Staf Witvrouwen nam op vrijdag 3 augustus deel aan de 2 uur van Hertals, en maakte voor ons een kort verslagje:

Sinds vorig jaar staat dit prachtige initiatief op de kalender de eerste vrijdag na de Ronde van Frankrijk. Donderdags zijn de renners aan de beurt, vrijdags de lopers.
Bedoeling is dat je binnen een periode van twee uur, naar eigen vermogen of goesting loopt. Je kunt kiezen voor een grote ronde van ongeveer 1900 meter of een kleinere van iets meer dan 1 km. Iedereen kan meedoen individueel, in groep of in estafette. Er was zelfs een delegatie van het bejaardenhuis van Herentals, iedereen voortgeduwd in zijn eigen rolstoel (we hebben nog toekomst, Guy).
Het weer was prima, warm maar met een koel briesje, de terrasjes zaten vol, de sfeer was goed, het was gezellig. Zelf ben ik gekomen aan 23.820 meter en dat vind ik prima. Ik was al tevreden geweest met 22 km, maar ik kon voor het eerst sinds lang een lekker gelijkmatig tempo aanhouden en dat in het gezelschap van Jef Lens en Guy Debiscop. Op die manier is lopen heerlijk. De laatste twee rondes zat er een beetje verval op, maar stilgevallen ben ik toch niet.

Groeten

Staf

Vandaag trok Yves Vermeulen naar Lebbeke, waar de plaatselijke atletiekclub de “Gouden 800m” inrichtte. Voor Yves was het de eerste kennismaking met het wedstrijdgevoel na een deugddoende vakantie, die qua trainingsarbeid wel wat aan bloedarmoede leed! De wedstrijd van vandaag zette hem, voor zover dat nodig was, met zijn twee voeten op de grond. We laten Yves zelf aan het woord:

Voor de wedstrijd had ik niet echt een goed gevoel, ik voelde me niet fit en had een beetje last van de maag. Met een opgegeven tijd van 2’07” werd ik ingedeeld in de eerste (traagste) reeks.

De doortocht na 400m in 67”, en in tweede positie was nog niet echt slecht, maar na 500m kon ik de atleet voor mij niet meer volgen, ik moest afhaken. Een tempoversnelling zat er niet meer in.

Uiteindelijk eindigde ik als 3^de in een tijd van 2’15”14.  Gevoelsmatig was dit een wedstrijd om snel te vergeten. Er is opnieuw werk aan de winkel om (met een goed gevoel ) onder de 2’10” te kunnen duiken

Yves

Tijdens de start van de 25^ste editie van “Dwars door Kasterlee” werden tussen de 311 deelnemers aan de 16km, drie van onze Vo²Max Runners gesignaleerd. Maria Vranckx die met de ambitie om een podiumplaats te behalen was gestart, lukte hierin ook. Clubgenote Annick Beckers(1:03’57”) en AVZK atlete Muriel de Winter(1:04’30”) waren te sterk, maar een sterk aandringende Katrien Spauwen was niet bestand tegen de sterke eindrush die Maria op 500m van de eindmeet plaatste en kreeg nog 20” aan haar been. Maria werd dus 3^de in 1:05’01”. Staf witvrouwen voor wie de wedstrijden op dit moment nog dienst doen als intensieve duurtrainingen eindigde 160^ste in 1:21’04”. En Greet Buts ten slotte was gangmaker voor dochter Elke die zich ook aan de langere afstand waagde. Zij finishten als nr. 210 en 211 in een tijd van 1:25’58”.

Morgen wordt op de nationale feestdag, in Kasterlee de start gegeven voor de 25^ste editie van Dwars door Kasterlee. Van onze Vo²Max Runners weten we met zekerheid dat de twee dames Maria Vranckx en Greet Buts aan de start van de 16km staan. Of onze heren paraat zijn zullen we hopelijk morgenavond weten. Buiten de 16km kan je alvast ook een mini dwars door…, lopen over 10km.

Afgelopen vrijdag 13 juli, stonden zes van onze atleten aan de start van de 10 km van buurgemeente Wiekevorst. In de omgeving van sporthal ‘De Wimpel’ werd om 19:15 de start gegeven van de 5km en drie kwartier later werd er vertrokken voor het hoofdprogramma de 10km. Al onze Vo²Max. Runners liepen de langste afstand. En ondanks het Omen van vrijdag de 13^de, deden onze atleten het vrij goed. Maria Vranckx en Ronny Delen wisten zich bij de eerste 100 deelnemers te plaatsen zij werden 40^ste (36'57") en 89^ste (40'16"). Greet Buts die sinds een aantal weken opnieuw actief wedstrijden betwist, en Staf Witvrouwen werden 112^de (41'31") en 178^ste (45'24"). Hans Peeters en Remi Goossens ten slotte eindigden 253^ste (50'52") en 270^ste (53'57"). Nog even meegeven dat in het damesklassement onze vrouwelijke atleten beslag wisten te leggen op de 2^de en de 7^de plaats.

Je kunt vanaf vandaag stemmen op onze nieuwe poll, waarin we op zoek gaan naar de Belgische atleet die geen Olympische medaille won.

Onze vorige poll “Wie is jou loopgoeroe?” wist 37 stemmers te bekoren. Als overwinnaar met stip noteerden we hier ‘Mijn Coach met 51% of 19 stemmen. Op de tweede plaats met 16% of 6 stemmen ‘geen’. Voor de bronzen medaille eindigden drie antwoorden ex equo met 8% of 3 stemmen ‘Veronique Billat’ – 'Mijn vrouw’ – ‘Iemand anders’. De man die Ivo Van Damme naar wereldniveau bracht: ‘Mon Van Den Eynde’ wist 5% of 2 stemmen te halen, en ‘Peter Coe’, vader van Sebastian wist 3% of 1 stem in de wacht te slepen. Zowel ‘Arthur Lydiard’ – ‘Bill Bowerman’ – ‘Bob Boverman’ als ‘Brian McKenzie’ wisten niemand te bekoren en haalden geen stemmen binnen.

Gisteren was er één Vo²Max atleet actief, meer bepaald in de 8^ste vakantiejogging van KWB-Heultje, liep Maria Vranckx de 8km. Zij werd 1^ste vrouw in 30’45” en werd 9^de in de totaalstand. Op diezelfde 8km werd clubgenoot Hans Peeters 69^ste in 42’15”.

Afgelopen zondag was er alweer geen houden aan Maria Vranckx, ditmaal in de Bilzen Run een wedstrijd over 21,1km. Met een 47^ste plaats op 460 deelnemers en een eerste plaats bij de dames in 1:25’31” schreef Maria ook deze wedstrijd op haar palmares

Donderdagavond was Maria Vranckx afgezakt naar de Noorderkempen, meer bepaalt naar Beerse waar voor de eerste maal de ‘Domestic Run’ plaatsvond. Deze wedstrijd, opgevat zoals een tijdrit in het wielrennen, trok voor zijn eerste uitgave +-100 deelnemers. Hieronder zowel bij de dames als bij de heren heel wat Belgische toppers.

Maria die ondanks een slechte nachtrust en een irriterende droge hoest, voor het vertrek toch een goed gevoel had, startte om 20:32 één minuut na Vicky Janssens en een minuut voor Annick Beckers, en ze vloog er direct al stevig in. Na de eerste km kwam ze door in 3’23” veel te snel, dus even gas geminderd, maar toch goed op tempo gebleven en uitkijken dat Annick niet kwam opzetten. Gelukkig is Maria een doorbijter en hield ze aan de aankomst nog 20” over op Annick Beckers. Moe en uitgeput van haar inspanning was ze heel tevreden over haar prachtige prestatie (17’40” op 4920m) Als je ziet in welk gezelschap deze prestatie neergezet werd, kan je alleen maar zeggen chapeau!

1^ste   Xenia Luxem         16’21”

2^de    Sylvie Mulle          16’24"

3^de    Anja Smolders       16’37”

4^de    Silvie Verthé         16’50”

5^de    Annick Beckers      17’00”

6^de    Els Verthé             17’01”

7^de    Vicky Janssens       17’31”

8^ste   Maria Vranckx        17’40”

9^de    Annelies Stoffels    18’12”

10^de    Kim De Bie           18’13”

Na verschillende jaren werd deze klassieker nog eens georganiseerd volgens de oude formule: met de trein naar Herentals en dan door de bossen naar Tielen. Meer dan vierhonderd deelnemers, een flinke delegatie van Herenthout en daarbij ettelijke VO²Maxxers maakten er een leuk dagje uit van. Maria Vranckx (2^de in 56’27”) en Raf Dierckx (44^ste in 58’05”) moeten een schitterende wedstrijd gelopen hebben, maar daar hebben wij natuurlijk niets van gezien. Voor ons was de start een beetje rommelig. Braaf als we zijn, hadden we ons achter de startlijn gezet, terwijl de rest ongeveer honderd meter verder stond. Luc van Loock had besloten bij mij te blijven. De eerste acht kilometer heeft hij echt met de handrem op moeten lopen. Vooral omdat ik voorzichtig vertrok, kwestie van geen enkel te verstuiken op de oneffen ondergrond. Bovendien heb ik op dit parcours jaren geleden al eens een fameuze patat opgelopen door de warmte. Op de trappekes van Kruisberg hebben we enkele schietgebedjes gedaan bij de kapellekes van de kruisweg.

Onze gedachten waren immers gedurende gans de wedstrijd bij onze ongelukkige gekwetste vriend/vijand Guido Verstrepen (Guy, waar blijft gij dat we u nog eens kunnen uitbenen!). Luc liep bijzonder gemakkelijk de hellingen op en ik verloor hem bijna uit het oog. Tijdens de eerste bevoorrading wachtte hij zodat we samen verder konden. Gedurende gans de wedstrijd hebben we verschillende andere lopers ingehaald. Op kilometer 11 kreeg hij last van een pijnlijk onderbeen en daardoor moest ik alleen verder. Jammer, want ik had me voorgenomen hem de laatste kilometers van geen vin meer te lossen. Die strijd zal dus nog wel eens uitgevochten worden. De laatste kilometers kon ik nog een behoorlijk tempo aanhouden en haalde nog verschillende lopers in waarvan sommigen de stervensfase als ver voorbij waren. Voor palliatieve zorgen was er geen tijd, gesprint moest er worden. Mijn tijd was 1:09’21”, nog niet goed, maar er zit beterschap in. Even later kwam Luc (241^ste in 1:12’10”) aan in vrouwelijk gezelschap (was dat been dan toch een uitvlucht?). Vriend Remi Goossens, onverwoestbaar als altijd, heeft de zware wedstrijd uitgelopen in +- 1:20’.

Groeten

Staf

Gisteren trok Yves Vermeulen richting het Netestadion in Lier, waar de memorial ‘Dirk De Busser” op het programma stond. Om zijn 800m basissnelheid nog wat aan te scherpen, was hij ingeschreven op de 200m. Yves liep in de tweede reeks een tijd van 25”42 (2/100 boven zijn P.R.) en eindigde daarmee 4^de en derde master.

Raf Dierckx die deel uitmaakt van onze Vo2 max Runners, neemt met een aantal collega atleten deel aan het project 'sporten voor nabestaanden van geweld' Vorige week stelden deze mensen hun project voor aan de verzamelde pers en brachten hun eigen website online. Uit hun persmap hebben we drie punten naar voor gehaald die u hieronder kan lezen. Wens je meer te weten dan kan je altijd via de onderstaande link naar de website surfen.

De actie :

Een loopteam zal gedurende12 maanden symbolisch lopen voor nabestaanden van geweld en vooral tegen alle geweld. Elke gelopen kilometer op een loopwedstrijd levert een virtuele tegemoetkoming op als sponsoring. De opbrengsten van 12 maanden zullen verrekend worden in waardebonnen die de nabestaanden in alle deelnemende centra/clubs kunnen omruilen vanaf het begin van de actie. Er is een overeenkomst met alle sponsors dat de atleten al lopend de waardebonnen terug verdienen. De actie zal worden ondernomen op geregelde tijstippen en op verschillende loopmanifestaties in Vlaanderen en eventueel daarbuiten. Elke gelopen kilometer die erkend wordt door de organisatie zal dus een virtuele subsidie opbrengen. Het kan en zal gebeuren dat niet alle atleten aan elke loopwedstrijd zullen deelnemen. Daarom dient het afzonderlijk loopprogramma van elke atleet te bekeken te worden op de website.

Doel:

Nabestaanden van geweld (ouders,broers,zussen,…) waardebonnen bieden om op vrijblijvende basis aan begeleidende inspanning en ontspanning te doen in Vlaanderen. Ze hebben nu éénmaal zoveel verloren waarbij wij hen willen helpen om maatschappelijk en sociaal weerbaarder te worden. Vaker missen deze mensen sociaal contact en hebben ze nood aan ondersteuning en begrip, daarom bieden wij hen kansen. Een variatie aan waardebonnen verleent de mogelijkheid om aan sport en ontspanning te doen in verschillende steden en gemeenten in Vlaanderen en zelfs Nederland. Inspanning en ontspanning is wetenschappelijk bewezen een positief geheel om trauma’s, depressie, … vaak tegen te gaan en het genezingsproces te bevorderen.

Doelstelling:

1) Duidelijk maken dat geweld in welke context niet kan en het bespreekbaar maken.

2) Duidelijk maken aan jongeren en volwassenen dat bij frustraties,… ‘geweld’ geen oplossing kan bieden.

http://www.sportenvoornabestaandenvangeweld.be/

Na zijn knappe prestaties op de masters interclub van vorige week, trad Yves Vermeulen gisteren aan in de open meeting van moederclub AC Herentals. Op het programma stond de niet Olympische afstand van één mijl. Deze zusterafstand van de 1500m
(+109m ) stond voor alle reeksen vanaf junior op de agenda. Yves die in de eerste en snelste reeks stond kwam, na een vrij zware werkweek, niet echt in het stuk voor. Hij eindigde in een voor hem vrij matige 4’52”54. Een tijd die volgens ons dik 10” boven zijn kunnen ligt.

Ondanks ongunstige weersvoorspellingen, een hoge luchtvochtigheid en een soms zwoele temperatuur, daagden gisteren in Minderhout 532 atleten op om deel te nemen aan de 15^de kapellekensloop ingericht door de plaatselijke K.W.B. Verdeeld over 5 afstanden (2,5km, 5km, 10km, 15km en 21,1km) gaf dit een mooi gemiddelde van 106 lopers per afstand. Onder hen, Maria Vranckx, die ongehinderd en met groot overwicht als eerste vrouw over de eindstreep liep. Met haar overwinning in Minderhout pakt Maria drie overwinningen in één week. Maria liep de 21,1km in een tijd van 1:29’38” en eindigde als 22^ste in de totaalstand.

Vandaag vond in het Oost-Vlaamse Oordegem de ‘Beker van Vlaanderen’ (interclub) voor masters plaats. Zowel de dames als de heren van moederclub A.C. Herentals moesten naar Oost Vlaanderen, waardoor er drie Vo²Max runners, Koen Ledegen, Maria Vranckx en Yves Vermeulen, in de selectie terug te vinden waren. Koen Ledegen nam de 200m voor zijn rekening, en zette een erg knappe 26”41neer. Hij eindigde hiermee als 2^de in zijn reeks en realiseerde de 7^de totaaltijd. Nog bij de mannen startte Yves Vermeulen op de 400m, Yves zette een zeer sterke prestatie neer, hij won zijn reeks in 55”00 en realiseerde hiermee de 4^de totaaltijd. Onze beide heren traden daarna nog aan in de afsluitende estafette 4*400m. Samen met Erik De Vries en Geert Heylen liepen ze een tijd van 3’49”91. Ze eindigden als 2^de in hun reeks en realiseerden de 4^de totaaltijd. De mastersploeg eindigde mee dank zij hun knappe prestaties als 4^de in de eindstand.

Bij de dames tenslotte was er Maria Vranckx, die geselecteerd was voor de 1500m. Maria werd 2^de in haar reeks in 5’05”34, wat gezien haar prestatie gisteren in de halve marathon in Minderhout een erg knappe prestatie is. De dames masters eindigden op de 2^de plaats in het eindklassement.

Na het langere werk van vorige zondag in Nijlen, trok Maria Vranckx gisteren voor een 10km naar de jaarmarkt jogging in Hoogstraten. Veel volk, en voor Maria een sterke concurrente uit het crosscircuit van vorige winter, Els Van Hooydonck, dat waren de ingrediënten van deze jaarlijkse volksloop.

Maria die, dat mag gezegd, in bloedvorm steekt koos gisteren voor een snelle start. Maar toen na 1km Els Van Hooydonck alsnog aansloot, sloop er toch wat onzekerheid binnen. Met een sterke Van Hooydonck naar de meet gaan, en zoals in 2005 nipt geklopt worden, zag Maria niet echt zitten. Dus zat er maar een ding op, enkele malen stevig doortrekken om te proberen Els los te gooien. Bij de derde versnelling liet Els het gat vallen, Maria wist niet direct hoe groot de voorsprong was, maar toen op km 4 Rudy haar toeriep dat het verschil al 20m was groeide het zelfvertrouwen. Bij de eerste doortocht even de tijd gecheckt, 18'34”, voor Maria was dit wel heel snel.

Hoewel na 7km de warmte en de vermoeidheid begon door te wegen probeerde zij het tempo strak te houden. Toen Rudy en zoon Laurent, die zorgde voor drank, haar even voor km8 toeriepen dat zij Els al niet meer zagen en dat Maria makkelijk 200 m voorsprong had, liep zij ontspannen naar de finish in 37' 35”. Els Van Hooydonck werd 54” later 2^de vrouw.  

Zondag 3 juni stond in rood aangestipt in mijn agenda. In de jogging van Nijlen in mijn eigen achtertuin, wou ik dit jaar voor het eerst alles geven en trachten een goede tijd neer te zetten. De tactiek werd al dagen op voorhand vastgelegd: rustig vertrekken en na de bevoorrading aan km 3 versnellen. Zondagochtend besliste mijn vrouw dat onze tuin een snoeibeurt nodig had, niet de ideale voorbereiding op een wedstrijd maar ik ben er toch maar aan begonnen. Door het tuinwerk kon ik de zenuwen wat onder controle houden. Omstreeks 13:00 was de klus geklaard, en vertrok ik samen met mijn zoon op onze fiets richting Nijlen. Eens ter plaatse konden we ons bij ploegmakker Luc omkleden (waarvoor onze dank Luc & Martine).

Om twee uur trok de meute zich op gang en zoals ik me had voorgenomen ben ik rustig achteraan gestart samen met Staf Heylen, die ik echter na vijfhonderd meter door drukte al kwijt raakte. De eerste km liep ik in 5’51” op schema dus. Ik zag Staf en Rene Van Doninck een 50 tal meter voor mij lopen. Zonder echt te versnellen liep ik van groepje naar groepje, wat mij een goed gevoel bezorgde. Aan km 2 had ik een tijd van 11’40”,  ik haalde nog steeds andere deelnemers in en werd door niemand voorbij gestoken. Ik was ook helemaal niet moe en mijn plan om na de bevoorrading er een flinke lap op te geven leek te lukken. Maar dan sloeg het noodlot toe: aan de bevoorrading toen ik even uit week naar de linkerkant van de weg om een spons aan te nemen, voelde ik plots een stekende pijn in mijn linker kuit. Ik ben even gestopt om een bekertje drinken aan te nemen en te kijken of de pijn zou verdwijnen, dit was echter niet het geval. Ik heb nog even geprobeerd om iets trager te lopen, maar zelfs dat ging niet. Dus ben ik noodgedwongen uit de wedstrijd gestapt en te voet verder naar de aankomst gewandeld. Toen ik daar aankwam, zag ik Guy Verstrepen die met het zelfde probleem kampte. Wij zijn ons samen gaan omkleden bij Luc, waar een pessimistische Guy zich de volgende uitspraak liet ontvallen: "Wij zijn oud en versleten maar we geven het nog niet toe". Erg ontgoocheld ben ik onmiddellijk naar huis gefietst waar mijn eerste gedachte was ik stop met lopen, het is altijd wat. Enige tijd later toen alles wat bezonken was, en de ontgoocheling doorgespoeld was, besloot ik dat ik toch nog wil trachtten om terug te komen.

Groetjes

Jos