal achteruit en dan kan de tegenstander er niet meer aan, goed gezien Louis.
We krijgen enkele kansen, maar de keeper van Zaffelare houdt elke bal uit zijn net.
Nog een poging .... nee, weer niet gelukt !
Langs de andere kant is het jammer genoeg wel terug prijs ... of kunnen onze jongens de bal nog voor de lijn tegen houden ?
Nee Reyno loopt de longen uit zijn lijf en knalt zelf het net in, maar de bal is over de lijn.
Enkele ogenblikken later mag hij echter rond Louis vliegen want die is er toch in geslaagd om de keeper van Zaffelare te passeren.
2 - 1. Kunnen we er nog eentje scoren ? Jammer genoeg niet meer, de 15 minuten zijn alweer voorbij. Na de winst van de eerste match, hebben we er nu dus eentje verloren. Hoe zal de derde match verlopen ? Lees zeker ook deel 2 van dit tornooi als je dat wil weten.
Na het verspringen, hockeybal werpen en de 60 meter volgde nog de 600 meter voor de Benjamin meisjes.
Als het startschot weerklinkt schieten ze weg.
Zo snel mogelijk de binnenbaan nemen ...
Ook Limme schuift mee naar voor.
Door de eerste bocht lopen Sara en Limme in 2de en 3de positie, net gevolgd door Veerle van AC Waasland.
Na ongeveer 300 meter zien we nog steeds dezelfde situatie.
Limme blijft de 2 koploopsters goed volgen en mama Karen kijkt toe langs de zijlijn; ze doet het goed hé !!
Als de meisjes terug voorbij de startlijn komen, en dus 400 meter van de wedstrijd afgelegd hebben, lijken het meisje van BVAC en Sara hun voorsprong iets te vergroten.
Trainster Nancy moedigt Sara aan; kan ze nog dichter komen of gaat het meisje van BVAC het halen ?
Ja, Sara wordt inderdaad 2de in een tijd van 2:08.22; heel dicht dus tegen haar persoonlijk record van vorig jaar 2:07.83 dat ze trouwens ook op deze wedstrijd gelopen had. Limme behaalt een mooie 5de plaats.
Bij de jongens zien we onder andere Torben (met het rode truitje) voorbij komen. In de laatste meters voor de aankomst, gaat hij nog wat sneller lopen. Hij neemt hier de derde plaats ....
... nee tweede plaats , want net op de lijn gaat hij ook nog deze jongen voorbij. Goeie sprint Torben !
Terwijl we wachten op het podium van de 600 meter zien we Lennert de gouden medaille in ontvangst nemen voor de 80 meter sprint bij de Miniemen jongens.
En we zien de Pupillen meisjes hun 1000 meter lopen.
De Benjamin meisjes worden naar het podium geroepen voor de 600 meter, maar het meisje op plaats 3 blijkt niet te kloppen. Er zijn waarschijnlijk 2 meisjes van BVAC omgewisseld. Dat moet dus even uitgezocht worden.
Ondertussen zien we ook Lisse op het tweede schavotje staan voor het kogelstoten bij de Pupillen meisjes en met amper 3 cm minder mag Chiara van AC Lyra op het derde schavotje klimmen. Wie regelmatig dit blog leest, weet dat ook dit meisje één van Sara haar atletiekvriendinnen is.
En natuurlijk mag ook Torben op het tweede schavotje klimmen voor zijn mooie prestatie op de 600 meter !
Sara gaat ondertussen eens horen bij Raf van Volharding of die misschien al iets meer weet over het podium van de 600 meter bij de meisjes, maar dat is een werkje voor de mensen van de jury en aan de finish.
En zo zien we ook Sam nog de bronzen medaille omhangen voor het hockeywerpen bij de Pupillen jongens.
Maar uiteindelijk is het dan zover; de Benjamin meisjes mogen hun medailles in ontvangst gaan nemen voor hun 600 meter. Eh, wat is er Sara, nog geen zilveren medaille gezien, het is nochtans al je vierde vandaag hoor
De dag na het tornooi van Jens te Eksaarde stond er alweer een sportactiviteit op het programma; deze keer was het Sara die haar beste beentje moest voorzetten op de Puitenslagersjeugdmeeting te Beveren.
Vermits dit een meeting was op de atletiekpiste van Volharding Beveren, waren er natuurlijk heel wat Volharding atleten te zien.
De Benjamin meisjes gingen van start met verspringen en op de achtergrond zie je de Benjamin jongens die als eerste gingen hockeybal werpen.
Ondertussen zijn de Miniemen jongens met de 150 meter horden bezig. Zo is er overal waar je kijkt wel iets te zien.
Sara springt 3,52 meter en blijft dus net 1 centimetertje onder haar persoonlijk record van vorig jaar.
Na de Miniemen jongens zien we ook de Miniemen meisjes voorbijkomen voor de 150 meter horden.
Na het verspringen gaan Sara en Limme een kijkje nemen bij de Pupillen meisjes die aan het hoogspringen zijn. Amai, Lisse en Lotte, wat een lenigheid.
Zowel Lotte als Lisse gaan over 1m29. Op de achtergrond zie je de Benjamin meisjes die zich voorbereiden op het hockeybal werpen.
Komaan Sara, alles geven !
Haar sprong bij het verspringen is hier vandaag goed voor een tweede plaats na een meisje van atletiekclub BVAC (Beerschot).
Soms kan het al eens verkeerd gaan bij het verspringen of een andere discipline, maar dan zijn de mensen van het Rode Kruis er gelukkig snel bij om te helpen.
Vervolgens kunnen we kijken naar de sprintnummers; hieronder zie je de Pupillen meisjes van reeks 1 lopen.
Sara kijkt natuurlijk ook naar goede vriendin Yara die in reeks 2 loopt.
Tussendoor even praten met broer en papa. Misschien zien jullie het aan de kleren, het was eindelijk nog eens mooi weer. Ik heb echt genoten van het zonnetje !
Bij het hockeybal werpen smeet Sara 19,11 meter en ook dit is terug goed voor een zilveren medaille.
Er zijn nog heel wat meer Volharding atleten te zien op het podium, zoals hier Miniem Jodie voor het discuswerpen.
De Volharding Benjamin meisjes gaan zich hier opwarmen voor hun 60 meter sprint.
Sara loopt in reeks 1; ze wordt hierin 2de, en verbetert haar tijd naar 9.72 ! Goed gelopen meisje !!
Vriendin Thalia is bij de Pupillen meisjes aan het kogelstoten.
Sara mag dus even later voor een derde keer op het tweede schavotje klimmen vandaag; deze keer voor haar 60 meter.
Vermits de trainers niet meer op het middenplein mogen als de wedstrijden bezig zijn, moeten ook zij all van langs de kant bekijken.
Lees ook deel 2 van het verslag van deze meeting en ga zeker eens een kijkje nemen in het foto-album, dat je vindt via de link in de rechterkolom van dit blog, en waarin je nog veel meer foto's van deze dag kan bekijken.
Zoals je in deel 1 van het verslag over het tornooi te Eksaarde kon lezen wonnen onze U13 van KFC Moerbeke hun 2 wedstrijden in groep 2 en mochten daarom de finale spelen tegen de winnaar van groep 1 en dat waren de U13 van KVV Zelzate.
Eh Jens, een te hete douche genomen, ben je gekrompen in de was ? Hij heeft in ieder geval geen schrik en laat zich niet zomaar opzij drummen en dat vind ik al heel wat. Ik zal hem toch eens wat meer boterhammekes met choco moeten geven.
Beide ploegen willen graag als winnaar van dit tornooi gekroond worden en dat is eraan te zien. Er wordt fel gestreden op het plein.
Kyle lijkt hier op ons eerste doelpunt af te stevenen maar dat is buiten de keeper van Zelzate gerekend.
De opa's zullen weeral veel te vertellen hebben, want de opa van Jens en de opa van Enzo van KVV Zelzate zijn goede vrienden.
De tijd tikt voorbij. Deze match duurt in tegenstelling tot de vorige 2 wedstrijden 30 minuten, maar voorlopig staat het ondanks de vele inspanningen van onze jongens nog altijd 0 - 0.
En daar blijft het ook bij. Dat betekent dat er penalties getrapt moeten worden. Elke ploeg zal 5 penalties trappen en dan zullen we weten wie zich de winnaar van het tornooi mag noemen. Bjarne die keeper was tijdens deze wedstrijd, wisselt van truitje met Damon die de penalties zal proberen tegenhouden.
Steun zoeken bij elkaar, niemand beschuldigen, elkaar aanmoedigen, dat is waar het hier nu om draait.
De eerste bal van Zelzate gaat binnen, daar kan zelfs de beste keeper van de wereld nog niet bij.
En die van Moerbeke gaat jammer genoeg niet binnen, maar nog niet getreurd mensen we hebben nog 4 kansen. De volgende bal van Zelzate gaat niet binnen, maar ook bij ons gaat hij terug niet binnen. De derde van Zelzate zit binnen en ook die van Moerbeke; de vierde van Zelzate gaat niet binnen en die van Moerbeke wel ! Pff, dit is spannend; alles hangt van de vijfde en laatste bal af. Het staat nu 2 - 2. Zelzate schiet en ... mist. Als Moerbeke nu kan scoren, winnen we het tornooi, .... maar helaas hij gaat ook niet binnen. Beide ploegen hebben dus 2 van de 5 penalties binnen getrapt.
Dit betekent dat er nog een penalty moet gegeven worden. De vingers worden gekruist, iedereen houdt de adem in.
Zelzate mist ... en ook Moerbeke mist ! Nog eentje dus, de zevende al, Zelzate scoort en ook Moerbeke scoort !! Dit is niet goed voor iemand met een zwak hart We gaan naar de achtste penalty; Zelzate scoort .... en Jens moet de penalty voor Moerbeke geven. Ik durf bijna niet te kijken, deze moet binnen zitten of het is over.
Hij trapt en de bal gaat binnen, maar hij moet de penalty nog eens over doen, want de bal was van de stip gerold.
Zeg Jens, wil je hebben dat ik hier een zenuwinzinking krijg , bij zijn tweede penalty durf ik echt niet te kijken, maar hoera hij gaat terug binnen. Dolgelukkig loopt hij terug naar zijn vrienden.
We gaan dus naar de 9de penalty en Zelzate mist. Het is nu aan Aaron om onze 9de te geven, als hij deze kan binnen trappen, is Moerbeke eindwinnaar van het tornooi. Overal staan ondertussen al mensen te kijken, ook supporters en voetballers van andere ploegen. Aaron schiet en .... SCOORT !!
De andere spelers lopen naar Aaron springen boven op hem. Ja mensen, ergens hier onder zit Aaron verborgen.
Oh oh, direct kan hij geen adem meer halen.
Deze gelukkige gezichten zijn dubbel en dik verdiend en dan heb je de kreten van de supporters niet gehoord.
Even wachten op de prijsuitreiking, ja, als je de winnaar bent, word je het laatst afgeroepen hé. Maar dat hebben ze er graag voor over hoor.
Het is kapitein Reyno die, omgeven door zijn teamgenoten, de beker in ontvangst mag nemen.
En het is een mooie hoor.
Een dikke proficiat trouwens ook voor de trainers Eric en Patrick en afgevaardigde Jürgen die de jongens het hele jaar getraind, begeleid en gesteund hebben. Dit is ook hun overwinning !
Op maandag 30 april nam ik een dagje verlof want onze U13 deden mee met het tornooi te Eksaarde.
Er waren 6 ploegen bij de U13 en deze werden onderverdeeld in 2 groepen. Groep 1 bestond uit Eksaarde, Zelzate en Verrebroek en groep 2 uit Moerbeke, Zaffelare en Schellebelle. Dit betekende dus dat Moerbeke in de voorronde 2 matchen van 25 minuten moest spelen. De eerste wedstrijd was tegen de jongens van SV Zaffelare.
Oh Jens, ogen open houden hé als je wil koppen.
Maar bij de tegenstander doen ze dat precies ook
Bart brengt de bal even naar de "goede" kant van het plein.
Jens DV en Matthias proberen vooraan om de bal tijdens de 25 minuten durende wedstrijd in het doel te krijgen.
En achteraan doen ze er alles aan om er voor te zorgen dat Zaffelare daar juist niet in slaagt.
Zoals je hierboven ziet staat Bjarne op het veld, het is Damon die deze eerste wedstrijd onze keeper is.
Matthias probeert ons hier op voorsprong te brengen, maar de bal gaat over het doel.
Even later slaagt Yannick daar wel in, hij bezorgt Moerbeke nog net voor het einde van de wedstrijd de 1 - 0 overwinning.
Goed gedaan jongens !
Een 40tal minuten later start de tweede wedstrijd voor onze U13 tegen de miniemen van Schellebelle; de U13 van KVV Schelde.
Nee mensen, kijk maar eens goed, deze zit niet binnen, hij gaat net boven de deklat over het doel.
Oh stop allemaal, laat ons even door, lijkt Erhin hier te willen zeggen.
Tijdens deze 2de wedstrijd is Bjarne de keeper van dienst.
Ai Louis, pas op, als dit maar goed afloopt.
Erhin is vastberaden deze jongen van Schelde nog te onderscheppen voordat hij ons doel bereikt.
En hup, langs de lijn terug naar de andere kant met die bal.
"Superman" Matthias vliegt hier over het plein met de bal tegen zijn been, hebben onze jongens bovennatuurlijke krachten vandaag ?
Dat kan niet anders dan nog tot een doelpunt leiden en inderdaad ....
Een foto zegt meer dan duizend woorden, aan deze lachende gezichten is duidelijk te zien dat ze dolgelukkig zijn met het doelpunt van Jens DV.
Zelfs op de bank vliegen ze in elkaars armen en wordt er gejuicht.
Net als bij de eerste match, scoren we dus op het laatste moment nog een doelpunt en sluiten we ook deze 2de match af met een 0 - 1 overwinning. Weeral mooi gevoetbald jongens !
Deze 2 overwinningen bezorgen ons de groepswinst binnen groep 2 van dit tornooi en dat betekent dat we straks de finale mogen spelen tegen de winnaar van groep 1. Even wachten dus en ondertussen naar de andere matchen kijken en straks .... de grote finale !!
Na de laatste competitiematch tegen Kruibeke kunnen we dus kijken waar de U13 van KFC Moerbeke in het klassement staan. Afhankelijk van waar je dit bekijkt, zijn we op de 6de of 7de plaats terecht gekomen. Niet slecht dus hé !
Op zaterdag 28 april moesten onze U13 vroeg uit de veren, want om 9 uur speelden ze de laatste competitiematch van dit seizoen tegen de leider KJV Kruibeke. Dit team heeft gedurende het hele seizoen slechts 1 match verloren en dat was tegen onze jongens ; de grote vraag is natuurlijk of onze U13 twee keer kunnen slagen in deze moeilijke taak.
Ze proberen de tegenstander alvast wat schrik aan te jagen met hun kreet, amai, zelfs ik werd er bang van Ik denk niet dat ik ze al zo luid en vol overtuiging horen schreeuwen heb dit seizoen. Ze zijn er duidelijk klaar voor.
Achteraan doen ze er alles aan om de Kruibeekse miniemen tegen te houden en indien er toch eentje doorraakt is het Damon die ons doel zal verdedigen.
Als je al dacht dat onze Emile groot was en lange benen heeft, kijk dan maar even naar de nummer 10 van Kruibeke, zelfs Emile kan hem bijna niet bijhouden.
Met zoveel man in de verdediging, daar geraak je niet door, wees er maar zeker van.
Jammer genoeg zien we aan de andere goal hetzelfde beeld; het is heel moeilijk om tot bij het doel van Kruibeke te geraken.
Jens gooit hier zijn hele gewicht in de strijd (en dat is heel wat hoor ) om de bal naar voor en tot bij onze spits Matthias te krijgen.
Rond de 15de minuut krijgen we een hoekschop tegen waaruit het eerste doelpunt volgt; het is de grote nummer 10 die ver boven de rest uitspringt en de bal binnenkopt.
Het lijkt misschien alsof Yannick hier naar beneden geduwd wordt, maar maak je geen zorgen hoor, die staat zijn mannetje wel en die laat zich zeker niet zomaar opzij zetten.
Kyle heeft er hier vier op een rij staan (is dat geen ander spel ?). Het lijkt wel een muur waar geen bal doorgeraakt.
We gaan rusten met een 1 - 0 op het scorebord; alles is nog mogelijk jongens. Even rusten en dan vliegen jullie er terug in !
Alhoewel dat het vliegen hier precies bij Kruibeke lijkt te gebeuren op onderstaande foto. Keeper Damon stort zich op de bal en houdt Kruibeke op de 1 - 0 voorsprong.
Het plein ligt er redelijk modderachtig bij en dat bemoeilijkt soms het rollen van de bal.
Komaan Matthias, lopen !! Maar nee, dit lukt niet, er is geen hulp meer vooraan en alleen geraakt Matthias niet met de bal tot bij het doel van Kruibeke.
Binnen de minuut vallen er twee tegendoelpunten, waarvan eentje terug een hoekschop is dat door de Kruibeekse nummer 10 wordt binnengekopt.
En hup, naar de andere kant met die bal. Jens DV geeft hier een harde trap op de bal.
Hela, hela, uit de weg, Erhin rukt verder op naar het doel van Kruibeke.
Louis en Jens DV laten ons hier bijna juichen, maar helaas ...
We krijgen nog een tegendoelpunt te verteren en sluiten de match af met een eindscore van 4 - 0.
Maar hoofd omhoog jongens, jullie hebben er voor gevochten en jullie best gedaan.
Zo zit deze laatste match van de competitie erop. Bedankt voor alle mooie en spannende momenten die jullie ons al de wedstrijden bezorgd hebben.
Komaan jongens, dit is jullie kapitein Reyno, wie volgt zijn voorbeeld Het is toch een lieve jongen hé, als ik hem vraag om nog eens te schuiven omdat ik mijn fototoestel te laat vast had, doet hij dat met veel plezier. Dank je Reyno !
Tijdens ons communieweekend was er de Beker van Vlaanderen voor de pupillen en miniemen van de Vlaamse atletiekclubs.
Onze Volharding meisjes moesten naar Kapellen voor hun wedstrijd en zoals we op dinsdag 24 april in de Gazet Van Antwerpen konden lezen hebben ze het super gedaan en zijn ze erin geslaagd om zich te kwalificeren voor de finale die in september plaatsvindt.
En alhoewel de jongens er jammer genoeg niet in slaagden om zich te plaatsen voor de finale, lieten ook zij mooie prestaties noteren.
Op zaterdag 21 april was het dan eindelijk de grote dag voor Jens en heel wat van zijn klasgenootjes. Na enkele maanden voorbereiding deden ze op zaterdagavond hun Plechtige Communie.
Een paar weken ervoor maakte ik enkele foto's van Jens om zijn communiekaartje te kunnen maken. Jammer genoeg was toen mijn groot fototoestel nog steeds kapot.
Natuurlijk moest ook Kumba mee op de foto, wat had je anders gedacht .
Voor we naar de kerk vertrekken eerst nog even poseren met de "kleine" zus.
Om te vermijden dat iedereen in de kerk zou rondlopen tijdens de viering, mochten er geen foto's genomen worden, maar Sara kon het niet laten om toch met haar fototoestelletje even een foto te nemen. Je ziet aan de pilaar de meme en pepe klaar staan om tijdens het vormsel naast Jens te gaan staan, maar het vormsel zelf gebeurde net achter de pilaar
Het regende gelukkig niet en buiten maakte familielid André onderstaande foto van de fiere mama, papa en zus die staan wachten tot de communicanten buiten komen.
En hij maakte natuurlijk ook een foto van de communicant zelf, ziet het er geen lief engeltje uit op deze foto .
Na de kerk gingen we naar de receptie in het parochiehuis waar de communicanten hun kaartjes konden ruilen en waar vooral de kippeboutjes in Jens zijn smaak vielen.
Het communiefeest ging dan door op zondag 22 april. Sara had de toastjes gemaakt en mocht er dus ook met rondgaan.
Maar het is niet omdat het jouw feest is dat je niet moet werken, dus ook Jens bediende zijn gasten.
Ook het weer viel gelukkig super goed mee en Jens zou Jens niet zijn als hij zelfs op zijn communie zijn voetbal niet zou nemen. Oh oh gaan grasvlekken makkelijk uit op een witte broek Vandaag niet aan denken mama , laat ze maar plezier maken.
Ai opa, pas op voor je benen, want Sara kijkt op geen blauwe plek meer of minder hoor
Als dessert stond er het traditionele ijslam op het menu.
Het kopje eraf snijden bleek toch nog iets moeilijker dan eerst gedacht, dus kwam de papa een handje helpen.
Kelly, dochter van André en Christiane, bracht voor de eerste keer haar vriend mee en vermits die mee voetbalde, was hij door Jens al onmiddellijk goedgekeurd , door ons trouwens ook hoor Kelly Jullie zijn een prachtig koppel !
Oh papa, oppassen van je glas hé.
Keeper nonkel Joeri houdt de bal tegen.
En de supporters genieten van de zon en een glaasje !
Ik hoop dat iedereen er van genoten heeft, ik in ieder geval wel , niet alleen van het glaasje hé, van het hele weekend .
Omdat heel wat van onze eerstejaars miniemen op zaterdag 21 april hun Plechtige Communie deden werd de match tegen Sparta Waasmunster gespeeld op woensdagavond 18 april.
Het is misschien niet zo duidelijk te zien op de foto, behalve aan het feit dat Jens zijn kuif plat ligt , maar het was echt aan het water gieten toen de match begon.
Maar onze jongens hebben geen schrik van een beetje water, dus geen probleem hoor !
Oppassen jongens !!
Het is Waasmunster die bij het geven van een vrije trap de bal net onder de deklat binnentrapt, tja, daar kon niemand nog aan, komaan, de moed niet opgeven, de wedstrijd duurt nog lang.
En onze jongens doen hun best en proberen naar het doel van Waasmunster te geraken; zo probeert Matthias het ...
... en daarna probeert Angelo het ...
... en ook Emile, geflankeerd door Matthias, waagt een poging.
Maar helaas het lukt niet, de stand blijft voorlopig 0 - 1. Gelukkig is ondertussen de regen gestopt en komt de zon zelfs nog even piepen.
We gaan dus rusten met een 0 - 1 tussenstand. Ook Kumba was er vandaag terug bij; gelukkig voor hem, maar spijtig voor ons , werden er nog niet veel doelpunten gescoord, want die toeters vindt hij maar niks.
Komaan jongens, geef er nog eens een lap op !
Oh oh het wordt hier weeral gevaarlijk voor ons doel.
Maar geen probleem, deze gaat niet binnen !
En hup; Louis sprint met de bal naar de andere kant van het plein.
Even later komt Waasmunster terug voor ons doel, maar keeper Damon gooit zich op de bal.
Het is met een hoekschop dat Waasmunster zijn voorsprong toch kan uitbreiden naar 0 - 2.
Maar het is nog niet gedaan en onze jongens geven zich niet zomaar gewonnen. Er wordt gestreden voor de bal.
En niet veel later worden ze daarvoor beloond. Jens DV trapt de 1 - 2 binnen.
Dat levert hem natuurlijk felicitaties op van de rest van het team.
Matthias komt hier nog dicht bij de gelijkmaker, maar helaas, deze gaat niet binnen.
Ook voor ons doel wordt het hier echter nog heel gevaarlijk, maar de eindstand blijft 1 - 2.
En zo zit deze voorlaatste competitiematch er ook weeral op.
Zoals je kon lezen in deel 1 van de WDK meeting te Burcht hadden de Benjamin meisjes eerst de 60 meter en daarna het kogelstoten afgehandeld.
Als derde discipline stond de 600 meter op het programma. Als het startschot weerklinkt schieten de meisjes weg.
Sara en Stien nemen van bij de start de leiding.
Na ongeveer 200 meter wedstrijd lijken er enkele meisjes over Sara te gaan.
Maar even later gaat Sara terug op kop van de groep lopen.
Na 400 meter wedstrijd loopt ze nog steeds op kop, maar Stien zit nog heel dichtbij. Gaat Stien nog over Sara gaan of kan ze haar voorsprong behouden ?
Ook Limme loopt een heel sterke wedstrijd.
In de laatste rechte lijn lijkt Sara vleugeltjes te krijgen en ze bouwt haar voorsprong nog verder uit.
Ze haalt het in een tijd van 2'09.61 en dat levert haar de gouden medaille op.
Daarna begeven we ons naar het hoogspringen. Sara kijkt en supportert natuurlijk ook voor haar vriendinnen bij de pupillen die ondertussen hun 1000 meter aan het lopen zijn.
Het is Lisse die op een overtuigende manier laat zien dat ze de sterkste is in deze discipline en dus de gouden medaille verdient.
Limme springt naar een persoonlijk record hier op deze WDK meeting.
En ook Sara doet het heel goed. Het is moeilijk te volgen hoe hoog de lat nu juist ligt. Vorig jaar sprong Sara over 98 cm. Groot is m'n verbazing als ze plots naar me toe komt lopen en zegt dat de lat al op 1,02 meter ligt. Amai, ... en ze gaat erover ! Goed gedaan meisje !
De lat gaat omhoog naar 1,05 meter ... en ook daar springt ze over !!
Het levert haar zelfs de bronzen medaille op; haar eerste medaille bij het hoogspringen. Alledrie deze meisjes sprongen over 1,05 meter; om de plaats te bepalen gaat men dan terug naar de vorige sprong en bekijkt men hoeveel pogingen toen nodig waren.
En zo eindigt deze namiddag op de atletiekpiste van ZWAT.
Als op dinsdagavond de pepe naar ons komt met een artikel in de Gazet van Antwerpen dat we volgens hem toch eens moeten lezen, vallen we bijna achterover. Leuk zeg, mijn dochter staat in de krant.
Van de voetbalpleinen te Verrebroek reed ik op 14 april rechtstreeks naar de atletiekterreinen van ZWAT te Burcht, want daar vond de eerste WDK wedstrijd van het seizoen 2012 plaats.
Eerst en vooral nog een dikke merci aan Wendy, mama van Jens DV, die "mijnen" Jens meenam naar Moerbeke, want die had nog een laatste namiddagactiviteit vóór de plechtige communie van komende zaterdag.
Toen we in Burcht toekwamen waren we getuige van een recordpoging.
Steven Jacobs deed een poging om het wereldrecord "Fastest Mile Fireman's carry" te breken. Dit betekent dat je met een persoon die zwaarder is dan jezelf 1 mijl (1609 meter) moet lopen. Het vorige record was 15 minuten en 12 seconden. Ook Tom Waes probeerde dit record al eens te breken voor het bekende programma Tomtesterom, maar hij is er toen niet in geslaagd.
De laatste meters waren heel zwaar.
Maar het is gelukt, we waren getuige van een nieuw record; de tijd is nu 11 minuten en 29 seconden !!
Sara en Limme die liepen gelukkig gewoon nog naast elkaar.
Over het weer mogen we ook niet klagen, want het zonnetje komt zo nu en dan piepen en het regent gelukkig niet.
De Benjamin meisjes starten vandaag met de 60 meter sprint.
Voor de start nog even praten met de grootste "concurrente" Stien van Ac Zele.
Concentratie en wachten op het startschot !
Het is Sara die het haalt net voor Stien. Voorlopig weten we nog geen tijd, want de elektronische tijdsregistratie werkt niet en men moet dus manueel de tijd opnemen.
Vervolgens gaan de meisjes naar het kogelstoten. Dat bord lijkt precies wel hun interesse te wekken.
Zou wel handig zijn als men het zou gebruiken, dan kan men aan de kant ook volgen hoeveel er gestoten wordt, want zowel ouders als trainers mogen niet meer op het middenterrein komen. Langs de kant is het niet altijd goed te horen hoeveel er juist gestoten werd, zeker als er ondertussen vanalles omgeroepen wordt door de microfoons.
En wat doe je met je trainingsvest als je moet stoten ? Wel handig als je zo goede vriendinnen bij je hebt, hé Sara.
Voor wie er nog aan moest twijfelen, ik denk dat het hiermee wel duidelijk is dat deze twee meisjes goed overeenkomen.
Ondertussen wordt de uitslag bekend gemaakt van de handgestopte 60 meter. Sara heeft het gehaald in een tijd van 9.50 seconden Veerle en Marit van ACW mogen samen op het derde schavotje klimmen en Stien vervolledigt het podium op de nummer 2.
Met vier op het bovenste schavotje was nogal moeilijk, dus dan lossen ze het maar zo op. Goed gedaan meisjes !
En wie staat er weeral klaar voor Sara, juist Limme. Amai Sara, zo verwend worden.
Dakota, die haar voet gebroken heeft, kwam ook even een kijkje nemen; zij moet het jammer genoeg allemaal even van langs de zijlijn bekijken. Hopelijk zien we je vlug terug in actie Dakota !
Nog net voor de 600 meter begint, wordt het podium voor het kogelstoten afgeroepen. Sara behaalde ook hier goud met een worp van 7,58 meter.
Lees zeker ook het vervolg van deze eerste WDK wedstrijd.
Op zaterdag 14 april reden we naar de voetbalpleinen van Eendracht Verrebroek.
Na de gebruikelijke strijdkreet vlogen onze U13 er weeral in.
Erhin is hier omgeven door heel wat tegenstanders en zoekt een teamgenoot om de bal naar te passen.
De match is nog niet heel lang bezig als Louis met wat hulp van Matthias de bal in het net van Verrebroek kan schieten. Mooi teamwerk mannen !
Ook Aaron probeert hier de bal te pakken te krijgen voor het doel van Verrebroek, maar de keeper laat dit niet gebeuren.
Het is even later Matthias die het tweede doelpunt van de wedstrijd scoort.
Achteraan zorgt onder andere Jens VH ervoor dat de spelers van Verrebroek niet tot bij onze keeper geraken.
Ook Jens DV waagt hier zijn kans.
Keeper Damon hoeft zich geen zorgen te maken, Reyno heeft hier alles onder controle.
Aaron, Bjarne en Angelo lopen hier richting doel Verrebroek, maar het blijft bij een 0 - 2 tussenstand in de eerste speelhelft.
In de tweede helft wisselen Damon en Bjarne van truitje. We zien Damon nu dus niet in het doel, maar op het veld lopen.
Het eerste doelpunt in de tweede helft wordt gescoord door Bart.
Helaba, tot hier en niet verder, onze verdediger Thomas staat klaar om de jongens van Verrebroek tegen te houden.
Het is even later terug Bart die het volgende doelpunt scoort.
En Bart is blijkbaar goed op dreef want hij scoort ook het derde en vierde doelpunt in de tweede helft.
Onze voorsprong is ondertussen dus opgelopen tot 0 - 6. Verdediger Reyno die nu even vooraan de rangen komt vervoegen, maakt er zelfs 0 - 7 van. Dat verdient natuurlijk felicitaties van de rest van de ploeg.
Verrebroek scoort nog een doelpunt en Matthias knalt er hier ook nog eentje binnen.
Einduitslag wordt dus 1 - 8.
Eerst allemaal de scheidsrechter bedanken.
Is dit geen vertederend beeld
Hier staan ze mensen, onze U13 ! Proficiat jongens, goed gespeeld !!
Jullie hebben weeral 3 puntjes bijverdiend voor het klassement.
Met enige vertraging, want Sara werd reeds 9 jaar op 5 februari, heeft Sara nog een verjaardagsfeestje voor de vriendinnen gegeven. Eerst was er wel wat verdriet, want tijdens de paasvakantie zijn er natuurlijk veel kinderen op kamp en daardoor konden enkele goede vriendinnen, waaronder Yara en Limme van Volharding, niet komen.
Maar uiteindelijk werd het toch nog een leuk feestje !!
En over de vertraging heeft ze nog niet te klagen, want Jens, die reeds in oktober verjaarde, heeft nu nog altijd zijn feestje niet gegeven Maar ja, probeer met al die activiteiten, voetbal, atletiek, school, catechese, ... maar eens een geschikt moment te vinden.
Op paasmaandag 9 april was er op de atletiekpiste van AC Waasland de jaarlijkse paasmeeting. Dit was de eerste zomerwedstrijd van dit seizoen, allé ja "zomer"wedstrijd
Iedere atleet ontvangt een paasei op deze meeting en ik kan je verzekeren dat ze in tegenstelling tot vorig jaar zeker niet wegsmolten van de zon.
Vermits ik mijn fototoestel nog steeds niet terug had, nam ik weer enkele sfeerfoto's met het kleine toestelletje.
Eerst werd er natuurlijk samen met de andere Volharding atleten opgewarmd.
Vervolgens starten de Benjamin meisjes met het verspringen. Nieuwe regels dit seizoen, want zowel ouders als trainers mogen niet meer op het middenterrein komen. Dat maakt het heel moeilijk om de wedstrijd te volgen, want vermits er door de speakers ondertussen commentaar gegeven wordt op de sprintnummers die bezig zijn, kan je aan de kant ook niks horen van de afstanden die gesprongen worden.
Er wordt tussen het springen bijna geen gebruik gemaakt van de hark om het zand plat te harken en iedereen lijkt zowat in dezelfde put te springen. Sara springt 3,42 meter bij de eerste sprong en haar tweede poging lijkt iets verder te gaan; maar ze komt vertwijfeld naar ons gelopen, want ze heeft verstaan dat de meneer 3,32 meter zei. Mama, ik was toch verder dan bij mijn eerste sprong. Tja, dat dacht ik ook, maar de jury heeft natuurlijk altijd gelijk, net zoals de scheidsrechter bij het voetbal.
Na het verspringen gaan de meisjes naar de 60 meter sprint. Sara loopt met 9.91 naar een eerste plaats.
Ze mag dus op het bovenste schavotje klimmen voor deze prestatie.
Ondertussen roept men ook de namen af van de meisjes die voor het verspringen naar het podium mogen komen en ook daar is Sara bij. Groot is mijn en haar verbazing als ze haar als winnares afroepen met een sprong van 3,82 meter. Zie je wel meisje, dan had je het toch verkeerd begrepen bij je tweede sprong, maar amai, dit is wel een grote verbetering van haar record van 3,53 meter van vorige zomer.
Een weekje later dan toch nog ontgoocheling, want we krijgen een mailke dat er waarschijnlijk een fout gebeurd is bij het opschrijven van de kaartjes en men behoudt toch haar afstand van 3,42 meter als haar verste sprong van deze dag. Niet getreurd meisje, het zomerseizoen begint nog maar. Gewoon je best blijven doen !
Daarna is het de beurt aan Sara's grote stress moment van de dag: de 600 meter. Ja, dat is blijkbaar nog niet veranderd, als die 600 meter dichterbij komt, gaat het stressniveau omhoog. Papa Sven is net op tijd om dochter Sara van start te zien gaan ...
... en om haar aan te moedigen. Sara neemt van bij de start de leiding.
Even vrees ik dat ze dit niet zal kunnen volhouden en in de laatste rechte lijn nog voorbij gelopen zal worden, maar nee hoor, ze haalt het in een tijd van 2'10.25.
Als laatste discipline gaan de Benjamin meisjes hockeybal werpen.
Vermits we nu nog verder verwijderd staan van de meisjes, is het moeilijk te volgen maar nu zien we natuurlijk wel waar de bordjes gezet worden. Bij hockeybal werpen worden er immers bordjes gezet in het gras waar de bal is terecht gekomen. Sara heeft een goede worp en haar bordje staat voorlopig op de eerste plaats. En daar blijft het ook, met een worp van 19,56 meter behaalt ze de eerste plaats.
Het was een natte en koude namiddag, dus na de laatste disciplines loopt de atletiekpiste snel leeg. Iedereen gaat op zoek naar wat een warme en vooral droge plaats.
Ondanks het feit dat Sven deze winter eigenlijk niet op de fiets heeft gezeten, wou hij toch graag nog eens een wedstrijd meerijden samen met broer Joeri. De verwachtingen waren dus zeker niet te hoog gezet.
Op Pasen reden we dus richting Oosteeklo voor de WAOD wedstrijd die daar gereden werd. Er zijn blijkbaar enkele dingen veranderd bij de WAOD, want de wedstrijd duurde hier nu iets langer, 14 in plaats van 12 ronden van 5 kilometer. En Sven is terug een A renner, want alle renners onder de 40 jaar zijn nu A renner.
Vermits ik mijn fototoestel nog steeds niet terug heb, nam ik enkele foto's met mijn oud toestelletje.
Hieronder zie je de beide broertjes Van Hoyweghen naast elkaar, Sven in het fluogeel (dan valt hij goed op hé in het peleton) en Joeri met het blauwe truitje.
Zoon Jens en dochter Sara moedigen de papa aan langs de kant, vooral Sara schreeuwt naar papa: "allé komaan hé", tja, dat doet papa ook bij haar als ze aan het lopen is.
Voortdurend proberen er renners weg te geraken, maar de felle wind, vooral op het stuk hier waar onze auto staat, lijkt daar voorlopig nog een stokje voor te steken. Uiteindelijk geraken er toch enkele renners uit de greep van het peleton. Sara blijft de papa ondertussen aanmoedigen.
En natuurlijk wordt er ook naar nonkel Joeri geschreeuwd.
Beide broers eindigen uiteindelijk op de 25ste en 26ste plaats.
Ik heb geen foto's van de aankomst. Vermits ik toch mijn groot fototoestel niet bij had en hond Kumba meegekomen was, bleef ik aan de auto wachten op de terugkomst van "mijn renner".
Uitslag:
1 Kevin Vleurinck (Zelzate)
2 Kenny De Wilde
3 Renaat Demeter
4 Gioffrey Michels
5 Michel Le Blon
6 Luc De Duytsche
7 Marcin Sitarski
8 Alexander Clijnmens
9 Mike Van Ryssel
10 Maarten De Muynck
11 Matthias Moeyaert
12 Kris Steyaert
13 Claude Legrand
14 Paul Rooseparck
15 Jordy Leenknecht
16 Giovanni Feys
17 Steven Heirman
18 Kurt Green
19 Styn Huyghe
20 Dave Van Roeyen
21 Joeri De Cock
22 Harold Van den Berge
23 Remco Dierks
24 Dries Verplanken
25 Joeri Van Hoyweghen
26 Sven Van Hoyweghen
27 Ian Packer
28 Samdelino Sammens
29 Matias Rogiers
30 Sjacco Matthijs
31 Mitcil Evans
32 Gary Smith
33 Bart Van Vlierberghe
34 Tim Goethals
35 Mank Manns
36 Justin Vandenabeele
37 Foeke Lammertijn
38 Cornelis Lepoeter
Geen idee of Sven nog wedstrijden gaat rijden dit jaar, we zien wel wat er komt, dus misschien tot een volgende keer !