|
Op mijn 18de liep ik mijn eerste lange afstandswedstrijd als student. Het was de halve marathon tussen Mechelen en Leuven ingericht door sportkot Leuven. Veel stond ik er toen niet bij stil maar lopen was gewoon een ontspanning en een aanvulling op het voetbal. Uiteindelijk heb ik hem twee keer mee gedaan doch het is pas op mijn 35ste dat ik uiteindelijk de stap heb gezet van het voetbal naar het lopen en aangezien ik al een halve marathon aan kon en ondertussen aan mijn reeks van de 20 km van Brussel (in 2009 mijn 10de keer) was gestart lag de uitdaging van de marathon open. Hier start dus mijn verhaal.
Een verhaal van een autodidact en één van vallen en opstaan in de eerste 3 jaar. Alle fouten van een beginneling heb ik gemaakt...te snel, te weinig rusten enz....Uiteindelijk bracht een inspanningstest en het advies van mijn sportdokter Renaat Huysmans het beoogde resultaat.
In 2005 had ik mij ingeschreven voor de marathon van Rotterdam doch een spierscheur (graad 1) 3 weken voor de start besliste daar anders over. Een jaar eerder mocht ik dezelfde blessure ondergaan doch deze keer zou ik doorzetten. De basis was er dus ik zat de 3 weken rust uit en hervatte de trainingen doch deze keer voor De Nacht van Torhout eind Juni.
Mijn eerste Marathon was er eentje van afzien vanaf kilometer 25. Verschrikkelijk warm en weinig deelnemers. Bovendien was de start pas om 20.00 en daar had ik totaal niet op getraint en doe daar nog de warmere temperaturen bij waar mijn lichaam blijkbaar ook geen weg mee wist.
Uiteindelijk liep ik mijn eerste marathon in een klokvaste 4 uur. Geslaagd met tranen in de ogen ook al was het niet echt een schitterende ervaring.
Het jaar nadien zou het anders worden. Koppig zoals ik ben, me terug ingeschreven voor Rotterdam waar ik deze keer wel aan de start kon verschijnen. +/- 20 à 25.000 Deelnemers en ideale condities deze keer. Met het afzien van Torhout in gedachte ben ik hier rustig begonnen en hield ik steevast mijn hartslag en tempo laag genoeg. Te traag bleek achteraf want rond km 32 bleek ik nog te fit zijn. Ik stak dan maar een tandje bij om te eindigen net onder de 3.40 uur. Vooral de laatste km was hier een kippenvelmoment en mocht ik ervaren wat lopers verstaan onder het runners-high. Prachtig en met geen woorden te beschrijven. Ik voelde mij superman, batman, spiderman en heel die hoop van van superhelden bijeen.
Londen 2007. Pffff. Vol goede moed gestart samen met 36.000 ander lopers doch deze keer net het omgekeerde van Rotterdam. Een veel te snelle eerste 30 km en dat opnieuw bij warme temperaturen. De man met de hamer bestaat dus echt en het werd letterlijk zwart voor mijn ogen. Recuperen en op wilskracht uitlopen was de boodschap. Het zouden nog een lange laatste 12 km worden om uiteindelijk net iets trager te eindigen dan in Rotterdam.
Antwerpen 2008. Voor het eerst anders gaan trainen. Interval en tempolopen begonnen deel uit te maken van mijn trainingen ipv enkel km's te vreten. Veel geluisterd, gelezen en gepikt van collegalopers en dat zou zijn vruchten gaan afwerpen ware het niet dat drinken blijkbaar ook belangrijk is. De eerste warme dag van het jaar en dat net met de marathon  . Het was afzien doch km 38 passeerde na 3 uur lopen en met slechts nog 4 km te gaan leek alles goed te gaan. Hier sloeg echter het noodlot toe ja hoor.... "krampen!!!". Het zouden nog lange 4 km worden om uitgeput te eindigen op net onder 3.30. Een persoonlijk succues doch met een wrange nasmaak want er zat meer in.
Parijs : April 2009. Trainingen verder aangepast en doorgedreven. Getraint op voldoende eten en drinken. Mij zouden ze niet meer hebben. Het zou mijn mooiste marathon worden. Schitterend weer, 37.000 lopers, een massa toeschouwers en een prachtige scenery.....Eindtijd net onder de vooropgestelde 3.15 uur en het gevoel dat het nog sneller kan .
Het zou ook mijn eerste jaar zijn waarin ik 2 marathons zou lopen. Voort gedreven door het succes van Parijs en door de goede conditie besliste ik na een schitterende vakantie met de kids in de Provence (Juli) om Eindhoven mee te starten. Het zouden maar 2 maanden voorbereiding zijn doch...."Just do It" hé. Mijn scherpste tijd tot nu toe zou het worden +/- 3.07 en de 3 uur komt wel erg kort in de buurt. Spijtig dat er voor zulke platte (snelle) marathon maar 2500 deelnemers waren en dat er geen tempolopers van 3 uur waren voorzien want wie weet hoe het anders had gelopen. Nu tja...de doelstelling is er en de datum ook
11/4/2010....Rotterdam holadijee....op naar de 3 uur
01-01-2010, 21:03 geschreven door Johan Smeyers 
|
. Blijkbaar is de fysiek om lange duurlopen te doen nog steeds aanwezig. Ik dus opnieuw een gelukkig man 
Maar niet getreurd....onze weermannen geven dooi !!!!
.
