Bij de kadetten kwam Janne aan de start met een volledig herstelde teen. Ze nam een voorzichtige start maar kwam vrij snel in haar ritme en gaf zelfs even de indruk een kloof te gaan dichten met het oog op een podiumplaats. Een late tempoversnelling van haar tegenstanders gooide echter roet in het eten. Janne eindigde als 5de maar mag zeker terugblikken op een puike wedstrijd. Zes! deelnemers bij de scholieren jongens waar Cédric bijkomend wedstrijdritme wilde opdoen. Geen van de tegenstanders wilde ook maar één meter op kop lopen. Het was dus wandelen geblazen of doen waarvoor we gekomen waren. Cédric kreeg dus de opdracht om gans de wedstrijd, en dit met een onaangename tegenwind, op kop te lopen met een tegenstander (van niveau!) in zijn zog. In de spurt kwam Cédric uiteindelijk iets te kort en werd heel knap 2de. Spijtig wedstrijdverloop. Matthias misliep het PK wegens ziekte en wilde na een maandje terug in competitie treden. Ondanks andere onderrichtingen nam hij weer maar eens een snelle start. Hij hield echter vrij goed stand en eindigde op een 5de plaats. En dat allemaal onder het toeziend oog van vriendin Amelie! Bij de masters eindigde een tevreden Filip als 11de.
In dit verslag zal duidelijk waarom uw trainer last heeft gehad van een hoge bloeddruk, een verhoogd hartritme en depressieverschijnselen. De laatste weken was ik trots op mijn atleten voor de manier waarop, weeral in een fantastische groepssfeer, getraind werd. Maar....nogmaals gooide ziekte voor sommigen roet in het eten! Bij de miniemen zag Karen het vóór de start niet zitten. Hadden we iets anders verwacht? Neen, we hadden niets anders verwacht! Zelfs de trainer moest zich tijdens haar opwarming (versnellingen) actief inzetten. Karen nam een matige start maar vestigde zich vrij snel aan de staart van een grote kopgroep. Karen bleef lange tijd rond de tiende plaats hangen maar zowel vader als trainer zagen daar maar één reden voor....Karen is (nog) veel te braaf voor de tegenstand. Naar het einde toe stond daar echter nog een ambetante trainer die een steeds neen-schuddende atlete opjaagde met een uiteindelijke prachtige 6de plaats als resultaat. Karen, sorry daarvoor, maar ik weet ondertussen wat je in je marge hebt. Bij de kadetten meisjes moest Janne in extremis forfait geven. Ze had haar teen gestoten tegen een, door Filip verkeerd opgesteld(?), obstakel. Bij de kadetten jongens moest Robin in extremis forfait geven met een verkoudheid. Aangenaam verrast was ik door de deelname van Lisa bij de scholieren meisjes. Ze eindigde als 17de in haar wedstrijd. Spijtig dat ik haar zowel vóór als na de wedstrijd niet mocht begroeten. Bij de scholieren jongens moest Sep forfait geven door griep/verkoudheid. Ondertussen weten wij dat de toestand ernstiger geworden is. In naam van gans de groep wens ik Sep veel beterschap toe. Gelukkig kon ik nog rekenen op Lucas en Cédric. Lucas eindigde als 12de maar wel als vierde eerstejaars. Lucas misliep slechts op enkele seconden een podiumplaats. Lucas liep een prachtwedstrijd, met zekerheid te danken aan zijn trainingsinzet van de laatste maanden. Voor Cédric hing de deelname aan een zijden draadje. In het begin van de week was hij nog ziek en werd een antibioticakuur opgestart. Enkel de combinatie van zijn gedrevenheid en mijn vaderlijke zachtheid (lees toegeeflijkheid) brachten hem aan de start. Cédric vocht voor wat hij waard was en eindigde als 6de. In normale omstandigheden had er zonder twijfel een podiumplaats ingezeten. Bij de juniors kwam ook Matthias, herstellende van een aanslepende verkoudheid, niet aan de start. Zelfs een lekkere pan eieren van vriendin Amelie kon daar niets aan veranderen. Sander en Wouter waren wel aanwezig en eindigden respectievelijk 3de (brons) en 4de. Aanvankelijk liepen ze in elkaars gezelschap. Wouter, die de afgelopen maand heel gedisciplineerd zijn examens geneeskunde met duurlooptraining combineerde, moest halfweg wedstrijd wat terrein prijsgeven op zijn trainingsmaat maar verraste vriend en vijand met een knappe prestatie. Sander liet de laatste weken een goede indruk op training en vocht zich in zijn gekende stijl naar een knappe podiumplaats. Vriendin Isabeau zal weer fier zijn! Nu is het volhouden geblazen richting BK. Net vóór de afbraak van het parcours eindigde Filip in een oogstrelende loopstijl de eindmeet op een knappe 18de plaats bij de masters. Gelukkig voor hem moest ook ik forfait geven met een verkoudheid al zou een 19de plaats ook het vermelden waard zijn geweest.
Vandaag was ik getuige van een extrasportieve knalprestatie in de straten van Wespelaar, onze bijna jaarlijkse wafelverkoop. Vele bewoners zullen gedacht hebben dat de getuigen van Jehova op pad waren want de gelijkenis was treffend. Gepakt en gezakt trokken de heren en dames gedurende enkele uren door de straten om lekkere wafels te verkopen m.a.w. om het spaarvarken van onze groep terug wat aan te dikken. Filip en ik offerden zich weer maar eens op; terwijl de jeugd een aangenaam frisse neus ophaalde, moesten wij zwetend in een oh zo warme auto zorgen voor de bevoorrading. In naam van gans de groep wensen wij de mensen uit Wespelaar en alle andere vrienden, kennissen....te bedanken voor hun steun aan onze groep. Smakelijk! Enkele gebruikelijke vaststellingen: Ik ben er zeker van dat het omzetcijfer van een bepaald warenhuis vandaag niet echt ok was. Lisa, Hanne en Janne worden opgespoord! Ik heb Filip aangeraden om eindelijk eens warme sokken te kopen voor zijn dochter. Volgens Jasper was de Pleinkensstraat de 'place to be'. Matthias en Sander dachten meer aan 'wafels eten' dan aan 'wafels verkopen'. Cédric en Sep belden niet aan aan huisnummer 101 want daar zouden enkel Dalmatiers wonen. 'Dag Meneer' zei Cédric tegen Mevrouw. Lucas en Robin zijn blijkbaar meester in verkoopstechnieken.
Vandaag trokken we met een redelijke delegatie naar het idyllische Betekom om er deel te nemen aan de veldloop van ROBA kern BETA. Bij de miniemen waren de verwachtingen meteen hoog gespannen. Karen wilde haar overwinning in Tessenderlo kracht bijzetten. Karen liep een heel goede wedstrijd maar de turbo sloeg deze keer niet echt aan. Ze eindigde uiteindelijk als 10de. Enige boosdoener was ongetwijfeld de koude. Was het maar terug zomer, hoorde ik Karen denken Bij de kadetten meisjes wilde Janne absoluut een goede prestatie neerzetten. Janne nam een behouden start en kwam nog vóór de tweede ronde in haar ritme. Op het einde van die tweede ronde vroeg ik om alles te geven want een puike prestatie was in de maak. Tot verbazing van iedere toeschouwer werden de dames evenwel reeds na twee van de drie ronden naar de aankomst geleid. In deze verkorte versie eindigde Janne als 11de. Er had wellicht meer ingezeten na drie toerekes Bij de scholieren jongens kwamen Cédric en Lucas aan de start. Cédric werd meteen uitgeroepen als één van de favorieten terwijl ook de naam van Lucas iets eerder door de luidsprekers weergalmde. Cédric, vorige week niet aan de start na ziekte, liep meteen een knappe wedstrijd en eindigde 2de achter een verdiende winnaar. Het podium op, een kleine fotoshoot (bart natuurlijk!) en een ruiker bloemen voor de mama. Lucas deed het volgens mij nog beter dan in Tessenderlo en eindigde 8ste. Hij trakteerde zijn trainer zelfs nog op een fikse eindrush. Wat een kerel! Tot mijn verbazing werd omgeroepen dat ook Sep meeliep. Hij liep in dat geval een heel onzichtbare wedstrijd. Sander en Matthias kwamen aan de start bij de juniors. Aanvankelijk was het Matthias die zijn trainingsmakker op sleeptouw nam. Sander nam over en vocht zich naar een 4de plaats. Men gaat tevreden zijn in het Gentse! Matthias gaf net zoals vorige week blijk van zelfvertrouwen en eindigde als 7de in, zonder twijfel, zijn beste cross van het seizoen.
Dit PK indoor mag je bekijken als een nieuwjaarsgeschenk voor Wouter en Robin. Evenwel zonder specifieke training namen ze in Gent beiden deel aan de 400m. Een dolblije Robin behaalde bij de kadetten de bronzen medaille in een tijd van 57.96. Wouter kreeg de gouden medaille voor zijn overwinning in een tijd van 50.59, een leuke opsteker in aanloop van de examens.
Reeds enkele jaren vormt deze avondcross voor ons een leuke start van het nieuwe jaar. Op speciale vraag van Karen breng ik dit verslag met bekwame spoed. Terwijl Robin en Wouter deelnamen aan het PK indoor te Gent, zakten Karen, Sep, Lucas, Sander en Matthias af naar de duistere omgeving van Tessenderlo. Cédric was, net hersteld van ziekte, aanwezig als aandachtig toeschouwer en supporter. Karen beet de spits af bij de miniemen. Ze nam een goede start maar moest in de eerste wedstrijdhelft toch een aantal meter prijsgeven op een leidend trio. Ik stond echter op de juiste plaats en vroeg haar om aan te sluiten hetgeen gebeurde. Twee afdalingen en twee zandbakken verder liep Karen plots op kop, ze nam zelfs een vijftal meter voorsprong. Karen ging op haar elan verder en verzwakte niet. Op deze prachtige manier behaalde ze de overwinning, de 1ste plaats, de gouden medaille en kreeg ze er nog eens acht schouderklopjes bij van ouders, trainer en groepsgenoten. Wauw, genieten geblazen! Bij de scholieren wilden Sep en Lucas natuurlijk niet onderdoen voor dit vrouwelijk geweld. Sep liep voor wat hij waard was maar botste op een (te) sterke tegenstander. Hij behaalde een 2de plaats en kon net zoals Karen het podium op. Eerstejaars Lucas kende een traditioneel moeilijke eerste ronde maar kon daarna terug oprukken naar een mooie 6de plaats. Bij de juniors namen Sander en Matthias een snelle start. Waren ze daar wel klaar voor? In de tweede van vier ronden moest Matthias afhaken. Ik hield mijn hart vast maar zag hem na een moeilijke ronde verrassend terug in zijn ritme komen. Ik zag even terug die gretige atleet met zelfvertrouwen. Matthias eindigde zo op een mooie 7de plaats. Sander kon de snelle start beter verwerken en toonde al wat vooruitgang in zijn conditie. Lange tijd liep hij in tweede positie. Naar het einde toe kreeg hij het wat moeilijker en werd hij teruggeslagen naar de derde plaats. De reden van dit moeilijke moment is mij een raadsel want in de laatste hectometers remonteerde hij zijn tegenstander nog met een spurt waarvan zelfs Meneer Vints duizelig zou worden. Sander werd dus 2de en mocht ook het podium op. Dit was de avond die ik nodig had! Bedankt hiervoor al zit ik toch nog met enkele vragen. Matthias: is het mogelijk om de stoelgang iets eerder te programmeren, dus niet tijdens de laatste minuten vóór de start? Karen - Sander - Lucas: Is het achterom kijken tijdens de wedstrijd een familietrekje?
Ondertussen zorgden Wouter en Robin voor bijkomend succes in Gent waarover later meer.
inzetten. Karen nam een matige start maar vestigde zich vrij snel aan de staart van een grote kopgroep. Karen bleef lange tijd rond de tiende plaats hangen maar zowel vader als trainer zagen daar maar één reden voor....Karen is (nog) veel te braaf voor de tegenstand. Naar het einde toe stond daar echter nog een ambetante trainer die een steeds neen-schuddende atlete opjaagde met een uiteindelijke prachtige 6de plaats als resultaat. Karen, sorry daarvoor, maar ik weet ondertussen wat je in je marge hebt.
en mijn vaderlijke zachtheid (lees toegeeflijkheid) brachten hem aan de start. Cédric vocht voor wat hij waard was en eindigde als 6de. In normale omstandigheden had er zonder twijfel een podiumplaats ingezeten.
eindigde Filip in een oogstrelende loopstijl de eindmeet op een knappe 18de plaats bij de masters. Gelukkig voor hem moest ook ik forfait geven met een verkoudheid al zou een 19de plaats ook het vermelden waard zijn geweest.
