Mijn tuk tuk driver van dienst: Serye. Een man van 33 jaar met slechts 1 (zeer grote!) tand meer. Slaapt 15 dagen per maand in zijn tuk tuk in Phnom Penh, de overige 15 dagen in zijn klein huisje 60km buiten de stad. Geen vrouw of kinderen. 


Mijn eerste stop waren "the killing fields of Phnom Penh" (Choeung Ek).


Ik krijg daar onmiddellijk een koptelefoon met audio speler. Er is een volledig parcour met nummertjes uitgestippeld. De toer duurde 1u30. Een stevige les over de geschiedenis van Cambodja.

Het begon allemaal op 7 april 1975, toen Pol Pot met zijn Khmer Rouge de steden binnenkwam. Eerst dachten de mensen met het zien van de gewapende Khmer Rouge, dat er een einde aan de burgeroorlog kwam. Ze waren dus dolgelukkig. Tot ze gedwongen hun huizen moesten verlaten en elk familielid naar een andere kant van het land werd gestuurd. 

Pol Pot wilde opnieuw beginnen, een communistische staat waar de boeren het "nieuwe volk" waren. Maar ook zij werden gemarteld en vermoord. Pol Pot vermoordde zelfs zijn eigen familieleden wanneer hij ze verdacht van tegenwerken...

Choeung Ek was een van de vele killing fields in Cambodja. In het begin kwam hier 2 à 3 keer per maand een truck toe met zo'n 30 gevangenen. Ze werden onmiddellijk naar hun dood geleid. Terwijl ze de mensen wijs maakten dat ze naar een nieuw huis werden gebracht. Voor sommige was dit hun laatste houvast, anderen waren blij dat er een einde kwam aan hun lijden. Tegen het einde (1979) kwam hier dagelijks een truck toe met 300 gevangenen.


Omdat de Khmer Rouge het dagelijks niet konden bolwerken om 300 gevangen te doden, werd er een deel in een houten schuur bewaard. 


Ze hadden een schuur vol chemicaliën zoals ddt. Dit goten ze over de lijken om de rottende geur te maskeren zodat de iets verderop werkende mensen niets zouden vermoeden. Maar ook om mensen, die levend werden begraven, te doden.


De Khmer Rouge gebruikten geen geweren omdat kogels te duur waren. In de plaats daarvan gebruikten ze andere wapens zoals hamers, machetes, stokken, bamboestokken, beitels of deze scherpe bladeren van de suikerpalm om hun keel over te snijden...


In dit, eigenlijk vrij klein graf, hebben ze 450 lijken gevonden.


Tot op de dag van vandaag vinden ze nog steeds beenderen en tanden. 


Dit graf is een van de gruwelijkste. Hier lagen 100den naakten vrouwen begraven. Een Cambodjaanse vrouw is heel gevoelig op vlak van naaktheid. Zelfs nu nog baden ze volledig aangekleed. 

Maar soit. Dat is passé Nu verblijf ik 2 nachten in "Safe Stay hostel" in Phnom Penh. Ik deel een dorm van 10 met één meisje. Luxe! Het is al en tijdje geleden dat ik zo rustig heb gelegen. Morgen ga ik hier wat bijleren over de (nog niet zo lang geleden) geschiedenis van de Rode Khmer in Cambodja. Het wordt een gruwelijke dag met the killing fields op het programma.

Vraag me niet achter de naam... Ik heb er geen flauw idee van. Het was namelijk op z'n Cambodjaans geschreven. Een letterschrift dat veel weg heeft van het Thais. Dus veel kronkeltjes en onleesbare tekens.

Ik ben naar het leefgebied van de Irrawaddy dolfijnen gereden, zo'n 15 km langs de mekong naar het noorden toe. Toen ik de plek had gevonden, kocht ik een ticketje voor een boottocht. Ik kreeg daar direct mijn privé boot met kapitein! 


En ik heb ze gezien! De Irrawaddy dolfijnen! Maar vraag niet achter foto's. Dat was een onmogelijke opgave... Ik heb het geprobeerd, met veel foto's van water als resultaat. Dus ik de poging gestaakt en heb verder genoten van de spelende dolfijnen. 


Ook een groepje "monks" waren geïnteresseerd in de Irrawaddy dolfijnen. Ze vroegen mij mee op hun boot. Maar ik heb het aanbod afgeslagen. Ten eerste omdat ik reeds anderhalf uur op dat bootje zat rond te dobberen, en ten tweede omdat ik zo'n vreselijke honger had! 


Na mijn brunch ben ik verder richting het noorden gereden. Ik ging opzoek naar de "100 pillars". 


Volgens mijn plannetje en de uitleg van de locals, zou het hier ergens moeten zijn...


Ik heb kilometers gereden door dit afgelegen dorpje. Dat mij nu the way ergens aan Afrika deed denken... Cambodja is nog heel onderontwikkeld. Ze moeten nog veel leren. O.a. sorteren. Ik dacht dat Indonesië al erg was op vlak van afval dumpen en wegsmijten... Hier kunnen ze er ook wat van! Maar goed. Terug ter zake. Om een lang verhaal kort te houden, ben ik lang opzoek geweest naar the 100 pillars. Ik zat zelfs bijna aan de grens met Laos! Ik ben teruggekeerd omdat mijn naftvoorraad er bijna door was en ik geen zin had om in the middle of nowhere stil te vallen. Zéker niet in die hitte!

Ik heb de 100 pillars niet gevonden. De locals stuurden mij telkens een andere kant uit. En er was maar 1 baan! Ik kwam andere toeristen op een scooterke tegen die hetzelfde probleem hadden. Oef, ik begon echt te denken dat het aan mij lag Dat ik telkens opnieuw voorbij het bord "100 pillars" reed. 


Ik besloot om terug naar Kratie te rijden. Ik was ondertussen 50 km van Kratie verwijderd, dus ik had nog een stevig ritje voor de boeg.

Het huis met een oprit vol pomelobomen.


De Cambodjaanse huizen buiten de stad zijn verhoogd. Onder het huis vind je de wc/douche, de fietsen, kiekes, honden, koeien, paarden,...


Ik sliep er in de living van het gezin, op een flinterdun matraske onder een muskietennet. Eerst had ik geen gordijn. Toen ik de eerste avond wilde gaan slapen, zaten ze allemaal tv te kijken. Mjah, redelijk awkward als je daar wil gaan slapen, en iedereen zit op jou te kijken Ik kreeg al snel een gordijn van de vrouw des huizes, zonder dat ik erachter had gevraagd. Ik wist niet beter en was van plan om daar voor hun ogen te gaan slapen Ik was wel blij met mijn gordijn.

Veel staat er niet in hun living buiten een tv. Wanneer ze tv kijken nemen ze een kussen om op te zitten. Geen stoelen of zetels. Ze leven voornamelijk buiten. Omdat er 's avonds niets te doen was, ging ik met de kippen op stok. M.a.w. ik kroop om 19u al onder mijn muskietennetje. Op die 2 nachten daar heb ik maar liefst 23u geslapen!  Ondanks het gekraai en lawaai van de dieren onder mij.

De wc/douche was buiten "op de koer". Geen westerse wc of douche, maar een Franse wc en een grote bak (regen?)water en een klein schepemmertje om u mee te wassen. Dat was nieuw voor mij. Meestal is er naast de bak water ook een douchekop aan de muur. Wel, dit was weer een ervaring rijker 

Sunset boven Koh Trong.

Pfoee. Ik hoop dat we er veilig geraken. Het is weer een F1/kamikaze chauffeur...

De leukste tempel die ik heb bezocht!! Je kon er los verloren lopen door al de gangetjes.

Nu heb ik genoeg tempels gezien tijdens mijn reis  

Weeral, prachtige tempel!!

De tempel met de "smiling faces"






Ook hier is een heel verhaal uitgehouwen in de stenen muren. Dit verhaal gaat over de oorlog uit die tijd. De afgebeelde mensen zijn op de vlucht voor de vijand. 




En die details... Echt chique.

Prachtige tempel!!! 

Tevens is hij volledig omgeven door een diepe en brede gracht van 5 km lang. Ter bescherming van de tempel leefden er vroeger krokodillen in. Nu spijtig (of gelukkig?) genoeg niet meer.

Bij het inchecken zag ik dat mijn vlucht vervroegd was, van 14u50 naar 13u25. Woo-hoo! 

Mjah... uiteindelijk werd mijn vlucht uitgesteld naar 14u30. AirAsia "the world's most on time low-cost airline". Yeah right...

Dus rond 14u30 nam ik afscheid van Thailand. Maar niet voorgoed ze. Ik heb het zuiden (de eilanden) nog niet kunnen verkennen 


Na 30 min vliegen kwam Cambodja al in zicht! Eens we in de lucht waren, kregen we de nodige documenten om een visa on arrival aan te vragen. Ik was net klaar met alles in te vullen toen het vliegtuig al begon te dalen. De vlucht duurde 50 min!


Het is behoorlijk "plat" in Cambodja.

Mijn eerste indruk was "hmm, de mensen zijn hier nóg kleiner dan in Thailand". De lokale bevolking is heel vriendelijk. Soms een beetje pushy. Ze nemen geen "neen dank u" als antwoord. Maar in Khao San was dit eens zo erg! Je loopt gewoon verder zonder erop in te gaan. 

En insecten! Amaaai! Zoveel verschillende (mini) kevertjes, sprinkhanen en ander kriebelend leven heb ik nog nooit gezien. Ze vliegen, springen en vallen van alle kanten. Ik ben er 100% van overtuigd dat ik vanavond ongewild een paar van die beestjes met mijn avondmaal heb opgegeten. 

Ik verblijf de komende 3 nachten in "the Boutique dormitory Kochi Ke" Voor morgen heb ik nog geen plannen. Ik wacht op 2 vrienden (die ik in Khao San heb leren kennen) die morgen van Bangkok naar Siem Reap vliegen. Ze willen dolgraag met mij de tempels van Angkor bezoeken. Mij best. Het komt veel goedkoper uit!

Oh en ik heb zelfs al mijn "tentje op een platform" geboekt op Koh Rong (island), waar ik mijn laatste week ga doorbrengen. Google het maar eens, "Nature Beach camping" en "Koh Rong" afbeeldingen 

s' Avonds komt het leven echt op gang. De kraampjes maken plaats voor clubs en bars, die tegen elkaar op luide muziek draaien om volk te lokken. Op de menukaart vind je niet enkel drankjes maar ook "pingpongshows" met -hoe zal ik het deftig neerschrijven- de kunsten die een Thaise vrouw kan verrichten En dan spreek ik niet enkel over pingpongballetjes.

Je komt er ook veel mannen "strak in het pak" tegen die je een maatpak proberen te verkopen. Of als je meer zin hebt om eens goed te lachen, koop je gewoon wat lachgas. 



Je vindt er veel eetkraampjes waar je voor 50 Baht een bordje Pad Thai kan krijgen. Het wordt op nog geen 5 min tijd voor je ogen bereid! 


Denk je eerder aan een nieuw diploma? Een rijbewijs of studentenkaart? Een (illegaal) doctoraat in geneeskunde aan eender welke universiteit, of een identiteitskaart van Cambodja of Zwitserland. Het kan hier allemaal! Op 2u tijd ben je "afgestudeerd". Haha. Echt een knotsgekke buurt! 

Ik verblijf nog 1 nacht in Bangkok vlakbij Khao San road (ook wel de backpackers street genoemd). De dag erna, 19de, vlieg ik naar Siem Reap, Cambodja!

Ondertussen was het 12u, dus ik ging bij het hostel is zien of ik al kon inchecken. Ik had echt behoefte aan een douchke!!